« ចូលរួមក្រុមដូចគ្នា » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
ចូលរួមក្រុមដូចគ្នា
គូប្រជែងប្រចាំសាលាទាំងពីរនាក់នេះបានក្លាយជាមិត្តភក្តិអស់មួយជីវិត ។
រូបថតដោយ ជេហ្វឺរី បាកឃឺ អេឌវឺដស៍
ស៊ីស្ទើរ ឌីល នៅសល់តែប្រាំមួយសប្តាហ៍ទៀតប៉ុណ្ណោះក្នុងបេសកកម្មរបស់នាងនៅប្រទេសអូស្ត្រាលី នៅពេលនាងដឹងថា នាងនឹងចំណាយពេលប៉ុន្មានសប្តាហ៍ចុងក្រោយនេះបម្រើជាមួយស៊ីស្ទើរ ទូឡា !
ស៊ីស្ទើរ ឌីល បាននិយាយថា « វាជារឿងលំបាកបំផុតដែលខ្ញុំមិនចង់ធ្វើ » ។
ស៊ីស្ទើរ ឌីល និងស៊ីស្ទើរ ទូឡា បានចាប់ផ្តើមលេងជាកីឡាករសម្រាប់ក្រុមកីឡាបាល់បោះដែលមានការប្រកួតប្រជែងខ្លាំងនៅវិទ្យាល័យរបស់ពួកគេនៅទីក្រុង អូកឡិន ប្រទេសនូវែលសេឡង់ ។ ពួកគេជាគូរប្រជែងគ្នា ។ ពួកគេតែងតែលេងប្រកួតគ្នា នៅក្នុងការប្រកួតទឹកចុងក្រោយ ហើយគេ មិន បន្ទូរដៃដាក់គ្នាទេ ។
ស៊ីស្ទើរ ទូឡា និយាយថា « ដើម្បីរៀបរាប់ឲ្យច្បាស់បន្តិច យើងអាចនឹងដើរចេញពីលានដោយស្នាមរបួស និងស្នាមជាំ » ។
ស៊ីស្ទើរ ឌីល និងស៊ីស្ទើរ ទូឡា បានចំណាយពេលហ្វឹកហាត់ និងលេងបាល់បោះជាច្រើន ។ ស៊ីស្ទើរ ឌីល និយាយថា « បាល់បោះគឺជាជីវិតរបស់យើង » ។
បន្ទាប់ពីរៀនចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ពួកគេទាំងពីរនាក់មានចិត្តចង់បម្រើបេសកកម្ម—ទោះបីជាពួកគេទាំងពីរនាក់មិនធ្លាប់មានចំណាប់អារម្មណ៍ចង់បម្រើពីមុនមកក៏ដោយ ។
ការធ្វើការសម្រេចចិត្តដើម្បីបម្រើ
សម្រាប់ស៊ីស្ទើរទូឡា ត្រូវចំណាយពេលខ្លះដើម្បីសម្របចិត្តរបស់នាងឲ្យស្របតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ នាងនិយាយថា ៖ « ខ្ញុំមានអាយុ ២១ ឆ្នាំនៅពេលខ្ញុំធ្វើការសម្រេចចិត្តធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ។ « ខ្ញុំខិតខំពុះពារខ្លាំងណាស់ រហូតដល់ខ្ញុំឡើងលើយន្តហោះ » ។
ស៊ីស្ទើរ ទូឡា បានមកដល់បេសកកម្មរបស់នាងនៅប្រទេសអូស្ត្រាលី អំឡុងពេលជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩ ហើយទោះបីជាវាលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ នាងមានអំណរគុណជាខ្លាំង ដែលនាងបានសម្រេចចិត្តធ្វើការបម្រើ ។
« ខ្ញុំមិនអាចស្រមៃឃើញការធ្វើដូចស៊ីស្ទើរ ទូឡា កាលខ្ញុំមានអាយុ ២១ ឆ្នាំទេ ។ ខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំធំដឹងក្តីហើយ » ។
