Kapitulo 3

Ang Pag-ugmad og usa ka Kinaiya sa Pagkamalipayon ug usa ka Espiritu sa Pagkamasaligon

“Magmatuohon. Magmalipayon. Ayaw pagpakawala sa paglaum. Ang mga butang mahimo ra.”

Gikan sa Kinabuhi ni Gordon B. Hinckley

Ang mama ni Presidente Gordon B. Hinckley, si Ada Bitner Hinckley, sagad nga moingon nga “ang malipayon nga kinaiya ug mapahiyumong panagway makatabang sa usa ka tawo gikan sa matag kalisdanan ug ang matag tawo maoy responsable sa kaugalingon niyang kalipay.”¹ Ang iyang amahan, si Bryant S. Hinckley usab dunay, “naangkon nga positibong panglantaw.”² nahinumdom si Presidente Hinckley, “sa batan-on pa ko ug kon makapanghinaway, ingnon ko sa akong Papa: ‘Ang matahapon walay ikatampo, ang maduhaduhaon walay mamugna, ang walay pagsalig dili molampus.’”³ Naimpluwensya sa tambag ug ehemplo sa iyang mga ginikanan, ang batan-ong si Gordon Hinckley nakakat-on sa pag-atubang sa kinabuhi uban sa kamasaligon ug sa hugot nga pagtuo.

Isip misyonaryo sa England, si Elder Hinckley mikugi sa pagtrabaho sa pagsunod sa tambag sa iyang mga ginikanan. Siya ug ang iyang kompanyon maglamanohay matag buntag ug moingon sa usag usa, “Nindot ang kinabuhi.”⁴ Hapit mga 70 ka tuig ang milabay, iyang gisugyot nga ang grupo sa mga misyonaryo sa Pilipinas mohimo sa sama nga buhat. “Ang kagahapon mao ang milabay nga maayo kaayong adlaw sa akong kinabuhi,” iya silang giingnan. “Ang matag adlaw mao ang maayo kaayong adlaw sa akong kinabuhi. Manghinaot ko nga ang matag adlaw mao ang maayo kaayong adlaw sa inyong kinabuhi—sa matag usa kaninyo. Manghinaut ko nga inig ka buntag andam na mo ug makiglamano sa inyong kompanyon ug moingon, ‘Brother (Sister), maayo ang kinabuhi. Adto na ta ug magmaayo unta ang atong adlaw.’ Ug inig uli ninyo sa gabii, manghinaut ko nga makasulti mo sa usag usa, ‘Maayo ang atong adlaw. Maayo ang atong panag-uban. Nakatabang ta og tawo sa atong paglakaw. … I-follow up nato sila ug mag-ampo ug manghinaut nga moadto sila sa Simbahan.’ Ang matag adlaw kinahanglan nga mamahimo nga maayong adlaw sa mission field.”⁵

Kini nga tambag mao ang ehemplo sa pag-atubang ni Presidente Hinckley sa kinabuhi. Si Presidente Russell M. Nelson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipaambit sa mosunod nga obserbasyon mahitungod ni Presidente Hinckley ug sa iyang asawa, si Marjorie: “Wala sila mag-usik og panahon sa pagpamalandong sa kagahapon o kabalak-an ang umaabut. Ug nagpadayon sila bisan sa kalisdanan.”⁶ Si Elder Jeffrey R. Holland, sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, usab mikomentaryo: “‘Ang mga butang magmaayo ra’ maoy labing binalik-balik nga pasalig ni Presidente Hinckley ngadto sa pamilya, mga higala, ug mga kaubanan. ‘Padayon lang og sulay,’ siya moingon. ‘Magmatuohon. Magmalipayon. Ayaw pagpakawala sa paglaum. Ang mga butang magmaayo ra.’”⁷

“Anaa kanato ang tanang rason sa pagkamasaligon.”

Mga Pagtulun-an ni Gordon B. Hinckley

Bisan og daghang mga tawo ang negatibo ug dili masaligon, makaugmad kita og espiritu sa pagkamalipayon ug pagkamasaligon.

