Κεφάλαιο 37ο
Οικογενειακές ευθύνες
Ευθύνες των γονέων
-
Ποιες ευθύνες έχουν από κοινού οι σύζυγοι κατά την ανατροφή των παιδιών τους;
Κάθε άτομο έχει σημαντική θέση στην οικογένειά του. Μέσω προφητών, ο Κύριος εξήγησε πώς οι πατέρες, οι μητέρες και τα παιδιά θα πρέπει να συμπεριφέρονται και να αισθάνονται ο ένας προς τον άλλον. Ως σύζυγοι και παιδιά, χρειάζεται να μάθουμε τι αναμένει ο Κύριος να κάνουμε, προκειμένου να εκπληρώσουμε τον σκοπό μας ως οικογένεια. Εάν κάνουμε όλοι αυτό που μας αναλογεί, θα ενωθούμε αιωνίως.
Στις ιερές υποχρεώσεις της γονικής ιδιότητος, «οι δύο σύζυγοι είναι υποχρεωμένοι να βοηθούν εξίσου ο ένας τον άλλο, ως γονείς» («Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο», Ensign, Νοέμβρ. 1995, 102). Θα πρέπει να εργάζονται μαζί, προκειμένου να παράσχουν για τις πνευματικές, συναισθηματικές, διανοητικές και υλικές ανάγκες της οικογενείας.
Ορισμένες ευθύνες πρέπει να μοιράζονται από τους συζύγους. Οι γονείς θα πρέπει να διδάσκουν στα παιδιά τους το ευαγγέλιο. Ο Κύριος προειδοποίησε ότι εάν οι γονείς δεν διδάσκουν στα παιδιά τους σχετικώς με την πίστη, τη μετάνοια, τη βάπτιση και τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, η αμαρτία θα είναι στο κεφάλι των γονέων. Οι γονείς θα πρέπει επίσης να διδάσκουν στα παιδιά τους να προσεύχονται και να υπακούν στις εντολές του Κυρίου. (Βλέπε Δ&Δ 68:25, 28.)
Ένας εκ των καλύτερων τρόπων με τον οποίον οι γονείς μπορούν να διδάξουν τα παιδιά τους, είναι με παράδειγμα. Οι σύζυγοι θα πρέπει να δείχνουν αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλον και για τα παιδιά τους τόσο με τις πράξεις όσο και με τα λόγια. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε μέλος της οικογενείας είναι παιδί του Θεού. Οι γονείς θα πρέπει να φέρονται στα παιδιά τους με αγάπη και σεβασμό, όντας σταθεροί, αλλά καλοσυνάτοι με αυτά.
Οι γονείς θα πρέπει να καταλαβαίνουν ότι ενίοτε τα παιδιά θα κάνουν εσφαλμένες επιλογές, ακόμη και αφού διδάχθηκαν την αλήθεια. Όταν συμβεί αυτό, οι γονείς δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν την προσπάθεια. Θα πρέπει να συνεχίσουν να διδάσκουν τα παιδιά τους, να εκφράζουν αγάπη για αυτά, να είναι καλά παραδείγματα σε αυτά και να νηστεύουν και να προσεύχονται για αυτά.
Το Βιβλίο του Μόρμον μάς λέγει πώς οι προσευχές ενός πατέρα βοήθησαν έναν απειθάρχητο υιό να επιστρέψει στις οδούς του Κυρίου. Ο Άλμα ο νεώτερος είχε απομακρυνθεί από τις διδασκαλίες του ενάρετου πατέρα του, Άλμα, και επεδίωκε να καταστρέψει την Εκκλησία. Ο πατέρας προσευχόταν με πίστη για τον υιό του. Ο Άλμα ο νεώτερος εδέχθη την επίσκεψη ενός αγγέλου και μετανόησε για τον άνομο τρόπο ζωής του. Έγινε μεγάλος ηγέτης της Εκκλησίας. (Βλέπε Μωσία 27:8–32.)
Οι γονείς μπορούν να προσφέρουν μία ατμόσφαιρα ευλαβείας και σεβασμού στο σπιτικό, εάν διδάσκουν και καθοδηγούν τα παιδιά τους με αγάπη. Οι γονείς θα πρέπει επίσης να προσφέρουν ευτυχείς εμπειρίες στα παιδιά τους.
