Βιβλία και Μαθήματα
Κεφάλαιο 11ο: Η ζωή του Χριστού

Κεφάλαιο 11ο

Η ζωή του Χριστού

Εικόνα
Jesus Christ at the home of Jairus. Christ is standing beside the bed of the twelve-year-old daughter of Jairus. The girl's father and mother are standing on the other side of the bed. Christ is holding the hand of the girl as He helps her rise from her bed. The girl, who had been declared dead, is looking up at Christ. Light from a window is shining on the girl's face, and on the back of Christ.

Η ζωή του Χριστού προβλέφθηκε πολύ πριν από τη γέννησή Του

Κάθε άτομο, το οποίο έρχεται στη γη, εξαρτάται από τον Ιησού Χριστό για να εκπληρώσει την υπόσχεση που έκανε στους ουρανούς να είναι ο Σωτήρας μας. Χωρίς Εκείνον, το σχέδιο σωτηρίας θα είχε αποτύχει. Επειδή η αποστολή Του ήταν απαραίτητη, όλοι οι προφήτες από τον Αδάμ έως τον Χριστό κατέθεταν μαρτυρία ότι θα ερχόταν (βλέπε Πράξεις 10:43). Όλοι προφήτες από τον Χριστό και μετά κατέθεσαν μαρτυρία ότι πράγματι ήλθε. Όλοι εμείς χρειάζεται να μελετήσουμε τη ζωή του Σωτήρος και να Τον ακολουθήσουμε πιστώς καθ’ όλην τη διάρκεια της ζωής μας.

Ο Αδάμ έμαθε ότι το όνομα του Σωτήρος θα ήταν Ιησούς Χριστός (βλέπε Μωυσή 6:51–52). Ο Ενώχ είδε ότι ο Ιησούς θα πέθαινε επί του σταυρού και θα ανίστατο (βλέπε Μωυσή 7:55–56). Ο Νώε και ο Μωυσής κατέθεσαν επίσης μαρτυρία για Εκείνον (βλέπε Μωυσή 1:11, 8:23–24). Περίπου 800 έτη προτού γεννηθεί ο Σωτήρας στη γη, ο Ησαΐας προείδε τη ζωή Του. Όταν ο Ησαΐας είχε τη θλίψη και τη λύπη που θα βίωνε ο Σωτήρας, προκειμένου να πληρώσει το τίμημα για τις αμαρτίες μας, ανεφώνησε:

«Από τους ανθρώπους ήταν καταφρονημένος και απορριμένος· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας.

»…Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας…

»Τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας…

»Ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σε σφαγή σαν ένα αρνί» (Ησαΐας 53:3–5, 7).

Ο Νεφί είδε, επίσης, ένα όραμα για τη μελλοντική γέννηση και αποστολή του Σωτήρος. Είδε μία όμορφη παρθένο και ένας άγγελος εξήγησε: «Ιδές, η παρθένα την οποία βλέπεις είναι η μητέρα του Υιού του Θεού, κατά τη σάρκα» ( Νεφί Α΄ 11:18). Κατόπιν ο Νεφί είδε την παρθένο να κρατά ένα παιδί στην αγκάλη της. Ο άγγελος διεκήρυξε: «Ιδές, ο Αμνός του Θεού, μάλιστα, αυτός ο Υιός του Αιώνιου Πατέρα!» ( Νεφί Α΄ 11:21).

Περίπου 124 έτη προτού γεννηθεί ο Ιησούς, ο βασιλεύς Βενιαμίν, ένας άλλος Νεφίτης προφήτης, προείδε επίσης τη ζωή του Σωτήρος:

«Γιατί, ιδές, έρχεται ο καιρός, και δεν απέχει πολύ, που με εξουσία, ο Κύριος ο Παντοδύναμος που βασιλεύει, που υπήρχε, και υπάρχει από όλη την αιωνιότητα ώς όλη την αιωνιότητα, θα κατεβεί από τους ουρανούς προς τα τέκνα των ανθρώπων, και θα κατοικήσει σε σκήνωμα πηλού, και θα φανερωθεί ανάμεσα στους ανθρώπους, κάνοντας σπουδαία θαύματα, όπως το να θεραπεύσει τους αρρώστους, να ανασταίνει τους νεκρούς, να κάνει τους κουτσούς να περπατούν, τους τυφλούς να αποκτούν το φως τους, και τους κουφούς να ακούν, και να θεραπεύει κάθε είδους αρρώστια.

