Ang Kalihokan nga Diha ra sa Gawas
“Nagdula ra diay ka sa tablet niining tibuok nga panahon?
Midagan diha sa screen sa tablet ni Rylee ang usa ka gamay nga parada sa elektronik nga mga hulmigas. Mipahiyom si Rylee ug misugod sa pag-ihap niini dihadiha dayon. Pito, walo, siyam … Kini mao ang usa sa iyang paborito nga mga dula sa math!
“Abi nako og nagkolor ka sa imong insekto nga libro,” miingon si Mama samtang misulod siya sa kwarto.
Mihangad si Rylee. “Aw. Oo, nagkolor man ko. Pero gilaay ko, mao nga misugod ko sa pagdula hinoon.”
“Nagdula ra diay ka sa tablet niining tibuok nga panahon?” Nangutana si Mama nga may gamay nga pahiyom.
Gitan-aw ni Rylee ang orasan. Taudtaod na diay kaayo kay sa iyang gihunahuna! “Ah, siguro. Apan nakatabang kini nako nga makat-on sa math.”
“Ang pagbansay sa math maayo alang sa imong utok,” miingon si Mama. “Apan ang pagsige og atubang sa screen dili maayo alang sa imong utok. O alang sa tibuok nimo nga lawas. Ang imong lawas nagkinahanglan og daghang uban nga mga butang.”
Mihunong si Rylee. “Buot nimong ipasabot, sama sa, maayong pagkaon?”
Mitando si Mama. “Oo! Apan sinugdanan lamang kana. Unsa kaha kon manglakaw kita? Tingali makakita gani ka og tinuod nga mga hulmigas.”
“OK!” Gisul-ob ni Rylee ang iyang sapatos. Si Mama ug ang manghud nga babaye ni Rylee, si Harper, naghulat kaniya sa may pultahan.
“Andam alang sa usa ka pagpanimpalad?” Nangutana si Mama.
“Oo!”
Milakaw sila padulong ngadto sa duol nga parke. Hayag ang adlaw, ug ang mga dahon sa mga kahoy mikasikas sa hangin. “Uy, tan-awa!” Mitudlo si Rylee ngadto sa usa ka linya sa mga hulmigas nga nagmartsa tabok sa daplin sa karsada. “Husto ka, Ma.”
“Pila kabuok ang imong nakita?” Nangutana si Mama.
Naningkamot og ihap si Rylee, apan dihay daghan ra kaayo. Midagan siya sa unahan ug mipunit sa usa ka bato nga may mga pat-ak. “Mura kini og bao-bao [ladybug]. Tan-awa ang tanan nga mga tuldok-tuldok!”
Gisulod niya ang bato sa iyang bulsa. “Magpakaaron-ingnon kita nga mga siyentipiko,” giingnan niya si Harper. “Mahimong mopakita kita sa usag usa sa atong mga nadiskobrehan!”
Siya ug si Harper magkaubang nakakita og laing nindot nga bato, usa ka pine cone, ug usa ka acorn. Nakakita usab sila og mga alibangbang.
“Mas makalingaw gayod ni kay sa akong dula!” Miingon si Rylee.
“Dili ba nindot nga anaa sa gawas?” Nangutana si Mama. “Ug nasayud ka ba sa labing maayo nga bahin? Nindot kaayo kini alang sa imong utok.”
Gitakilid ni Rylee ang iyang ulo. “Apan naghunahuna ko nga kinahanglan nimong magtuon sa mga butang aron mahimong mas lig-on ang imong utok.”
“Usa kana ka paagi. Apan ang uban nga mga butang makatabang usab sa pagpalambo niini. Sama sa pagpatid sa bola sa soccer uban sa atong pamilya. O sa pagpakig-istorya sa mga higala. O sa paggahin og panahon sa gawas, sama karon. Kinahanglan nato nga motubo ug molambo sa tanang matang sa paagi, sama sa gibuhat ni Jesus.”
Dali ra nga milabay ang panahon samtang si Rylee, si Mama, ug si Harper misuhid sa parke. Sa dihang nakauli na sila, ang mga bulsa ni Rylee napuno sa mga bahandi gikan sa ilang paglakaw. Gilinya niya kini sa salog aron sa pag-ihap niini. Pito, walo, siyam …
Mipahiyom siya. Nalipay siya nga adunay daghang makalingaw nga mga pamaagi sa pagpalambo ug sa maayong pag-atiman sa iyang lawas.
Mga paghulagway ni Tammie Lyon