ស៊ីស្ទើរ ឌីល មានការបំផុសគំនិត « ច្បាស់លាស់ៗ និងចំៗ » ឲ្យបម្រើបេសកកម្ម នៅពេលនាងបានទទួលពរជ័យរបស់លោកអយ្យកោរបស់នាង ។ មួយរយៈក្រោយមក នាងបានសម្រេចចិត្តធ្វើតាមការបំផុសគំនិតឲ្យបម្រើ ដោយសារតែ « ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់តែងតែជាផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវ និងជម្រើសដ៏ល្អបំផុត » ។ ការហៅបានមកដល់ ហើយនាងបានរៀបចំកាបូបទៅបម្រើនៅប្រទេសអូស្ត្រាលី ។
ការចូលរួមជាមួយក្រុមដូចគ្នា … នៅទីឆ្ងាយ
ដោយសារតែស៊ីស្ទើរ ឌីល និងស៊ីស្ទើរទូឡាបានបម្រើក្នុងបេសកកម្មតែមួយមិនមានន័យថាពួកនាងធ្វើជាមិត្តភក្តិភ្លាមៗនោះទេ ។ បន្ទាប់ពីធ្វើជាគូប្រជែងអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ស៊ីស្ទើរ ឌីល និងស៊ីស្ទើរទូឡា នៅតែពិបាកធ្វើមិត្តភក្តិនឹងគ្នាណាស់ ។
ជាការពិត នៅថ្ងៃដំបូងដែលស៊ីស្ទើរ ទូឡា បានឃើញស៊ីស្ទីរ ឌីល គំនិតដំបូងរបស់នាងគឺ « ខ្ញុំមិនដឹងថាតើខ្ញុំគួរចូលចិត្តនាងឬអត់នោះទេ » ។
ការបញ្ចប់ជម្លោះ
ដូច្នេះ ពេលស៊ីស្ទើរទូឡា និងស៊ីស្ទើរ ឌីល បានចាត់ឲ្យបម្រើជាមួយគ្នា នោះវាពិតជាចម្លែកខ្លាំងណាស់ ។
អ្នកទាំងពីរគិតពីគ្នាផ្សេងៗពីគ្នាដោយផ្អែកលើរបៀបដែលពួកគេលេងនៅលើទីលានបាល់បោះ ។ ម្នាក់ៗគិតថា ម្នាក់ទៀតនឹងឆេវឆាវ ប្រកួតប្រជែង និងមានចរិតអាក្រក់ ។
ប៉ុន្តែអ្វីៗចាប់ផ្ដើមប្រែប្រួលពេលស្គាល់គ្នា ។ ស៊ីស្ទើរ ឌីល បានដឹងថា ស៊ីស្ទើរ ទូឡា គឺ « ផ្ទុយស្រឡះ » ពីអ្វីដែលនាងតែងតែយល់ឃើញ ។ ស៊ីស្ទើរ ឌីល មានប្រសាសន៍ថា « តាមពិតទៅ នាងគឺជាមនុស្សពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់—ជាដៃគូដ៏ពេញដោយក្តីស្រឡាញ់បំផុតដែលខ្ញុំបានបម្រើជាមួយ »។
ស៊ីស្ទើរទូឡា មានបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នា ។ នាងមិនបានដឹងថា អារម្មណ៍នៃការប្រជែងគ្នារបស់នាងចំពោះស៊ីស្ទើរ ឌីល គឺជា « ជម្លោះដោយមិនដឹងខ្លួន » នៅក្នុងជីវិតរបស់នាងនោះទេ ។
អារម្មណ៍អវិជ្ជមាននៃជម្លោះ និងការវិនិច្ឆ័យទាំងនោះត្រូវបានជំនួសដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការយោគយល់ នៅពេលនាងចាប់ផ្តើមមើលឃើញ ថាតើស៊ីស្ទើរ ឌីល ជានរណាឲ្យពិតប្រាកដ ។ ហើយទោះបីជាស៊ីស្ទើរ ទូឡា គិតថាស៊ីស្ទើរឌីលជាមនុស្សស្ងាត់ស្ងៀមក៏ដោយ ក៏នាងបានដឹងថា « ស៊ីស្ទើរ ឌីល អាច និយាយបានដែរ ! »
នៅក្នុងចំណងមិត្តភាពដែលបង្កើតថ្មីរបស់ពួកគេ ស៊ីស្ទើរ ឌីល និងស៊ីស្ទើរ ទូឡា បានដឹងថា ប្រហែលជាពួកនាងមិនដែលធ្វើជាសត្រូវនឹងគ្នាពីមុននោះទេ ។