»Και θα εκβάλλει δαιμόνια, δηλαδή τα πονηρά πνεύματα που κατοικούν στις καρδιές των τέκνων των ανθρώπων.

»Και να, θα υποστεί πειρασμούς, και σωματικό πόνο, πείνα, και δίψα, και κόπωση, περισσότερο απ’ ό,τι άνθρωπος μπορεί να ανθέξει, χωρίς να φθάσει στο θάνατο. Γιατί, ιδέστε, αίμα θα βγαίνει από κάθε του πόρο, τόσο μεγάλο θα είναι το άγχος του για τις ανομίες και τους αποτροπιασμούς του λαού του.

»Και θα ονομαστεί Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο Πατέρας του ουρανού και της γης, ο Δημιουργός των πάντων από την αρχή. Και η μητέρα του θα λέγεται Μαρία» (Μωσία 3:5–8).

  • Ποιες είναι ορισμένες αρχαίες προφητείες σχετικώς με τον Ιησού Χριστό;

Ήταν ο Μονογενής του Πατρός

  • Τι κληρονόμησε ο Ιησούς Χριστός από τον Πατέρα Του; Τι κληρονόμησε ο Ιησούς Χριστός από τη μητέρα Του;

Η ιστορία της γεννήσεως και της ζωής του Σωτήρος ευρίσκεται στην Καινή Διαθήκη, στα βιβλία του Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά και Ιωάννου. Από τις αφηγήσεις τους μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από μία παρθένο ονόματι Μαρία. Ήταν αρραβωνιασμένη και θα παντρευόταν τον Ιωσήφ, όταν ένας άγγελος Κυρίου ενεφανίσθη σε εκείνη. Ο άγγελος της είπε ότι θα γινόταν η μητέρα του Υιού του Θεού. Εκείνη ερώτησε πώς ήταν αυτό δυνατόν (βλέπε Κατά Λουκάν 1:34). Της είπε: «Το Άγιο Πνεύμα θά ’ρθει επάνω σου, και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει· γι’ αυτό και εκείνο που γεννιέται από σένα είναι άγιο, θα ονομαστεί Υιός Θεού» (Κατά Λουκάν 1:35). Συνεπώς, ο Θεός Πατέρας έγινε κυριολεκτικώς ο Πατέρας του Ιησού Χριστού.

Ο Ιησούς είναι το μόνον άτομο επί γης που γεννήθηκε από μία θνητή μητέρα και έναν αθάνατο Πατέρα. Γι’ αυτόν τον λόγο αποκαλείται Μονογενής Υιός. Κληρονόμησε ουράνιες δυνάμεις από τον Πατέρα Του. Από τη μητέρα Του κληρονόμησε τη θνητότητα και υπετάχθη σε πείνα, δίψα, κόπωση, πόνο και θάνατο. Κανείς δεν μπορούσε να αφαιρέσει τη ζωή του Σωτήρος παρά μόνον εάν το επιθυμούσε. Είχε τη δύναμη να τη θυσιάσει και είχε τη δύναμη να αναστήσει το σώμα Του, αφού πέθαινε. (Βλέπε Κατά Ιωάννην 10:17–18.)

Διήγε μία τέλεια ζωή

  • Τι σημαίνει για εμάς η ζωή του Σωτήρος;

Από τα νεανικά του χρόνια, ο Ιησούς υπάκουε σε όλα τα οποία απαιτούντο από Εκείνον από τον Επουράνιο Πατέρα μας. Υπό την καθοδήγησιν της Μαρίας και του Ιωσήφ, ο Ιησούς μεγάλωσε κατά πολύ όπως μεγαλώνουν άλλα παιδιά. Αγαπούσε και υπάκουε στην αλήθεια. Ο Λουκάς μάς λέγει: «Το δε παιδάκι αύξανε, και δυναμωνόταν στο πνεύμα, γεμίζοντας με σοφία και χάρη του Θεού ήταν επάνω του» (Κατά Λουκάν 2:40, βλέπε, επίσης, Δ&Δ 93:12–14).

