Κεφάλαιο 26ο

Θυσία

Το νόημα της θυσίας

Θυσία σημαίνει να δίδουμε στον Κύριο οτιδήποτε απαιτεί Εκείνος από τον χρόνο μας, τα επίγεια αποκτήματά μας και την ενέργειά μας να προάγουμε το έργο Του. Ο Κύριος προσέταξε: «Ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού, και τη δικαιοσύνη του» (Κατά Ματθαίον 6:33). Η προθυμία μας να θυσιάσουμε, αποτελεί ένδειξη της αφοσιώσεώς μας στον Θεό. Οι άνθρωποι πάντοτε δοκιμάζονταν, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν θέτουν τα του Κυρίου πρώτα στη ζωή τους.

Για διδασκάλους: Δεν χρειάζεται να διδάσκετε τα πάντα σε κάθε κεφάλαιο. Καθώς προετοιμάζεστε με προσευχή να διδάξετε, επιζητήστε την καθοδήγηση του Πνεύματος για να μάθετε ποια τμήματα του κεφαλαίου θα πρέπει να καλύψετε και ποιες ερωτήσεις θα πρέπει να κάνετε.

• Γιατί είναι σημαντικό να θυσιάζουμε, όπως ζητεί ο Κύριος, χωρίς να αναμένουμε κάτι ως ανταπόδοση;

Ο νόμος της θυσίας ασκείτο κατά τα αρχαία χρόνια

• Ποια ήταν η σημασία των θυσιών που έγιναν από τον λαό της διαθήκης του Κυρίου κατά τα αρχαία χρόνια;

Από τον καιρό του Αδάμ και της Εύας ώς τον καιρό του Ιησού Χριστού, ο λαός του Κυρίου ασκούσε τον νόμο της θυσίας. Είχαν προσταχθεί να προσφέρουν ως θυσίες τα πρωτογέννητα από τα κοπάδια τους. Τα ζώα αυτά έπρεπε να είναι τέλεια, χωρίς ελάττωμα. Η διάταξη εδόθη για να υπενθυμίζει στους ανθρώπους ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Πρωτότοκος του Πατρός, θα ερχόταν στον κόσμο. Θα ήταν τέλειος με κάθε τρόπο και θα προσέφερε τον εαυτόν Του ως θυσία για τις αμαρτίες μας. (Βλέπε Μωυσή 5:5–8.)

Ο Ιησούς ήλθε πράγματι και προσέφερε τον εαυτόν Του ως θυσία, όπως ακριβώς είχαν διδαχθεί οι άνθρωποι ότι θα γινόταν. Χάριν της θυσίας Του, όλοι θα σωθούν από τον σωματικό θάνατο με την ανάσταση και όλοι μπορούν να σωθούν από τις αμαρτίες τους μέσω της πίστεως στον Ιησού Χριστό (βλέπε κεφάλαιο 12ο σε αυτό το βιβλίο).

Η εξιλεωτική θυσία του Χριστού σημάδεψε το τέλος των θυσιών με αιματοχυσία. Μία τέτοια εξωτερική θυσία αντικατεστάθη από τη διάταξη της μεταλήψεως. Η διάταξη της μεταλήψεως εδόθη, για να μας υπενθυμίζει τη μεγάλη θυσία του Σωτήρος. Θα πρέπει να μεταλαμβάνουμε συχνά. Τα σύμβολα του ψωμιού και του νερού μάς υπενθυμίζουν το σώμα του Σωτήρος και το αίμα Του, τα οποία έχυσε για εμάς (βλέπε κεφάλαιο 23ο σε αυτό το βιβλίο).