-
Πώς μπορούν οι σύζυγοι να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον στον ρόλο τους; Πού μπορούν να στραφούν οι γονείς που είναι μόνοι;
Ευθύνες του πατέρα
-
Ποια θετικά παραδείγματα έχετε δει στους πατέρες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους;
«Βάσει του θεϊκού σχεδίου, οι πατέρες οφείλουν να ηγούνται των οικογενειών με αγάπη και αρετή, έχουν δε την ευθύνη να παρέχουν τα αναγκαία για τη ζωή και την προστασία των οικογενειών τους» (Ensign, Νοέμβρ. 1995, 102). Ένας άξιος πατέρας, ο οποίος είναι μέλος της Εκκλησίας, έχει την ευκαιρία να φέρει την ιεροσύνη, καθιστώντας τον ηγέτη της ιεροσύνης στην οικογένειά του. Θα πρέπει να καθοδηγεί την οικογένειά του με ταπεινότητα και καλοσύνη παρά με εξαναγκασμό ή σκληρότητα. Οι γραφές διδάσκουν ότι όσοι φέρουν την ιεροσύνη θα πρέπει να ηγούνται των άλλων με πειθώ, με ηπιότητα, με αγάπη και με καλοσύνη (βλέπε Δ&Δ 121:41–44, Προς Εφεσίους 6:4).
Τα μέλη της οικογενείας γίνονται κοινωνοί των ευλογιών της ιεροσύνης του πατέρα. Όταν ένας άνδρας φέρει τη Μελχισεδική Ιεροσύνη, μπορεί να καταστήσει τους άλλους κοινωνούς αυτών των ευλογιών, χορηγώντας ευλογία σε αρρώστους και δίδοντας ειδικές ευλογίες της ιεροσύνης. Υπό τη διεύθυνσιν ενός προεδρεύοντος ηγέτη της ιεροσύνης, μπορεί να ευλογεί βρέφη, να βαπτίζει, να επικυρώνει και να τελεί χειροτονήσεις στην ιεροσύνη. Θα πρέπει να θέτει το καλό παράδειγμα για την οικογένειά του, τηρώντας τις εντολές. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει ότι η οικογένεια προσεύχεται μαζί δύο φορές ημερησίως και ότι έχει οικογενειακή βραδιά.
Ο πατέρας θα πρέπει να αφιερώνει χρόνο σε κάθε παιδί ιδιαιτέρως. Θα πρέπει να διδάσκει τα παιδιά του ορθές αρχές, να μιλά μαζί τους σχετικώς με τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους και να τα συμβουλεύει με στοργή. Ορισμένα καλά παραδείγματα ευρίσκονται στο Βιβλίο του Μόρμον (βλέπε Νεφί Β΄ 1:14–3:25, Άλμα 36–42).
Είναι επίσης καθήκον του πατέρα να παράσχει για τις υλικές ανάγκες της οικογενείας του, διασφαλίζοντας ότι έχουν την απαραίτητη τροφή, στέγαση, ένδυση και εκπαίδευση. Ακόμη κι αν δεν είναι εις θέσιν να προσφέρει όλη την υποστήριξη μόνος του, δεν παραιτείται της ευθύνης για τη φροντίδα της οικογενείας του.
Ευθύνες της μητέρας
-
Ποια θετικά παραδείγματα έχετε δει στις μητέρες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους;
Ο Πρόεδρος Ντέιβιντ ΜακΚέι είπε ότι η μητρότητα είναι η πιο ευγενής κλήση (βλέπε Teachings of Presidents of the Church: David O. McKay [2003], 156). Είναι μία ιερά κλήση, μία σύμπραξη με τον Θεό στο να φέρουν τα παιδιά-πνεύματά Του στον κόσμο. Η τεκνογονία αποτελεί μία εκ των σπουδαιότερων όλων των ευλογιών. Αν δεν υπάρχει πατέρας στο σπίτι, η μητέρα προεδρεύει της οικογενείας.
Ο Πρόεδρος Μπόιντ Πάκερ επαίνεσε τις γυναίκες, οι οποίες δεν ήταν εις θέσιν να αποκτήσουν δικά τους παιδιά κι όμως επεδίωκαν να ενδιαφερθούν για τους άλλους. Είπε: «Όταν μιλώ περί μητέρων, μιλώ όχι μόνο περί των γυναικών αυτών που έχουν γεννήσει παιδιά, αλλά επίσης περί αυτών που έχουν ανατρέψει παιδιά γεννημένα από άλλους και περί των πολλών γυναικών, οι οποίες χωρίς δικά τους παιδιά, έχουν ενδιαφερθεί με μεγάλη στοργή για τα παιδιά των άλλων» (Mothers [1977], 8).
Οι προφήτες των τελευταίων ημερών έχουν διδάξει: «Οι μητέρες έχουν την πρωταρχική ευθύνη της ανατροφής των παιδιών» (Ensign, Νοέμβρ. 1995, 102). Μία μητέρα χρειάζεται να αφιερώνει χρόνο στα παιδιά της και να διδάσκει σε αυτά το ευαγγέλιο. Θα πρέπει να παίζει και να εργάζεται μαζί τους, ούτως ώστε να μπορούν να ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους. Χρειάζεται επίσης να βοηθήσει την οικογένειά της να μάθει να κάνει το σπιτικό ευχάριστο μέρος. Εάν είναι ζεστή και στοργική, τότε βοηθά τα παιδιά της να αισθάνονται καλά για τον εαυτόν τους.