Μέχρι να γίνει 12 ετών, ο Ιησούς είχε αναπτυχθεί στην κατανόησή Του ότι είχε αποσταλεί να κάνει το θέλημα του Πατρός Του. Πήγε με τους γονείς Του στην Ιερουσαλήμ. Όταν οι γονείς Του επέστρεφαν σπίτι, ανεκάλυψαν ότι δεν ήταν με την ομάδα τους. Επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ για να Τον αναζητήσουν. «Και ύστερα από τρεις ημέρες τον βρήκαν μέσα στο ιερό, να κάθεται ανάμεσα στους δασκάλους, και εκείνοι τον άκουγαν, και του έκαναν ερωτήσεις» (Μετάφραση Τζόζεφ Σμιθ, Κατά Λουκάν 2:46). «Και όλοι όσοι τον άκουγαν έμεναν εκστατικοί για τη σύνεση και τις απαντήσεις του» (Κατά Λουκάν 2:47).

Ο Ιωσήφ και η Μαρία ανακουφίσθηκαν που Τον βρήκαν, αλλά «έμειναν έκπληκτοι και η μητέρα του είπε σ’ αυτόν: Παιδί μου, γιατί μας έκανες αυτό το πράγμα; Να, ο πατέρας σου κι εγώ σε αναζητούσαμε με οδύνη». Ο Ιησούς της απήντησε, λέγοντας: «Δεν ξέρετε ότι πρέπει να είμαι στα πράγματα του [Επουράνιου] Πατέρα μου;» (Κατά Λουκάν 2:48–49).

Προκειμένου να εκπληρώσει την αποστολή Του, ο Ιησούς έπρεπε να κάνει το θέλημα του Πατέρα Του στους Ουρανούς. «Από τον εαυτόν μου δεν κάνω τίποτε», διεκήρυξε, «αλλά καθώς με δίδαξε ο Πατέρας μου, αυτά μιλάω. …Εγώ κάνω πάντοτε τα αρεστά σ’ αυτόν» (Κατά Ιωάννην 8:28–29).

Όταν ο Ιησούς ήταν 30 ετών, πήγε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή για να βαπτισθεί στον Ιορδάνη Ποταμό. Ο Ιωάννης ήταν απρόθυμος να βαπτίσει τον Ιησού, επειδή εγνώριζε ότι ο Ιησούς ήταν σπουδαιότερος από εκείνον. Ο Ιησούς ζήτησε από τον Ιωάννη να Τον βαπτίσει, προκειμένου να «εκπληρώσ[ει] κάθε δικαιοσύνη». Ο Ιωάννης βάπτισε τον Σωτήρα, βυθίζοντάς Τον πλήρως στο νερό. Όταν βαπτίσθηκε ο Ιησούς, ο Πατέρας Του μίλησε από τους ουρανούς, λέγοντας: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός στον οποίο ευαρεστήθηκα». Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε, το οποίο ενεφανίσθη με το σημείο μίας περιστεράς. (Βλέπε Κατά Ματθαίον 3:13–17.)

Συντόμως αφότου βαπτίσθηκε ο Ιησούς, νήστεψε για 40 ημέρες και 40 νύκτες, προκειμένου να είναι με τον Θεό. Ύστερα από αυτό, ο Σατανάς πήγε για να Τον βάλει σε πειρασμό. Ο Ιησούς αντέστη σταθερώς σε όλους τους πειρασμούς του Σατανά και κατόπιν προσέταξε τον Σατανά να φύγει. (Βλέπε Κατά Ματθαίον 4:1–11, βλέπε, επίσης, Μετάφραση Τζόζεφ Σμιθ, Κατά Ματθαίον 4:1, 5–6, 8–9, 11.) Ο Ιησούς Χριστός παρέμεινε αναμάρτητος, το μοναδικό τέλειο άτομο που περιπάτησε ποτέ στη γη (βλέπε Προς Εβραίους 4:15,  Πέτρου Α΄ 2:21–22).