• Γιατί θεωρείται η εξιλέωση η μεγάλη και τελευταία θυσία;

Ακόμη πρέπει να θυσιάζουμε

• Πώς τηρούμε σήμερα τον νόμο της θυσίας;

Μολονότι η θυσία με αιματοχυσία έχει σταματήσει, ο Κύριος μας ζητεί ακόμη να θυσιάζουμε. Όμως τώρα απαιτεί έναν διαφορετικό είδος προσφοράς. Είπε: «Και να μην προσφέρετε πια σε εμένα την αιματοχυσία… και τα ολοκαυτώματα να σταματήσουν…Και να προσφέρετε για θυσία προς εμένα, καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο» ( Νεφί Γ΄ 9:19–20). «Καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο» σημαίνει ότι προσφέρουμε βαθεία λύπη για τις αμαρτίες μας, καθώς ταπεινωνόμεθα και μετανοούμε για αυτές.

Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να θυσιάζουμε όλα όσα έχουμε προς τον Κύριο

• Γιατί είναι πρόθυμοι οι άνθρωποι να κάνουν θυσίες;

Ο Απόστολος Παύλος έγραψε ότι θα πρέπει να γίνουμε ζωντανή θυσία, άγια και ευάρεστη στον Θεό (βλέπε Προς Ρωμαίους 12:1).

Εάν είμαστε ζωντανή θυσία, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε όλα όσα έχουμε για την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών—να οικοδομήσουμε τη βασιλεία του Θεού επί γης και να μοχθήσουμε να προάγουμε τη Σιών (βλέπε  Νεφί Α΄ 13:37).

Ένας πλούσιος, νέος άρχων ερώτησε τον Σωτήρα: «Τι να πράξω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;» Ο Ιησούς απήντησε: «Τις εντολές τις ξέρεις: ‘Μη μοιχεύσεις· Μη φονεύσεις· Μη κλέψεις· Μη ψευδομαρτυρήσεις· Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου’». Και ο πλούσιος άνδρας είπε: «Όλα αυτά τα φύλαξα από τη νιότη μου». Όταν το άκουσε αυτό ο Ιησούς, είπε: «Ένα σου λείπει ακόμα· πούλησε όλα όσα έχεις, και διαμοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό· και έλα, ακολούθα με». Όταν το άκουσε αυτό ο νέος άνδρας, έγινε περίλυπος. Ήταν πολύ πλούσιος και είχε αφοσιωθεί στα πλούτη. (Βλέπε Κατά Λουκάν 18:18–23, βλέπε, επίσης, την απεικόνιση σε αυτό το κεφάλαιο.)

Ο νέος άρχων ήταν καλός άνδρας. Όμως όταν δοκιμάσθηκε, δεν ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τα εγκόσμια αποκτήματά του. Από την άλλη, οι μαθητές του Κυρίου, Πέτρος και Ανδρέας, ήταν πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα για χάρη της βασιλείας του Θεού. Όταν ο Ιησούς τους είπε: «Ελάτε πίσω μου… αφήνοντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν» (Κατά Ματθαίον 4:19–20).

Σαν τους μαθητές, εμείς μπορούμε να προσφέρουμε τις καθημερινές μας δραστηριότητες ως θυσία στον Κύριο. Μπορούμε να πούμε: «Ας γίνει το θέλημά σου». Ο Αβραάμ το έκανε. Έζησε επί γης πριν τον Χριστό, κατά τις ημέρες που απαιτούντο θυσίες και ολοκαυτώματα. Ως δοκιμασία της πίστεως του Αβραάμ, ο Κύριος τον προσέταξε να προσφέρει ως θυσία τον υιό του, Ισαάκ. Ο Ισαάκ ήταν ο μοναδικός υιός του Αβραάμ και της Σάρας. Η εντολή να τον προσφέρει ως θυσία ήταν εξαιρετικά επώδυνη για τον Αβραάμ.

