Sinulat Nimo
Kaisug diha sa Choir
Sa diha pa ko sa segundo grado, miadto ko sa choir sa matag Huwebes atol sa tingpaniudto uban sa akong mga higala. Nanganta kami og mga awit, nga ipahigayon sa mga katiguman, ug nalingaw kaayo.
Usa ka adlaw misugod kami sa pagkat-on og usa ka bag-ong awit. Dihang naminaw ako niini, nadunggan nako ang ngalan sa Langitnong Amahan nga gipasipad-an. Nakapaguol kini kanako.
Human sa klase akong gisultihan ang akong mama kabahin niini. Giingnan nako siya nga ang awit adunay pangalan sa Langitnong Amahan nga gipasipad-an. Miingon siya nga puwede kong mangutana sa mga magtutudlo kon mahimo ba kong makasulti og lahi nga butang. Nasayud ko unsay angay nakong buhaton, apan gikulbaan kaayo ko.
Usa ka Huwebes nakahukom ko nga akong sulayan. Akong gisultihan ang akong magtutudlo kon unsa akong gibati ug sa unsa ka espesyal ngari nako ang ngalan sa Dios. Ako siyang gipangutana kon makasulti pa ba ko og laing butang. Ang mga magtutudlo miingon kanako nga makasulti hinoon ko og laing mga pulong. Gibati nako og mas maayo, ug nasayud ko nga ang Langitnong Amahan mitabang kanako.
Pipila ka semana ang milabay, ang akong mga magtutudlo miingon nga kantahon sa tibuok choir ang lain-laing mga pulong sa kanta atol niana nga bahin. Atol sa katiguman maisugon kong nagbarug samtang mikanta ko. Nalipay ko nga ako nakatabang sa akong mga higala ug sa akong choir nga dili mosulti sa ngalan sa Langitnong Amahan diha sa pagpasipala.