Kapitulo 24
Ang Pag-ula ni Jesukristo: Magamit kini sa Tanang Katawhan, Moepekto kini Kanato sa Personal nga Paagi
“Ako mosaksi [sa] Pag-ula sa Ginoong Jesukristo. Kon wala kini ang kinabuhi walay kahulugan. Kini mao ang sukaranang bato sa atong pagpakabuhi.”
Gikan sa Kinabuhi ni Gordon B. Hinckley
Niadtong Enero 1, 2000, si Presidente Gordon B. Hinckley nangulo sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles sa pagsibya sa ilang hiniusang pagpamatuod sa Manluluwas. Kining mensahe, giulohan og “Ang Buhi nga Kristo,” ilang gipahayag: “Kita mohalad sa atong pagpamatuod sa pagkatinuod sa Iyang dili katupngan nga kinabuhi ug sa walay katapusan nga gahum sa Iyang labing dako nga sakripisyo sa pag-ula. Walay lain nga adunay labaw ka mahinungdanon nga impluwensya diha sa tanan kinsa nakapuyo ug magpuyo pa dinhi sa yuta.”1
Diha sa usa ka pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya human milabay ang tulo ka bulan, si Presidente Hinckley mipamatuod og lawom nga impluwensya sa Manluluwas sa iyang kinabuhi mismo. Namulong siya sa kalumo ug personal nga paagi, may mga higayon nga matuk-an tungod sa emosyon:
“Sa tanang mga butang nga ako mibati og kamapasalamaton niining buntaga, usa ang mipatigbabaw. Mao ang buhi nga pagpamatuod ni Jesukristo, ang Anak sa Makagagahum nga Dios, ang Prinsipe sa Kalinaw, ang Usa nga Balaan. …
“Si Jesus ang akong higala. Walay lain nga nakahatag kanako og hilabihan. ‘Walay bisan kinsa nga may gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magahalad sa iyang kinabuhi sa pagpakamatay alang sa iyang mga higala’ (Juan 15:13). Iyang gihatag ang Iyang kinabuhi alang kanako. Iyang giablihan ang dalan paingon sa kinabuhing dayon. Bugtong ang Dios lang ang makahimo niini. Nanghinaut ako nga ako mahimong angayan nga mahimong usa Niya ka higala.
“Siya ang akong ehemplo. Ang Iyang pamaagi sa kinabuhi, ang Iyang hingpit nga dili hakog nga kinaiya, ang Iyang pagtabang niadtong anaa sa panginahanglan, ang Iyang katapusan nga sakripisyo ang tanan mibarug isip usa ka ehemplo ngari nako. Dili ko takus sa kinatibuk-an, apan mahimo nakong paningkamutan. …
“Siya ang akong tig-alim. Nagbarug ako sa tanang pagdayeg sa Iyang kahibulongan nga mga milagro. Ug gani nasayud ko nga kini nahitabo. Gidawat nako ang kamatuoran niining mga butanga tungod kay ako nasayud nga Siya mao ang Agalon sa kinabuhi ug sa kamatayon. Ang mga milagro sa Iyang pagpangalagad nagpakita og kapuangod, gugma, ug talagsaong panglantaw sa mga katawhan.
“Siya ang akong lider. Akong dungog ang mahimong usa sa bagang hut-ong niadtong nahigugma Kaniya ug kinsa misunod Kaniya panahon sa duha ka millenia nga milabay sukad sa Iyang pagkatawo. …
“Siya ang akong Manluluwas ug Manunubos. Pinaagi sa paghatag sa Iyang kinabuhi diha sa kasakit ug dili matukib nga pag-antus, mipaubos Siya aron ibayaw ako ug ang matag usa kanato ug ang tanang anak sa Dios nga mga lalaki ug mga babaye gikan sa kinalawman nga mahangturon nga kangitngit nga nagsunod sa kamatayon. Naghatag Siya og usa ka butang nga mas maayo—usa ka kasinatian sa kahayag ug panabut, kalamboan ug kaanyag diin kita mahimong magpadayon sa dalan nga padulong sa kinabuhing dayon. Walay mga kinutoban ang akong pagpasalamat. Ang akong mga pagpasalamat ngadto sa akong Ginoo walay pagtapos.
“Siya ang akong Dios ug ang akong Hari. Gikan sa kahangturan hangtud sa kahangturan, Siya maghari ug mamuno isip Hari sa kaharian ug Ginoo sa kaginoohan. Ang Iyang kagamhanan walay katapusan. Ang Iyang himaya walay kangitngit.