  • Ποιες αφηγήσεις από τη ζωή του Σωτήρος έχουν ειδική σημασία για εσάς;

Μας δίδαξε πώς να αγαπούμε και να υπηρετούμε αλλήλους

  • Πώς μας δίδαξε ο Σωτήρας πώς να αγαπούμε και να υπηρετούμε αλλήλους;

Ύστερα από τη νηστεία Του και το αντάμωμά Του με τον Σατανά, ο Ιησούς άρχισε τη δημόσια διακονία Του. Ήλθε στη γη όχι μόνον για να πεθάνει για εμάς, αλλά επίσης για να μας διδάξει πώς να ζούμε. Δίδαξε ότι υπάρχουν δύο μεγάλες εντολές: πρώτον, να αγαπούμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, το νουν και τη δύναμη, και δεύτερον, να αγαπούμε τους άλλους όπως τον εαυτόν μας (βλέπε Κατά Ματθαίον 22:36–39). Η ζωή Του είναι ένα παράδειγμα για το πώς θα πρέπει να υπακούμε σε αυτές τις δύο εντολές. Εάν αγαπούμε τον Θεό, θα Τον εμπιστευόμαστε και θα υπακούμε σε Αυτόν, όπως έκανε ο Ιησούς. Εάν αγαπούμε τους άλλους, θα τους βοηθούμε να ανταποκρίνονται στις υλικές και τις πνευματικές τους ανάγκες.

Ο Ιησούς πέρασε τη ζωή Του υπηρετώντας τους άλλους. Τους θεράπευσε ασθένειες. Έκανε τον τυφλό να δει, τον κωφό να ακούσει και τον χωλό να περπατήσει. Κάποτε, όταν θεράπευε τους ασθενείς, πέρασε η ώρα και οι άνθρωποι πείνασαν. Αντί να τους αποπέμψει, ευλόγησε πέντε καρβέλια ψωμί και δύο ψάρια και κατά τρόπον θαυμαστό μπόρεσε να δώσει τροφή σε ένα πλήθος 5.000 ατόμων. (Βλέπε Κατά Ματθαίον 14:14–21.) Δίδαξε ότι όποτε ευρίσκουμε ανθρώπους πεινασμένους, να κρυώνουν, γυμνούς ή μόνους, θα πρέπει να τους βοηθούμε με όλα όσα μπορούμε. Όταν βοηθούμε τους άλλους, υπηρετούμε τον Κύριο. (Βλέπε Κατά Ματθαίον 25:35–46.)

Ο Ιησούς αγαπούσε τους άλλους με όλη την καρδιά Του. Συχνά η καρδιά Του ήταν τόσο γεμάτη συμπόνοια που έκλαιγε. Αγαπούσε τα μικρά παιδιά, τους ηλικιωμένους και τους ταπεινούς, τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι είχαν πίστη σε Εκείνον. Αγαπούσε όσους είχαν αμαρτήσει, και με μεγάλη συμπόνια τους δίδαξε να μετανοήσουν και να βαπτισθούν. Δίδαξε: «Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή» (Κατά Ιωάννην 14:6).

Ο Ιησούς αγαπούσε ακόμη κι αυτούς που αμάρταιναν εναντίον του και ήταν αμετανόητοι. Στο τέλος της ζωής Του, καθώς εκρέμετο επί του σταυρού, προσευχήθηκε στον Πατέρα για τους στρατιώτες, οι οποίοι Τον είχαν σταυρώσει, παρακαλώντας: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους· επειδή, δεν ξέρουν τι κάνουν» (Κατά Λουκάν 23:34). Δίδαξε: «Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως εγώ σας αγάπησα» (Κατά Ιωάννην 15:12).