Adunay grabe nga sakit sa pagkadili masaligon dinhi sa yuta. Mikuyanap na kini. Gidalitan kita og usa ka makanunayon ug walay hunong nga aslom nga diyeta nga makaguba sa kinaiya, sa pagpangitag sayop, dautang mga pulong sa usag usa. …

Mianhi ko … uban sa pangamuyo nga hunungon na nato ang pagpangita og mga bagyo ug tagamtamon sa hingpit ang silaw sa adlaw. Sugyot nako nga hatagan nato og importansya ang positibo. Naghangyo ko nga palawuman pa gyud nato ang pagtan-aw sa maayo, nga atong paminusan ang atong mga tingog sa pagpanginsulto ug masakit nga pulong, nga madugangan ang atong pagdayeg sa hiyas ug paningkamot.

Wala ko maghangyo nga ang tanang pagpanaway hilumon ra. Ang paglambo mahitabo tungod sa koreksyon. Ang kalig-on moabut tungod sa paghinulsol. Manggialamon ang usa ka tawo kinsa, gisultihan sa uban nga siya sayop, nag-usab sa iyang kaugalingon. Wala ko magsugyot nga ang atong pagsultihanay puro bulatik. Ang igmat sinsero ug matinuoron nga pagpanulti usa ka abilidad nga angayang tinguhaon ug ugmaron. Ang akong gisugyot ug gihangyo mao nga atong balihon gikan sa pagkanegatibo nga mikuyanap na sa atong katilingban ug pangitaon ang takus nga mga maayo sa yuta ug sa mga panahon diin kita nagpuyo, nga hisgutan nato ang mga hiyas sa usag usa labaw kay sa hisgutan ang mga sayop sa usag usa, aron ang pagkapositibo mopuli sa pagkanegatibo. Tuguti nga ang atong hugot nga pagtuo mopuli sa atong mga kahadlok.⁸

Anaa kanato ang tanang rason sa pagkamasaligon dinhi sa kalibutan. Ang trahedya anaa sa palibut, oo. Ang mga problema anaa bisan asa, oo. Apan … kamo, dili molambo gumikan sa pagkanegatibo o pagkahinawayon. Tan-awa uban sa pagkamasaligon, lihok uban sa hugot nga pagtuo, ug mahitabo ang mga butang.⁹

Ayaw pagpakawala sa paglaum. Ayaw og hunong. Pangitaa ang silaw sa adlaw luyo sa mga panganod. Ang mga oportunidad maabli ra alang kaninyo. Ayaw tuguti nga ang mga tawong negatibo mopamiligro sa inyong mga kahigayunan.¹⁰

Ugmara ang usa ka kinaiya sa pagkamalipayon. Ugmara ang usa ka espiritu sa pagkamasaligon. Maglakaw uban sa hugot nga pagtuo, magmaya sa katahum sa kinaiyahan, sa pagkamaayo niadtong inyong gihigugma, sa pagpamatuod nga anaa sa inyong kasingkasing bahin sa balaang mga butang.¹¹

Ang plano sa Ginoo usa ka plano sa kalipay. Mas hayag ang agianan, mas minos ang kabalaka, mas minos ang kalisud sa pagpakigharong kon ugmaron nato ang espiritu sa pagkamalipayon.¹²

Kay sa magpakabuhi kita sa atong mga problema, mahimo nga ang espiritu sa pagpasalamat atong tugutan nga mogiya ug manalangin kanato.

Katalagsaon sa atong panalangin! Kadako sa angay natong pasalamatan! … Ugmara ang espiritu sa kamapasalamaton sa mga panalangin sa kinabuhi ug sa katingalahang mga gasa ug kahigayunan nga gitagamtam nato matag usa. Miingon ang Ginoo nga ang mga maaghup makapanunod sa yuta. (Tan-awa sa Mat. 5:5.) Kinahanglan nakong ilhon nga ang interpretasyon sa kaaghup nagpasabut sa espiritu sa pagpasalamat sukwahi sa kinaiya nga ang tawo wala magkinahanglan sa uban, usa ka pag-ila sa mas dakong gahum lapas sa kaugalingon, usa ka pag-ila sa Dios, ug pagdawat sa iyang mga sugo. Kini ang sinugdanan sa kaalam. Maglakaw uban sa kamapasalamaton diha kaniya kinsa maoy tighatag sa kinabuhi ug tanang maayong gasa.¹³