Το Βιβλίο του Μόρμον περιγράφει μία ομάδα 2.000 νέων ανδρών, οι οποίοι έκαναν σπουδαία πράγματα, χάριν των διδασκαλιών της μητέρας τους (βλέπε Άλμα 53:16–23). Πήγαν στη μάχη εναντίον των εχθρών τους με ηγέτη τον προφήτη Ήλαμαν. Είχαν μάθει από τη μητέρα τους να είναι έντιμοι, γενναίοι και αξιόπιστοι. Η μητέρα τους επίσης τους δίδαξε ότι εάν δεν αμφέβαλλαν, ο Θεός θα τους έσωζε (βλέπε Άλμα 56:47). Όλοι επέζησαν της μάχης. Εξέφρασαν πίστη στις διδασκαλίες της μητέρας τους, λέγοντας: «Δεν αμφισβητούμε ότι οι μητέρες μας το ήξεραν» (Άλμα 56:48). Κάθε μητέρα, η οποία έχει μαρτυρία, μπορεί να έχει βαθεία επίπτωση στα παιδιά της.
Ευθύνες των παιδιών
-
Πώς βοηθούν τα παιδιά τούς γονείς τους να οικοδομήσουν ένα ευτυχές σπιτικό;
Τα παιδιά έχουν κοινό μερίδιο ευθύνης με τους γονείς τους να οικοδομήσουν ένα ευτυχές σπιτικό. Θα πρέπει να υπακούν στις εντολές και να συνεργάζονται με τα άλλα μέλη της οικογενείας. Ο Κύριος δεν ευαρεστείται, όταν τα παιδιά διαπληκτίζονται (βλέπε Μωσία 4:14).
Ο Κύριος έχει προστάξει τα παιδιά να τιμούν τους γονείς τους. Είπε: «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, για να γίνεις μακροχρόνιος επάνω στη γη» (Έξοδος 20:12). Να τιμούμε τους γονείς, σημαίνει να τους αγαπούμε και να τους σεβόμεθα. Σημαίνει επίσης να υπακούμε σε αυτούς. Οι γραφές λέγουν στα παιδιά «υπακούτε στους γονείς σας εν Κυρίω· επειδή, αυτό είναι δίκαιο» (Προς Εφεσίους 6:1).
Ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ είπε ότι τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να εργάζονται και να έχουν μερίδιο ευθύνης στο σπιτικό και την αυλή. Θα πρέπει να τους γίνονται αναθέσεις να διατηρούν το σπίτι ευπρεπές και καθαρό. (Βλέπε Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], 120.)
-
Τι θα πρέπει να κάνουν τα παιδιά, για να τιμούν και να σέβονται τους γονείς τους;
-
Τι έκαναν οι γονείς σας που σας οδήγησε να τους τιμάτε και να τους σέβεσθε;
Η αποδοχή ευθυνών φέρνει ευλογίες
-
Τι μπορεί να κάνει κάθε μέλος της οικογενείας, προκειμένου να καταστήσει το σπιτικό ευτυχές μέρος;
Μία στοργική και ευτυχής οικογένεια δεν συμβαίνει κατά τύχη. Κάθε άτομο στην οικογένεια πρέπει να κάνει αυτό που του αναλογεί. Ο Κύριος έχει δώσει ευθύνες τόσο στους γονείς όσο και τα παιδιά. Οι γραφές διδάσκουν ότι πρέπει να είμαστε αβροί, πρόσχαροι και ευγενικοί με τους άλλους. Όταν μιλούμε, προσευχόμαστε, τραγουδούμε ή συνεργαζόμαστε, μπορούμε να απολαύσουμε τις ευλογίες αρμονίας στην οικογένειά μας. (Βλέπε Προς Κολοσσαείς 3.)
-
Ποιες είναι ορισμένες παραδόσεις και πρακτικές που μπορούν να καταστήσουν το σπιτικό ευτυχές μέρος;
Επιπρόσθετες γραφές και άλλες πηγές
-
Παροιμίες 22:6 (δίδαξε το παιδί)
-
Προς Εφεσίους 6:1–3 (τα παιδιά πρέπει να υπακούν στους γονείς)
-
Δ&Δ 68:25–28, Προς Εφεσίους 6:4 (ευθύνες των γονέων)
-
«Η οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο» (διαθέσιμο στο LDS.org και σε πολλές εκδόσεις της Εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένου του Ensign, Νοέμβρ. 1995, σελίδα 102, Για την ενδυνάμωση των νέων [αριθμός μονάδος 36550], σελίδα 44, και Αληθινοί στην πίστη [αριθμός μονάδος 36863], σελίδες 59–61)
-
Οικογενειακός οδηγός (αριθμός μονάδος 31180)