Μολαταύτα, εκείνος και ο Ισαάκ έκαναν το μακρύ ταξίδι προς το βουνό Μοριά, όπου επρόκειτο να γίνει η θυσία. Ταξίδευαν επί τρεις ημέρες. Φαντασθείτε τις σκέψεις του Αβραάμ και το ψυχικό άλγος του. Ο υιός του επρόκειτο να θυσιασθεί προς τον Κύριο. Όταν έφθασαν στο βουνό Μοριά, ο Ισαάκ μετέφερε τα ξύλα και ο Αβραάμ μετέφερε τη φωτιά και το μαχαίρι στο μέρος όπου θα οικοδομούσαν τον βωμό. Ο Ισαάκ είπε: «Πατέρα μου… να η φωτιά και τα ξύλα· αλλά, πού είναι το πρόβατο για την ολοκαύτωση;» Ο Αβραάμ απήντησε: «Ο Θεός, παιδί μου, θα προβλέψει για τον εαυτό του το πρόβατο». Κατόπιν ο Αβραάμ οικοδόμησε έναν βωμό και διέθεσε τα ξύλα. Έδεσε τον Ισαάκ και τον έβαλε επάνω στα ξύλα. Κατόπιν πήρε το μαχαίρι, για να σκοτώσει τον Ισαάκ. Εκείνη τη στιγμή ένας άγγελος Κυρίου τον σταμάτησε, λέγοντας: «Αβραάμ… Μη επιβάλεις το χέρι σου επάνω στο παιδάκι, και μη του κάνεις τίποτε· επειδή, τώρα γνώρισα ότι εσύ φοβάσαι τον Θεό, επειδή δεν λυπήθηκες τον γιο σου τον μονογενή για μένα». (Βλέπε Γένεση 22:1–14.)

Ο Αβραάμ πρέπει να ήταν κατασυγκινημένος από χαρά, όταν πλέον δεν απαιτείτο από εκείνον να θυσιάσει τον υιό του. Όμως αγαπούσε τον Κύριο τόσο πολύ που ήταν πρόθυμος να κάνει τα πάντα, τα οποία θα ζητούσε ο Κύριος.

• Ποια παραδείγματα θυσίας έχετε παρατηρήσει στη ζωή των ανθρώπων που γνωρίζετε; Ποια παραδείγματα θυσίας έχετε δει στη ζωή των προγόνων σας; Στη ζωή των πρώτων μελών της Εκκλησίας; Στη ζωή των ανθρώπων στις γραφές; Τι έχετε μάθει από αυτά τα παραδείγματα;

Η θυσία μάς βοηθά να προετοιμασθούμε, για να ζήσουμε στην παρουσία του Θεού

Μόνον μέσω της θυσίας μπορούμε να γίνουμε άξιοι, προκειμένου να ζήσουμε στην παρουσία του Θεού. Μόνον μέσω της θυσίας μπορούμε να απολαύσουμε αιωνία ζωή. Πολλοί που έχουν ζήσει πριν από εμάς, θυσίασαν όλα όσα είχαν. Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε το ίδιο, εάν θέλουμε να κερδίσουμε την πλούσια ανταμοιβή που εκείνοι απολαμβάνουν.

Μπορεί να μη μας ζητηθεί να θυσιάσουμε τα πάντα. Όμως σαν τον Αβραάμ, θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε τα πάντα, για να γίνουμε άξιοι να ζήσουμε στην παρουσία του Κυρίου.

Ο λαός του Κυρίου πάντοτε θυσίαζε σε μεγάλο βαθμό και με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Ορισμένοι έχουν υποστεί δυσχέρειες και χλεύη για το ευαγγέλιο. Ορισμένοι νεοφώτιστοι στην Εκκλησία έχουν αποκοπεί από την οικογένειά τους. Φίλοι μιας ζωής έχουν απομακρυνθεί. Ορισμένα μέλη έχουν χάσει τη δουλειά τους· ορισμένα έχουν χάσει τη ζωή τους. Όμως ο Κύριος παρατηρεί τις θυσίες μας. Υπόσχεται: «Και κάθε ένας που άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια εξαιτίας του ονόματός μου, θα πάρει 100 φορές περισσότερα, και θα κληρονομήσει αιώνια ζωή» (Κατά Ματθαίον 19:29).