ស៊ីស្ទើរ ឌីល បាននិយាយថា « នៅក្នុងកីឡាបាល់បោះ យើងបង្កើតទស្សនៈមួយនៅក្នុងគំនិតយើងថា យើងត្រូវតែឈ្នះ ហើយគ្រប់ក្រុមផ្សេងទៀតគឺជាសត្រូវ » ។ « ហើយបន្ទាប់មកបាល់បោះបានលេងចប់ ហើយយើងដឹងថា ‹ អូ ពួកគេមិនមែនជាសត្រូវទៀតនោះទេ ។ ពួកគេប្រហែលមិនមែនជាសត្រូវនឹងគ្នាពិតប្រាកដពីមុននោះទេ › » ។
ឥឡូវនេះ ស៊ីស្ទើរ ឌីល និង ស៊ីស្ទើរ ទូឡា ឃើញថា ពួកនាងស្ថិតនៅក្នុង « ក្រុម » ដូចគ្នា—ក្រុមរបស់ព្រះ ។
ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ដោយ ជូឌីត ម៉េរ
ការពលិកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា
ស៊ីស្ទើរទាំងពីរនាក់បានមានអារម្មណ៍ថា ព្រះហស្តរបស់ព្រះនៅក្នុងការចាត់តាំងនៃភាពជាដៃគូរបស់ពួកនាង ហើយដឹងថាព្រះចេស្តានៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបណ្តាលឲ្យពួកនាងបានដកពិសោធន៍នូវការព្យាបាល និងការផ្លាស់ប្តូរ ។
ស៊ីស្ទើរ ឌីល បាននិយាយថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើការពលិកម្មនោះ ដើម្បីឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានប្រព្រឹត្តខុសកាលពីអតីតកាលអាចត្រូវបានព្យាបាល ធ្វើឲ្យត្រឹមត្រូវ និងបានប្រសើរឡើងវិញ » ។ « យើងអាចអត់ទោសឲ្យបាន ។ យើងអាចបំភ្លេចចោលបាន ។ យើងអាចឆ្ពោះទៅមុខ ហើយអ្វីៗក៏ប្រែប្រួលបានដែរ » ។
មិនត្រឹមតែស៊ីស្ទើរ ទូឡា និងស៊ីស្ទើរ ឌីល បានព្យាបាលជម្លោះរបស់ពួកនាងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពួកនាងក៏បានរៀនពីរបៀបមើលឃើញអ្នកដទៃដូចដែលព្រះទតឃើញពួកគេដែរ ។
ស៊ីស្ទើរ ទូឡា និយាយថា « ការចេញមកបម្រើនៅទីនេះ ហើយអាចមើលឃើញដៃគូរបស់ខ្ញុំ និងមនុស្សផ្សេងទៀតក្នុងពន្លឺមួយផ្សេងទៀត នោះខ្ញុំដឹងថារឿងរបស់មនុស្សគ្រប់រូបគឺមានសារៈសំខាន់ » ។ « ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវការដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។
ពួកនាងបានរៀនថា ទោះជាវាអាចជាការលំបាកក៏ដោយ តែវាអាចធ្វើទៅបានសម្រាប់មនុស្សពីរនាក់ដែលគ្រាមួយធ្លាប់ឃើញគ្នាជាសត្រូវនឹងគ្នាអាចមករួបរួមគ្នាបានតាមរយៈសេចក្តីស្រឡាញ់ ។
ស៊ីស្ទើរ ទូឡា និយាយថា « វាមិនសំខាន់ថាអ្នកមានអាយុប៉ុន្មាន ឬជាជនជាតិអ្វីទេ ឬថាអ្នកជាអ្នកមិនជឿព្រះ ឬសាសនានោះទេ ។
« ប្រសិនបើខ្ញុំអាចធ្វើការជាមួយនរណាម្នាក់ ដែលខ្ញុំមិនដែលមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយពីមុន ហើយយើងទាំងពីរមកជាមួយគ្នាក្នុងគោលបំណងដ៏សំខាន់មួយបាន នោះអ្នកផ្សេងទៀតក៏អាចធ្វើបានដែរ » ។