Wala pay mas maayong panahon sa kasaysayan sa kalibutan nga mabuhi sa kalibutan kay sa niini. Angay unta nga ang matag usa kanato mobati sa pagkamapasalamaton nga nabuhi niining talagsaong kapanahunan uban sa mga kahibulungang mga panalangin nga anaa kanato.¹⁴

Kon maghunahuna ko sa mga katingalahang butang nga nanghitabo sa akong pagpakabuhi—labaw pa sa tanang kasaysayan sa tawo—nagbarug ko uban sa balaang pagtahud ug pasalamat. Naghunahuna ko sa mga sakyanan ug sa eroplano, sa mga computer, fax machines, sa e-mail, ug sa Internet. Kining tanan katingalahan ug talagsaon. Naghunahuna ko sa dagkong lakang nga nahimo sa medisina ug sanitasyon. … Ug sa tanan niini adunay gihimong pagpahiuli sa lunsay nga ebanghelyo ni Jesukristo. Kamo ug ako mga kabahin sa milagro ug katingalahan niining dakong kawsa ug gingharian nga mikaylap sa kalibutan nga mipanalangin sa kinabuhi sa katawhan bisan asa kini miabut. Dako kaayo ang gibati nakong pasalamat.¹⁵

Nagpuyo kita sa kahingpitan sa mga panahon. Timan-i kana nga mga pulong. Timan-i ang pulong nga kahingpitan. Nagpakita kini [sa] tanang kamaayo nga napundok [gikan] sa nangagi ug gipahiuli sa kalibutan niining katapusang dispensasyon.

Ang akong kasingkasing … puno sa pasalamat ngadto sa Labing Gamhanan nga Dios. Pinaagi sa gasa sa Iyang Anak, nga mao ang Dios sa kalibutan, napanalanginan kita sa hilabihan. Makahilak ko kon makabati sa mga pulong sa atong himno nga, “Ipha ninyo ang panalangin; tagsa-tagsa inyong hinganlan. Ipha ninyo ang panalangin. Tan-awa unsa ang nabuhat sa Dios” (Mga Himno ug mga Awit sa mga Bata, nu. 9).¹⁶

Uban sa pasalamat sa atong kasingkasing, dili kita magpabuntog sa pipila ka mga problema nga anaa kanato. Hinoon atong ihapon ang mga panalangin ug sa talagsaong pagpasalamat, dinasig sa dako natong pagtuo, lakaw og itukod ang gingharian sa Dios dinhi sa yuta.¹⁷

Tuguti nga ang espiritu sa kamapasalamaton mogiya ug mopanalangin sa inyong mga adlaw ug mga gabii. Trabahoa kini. Makita ninyo nga momugna kini og talagsaong mga sangputanan.¹⁸

Ang ebanghelyo ni Jesukristo naghatag nato og rason nga maglipay.

Ang Ginoo miingon: “Busa, ipataas ang imong kasingkasing ug paglipay, ug hupot ngadto sa pakigsaad nga ikaw mihimo” [D&P 25:13]. Mituo ko nga nagaingon siya sa matag usa kanato, magmalipayon. Ang ebanghelyo usa ka butang sa hingpit nga kalipay. Naghatag nato kini og rason para magmalipayon.¹⁹

Ayaw kalimti kon si kinsa kamo. … Sa pagkatinuod kamo mga anak sa Dios. … Siya ang hingpit nato nga Amahan. Siya nahigugma kaninyo. … Gusto Siya nga magmalipayon ang Iyang mga anak. Ang pagpakasala dili mahitabo nga mahimo nga kalipay. Ang kalapasan dili mahitabo nga mahimo nga kalipay. Ang pagkamasinupakon dili mahitabo nga mahimo nga kalipay. Ang dalan sa kalipay makita diha sa plano sa atong Amahan sa Langit ug sa kamasulundon sa mga sugo sa Iyang Hinigugmang Anak, sa Ginoo nga si Jesukristo.²⁰

Bisan unsay inyong pamaagi sa paghimo og mga butang kaniadto, motanyag ko og hagit … nga ipahiuyon ang inyong kinabuhi sa mga pagtulun-an sa ebanghelyo, sa pag-aninaw niini nga Simbahan uban sa gugma ug pagtahud ug pagdayeg isip inahan sa inyong tinuohan, sa pagpakabuhi isip usa ka ehemplo kon unsay buhaton sa ebanghelyo ni Jesukristo sa pagdala og kalipay ngadto sa usa ka tawo.²¹

“Sa tibuok nga pagpakabuhi maglingaw-lingaw ug mangatawa. Ang kinabuhi angay nga tagamtamon, dili lang antuson.”

