წმინდა წერილი
ჰელამანი 2


თავი 2

ჰელამანის შვილი, ჰელამანი, ხდება მთავარი მოსამართლე. გადიანტონი მეთაურობს კიშკუმენის რაზმს. ჰელამანის მსახური კლავს კიშკუმენს და გადიანტონის რაზმი უდაბნოში გარბის. დაახლოებით 50–49 წწ. ჩვენს წელთაღრიცხვამდე.

1 და იყო ასე: მოსამართლეთა მმართველობის ორმოცდამეორე წელს, მას შემდეგ, რაც მორონიჰამ კვლავ დაამყარა მშვიდობა ნეფიელებსა და ლამანიელებს შორის, აჰა, არავინ იყო, ვინც დაიკავებდა მოსამართლის სავარძელს; ამის გამო ხალხში კვლავ დაიწყო დაპირისპირება, თუ ვის უნდა დაეკავებინა მოსამართლის სავარძელი.

2 და იყო ასე, რომ ჰელამანი, რომელიც იყო ჰელამანის შვილი, ხალხის ხმით დაინიშნა მოსამართლის სავარძლის დასაკავებლად.

3 მაგრამ, აჰა, კიშკუმენი, რომელმაც მოკლა პახორანი, ასევე ჰელამანსაც ჩაუსაფრდა მოსაკლავად; და მას მხარს უჭერდა თავისი რაზმი, რომელმაც დადო აღთქმა, რომ ვერავინ გაიგებდა მისი სიბოროტის შესახებ.

4 ვინაიდან იქ იმყოფებოდა ვინმე გადიანტონი, რომელიც ძალზედ მარჯვე იყო ყოველგვარი სიტყვით, ასევე თავისი მზაკვრობით, რათა ეკეთებინა საიდუმლო მკვლელობისა და ძარცვის საქმე; ამიტომ, იგი გახდა კიშკუმენის რაზმის მეთაური.

5 ამიტომ მან ისინი პირფერობით მოთაფლა და ასევე კიშკუმენიც, რომ, თუ მას მოსამართლის სავარძელს დააკავებინებდნენ, იგი უბოძებდა თავის რაზმელებს, დანიშნულიყვნენ ხალხში ძალაუფლებისა და უფლებამოსილების თანამდებობებზე; ამიტომ, კიშკუმენს სურდა ჰელამანის განადგურება.

6 და იყო ასე, რომ, როდესაც იგი მოსამართლის სავარძლისკენ მიდიოდა ჰელამანის გასანადგურებლად, აჰა, ჰელამანის ერთ-ერთი მსახური, იყო რა გადაცმული და ღამით გარეთ გამოსული, შეიტყო იმ გეგმების შესახებ, რომელნიც დაიგეგმა ამ რაზმის მიერ ჰელამანის გასანადგურებლად.

7 და იყო ასე, რომ იგი შეხვდა კიშკუმენს და აჩვენა პირობითი ნიშანი; ამიტომ, კიშკუმენმა გაანდო თავისი ჩანაფიქრი, სთხოვდა რა მიეყვანა მოსამართლის სავარძელთან, რომ ჰელამანის მოკვლა მოეხერხებინა.

8 და როდესაც ჰელამანის მსახურმა გაიგო ყველაფერი, რაც კიშკუმენს გულში ჰქონდა, რომ მისი მიზანი იყო მკვლელობა და იგივე მიზანი ჰქონდა ყველა მათგანს, რომლებიც მის რაზმს მიეკუთვნებოდნენ, რომ დაეხოცათ, ეძარცვათ და ძალაუფლება მოეპოვებინათ (და ეს იყო მათი საიდუმლო გეგმა და შეთქმულება) ჰელამანის მსახურმა კიშკუმენს უთხრა: მოდი, წავიდეთ მოსამართლის სავარძლისკენ.

9 ახლა, ეს ძალზედ მოეწონა კიშკუმენს, რადგან ეგონა, რომ შეასრულებდა თავის ჩანაფიქრს; მაგრამ, აჰა, ჰელამანის მსახურმა, როდესაც მიემართებოდნენ მოსამართლის სავარძლისკენ, კიშკუმენი შიგ გულში განგმირა, ასე რომ იგი უხმოდ დაეცა მოკლული. და იგი გაიქცა და უთხრა ჰელამანს ის, რაც მან იხილა, მოისმინა და გააკეთა.

10 და იყო ასე, რომ ჰელამანმა გააგზავნა, რათა შეეპყრათ მძარცველებისა და საიდუმლო მკვლელების ეს რაზმი, რათა კანონის შესაბამისად სიკვდილით დაესაჯათ.

11 მაგრამ, აჰა, როდესაც გადიანტონმა აღმოაჩინა, რომ კიშკუმენი არ დაბრუნდა, მას შეეშინდა, რომ გაანადგურებდნენ, ამიტომ თავის რაზმს უბრძანა, უკან მიჰყოლოდნენ; და უდაბნოში გაიქცნენ იმ მიწიდან საიდუმლო გზით და ამიტომ, როდესაც ჰელამანმა მათ შესაპყრობად გააგზავნა, ისინი ვერსად ვერ იპოვეს.

12 და ამ გადიანტონზე მოგვიანებით კიდევ იქნება საუბარი. და ასე დასრულდა ნეფის ხალხზე მოსამართლეთა მმართველობის ორმოცდამეორე წელი.

13 და აჰა, ამ წიგნის დასასრულს იხილავთ, რომ ამ გადიანტონმა მოახერხა გადატრიალება, დიახ, ნეფის ხალხის თითქმის სრული განადგურება.

14 აჰა, მე არ ვგულისხმობ ჰელამანის წიგნის დასასრულს, არამედ ვგულისხმობ ნეფის წიგნისას, რომლიდანაც ავიღე მთელი ეს ამბავი, რაც დავწერე.