“Walay lain nga makapuli sa Iyang dapit . Wala pa gayud. Walay lama ug walay bisan unsang matang sa sayop, Siya mao ang Kordero sa Dios, kang kansa ako moyukbo ug kang kansa ako moduol sa akong Amahan sa Langit. …
“Mapasalamaton, ug inubanan sa walay iban nga gugma, ako mosaksi niining mga butanga sa Iyang Balaan nga ngalan.”2
“Ang tanang butang nag-agad Kaniya—sa Iyang maulaon nga sakripisyo. … Kana mao ang sukaranang bato sa arko sa dakong plano [sa] Amahan.”
Mga Pagtulun-an ni Gordon B. Hinckley
1
Ang gugma sa atong Langitnong Amahan gipadayag sa gasa sa Iyang Bugtong nga Anak.
Ang akong kasingkasing mabuntog kon akong hunahunaon ang dakong gugma sa akong Langitnong Amahan. Pagkamapasalaton nako nga masayud nga ang Dios nahigugma nato. Ang dili masabtan nga kalawom niana nga gugma makit-an diha sa gasa sa Iyang Bugtong Anak sa pag-anhi sa kalibutan aron maghatag og paglaum sa atong mga kasingkasing, nga maghatag og kamabination ug maayong kabubut-on sa atong mga relasyon, ug labaw sa tanan sa pagluwas kanato gikan sa atong mga sala ug mogiya kanato sa dalan paingon sa kinabuhing dayon.3
Ang pagpangalagad sa Manluluwas sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta
Ang Amahan kanatong tanan, may gugma alang kanato, Iyang mga anak, mitanyag og usa ka … plano diin kita nakabaton og kagawasan sa pagpili sa dalan sa atong mga kinabuhi. Ang Iyang Unang Anak, ang atong Magulang nga Igsoong lalaki, mao ang yawe nianang plano. Ang tawo makabaton sa iyang kabubut-on, ug uban niana nga kabubut-on minunot ang pagkamay-tulubagon. Ang tawo maglakaw sa pamaagi sa kalibutan ug makasala ug madagma. Apan ang Anak sa Dios modala nganha Kaniya sa unod ug ihalad ang Iyang kaugalingon nga usa ka sakripisyo sa pag-ula alang sa mga sala sa tanang katawhan. Pinaagi sa dili matukib nga pag-antus Siya mahimong Manunubos, ang Manluluwas sa tanang katawhan.4
Ang yutan-on nga pagpangalagad sa Manluluwas
Sa tanang kasaysayan wala gayuy harianon nga sama sa Iyang kaharianon. Siya, ang makagagahum nga Jehovah, mipakig-angay nga matawo sa mortal nga kinabuhi diha sa usa ka pasungan sa Betlehem. Midako Siya isip usa ka bata didto sa Nazaret ug “mitubo sa kaalam ug sa gidak-on ug sa kahimuot kaniya sa Dios ug sa tawo” (Lucas 2:52).
Ug sa nabautismohan na si Jesus, siya mihaw-as dayon gikan sa tubig, ug tan-awa, nabukas ang kalangitan ug iyang nakita ang Espiritu sa Dios nga mikunsad nga ingon og salampati, ug mipahiluna kini diha sa ibabaw niya:
“Ug ania karon, usa ka tingog gikan sa langit nag-ingon, Kini mao ang akong Anak nga pinalangga; kaniya may kalipay ako” (Mat.). 3:16–17).
Panahon sa tulo ka tuig sa Iyang yutan-on nga pagpangalagad, Nahimo Niya ang butang nga wala pay laing nakahimo mahisukad; nagtudlo Siya nga wala pay laing nakatudlo.
