ពួកអ្នកត្រួសត្រាយនៅគ្រប់ដែនដី
ម៉ាហ្គារ៉េត ជួយសង្គ្រោះ
កប៉ាល់កំពុងលិចហើយ ! តើម៉ាហ្គារ៉េតអាចធ្វើអ្វីបាន ?
ម៉ាហ្គារ៉េតឈរនៅលើដំបូលកប៉ាល់ ហើយមើលទៅសមុទ្រពណ៌ខៀវដែលនៅជុំវិញនាង ។ កប៉ាល់ផ្អៀងចុះឡើង នៅលើរលកយក្សទាំងនោះ ។
គ្រួសាររបស់ ម៉ាហ្គារ៉េត បានលក់ស្ទើរតែអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគេមាន ដើម្បីធ្វើដំណើរមកកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក ។ ការធ្វើដំណើរនេះមានរយៈពេលប្រាំមួយសប្តាហ៍ ។ ម៉ាហ្គារ៉េត សោកសៅក្នុងការចាកចេញពីផ្ទះរបស់ពួកគេនៅប្រទេស វេលស៍ ។ ប៉ុន្តែនាងក៏រំភើបចិត្តចំពោះផ្ទះថ្មីរបស់នាងដែរ ។
កាលពីពីរបីខែមុន គ្រួសាររបស់ម៉ាហ្គារ៉េត បានជួបពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមកពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ម៉ាហ្គារ៉េត និងឪពុកម្តាយរបស់នាងបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ ហើយឥឡូវនេះ ពួកគេនឹងទៅចូលរួមជាមួយពួកបរិសុទ្ធផ្សេងទៀតនៅក្នុងទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ។
រហូតមកដល់ពេលនេះ ការធើ្វដំណើរមានការលំបាក ។ ម្ដាយរបស់ម៉ាហ្គារ៉េតបានឈឺ ។ ហើយឪពុករបស់នាងបានឈឺ ដោយសារធ្វើការក្នុងអណ្តូងរ៉ែធ្យូងជាច្រើនឆ្នាំ ។ ដូច្នេះ ម៉ាហ្គារ៉េតមើលថែពួកលោកទាំងពីរ ។ នាងមើលថែប្អូនប្រុស និងប្អូនស្រីតូចរបស់នាងផងដែរ ។ វាគឺជាកិច្ចការដ៏ធំមួយ ។ ប៉ុន្តែ ម៉ាហ្គារ៉េតមិនបានត្អូញត្អែរទេ ។
ពេលខ្លះកប៉ាល់បានផ្អៀងផ្អងយ៉ាងខ្លាំងនៅលើទឹក ដែលធ្វើឲ្យម៉ាហ្គារ៉េតពុល ។ ពេលខ្លះទៀត វាធ្វើឲ្យនាងមានការភ័យខ្លាច ។ នៅពេលនាងភ័យខ្លាច នាងខំប្រឹងបិទភ្នែករបស់នាង ហើយទូលសូមជំនួយពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
មានថ្ងៃមួយម៉ាហ្គារ៉េត បានឮសម្រែក ។ « មានកន្លែងលិចទឹកមួយនៅក្នុងកប៉ាល់ ! យើងកំពុងលិចចុះហើយ ! »
មនុស្សម្នាបានភ័យស្លន់ស្លោ ។ មេបញ្ជាការនាវាបានប្រាប់ទៅមនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យរកធុងទឹក ។ មនុស្សទាំងនោះបានដងទឹកចាក់ចោលនៅចំហៀងនៃកប៉ាល់ ។
ម៉ាហ្គារ៉េតចង់ជួយ ។ នាងបានលុតជង្គង់ចុះនៅជិតគ្រែរបស់នាង ហើយបានអធិស្ឋានដោយអស់ពីសមត្ថភាពរបស់នាង ។ « ឱ ព្រះវរបិតាសួគ៌អើយ សូមជួយទូលបង្គំឲ្យគិតឃើញវិធីដើម្បីជួយផង » ។
អារម្មណ៍សុខសាន្តបានចូលមកក្នុងចិត្តរបស់ម៉ាហ្គារ៉េត ។ នាងបានដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌តាមថែរក្សានាង ។ ទ្រង់នឹងជួយដល់ពួកគេ ។
បន្ទាប់មកនាងមានគំនិតមួយ ។
នាងបានទាញភួយរោមចៀមពណ៌សពីរចេញពីគ្រែរបស់នាង ហើយរត់ទៅរកមេបញ្ជាការនាវា ។ នាងបាននិយាយថា « នេះលោក » ។ « សូមដាក់ភួយទាំងនេះទៅក្នុងរន្ធនោះទៅ ដើម្បីកុំឲ្យលិចទឹកទៀត » ។
មេបញ្ជាការនាវាពេញចិត្តនឹងគំនិតរបស់ម៉ាហ្គារ៉េត ។ គាត់បានដាក់ភួយទាំងនោះចូលទៅក្នុងរន្ធនោះ ។ បន្ទាប់មក គាត់បានចាក់ជ័រក្តៅមួយធុងពីលើភួយទាំងនោះ ។ នៅពេលដែលជ័រនោះត្រជាក់ រន្ធលិចនោះបានបិទជិត !
មេបញ្ជាការនាវាបាននិយាយថា « សូមអរគុណដែលបានលះបង់ភួយរបស់ក្មួយ ។ ការគិតដ៏វាងវៃរបស់ក្មួយបានជួយសង្គ្រោះយើង » ។
ម៉ាហ្គារ៉េត បានញញឹម ។ នាងបានដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់នាង ។ ដំណើរត្រួសត្រាយរបស់នាងទើបតែចាប់ផ្តើមទេ ហើយនាងដឹងថា ទ្រង់នឹងជួយនាងរាល់ជំហាននៃដំណើរនោះ ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដំបូងបង្អស់បានមកដល់ប្រទេសវែលនៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៤០ ។
ភូមិមួយនៅក្នុងប្រទេសវែល មានឈ្មោះទីប្រជុំជនវែងជាងគេនៅលើពិភពលោក ។
មានសត្វចៀមច្រើនជាងមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសវែល !
ម៉ាហ្គារ៉េត ហ្គ្រីហ្វីតស៍ មានអាយុ ១១ ឆ្នាំ នៅពេលនាងបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
នៅពេលម៉ាហ្គារ៉េតបានធំឡើង នាងបានរៀបការ ហើយមានកូនប្រាំបីនាក់ ។
នាងបានបម្រើជាប្រធានសមាគមសង្គ្រោះអស់រយៈពេល ២៦ ឆ្នាំ ។
រចនារូបភាពដោយ ឡូរ៉ា កាទ្រីណែលឡា