Ang paghinulsol usa sa mga unang baruganan sa ebanghelyo. Ang kapasayloan usa ka timaan sa kabalaan. Dunay paglaum alang kaninyo. Ang inyong kinabuhi magpadayon, ug mahimo kining pun-on sa kalipay, bisan og ang nangagi naguba tungod sa sala. Buhat kini sa pagluwas ug pagtabang sa mga tawo sa ilang mga problema. Mao kini ang katuyoan sa ebanghelyo.²²

Nakahimamat ko og daghan kaayong mga tawo nga padayong nagbagulbol mahitungod sa gibug-aton sa ilang mga responsibilidad. Dayag lang nga hilabihan ang kabug-aton. Adunay daghan, labihan ka daghan, sa buhaton. Adunay mga pinansyal nga mga palas-anon nga idugang sa tanan niining mga gibug-aton, ug uban niining tanan mas sayon ang pagbagulbol, kanunay sa panimalay, sagad sa publiko. Usba ang inyong panghunahuna. Ang ebanghelyo maayo nga balita. Ang tawo naingon, nga unta sila makabaton og hingpit nga kalipay [tan-awa sa 2 Nephi 2:25]. Magmalipayon! Ipadan-ag ang inyong kalipay pinaagi sa inyong mga panagway ug pagpamulong pinaagi sa inyong mga pagpamatuod. Malauman ninyo nga dunay mga problema. Usahay dunay mga trahedya. Apan ang pagsanag lapas niining tanan mao ang hangyo sa Ginoo:

“Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.

“Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghup ug mapaubsanon sa kasingkasing; ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.

“Kay masayon ang akong yugo, ug magaan ang akong luwan.” Mateo 11:28–30.)

Nalipay ko sa mga pulong ni Jenkins Lloyd Jones nga akong gigunting gikan sa kolum sa Deseret News mga tuig nang milabay. Ipasa ko kini kaninyo. … Miingon siya:

“Si bisan kinsa nga maghunahuna nga usa ka normal ang kasadya nag-usik lang og daghang panahon sa pagtuyok-tuyok nga magsinggit nga siya gikawatan.

“Kadaghanan nga tira dili makaigo. Kadaghanan sa karne sa baka lisud usapon. Kadaghanan sa mga bata modako nga ordinaryo lang nga mga tawo. Kadaghanan sa malampusong mga kaminyoon nagkinahanglan og taas nga ang-ang sa pagsabut sa kauban. Kadaghanan sa mga trabaho mas laay kay sa dili. …

“Ang kinabuhi sama sa karaang panahon nga biyahe sa tren—mga kalangay, mga balda, aso, abug, mga agipo, ug mga pagtay-og, mawala ra og kadiyot pinaagi sa nindot nga mga talan-awon ug sa kulbahinam nga pagbulhot.

“Ang angayang buhaton sa usa ka tawo mao ang pagpasalamat sa Ginoo nga Iya kamong gipasakay.” (Deseret News, 12 sa Hunyo 1973.)

Akong sublion, mga kaigsoonan, ang angayang buhaton sa usa ka tawo mao ang pagpasalamat sa Ginoo nga Iya kamong gipasakay; ug di ba, tinuod nga maanindot kini nga biyahe? Kalingawi kini! Kataw-i kini! Kantahi kini! Hinumdumi ang mga pulong sa tigsulat sa mga Proverbio:

“Ang kasingkasing nga malipayon maoy usa ka maayong tambal: Apan ang usa ka masulub-on nga espiritu nagapauga sa mga bukog.” (Mga Proverbio 17:22.)²³

Himoa nga dunay bugnaw nga tingog sa inyong kinabuhi. Himoa nga anaa ang kamaya ug kalipay, pagpakatawa, sa katakus sa panagsa nga pagkatawa sa mga butang nga makalingaw.²⁴

Sa tibuok nga pagpakabuhi maglingaw-lingaw ug mangatawa. Ang kinabuhi angay nga tagamtamon, dili lang antuson.²⁵

Ang ebanghelyo usa ka mensahe sa kadaugan nga hangupon sa kahinam, pagbati, ug pagkamasaligon.