Dayon miabut ang Iyang panahon nga ihalad. Diha sa panihapon didto sa Kwarto sa Taas, ang Iyang katapusan uban sa Napulog Duha dinhi sa mortalidad. Samtang mihugas Siya sa ilang mga tiil nagtudlo siya og usa ka leksyon sa katawhan ug pagserbisyo nga dili gayud ni mahikalimtan.5
Ang Pag-antus didto sa Tanaman sa Getsemani
Didto misunod ang pag-antus sa Getsemani, “kansang pag-antus,” miingon Siya, “nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu” (D&P 19:18).6
Didto sa Tanaman sa Getsemani, nag-antus Siya sa hilabihan nga miagas ang dugo samtang Siya nangamuyo sa Iyang Amahan. Apan kining tanan kabahin sa plano sa Iyang maulaong sakripisyo.7
[Makausa naglingkod ko] duol sa karaang punoan sa oliba [didto sa Tanaman sa Getsemani] ug nagbasa sa grabeng panlimbasug sa Anak sa Dios samtang Siya miatubang sa piho nga kaugmaon, nagsingut og apol sa dugo ug nag-ampo ngadto sa Iyang Amahan nga unta ipalabay ang kupa kon mahimo lang—apan nag-ingon, Bisan pa man, ang Imong pagbuot maoy matuman, dili ang akoa. … Aduna koy bug-at nga pagbati nga wala Niya himoa ang Iyang hangyo, wala Niya giatubang ang pag-antus kalabut sa pisikal nga kasakit nga hapit na Niyang atubangon, ang tumang kabrutal nga paglansang sa krus. Kadto kabahin niini, sigurado ako. Apan sa dakong bahin mao na kadto, sa akong hunahuna, usa ka pagbati sa Iyang bahin nga Iyang katungdanan diha sa mahangturon nga kaayohan sa tanan nga mga anak sa Dios nga mga lalaki ug babaye, sa tanan nga henerasyon sa panahon.
Ang tanang butang nag-agad Kaniya—sa Iyang maulaon nga sakripisyo. Mao kana ang tubag. Mao kana ang sukaranang bato diha sa arko sa talagsaong plano diin gihatag sa Amahan ang kinabuhing dayon alang sa Iyang anak nga mga lalaki ug babaye. Makahahadlok man ang pag-atubang niini, ug bug-at man ang paghunahuna niini, Siya miatubang niini, Siya mihuman niini, ug kini mao ang kinanindutan ug labing talagsaong butang. Lapas pa kini sa atong masabtan, sa akong pagtuo. Apan, atong gipasiplatan niini ang gamayng bahin ug kinahanglang pagadugangan ang pagpasalamat niini.8
Pagdakop, paglansang, ug kamatayon
Siya gikuha sa mga bangis nga mga kamot, ug sa gabii, bisan nahisupak sa balaud, gidala sa atubangan ni Anas, ug unya ni Caifas, ang mga malinglahon ug dautan nga mga opisyal sa Sanhedrin. Didto sa sunod sayo sa buntag ang ikaduhang pagpakita sa atubangan niining maliputon, lampingasan nga tawo. Dayon gidala Siya ngadto ni Pilato, ang gobernador sa Romano, kansang asawa mipahimangno, “Ayaw baya pagpanggilabut nianang tawo nga matarung” (Mat. 27:19.) Ang Romano, naghunahuna sa paglikay sa responsibilidad, mipadala Kaniya ngadto ni Herodes, ang korap, bisyoso, ug dautan nga gobernador sa Galilea. Si Kristo giabusaran ug gibun-og. Ang Iyang ulo gipurongan ug gilukongan og mga tunok; gibugalbugalan og usa ka tapol nga kupo nga gihaklap diha sa nagdugo niyang buko-buko. Usab Siya gidala sa atubangan ni Pilato, kansang mga panon misinggit, “Ilansang siya, ilansang siya sa krus” (Lucas 23:21).
Sa nagkadagma-dagma nga lakang Siya milakaw padulong sa Golgota, diin ang Iyang samaran nga lawas gilansang ngadto sa krus sa labing pintas ug sakit nga pamaagi sa pagpatay nga makab-ot sa sadistang mga hunahuna.
Apan Siya mituaw, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila makasabut sa ilang ginabuhat” (Lucas 23:34).9
Wala nay molabaw pa kasakit nga paghulagway diha sa tanan nga kasaysayan kay sa niana kang Jesus didto sa Getsemani ug diha sa krus, nag-inusara: ang Manunubos sa katawhan ang Manluluwas sa kalibutan, nagpahinabo sa Pag-ula.