  • Με ποιους τρόπους μπορούμε να δείξουμε στον Κύριο ότι Τον αγαπούμε;

Οργάνωσε τη μόνη αληθινή Εκκλησία

  • Γιατί οργάνωσε ο Σωτήρας την Εκκλησία Του και χειροτόνησε Αποστόλους;

Ο Ιησούς ήθελε να διδαχθεί το ευαγγέλιό Του στους ανθρώπους όλης της γης, και γι’ αυτόν τον λόγο επέλεξε δώδεκα Αποστόλους να καταθέτουν μαρτυρία για Εκείνον. Ήταν οι αρχικοί ηγέτες της Εκκλησίας Του. Έλαβαν την εξουσία να ενεργούν εν ονόματί Του και να κάνουν τα έργα που Τον είχαν δει να κάνει. Όσοι έλαβαν εξουσία από αυτούς ήταν επίσης εις θέσιν να διδάσκουν, να βαπτίζουν και να τελούν άλλες διατάξεις εν ονόματί Του. Ύστερα από τον θάνατό Του, συνέχισαν να κάνουν το έργο Του μέχρις ότου οι άνθρωποι έγιναν τόσο άνομοι, ώστε σκότωσαν τους Αποστόλους.

Μας λύτρωσε από τις αμαρτίες μας και μας έσωσε από τον θάνατο

  • Καθώς μελετάτε αυτό το τμήμα, αφιερώσετε χρόνο για να συλλογισθείτε τα γεγονότα της εξιλεώσεως.

Κοντά στο τέλος της θνητής διακονίας Του, ο Ιησούς προετοιμάσθηκε για να κάνει την υπέρτατη θυσία για όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητος. Είχε καταδικασθεί να πεθάνει, επειδή είχε καταθέσει μαρτυρία στους ανθρώπους ότι ήταν ο Υιός του Θεού.

Την νύκτα πριν από τη σταύρωσή Του, ο Ιησούς πήγε στον κήπο που ονομάζεται Γεθσημανή. Συντόμως τον κατέβαλε βαθεία θλίψη και έκλαιγε καθώς προσευχόταν. Στον Απόστολο των Τελευταίων Ημερών Όρσον Φ. Ουίτνυ επετράπη να δει τα πάθη του Σωτήρος σε όραμα. Βλέποντας τον Σωτήρα να κλαίει, είπε: «Ήμουν τόσο συγκινημένος με αυτό που έβλεπα, ώστε έκλαιγα κι εγώ από αγνή συμπαράσταση. Είχα ειλικρινά αισθήματα συμπόνιας για Εκείνον. Τον αγαπούσα με όλη την ψυχή μου και λαχταρούσα να είμαι μαζί Του όπως δεν λαχταρούσα τίποτε άλλο» (“The Divinity of Jesus Christ,” Improvement Era, Ιαν. 1926, 224–25, βλέπε, επίσης, Ensign, Δεκ. 2003, 10). Ο Ιησούς «προχώρησε λίγο, έπεσε με το πρόσωπό του στη γη, προσευχόμενος και λέγοντας: Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι· όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ’ όπως εσύ» (Κατά Ματθαίον 26:39).

Σε μία σύγχρονη αποκάλυψη ο Σωτήρας περιέγραψε πόσο μεγάλα ήταν τα πάθη Του, λέγοντας ότι Τον έκαναν «να τρέμ[ει] από τον πόνο, και να αιμορραγ[εί] από κάθε πόρο, και να υποφέρ[ει] τόσο κατά το σώμα όσο και κατά το πνεύμα» (Δ&Δ 19:18). Υπέφερε «κατά τη σάρκα», παίρνοντας επάνω του τους πόνους, τις ασθένειες, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας (βλέπε Άλμα 7:10–13). Κανένα θνητό άτομο δεν μπορεί να κατανοήσει πόσο μεγάλο ήταν το φορτίο του. Κανένα άλλο άτομο δεν θα μπορούσε να ανθέξει τέτοια αγωνία σώματος και πνεύματος. «Κατέβηκε από τα πάντα… ώστε να είναι στα πάντα και με τα πάντα, το φως της αλήθειας» (Δ&Δ 88:6).