Nagbarug ko dinhi karon isip usa ka masaligon bahin sa buluhaton sa Ginoo. Dili ko mahimong motuo nga giestablisar sa Dios ang iyang buhat dinhi sa yuta aron lang mapakyas. Dili ko mahimong motuo nga nagkahuyang kini. Nasayud ko nga nagkalig-on kini. … Anaa kanako ang yano ug balaan nga pagtuo nga ang eksakto magmadaugon ug ang kamatuoran mopatigbabaw.²⁶

Ang istorya ni Caleb ug Josue ug sa ubang espiya sa Israel usa ka intriga ngari nako sa kanunay. Si Moises ang nangulo sa mga anak sa Israel ngadto sa kamingawan. Sa ikaduhang tuig sa ilang pagbaktas, nagpili siya og tagsa ka representante gikan sa kada dose ka tribu aron pangitaon ang yuta sa Canaan ug mobalik sa pagreport mahitungod sa mga kapanguhaan ug katawhan niini. Si Caleb ang nagrepresentar sa tribu sa Judah, si Josue sa tribu ni Ephraim. Silang dose nangadto sa yuta sa Canaan. Nakita nila nga usa kini ka mabungahon. Giadto nila sulod sa kwarenta ka adlaw. Namalik sila nga may dala nga pipila ka hinog “sa nahauna nga mga parras [grapes]” isip ebidensya sa kamabungahon sa yuta (Num. 13:20).

Nag-una sila ni Moises ug ni Aaron sa pag-adto ug sa tanang kongregasyon sa mga Anak sa Israel ug kini ang ilang giingon mahitungod sa yuta sa Canaan, “Sa pagkatinuod kini nagapaagay sa gatas ug dugos; ug kini mao ang bunga niini” (b. 27).

Apan ang napulo ka mga espiya mga biktima sa kaugalingon nilang mga pagduha-duha ug kahadlok. Mihatag sila og negatibong report bahin sa gidaghanon ug gidagkuon sa mga Taga-Canaan. Sa konklusyon miingon sila nga “sila labi pang kusgan kay kanato” (b. 31). Gikumpara nila ang ilang kaugalingon nga daw mga apan batok sa mga higante nga ilang nakita sa dapit. Mga biktima sila sa kaugalingon nilang kamahadlukon.

Dayon si Josue ug Caleb mibarug atubangan sa mga tawo ug miingon, “Ang yuta diin kami miagi sa pagpaniid, mao ang yuta nga hilabihan gayud pagkaayo.

“Kong si Jehova nahamuot kanato, sa ingon niana siya magapasulod kanato niining yutaa ug kini igahatag niya kanato; usa ka yuta nga nagapaagay sa gatas ug dugos.

“Nga dili lamang unta kamo magmalalison batok kang Jehova, ni mahadlok sa katawohan mahitungod niining yutaa; kay sila ang tinapay alang kanato; ang ilang mga salipdanan kuhaon gikan sa ibabaw nila, ug si Jehova uban kanato, ayaw kahadloki sila” (14:7–9).

Apan ang mga tawo mas andam nga motuo sa napulo ka maduhaduhaon kay sa motuo ni Caleb ug ni Josue.

Dayon ang Ginoo mipahayag nga ang mga anak sa Israel kinahanglang mobaktas sa kamingawan sulod sa kwarenta ka tuig hangtud nga ang henerasyon sa mga mibaktas nga maduhaduhaon ug mahadlukon mangamatay. Ang kasulatan nagrekord nga “kadtong mga tawo nga nanagdala ug dautang taho mahatungod sa yuta, nangamatay pinaagi sa hampak sa atubangan ni Jehova.

“Apan si Josue … ug Caleb … , nga kauban niadtong mga tawo nga miadto sa pagpaniid sa yuta, nanghibilin nga mga buhi” (mb. 37–38). Sila lamang ang niana nga grupo ang nakasugakod sulod sa upat ka dekada nga pagbaktas ug nakabaton og pribilehiyo nga makasulod sa gisaad nga yuta kalabut sa gireport nila sa positibong paagi.