Nakahinumdom ko nga nakauban ni Presidente Harold B. Lee … didto sa Tanaman sa Gethsemani sa Jerusalem. Among mabatyagan, kon gamay lang unta kaayo, ang makahahadlok nga panlimbasug nga nahitabo didto, ang panlimbasug hilabihan gayud kaayo, samtang si Jesus nakigbisug diha sa espiritu, nga ang dugo miguwas sa matag lungag sa panit (tan-awa sa Lucas 22:44; D&P 19:18). Among gihinumdom ang pagluib sa usa ka tawo nga natawag sa usa ka masaligan nga posisyon. Among gihinumdom ang dautan nga mga tawo nga midapat sa brutal nga mga kamot diha sa Anak sa Dios. Among gihinumdom ang nag-inusarang lawas diha sa krus, nagtuaw sa tumang kasakit, Human sa pag-antus diha sa krus, Siya mituaw sa kasakit, “Dios ko, Dios ko, nganong gitalikdan mo ako?” (Mat. 27:46). Sanglit, nagmaisugon, ang Manluluwas sa kalibutan mipadayon sa Pag-ula alang kanato.10
Nanglabay ang mga oras samtang ang Iyang kinabuhi mihuwas na ang kasakit. Ang yuta miuyog, ang tabil sa Templo nagisi. Gikan sa nauga nga mga ngabil migawas ang mga pulong, “Amahan, nganha sa imong mga kamot itugyan ko ang akong espiritu: ug sa naka-pamulong siya niini, nabugto ang iyang ginhawa” (Lucas 23:46).
Natapos na kini. Ang Iyang mortal nga kinabuhi nahuman na. Mihalad Siya niini agig pagtubos sa tanan. Nahanaw ang mga paglaum niadtong naghigugma Kaniya. Nalimtan ang mga saad nga Iyang gihimo. Ang Iyang lawas gidali apan maampingon nga gipahimutang diha sa hinulaman nga lubnganan pagka disperas sa Adlawng Igpapahulay sa mga Hudiyo.11
Pagkabanhaw
Sayo sa buntag sa Dominggo, si Maria Magdalena ug ang uban nga mga babaye miabut sa lubnganan. Naghunahuna sila samtang nagdali kon sa unsang paagi nga ang bato naligid gikan sa pultahan sa lubnganan. Pag-abut, ilang nakita ang usa ka anghel kinsa namulong ngadto kanila: “Nasayud Ako nga nangita kamo kang Jesus nga gilansang sa krus.
“Wala na siya dinhi; kay siya nabanhaw, sumala sa iyang giingon” (Mat. 28:5–6).
Wala pa kini sukad mahitabo. Ang walay sulod nga lubnganan ang tubag sa pangutana sa kapanahonan. Maayo nga pagkasulti ni Pablo: “O kamatayon, hain na ang imong ikot? O kamatayon, hain na ang imong pagkamadaugon?” (1 Mga Taga Cor. 15:55).12
“Wala siya dinhi: kay siya nabanhaw, sumala sa iyang giingon” (Mateo 28:6).
2
Pinaagi sa matubsanong pagsakripisyo sa Manluluwas, ang tanang katawhan mobangon gikan sa lubnganan.
Ang milagro nianang buntag sa pagkabanhaw … mao ang milagro alang sa tanang katawhan. Mao kini ang milagro sa gahum sa Dios, kansang Hinigugmang Anak mihatag sa Iyang kinabuhi sa pag-ula alang sa sala sa tanan, usa ka sakripisyo sa gugma alang sa matag anak sa Dios nga mga lalaki ug babaye. Sa pagbuhat sa ingon, Iyang gibugto ang silyo sa kamatayon.13
Wala nay laing tataw nga mahitabo sa tanan kay sa kamatayon, ug walay mas hayag pa uban sa paglaum ug hugot nga pagtuo kay sa kasiguroan sa pagka-imortal. Ang hilabihang kasubo nga mabati tungod sa kamatayon, ang pagbangutan nga mosunod tungod sa pagpanaw sa usa ka minahal maminosan lamang pinaagi sa kasiguroan sa Pagkabanhaw sa Anak sa Dios. …
Sa matag higayon nga ang mabugnaw nga kamot sa kamatayon mohampak, adunay kahupayan nga moabut atol sa malisud nga panahon pinaagi sa madaugon nga panagway ni Ginoong Jesukristo, Siya, ang Anak sa Dios, kinsa pinaagi sa Iyang dili hitupngan ug mahangturon nga gahum mibuntog sa kamatayon. Siya ang Manunubos sa kalibutan. Siya mihatag sa Iyang kinabuhi alang kanato. Siya mikuha niini pag-usab ug nahimong unang bunga ngadto kanila nga nahikatulog. Siya, isip Hari sa mga Hari, mibarug nga nagmadaugon sa tanang mga hari. Siya, isip Makagagahum sa Tanan, milabaw sa tanang mga magmamando. Siya ang atong kahupayan, ang atong bugtong kahupayan, sa panahon nga ang naglagitom nga tabil sa yutan-ong kangit-ngit motabon kanato samtang ang espiritu mobulag sa tawhanong hulagway” (sa Conference Report, Abr. 1996, 92; o Ensign, Mayo 1996, 67).