Αλλά τα πάθη Του δεν είχαν ολοκληρωθεί ακόμη. Την επομένη, ο Ιησούς εδάρη, ταπεινώθηκε και επτύσθη. Απαιτήθηκε από Εκείνον να φέρει το σταυρό Του. Κατόπιν τον ανέβασαν και τον κάρφωσαν σε αυτόν. Βασανίσθηκε με έναν από τους πιο σκληρούς τρόπους που έχουν μηχανευθεί ποτέ οι άνθρωποι. Αφού υπέφερε στον σταυρό, ανεφώνεσε με αγωνία: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» (Κατά Μάρκον 15:34). Κατά την πικρότερη ώρα του Ιησού, ο Πατέρας είχε αποσυρθεί από Εκείνον, ώστε ο Ιησούς να μπορέσει να τελειώσει να υποφέρει την ποινή για τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητος, ώστε να έχει πλήρη νίκη επί των δυνάμεων της αμαρτίας και του θανάτου (βλέπε James E. Talmage, Jesus the Christ, 3η έκδοση [1916], 660–61).

Όταν ο Σωτήρας έμαθε ότι η θυσία Του είχε γίνει αποδεκτή από τον Πατέρα, ανεφώνησε με δυνατή φωνή: «Τετέλεσται» (Κατά Ιωάννην 19:30). «Πατέρα, στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου» (Κατά Λουκάν 23:46). Έκλινε την κεφαλή Του και εθελουσίως παρέδωσε το πνεύμα Του. Ο Σωτήρας είχε πεθάνει. Ένας σφοδρός σεισμός έσεισε τη γη.

Ορισμένοι φίλοι πήγαν το σώμα του Σωτήρος σε ένα μνήμα, όπου εκείτο μέχρι την τρίτη ημέρα. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου το πνεύμα Του πήγε και οργάνωσε το ιεραποστολικό έργο σε άλλα πνεύματα, τα οποία χρειαζόταν να λάβουν το ευαγγέλιό Του (βλέπε  Πέτρου Α΄ 3:18–20, Δ&Δ 138). Την τρίτη ημέρα, την Κυριακή, επέστρεψε στο σώμα Του και ανέστη. Ήταν ο πρώτος που υπερνίκησε τον θάνατο. Η προφητεία είχε εκπληρωθεί «ότι πρέπει να αναστηθεί από τους νεκρούς» (Κατά Ιωάννην 20:9).

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την ανάστασή Του, ο Σωτήρας ενεφανίσθη στους Νεφίτες και εδραίωσε την Εκκλησία Του στην αμερικανική ήπειρο. Δίδαξε τον λαό και τον ευλόγησε. Αυτή η συγκινητική αφήγηση ευρίσκεται στο  Νεφί Γ΄ 11 μέχρι 28.

Η θυσία Του έδειξε την αγάπη Του για τον Πατέρα Του και για εμάς

Ο Ιησούς δίδαξε: «Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε φίλοι μου, αν κάνετε όσα εγώ σας παραγγέλλω» (Κατά Ιωάννην 15:13–14). Πέρασε προθύμως και ταπεινώς τη θλίψη στη Γεθσημανή και τα πάθη στον σταυρό, ούτως ώστε εμείς να μπορούμε να λάβουμε όλες τις ευλογίες από το σχέδιο σωτηρίας. Για να λάβουμε αυτές τις ευλογίες, πρέπει να πάμε σε Εκείνον, να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και να Τον αγαπούμε με όλη μας την καρδιά. Είπε:

«Και τούτο είναι το ευαγγέλιο που σας έδωσα—ότι ήλθα στον κόσμο για να κάνω το θέλημα του Πατέρα μου, επειδή ο Πατέρας μου με έστειλε.

»Και ο Πατέρας μου με έστειλε για να μπορέσω να υψωθώ επάνω στο σταυρό. Και ύστερα, μετά την ύψωσή μου επάνω στο σταυρό, να μπορέσω να τραβήξω όλους τους ανθρώπους προς εμένα… ώστε να κριθούν για τα έργα τους…

»Γιατί τα έργα που είδατε εμένα να κάνω, αυτά θα κάνετε επίσης κι εσείς…

»Επομένως, τι είδους άνθρωποι πρέπει να είστε; Αληθινά, σας λέω, ακριβώς όπως είμαι εγώ» ( Νεφί Γ΄ 27:13–15, 21, 27, η πλάγια γραφή προστέθηκε).

  • Ποια είναι τα συναισθήματά σας, καθώς συλλογίζεσθε τη θυσία του Σωτήρος για εσάς;

Επιπρόσθετες γραφές και άλλες πηγές