Καθώς μεγαλώνει η μαρτυρία μας για το ευαγγέλιο, καθιστάμεθα ικανοί να κάνουμε μεγαλύτερες θυσίες στον Κύριο. Προσέξατε τις θυσίες που έγιναν σε αυτά τα αληθινά παραδείγματα:

Ένα μέλος της Εκκλησίας στη Γερμανία αποταμίευε τα δέκατά του επί χρόνια, μέχρις ότου κάποιος με την εξουσία της ιεροσύνης να πήγαινε και να τα αποδεχόταν.

Μία επισκέπτρια διδασκάλισσα της Ανακουφιστικής Εταιρείας υπηρετούσε επί 30 έτη χωρίς να χάσει μία ανάθεση.

Μία ομάδα Αγίων στη Νότιο Αφρική ταξίδευαν με λεωφορείο επί τρεις ημέρες, όρθιοι, προκειμένου να μπορέσουν να ακούσουν και να δουν τον προφήτη του Κυρίου.

Σε μία συνέλευση περιοχής στο Μεξικό, μέλη της Εκκλησίας κοιμούνταν στο έδαφος και νήστευαν κατά τη διάρκεια της συνελεύσεως. Είχαν χρησιμοποιήσει όλα τους τα χρήματα μόνο και μόνο για να πάνε στη συνέλευση και δεν τους είχε απομείνει τίποτε για φαγητό και κατάλυμα.

Μία οικογένεια επώλησε το αυτοκίνητό της, για να πάρει τα χρήματα που ήθελε, ούτως ώστε να συνεισφέρει στο ταμείο οικοδομήσεως ναού.

Μία άλλη οικογένεια επώλησε το σπίτι της, για να πάρει τα χρήματα και να πάει στον ναό.

Πολλοί πιστοί Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν πολύ λίγα χρήματα με τα οποία ζουν, κι όμως πληρώνουν τα δέκατα και τις προσφορές τους.

Ένας αδελφός θυσίασε τη δουλειά του, επειδή αρνήθηκε να εργάζεται την Κυριακή.

Σε έναν κλάδο, οι νέοι αφιέρωναν αφειδώς και προθύμως από τον χρόνο τους, για να φροντίζουν τα μικρά παιδιά, ενώ οι γονείς τους βοηθούσαν στην οικοδόμηση του οικήματος συγκεντρώσεων.

Νέοι άνδρες και νέες γυναίκες εγκατέλειψαν ή ανέβαλλαν ευκαιρίες για καλή δουλειά, μόρφωση ή αθλήματα, για να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι.

Πολλά περισσότερα παραδείγματα θα μπορούσαν να δοθούν για αυτούς που θυσιάζουν για τον Κύριο. Ωστόσο ένα μέρος στη βασιλεία του Επουράνιου Πατρός μας αξίζει οιανδήποτε θυσία που έχουμε να κάνουμε από τον χρόνο, τα ταλέντα, την ενέργεια, τα χρήματα και τη ζωή μας. Μέσω θυσίας μπορούμε να αποκτήσουμε τη γνώση από τον Κύριο ότι είμαστε αποδεκτοί σε Εκείνον (βλέπε Δ&Δ 97:8).

• Γιατί νομίζετε ότι η προθυμία μας να θυσιάζουμε σχετίζεται με την ετοιμότητά μας να ζήσουμε στην παρουσία του Θεού;

Επιπρόσθετες γραφές

• Κατά Λουκάν 12:16–34 (εκεί όπου είναι ο θησαυρός, υπάρχει η καρδιά)

• Κατά Λουκάν 9:57–62 (θυσία για να είμαστε κατάλληλοι για τη βασιλεία)

• Δ&Δ 64:23, 97:12 (σήμερα είναι η ημέρα θυσίας)

• Δ&Δ 98:13–15 (όσοι χάνουν τη ζωή τους για τον Κύριο, θα τη βρουν)

• Άλμα 24 (ο λαός του Αμμών θυσιάζει τη ζωή του αντί να παραβεί τον όρκο του προς τον Κύριο)