Ang labing importante sa tanang katawhan nagbarug si Jesus ang Kristo.14
Nakahinumdom ko nga namulong diha sa usa ka haya sa maayong tawo, usa ka higala kansang kamaayo nakapahimo nakong mas maayo. Sa mga katuigan nakaila ko sa iyang mga pahiyum, sa iyang mabination nga mga pulong, sa iyang intelihente nga pamaagi, sa talagsaong pagkadaiya sa pagserbisyo sa uban. Ug dayon siya nga piskay ug maayo kaayo sa kalit lang namatay. Mitan-aw ko diha sa iyang walay kinabuhi nga porma. Wala gayuy pag-ila walay paglihok walay bisan unsang pulong. …
Mitan-aw ko sa iyang nagbakho nga biyuda ug mga anak. Nasayud sila, sama sa akong nasayran, nga dili na gayud nila madungog pag-usab ang iyang tingog dinhi sa mortalidad. Apan usa ka malumong katam-is, dili mahulagway sa kinaiyahan, nagdala og kalinaw ug kasigurohan. Daw nag-ingon kini nga, “Humilum kamo ug ilhon ninyo nga ako mao ang Dios” (Sal. 46:10).
Daw nag-ingon usab kini nga, “Ayaw kabalaka. Tanan niini kabahin sa akong plano. Walay makalingkawas sa kamatayon. Bisan ang akong Pinalanggang Anak namatay diha sa krus. Apan pinaagi sa pagbuhat sa ingon Siya nahimong mahimayaong unang-bunga sa Pagkabanhaw. Gikuha Niya gikan sa kamatayon ang ikot niini ug gikan sa lubnganan ang kadaugan niini.”
Madungog nako sa akong hunahuna ang Ginoo namulong ngadto sa nagsubo nga Martha: “Ako mao ang pagkabanhaw, ug ang kinabuhi: ang mosalig kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya: Ug ang tanan nga buhi ug nagasalig kanako dili na gayud mamatay” (Juan 11:25–26).15
3
Pinaagi sa maulaong sakripisyo sa Manluluwas, gitanyag kanato ang kahigayunan sa kahimayaan ug kinabuhing dayon.
Salamat ngadto sa Makagagahum. Ang Iyang nahimaya nga Anak mibugto sa higut sa kamatayon, ang labing talagsaon sa tanang kadaugan. … Siya ang atong madaugon nga Ginoo. Siya ang atong Manunubos, kinsa miula alang sa atong mga sala. Pinaagi sa Iyang matubsanong pagsakripisyo ang tanang katawhan mobangon gikan sa lubnganan. Siya miabli sa agianan diin mahimo natong maangkon dili lang ang pakawalay kamatayon apan ang kinabuhing dayon usab.16
Nahunahuna nako sa gamayng paagi ang Iyang Pag-ula. Dili nako masabtan kining tanan. Magamit kini sa tanang katawhan ug gani personal kaayo ang epekto niini nga dili matugkad sa panabut.17
Ang kakusgon [sa] Pag-ula molabaw pa sa atong abilidad sa pag-sabut. Ang ako lang nahibaloan nga kini nahitabo, ug nga kini alang kanako ug alang kanimo. Ang pag-antus hilabihan ka dako, ang paghingutas hilabhan ka grabe, nga walay usa kanato makatugkad niini sa dihang ang Manluluwas mihalad sa Iyang kaugalingon isip tubos alang sa mga sala sa tanang katawhan.
Kini pinaagi Kaniya nga atong maangkon ang kapasayloan. Kini pinaagi Kaniya nga adunay miabut nga pihong saad nga ang tanang katawhan mahimong magantihan sa panalangin sa kaluwasan, uban sa pagkabanhaw gikan sa kamatayon. Kini pinaagi Kaniya ug sa Iyang talagsaon nga sakripisyo nga kita gihalaran sa oportunidad pinaagi sa pagkamasulundon sa kahimayaan ug kinabuhing dayon.18
Dili ba kitang tanan mga anak man nga nawala kinsa nagkinahanglang maghinulsol ug moambit sa mapasayloon nga kalooy sa atong Langitnong Amahan ug dayon sundon ang Iyang mga ehemplo?
