“Ipha ang Imong mga Panalangin,” Higala, Hunyo 2024, 36–37.
Ipha ang Imong mga Panalangin
“Unta mahalinan kita og igo-igo aron atong iplete paingon sa simbahan karong semanaha,” miingon si Papa.
Kini nga istorya nahitabo sa Pilipinas.
“Mano po! Kumusta!” Miingon si Arkin ngadto ni Lola sa dihang miabot siya sa balay. Siya mitimbaya kaniya pinaagi sa pagyukbo ug pag-amin.
Mipahiyom si Lola. “Ang imong papa naghulat nimo nga may dalang mga isda. Pagdali ug tabangi siya!”
Ang papa ni Arkin usa ka trabahante sa konstruksiyon. Nagtrabaho siya og maayo aron makakwarta alang sa ilang pamilya. Apan naglisod gihapon sila. Ug usahay si Papa dili makakita og trabaho. Kon mahitabo kana, si Arkin motabang niya sa pagpamaligya og hinimo sa balay nga tinapa.
Si Arkin ug si Papa mobutang sa mga pinutos nga tinapa diha sa usa ka basket ug dad-on kini sa gawas.
“Salamat sa pagtabang nako,” miingon si Papa. “Unta mahalinan kita og igo-igo aron atong iplete paingon sa simbahan karong semanaha.”
Ang pamilya ni Arkin nagpuyo sa usa ka gamay nga baranggay duol sa kahumayan ug sa usa ka punong [fishpond]. Siya lang, si Papa, si Lola, ug ang iyang magulang nga babaye. Layo kaayo sila sa chapel. Aron makaadto sa simbahan, kinahanglan sila nga moplete aron makasakay sa traysikol. Kon sila walay kwarta, maglakaw sila og duha ka oras.
“Ako adunay hugot nga pagtuo nga ang Langitnong Amahan motabang kanamo,” si Arkin miingon. “Tana!”
Una, moadto sila sa balay sa ilang silingan nga si Manang Nena. Kanunay siya nga mopalit og tinapa gikan nila.
“Maayong hapon!” Si Arkin miingon.
Si Manang Nena miabli sa gate alang nila. “Oy, ania ang akong duha ka paborito nga mga tawo!” moingon siya nga nagpahiyom. Gihatagan niya si Papa og kwarta, ug mihatag siya niya og duha ka putos nga tinapa.
“Salamat sa imong pagpalit namo!” Si Arkin miingon. “Makatabang kaayo kini.”
Si Arkin ug si Papa mibalik sa agi.
“Tinapa! Tinapa! Lamian nga tinapa!” Misinggit si Arkin. Daghan pang mga tawo ang namalit sa ilang isda.
Init kaayo sa gawas, apan gibaliwala kini ni Arkin. Siya ug si Papa nanganta og “Ipha ang Inyong Panalangin” samtang naglakaw sila. Matag adlaw usa ka panalangin alang nila!
Padayon sila sa pagkanta ug sa pagpamaligya. Hapit wala mamatikdi ni Arkin nga ang basket wala nay sulod.
“Tan-awa, Pa! Nahalin na ang tanang isda!” Si Arkin miingon.
Mipahiyom si Papa. “Oo, usa kini ka panalangin.”
Si Arkin nalipay nga nakabaligya sila og daghang tinapa. Makatabang kini nga mabayran ang uban nilang mga bayranan, ug aduna pa silay ikaplete sa simbahan inigka-Dominggo!
Apan ugma Sabado, ug kana ang higayon nga motabang sila sa pagpanglimpyo sa simbahan. Busa sayo pagkasunod buntag, si Arkin ug si Papa mimata aron sugdan ang layo nga paglakaw paingon sa gambalay sa simbahan. Kanunay sila nga maglakaw aron magtigom og kwarta alang sa Dominggo.
“Wala ba kamo gikapoy sa pagpanglimpyo sa inyong simbahan matag Sabado?” nangutana si Lola sa wala pa sila mobiya.
Giagbayan ni Papa si Lola. “Ang pagpanglimpyo sa simbahan usa ka paagi nga kita makaserbisyo sa Ginoo.”
Si Arkin mitando. “Makadawat kita og panalangin sa pagpanglimpyo sa simbahan. Ang Langitnong Amahan mitabang namo nga mahurot og baligya ang among tinapa aron makapalit kita og pagkaon!”
Samtang naglakaw sila, si Arkin ug si Papa nanganta og daghan pa nga mga himno. Dayon nanglimpyo sila og maayo sa simbahan. Gitrapohan ni Arkin ang mga abog sa tanang bintana ug mga lingkoranan. Si Papa nanilhig ug nag-mop sa salog.
Pagkahuman nila, ang bishop mihatag og pandesal sa tanan nga mitabang. Si Arkin mikaon sa iyang snack nga dako kaayo og pahiyom. Layo kaayo ang ilang lakton inigpauli, apan ang iyang kasingkasing malipayon ug mapasalamaton. Inigbalik nila sa simbahan ugma, ang gambalay limpyo na alang sa tanan aron maglipay ug mohinumdom ni Jesukristo. Nalipay siya nga nakatabang siya.