Exodus 1–2

Baby Mozes

De toekomstige leider van de Israëlieten beschermen

Jakobs familie groeide in Egypte uit tot een groot volk. Ze werden Israëlieten genoemd. De farao, de koning van Egypte, was bang dat er op een dag te veel Israëlieten zouden zijn. Ze zouden de macht in Egypte kunnen overnemen. Daarom maakte hij de Israëlieten tot zijn slaven.

Exodus 1:7–14

De farao gaf ook opdracht om alle pasgeboren Israëlitische jongetjes te doden. Dat maakte de Israëlitische gezinnen heel bang.

Exodus 1:15–22

Een Israëlitische moeder, Jochebed, had een idee om haar pasgeboren zoontje te redden. Ze legde haar baby in een mandje en verborg het tussen het hoge riet aan de oever van de Nijl. Mirjam, de zus van de baby, lette goed op hem.

Exodus 2:1–4

De dochter van de farao vond het mandje toen ze in de rivier ging baden. Ze zag de hulpeloze Israëlitische baby huilen. Ze wilde hem als haar eigen kind grootbrengen. Mirjam ging toen naar de dochter van de farao toe. Ze bood aan om een Israëlitische vrouw te halen die voor de baby kon zorgen.

Exodus 2:5–6

Mirjam nam haar moeder, Jochebed, mee naar de dochter van de farao. De dochter van de farao wilde Jochebed betalen om voor de baby te zorgen.

Exodus 2:8–9

De Israëlitische baby groeide op. De dochter van de farao bracht hem als haar eigen zoon groot. Ze noemde hem Mozes.

Exodus 2:10