Iyang Pinalanggang Anak, atong Manunubos, mitabang kanato diha sa pagpasaylo ug kalooy, apan sa pagbuhat sa ingon siya mimando og paghinulsol. … Miingon ang Ginoo—ug akong gikutlo gikan sa usa ka pinadayag ngadto ni Propeta Joseph:
“Busa Ako magsugo kanimo sa paghinulsol—paghinulsol, tingali unya Ako mohampak kanimo pinaagi sa pulong sa akong ba-ba, ug pinaagi sa akong kaligutgut ug pinaagi sa akong kasuko, ang imong mga pag-antus masakit—unsa ka sakit ikaw wala masayud, unsa ka hilabihan kaanindot ikaw wala masayud, oo, unsa kalisud sa pag-antus ikaw wala masayud.
“Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol;
“Apan kon dili sila maghinulsol sila kinahanglan gayud nga mag-antus sama kanako;
“Kansang pag-antus nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu. …
“Pagkat-on kanako, ug paminaw sa akong mga pulong; lakaw diha sa kaaghup sa akong Espiritu, ug ikaw makabaton og kalinaw ngari kanako.” (D&P 19:15–18, 23.)19
Sa dihang ang tanan gipamulong ug natapos, sa dihang ang tanang kasaysayan nasuta, sa dihang nasuhid na ang kinaladmang mahunahuna sa tawo, walay ingon kaanindot, ingon ka harianon, ingon ka dalaygon sama niining buhat sa kalooy sa dihang ang Anak sa Makagagahum, ang Prinsipe sa Iyang harianong panimalay sa Amahan, Siya kinsa namulong sa makausa isip Jehova, Siya kinsa mikanaog dinhi sa yuta isip usa ka bata nga natawo didto sa Betlehem, mihatag sa Iyang kinabuhi makauulaw ug kasakit aron ang tanang anak sa Dios nga mga lalaki ug babaye sa tanang henerasyon sa panahon, sa kada usa nga kinahanglan moagi sa kamatayon, nga unta makalakaw pag-usab ug mabuhi sa kahangturan. Iyang gihimo alang kanato kon unsay dili nato mahimo sa atong kaugalingon. …
Pamahayag ni propeta Isaias:
“Sa pagkamatuod gipas-an niya ang atong kasakitan, ug gipas-an niya ang atong mga kasub-anan: …
“… Siya ginasamaran tungod sa atong kalapasan, siya napangos tungod sa atong mga kasal-anan; ang silot sa atong pakigdait diha sa ibabaw niya; ug tungod sa iyang mga labod kita nangaayo.” (Isa. 53:4–5).
Kini mao ang maanindot ug tinuod nga istorya sa Pasko. Ang natawhan ni Jesus didto sa Betlehem sa Judea mao ang pasiuna. Ang tulo ka tuig nga pagpangalagad sa Agalon mao ang pasiunang pamulong. Ang halangdon nga butang sa istorya sa Iyang sakripisyo, ang kahingpit sa pagkadili hinakog nga buhat sa pagkamatay sa kasakit diha sa krus sa Kalbaryo aron sa pag-ula alang sa mga sala natong tanan.
Ang panapos mao ang milagro sa Pagkabanhaw, nagdala sa kasiguraduhan nga “maingon nga diha kang Adan ang tanan nangamatay, maingon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi” (1 Mga Taga Cor. 15:22).
Wala untay Pasko kon wala nahitabo ang Pasko sa Pagkabanhaw. Ang bata nga si Jesus sa Betlehem lahi unta nga bata nga wala ang matubsanong Kristo sa Getsemani ug Kalbaryo, ug ang madaugon nga kamatuoran sa Pagkabanhaw.
Nagtuo ako sa Ginoo nga si Jesukristo, ang Anak sa Mahangturon, Buhi nga Dios. Walay talagsaon kaayo nga nakalakaw sa yuta. Walay laing nakahimo og susama nga sakripisyo o miganti og susama nga panalangin Siya ang Manluluwas, ug ang Manunubos sa kalibutan. Nagtuo ako Kaniya. Ipamahayag nako ang Iyang kabalaan nga walay paglinla o kompromiso. Nahigugma ako Kaniya. Gipamulong nako ang Iyang ngalan sa balaang pagtahud ug katingala. Gisimba nako Siya sama sa akong pagsimba sa Iyang Amahan, diha sa diwa sa kamatuoran. Mapasalamaton ko Kaniya ug moluhod sa atubangan sa Iyang Bugtong Anak, kinsa mitabang dugay na nga panahon ug miingon nato matag usa “Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo” (Mat. 11:28).