Nakita nato nga ang uban sa atong palibut walay pagtagad sa kaugmaon niini nga buhat, walay pagpakabana, namulong nga may kinutuban, namahayag og kahadlok, kinsa migahin sa ilang panahon sa pagkubkob ug pagsulat mahitungod sa gituohan nila nga huyang diin kini nga kahuyang dili man gayud usa ka problema. Uban sa pagduha-duha sa ilang kagahapon, wala silay panan-awon bahin sa kaugmaon.

Maayo nga pagkasulti kini sa karaan, “Diin walay panan-awon, ang katawhan nagasalikway sa pagpugong” (Prov. 29:18). Walay luna niini nga buhat alang niadtong nagatuo lamang sa kagubot ug kasamok. Ang ebanghelyo maayo nga balita. Mensahe kini sa kadaugan. Usa kini ka kawsa nga angayang hangupon uban sa pagkamasaligon.

Wala gayud moingon ang Ginoo nga walay moabut nga mga problema. Ang atong katawhan sinati na sa tanang kasakit nga miabut kanila kay sa niadtong supak niini nga buhat. Apan ang pagtuo makita pinaagi sa paglatas sa tanan nilang kasub-anan. Kini nga buhat magpadayon sa unahan ug wala gayud kini mosibug sukad sa pagsugod. …

… Buhat kini sa Labawng Makagagahum. Kon kita isip indibidwal gustong magpadayon magdepende ra kini kanato. Apan ang Simbahan dili gayud mapakyas sa pagpadayon. …

Dihang gikuha na sa Ginoo si Moises, miingon Siya ngadto ni Josue: “Magmakusganon ka ug magmaisug; ayaw pagkahadlok, ug dili ka magmaluya: kay ang Ginoo nga imong Dios magauban kanimo bisan asa ikaw paingon” (Josue. 1:9). Kini ang Iyang buhat. Ayaw gayud kini paghikalimti. Hangupa kini uban sa kahinam ug pagbati.²⁷

Uban sa kahibalo nga kitang tanan mga anak sa Dios, makabarug kita nga mas taas og gamay, mosalta og gamay, ug mas mahimong maayo og gamay.

Dunay subo nga kalagmitan sa atong kalibutan karon bahin sa pagpanaway sa usag usa. Nakabantay ba mo nga wala magkinahanglan og kalantip sa utok ang paglitok og mga pulong nga mopasakit sa uban? Sulayi kaha ang sukwahi niana. Sulayi kaha ang paghatag og pagdayeg. …

Anaa usab sa atong katilingban ang subo nga kalagmitan sa kadaghanan nato nga ipakaubos ang atong kaugalingon. Ang ubang tawo tingali makita nato nga sigurado sa ilang kaugalingon, apan sa pagkatinuod kadaghanan kanato dunay mga pagbati sa pagkaubos. Ang importante mao ang dili paghisgot sa inyong kaugalingon mahitungod niini. … Ang importante mao ang paghimo sa pinakamaayo sa tanan nga naa kanato.

Ayaw usiki ang inyong panahon sa pagbati nga makalolooy ka. Ayaw og ipakaubos ang inyong kaugalingon. Ayaw kalimot nga kamo anak sa Dios. Kamo dunay diosnong katungod sa pagkatawo. Dunay butang sa kinaiyahan sa Dios sulod kaninyo.²⁸

Mokanta kita og “Ako Anak sa Dios” (Songbook sa mga Bata, nu. 2. Dili kana kay usa ra ka paghanduraw, o balaknong paghanduraw—mao kana ang buhing kamatuoran. Anaa sa matag usa sa sulod kanato ang pagkadiosnon nga nagkinahanglang ugmaron, nga nagkinahanglang makita, nga nagkinahanglang ipahayag. Kamo mga amahan ug inahan, motudlo sa inyong mga anak nga sila, sa tinuoray gayud, mga anak sa Dios. Walay mas labaw pa nga kamatuoran sa tibuok kalibutan kay sa niana—kay sa paghunahuna nga anaa sa matag usa kanato ang pagkadiosnon.²⁹

Tuohi ang inyong kaugalingon. Tuohi ang inyong kapasidad sa paghimo og talagsaon ug maayong mga butang. Tuohi nga walay bungtod ang taas ra kaayo nga dili ninyo matungas. Tuohi nga walay bagyo nga kusog kaayo nga dili ninyo masugakod. … Anak kamo sa Dios, sa walay kinutuban nga kapasidad.³⁰