… Ako manghinaut nga matag usa kaninyo mogahin og usa ka panahon, tingali usa lang ka oras, igahin sa hilum nga pagpamalandong ug hilum mahinuktokan ang kanindot ug ang kaharianon niini, ang Anak sa Dios.20
Mohatag ko sa akong pagsaksi [sa] Pag-ula ni Ginoong Jesukristo. Kon wala kini ang kinabuhi walay kahulugan. Kini mao ang sukaranang bato, ang labing mahinungdanong bahin atong pagpakabuhi. Nagpamatuod kini nga nabuhi na kita sa wala pa kita matawo sa mortalidad. Ang mortalidad usa lamang ka tikanganan ngadto sa usa ka mas mahimayaon nga pagpakabuhi sa umaabut. Ang kasubo sa kamatayon napakalma uban sa saad sa Pagkabanhaw.21
Si Jesus mao ang Kristo, ang gi-orden nang daan nga Anak sa Dios kinsa mipakig-angay sa pag-anhi sa yuta, kinsa natawo diha sa usa ka pasungan, sa usa ka nalupig nga nasud apil sa mga kontroladong mga tawo, ang Anak sa Dios, ang Bugtong Anak sa Amahan diha sa unod, ang Kinamagulangan sa Amahan ug ang tagsulat sa atong kaluwasan. Siya ang atong Manunubos, atong Manluluwas, kansang Pag-ula ang kinabuhing dayon nahimong posible alang sa tanang magmasulundon ngadto sa Iyang mga pagtulun-an.22
Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo
Mga Pangutana
-
Nganong ang Langitnong Amahan naghatag kanato sa “gasa sa Iyang Bugtong Anak”? (Tan-awa sa seksyon 1.) Unsa ang inyong mahimo aron ikapakita ang inyong pasalamat alang niining gasa? Unsa ang inyong mga hunahuna ug mga pagbati samtang nagbasa sa summary ni Presidente Hinckley bahin sa nahimo sa Manluluwas alang kanato?
-
Sa seksyon2, itandi ang mga pulong nga gigamit ni Presidente Hinckley sa paghulagway sa kamatayon uban sa mga pulong nga iyang gigamit sa paghulagway sa pagkabanhaw. Unsa ang inyong nakat-unan sa mga kalainan niining mga pulonga? Sa unsang paagi nga ang inyong pagpamatuod sa Pagkabanhaw sa Manluluwas naka-impluwensya sa inyong kinabuhi?
-
Unsa ang inyong nakat-unan sa pagpamatuod ni Presidente Hinckley bahin sa Pag-ula ni Jesukristo? (Tan-awa sa seksyon 3.) Sa unsa nga pamaagi nga ang Pag-ula mipanalangin kaninyo sa personal nga paagi? Unsa ang inyong gibati samtang kamo namalandong sa sakripisyo sa Manluluwas alang kaninyo? Pagplano og usa ka panahon sa pag-angkon og “hilum nga pagpamalandong ug hilum nga paghinuktok” mahitungod sa Manluluwas.
May Kalabutan nga mga Kasulatan
Isaias 53; Juan 3:16; 11:25; 2 Nephi 9:6–13; Alma 7:11–13; 34:8–10; Helaman 14:13–19; D&P 18:10–12
Tabang sa Pagtudlo
“Samtang mainampuon ikaw nga mag-andam sa pagtudlo mahimo kang giyahan sa pagpasabut og piho nga mga baruganan. Mahimong maangkon nimo ang pagsabut kon unsaon sa pagpresentar sa labing maayo ang piho nga mga ideya. Mahimo ka nga makakita og mga ehemplo, paggamit og mga butang sa leksyon, ug makapadasig nga mga istorya sa yanong mga kalihokan sa kinabuhi. Mahimong mobati ka sa pag-imbitar og usa ka tawo nga makatabang sa leksyon. Mahimong mapahinumduman ikaw sa usa ka personal nga kasinatian nga imong mapaambit” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag [1999], 48).