Barug nga mas taas og gamay, salta og gamay, ug mas mahimong maayo og gamay. Hatagi og ekstra pa nga paningkamot. Mas magmalipayon kamo. Mahibaloan ninyo ang bag-ong katagbawan, bag-ong kalipay sa inyong kasingkasing.³¹

Siyempre dunay pipila ka mga problema sa agianan. Dunay mga kalisdanan nga buntugon. Apan dili kini hangtud sa hangtud. Ang [Dios] dili mobiya kaninyo. …

Hunahunaa ang mga positibo. Hibaloi nga Siya nagbantay kaninyo, nga maminaw Siya sa inyong mga pag-ampo ug motubag niini, nga Siya nahigugma kaninyo ug ipakita kana nga gugma.³²

Dunay daghang butang nga maayo ug desente ug matahum nga mahimong basihan. Mga mag-aambit kita sa ebanghelyo ni Jesukristo. Ang ebanghelyo nagpasabut nga “maayong balita!” Ang mensahe sa Ginoo mensahe sa paglaum ug kaluwasan! Ang tingog sa Ginoo usa ka tingog sa malipayong balita! Ang buhat sa Ginoo usa ka buhat sa mahimayaong kalampusan!

Sa naglagitom ug gubot nga panahon ang Ginoo miingon ngadto sa iyang mga gihigugma: “Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.” (Juan 14:27.)

Kining talagsaong mga pulong sa kamasaligon inspirasyon natong tanan. Diha kaniya sa tinuoray adunay pagsalig. Kay ang iyang mga saad dili gayud mapakyas.³³

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Hunahunaa ang tambag ni Presidente Hinckley nga “mas palawuman ang pagtan-aw” sa mga maayo ug “ugmaron ang usa ka kinaiya sa pagkamalipayon [ug] usa ka espiritu sa pagkamasaligon” (seksyon 1). Nganong gikinahanglan man nato kini nga tambag karon? Sa unsa nga paagi kita makaugmad og usa ka kinaiya sa pagkamalipayon?
Si Presidente Hinckley miingon nga “ang talagsaong mga sangputanan” moabut kon “atong tugutan ang espiritu sa pagkamapasalamaton nga mogiya [kanato]” (seksyon 2). Ngano kaha nga kining “talagsaong mga sangputanan” moabut man? Sa unsa nga paagi kamo napanalanginan dihang gibatunan ninyo ang espiritu sa pagkamapasalamaton?
Unsay inyong mga hunahuna mahitungod sa pagkumpara sa kinabuhi nga “susama sa karaang panahon nga biyahe sa tren”? (Tan-awa sa seksyon 3.) Sa unsang paagi ang “maayong balita” sa ebanghelyo moimpluwensya sa inyong paghimo niana nga biyahe?
Sa inyong hunahuna sa unsang paagi ang istorya ni Caleb ug Josue magamit sa atong kinabuhi? (Tan-awa sa seksyon 4.) Unsa ang pipila ka mga ehemplo ang nakita ninyo sa mga tawo nga mihangop sa ebanghelyo uban sa kadasig? Kon kita mawad-an sa paglaum, sa unsang paagi nato mapabalik ang atong pagkamasaligon? Unsa nga mga kasinatian ang nakadugang sa inyong pagkamasaligon sa buhat sa Ginoo?
Ngano kaha nga duna may kalagmitan nga ipakaubos nato ang uban ug ang atong kaugalingon? Unsaon man nato sa pagbuntog niini nga kalagmitan? Unsay atong mahimo, isip mga indibidwal ug pamilya, aron matabangan ang uban nga “makabarug nga mas taas og gamay” ug “mosalta og gamay”? (Tan-awa sa seksyon 5.)

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Juan 16:33; Mga Taga-Filipos 4:13; Mosiah 2:41; Alma 34:38; Ether 12:4; D&P 19:38–39; 128:19–23

Tabang sa Pagtuon

“Ang pagbuhat sa unsay imong nakat-unan mohatag og dugang ug malungtaron nga pagsabut (tan-awa sa Juan 7:17)” (Isangyaw ang Akong Ebanghelyo [2004], 21). Ikonsiderar ang pagpangutana sa inyong kaugalingon kon unsaon ninyo sa paggamit ang mga pagtulun-an diha sa panimalay, sa trabaho, ug sa inyong mga responsibilidad sa Simbahan.