« តើនៅពេលណាខ្ញុំឈប់មានអារម្មណ៍ថាធ្វើខុស និងខ្មាសអៀន ? » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
កម្លាំងដើម្បីយកឈ្នះអំពើបាប
តើនៅពេលណាខ្ញុំឈប់មានអារម្មណ៍ថាធ្វើខុស និងខ្មាសអៀន ?
ពេលខ្លះ អារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមចំពោះខ្លួនឯង ហាក់ដូចជាងាយស្រួលជាងការទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានឲ្យអ្នក—ប៉ុន្តែដូចដែលនីហ្វៃបានដឹង វាមិនចាំបាច់ជាបែបនោះទេ ។
នៅពេលអ្នកធ្វើអ្វីមួយខុស អ្នកប្រហែលជាគិតថា អ្នកបរាជ័យហើយ ។ ថាអ្នកគួរដឹងបានល្អប្រសើរជាងនេះ ។ ថាអ្នកគ្មានតម្លៃនឹងឲ្យស្រឡាញ់ទេ ។
នៅក្នុងជម្រៅចិត្ត អ្នក ដឹង ថា អ្វីៗទាំងនោះមិនពិតនោះទេ ។ អ្នកបានរៀនអំពីតម្លៃរបស់អ្នកក្នុងនាមជាបុត្រា ឬបុត្រីរបស់ព្រះ ហើយអ្នកដឹងថា ការប្រែចិត្តគឺពិត និងអាចធ្វើទៅបាន ។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីអ្នកបានធ្វើបាប ឬបានធ្វើខុស អ្នកប្រហែលជានៅតែត្រូវបានល្បួងឲ្យដាក់ទណ្ឌកម្មខ្លួនឯងច្រើនជាងអ្នកដទៃដោយគិតពីកំហុស និងភាពអាម៉ាស់ ។
សូម្បីតែតួអង្គនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលយើងចូលចិត្តមួយចំនួន ក៏មានអារម្មណ៍បែបនេះនៅពេលខ្លះដែរ ។
សូម្បីតែនីហ្វៃ ?
បន្ទាប់ពីសរសេរអំពីការទទួលមរណភាពរបស់ឪពុកលោក នីហ្វៃបានសរសេរថា « តែទោះបីសេចក្ដីល្អដ៏ធំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលបានបង្ហាញដល់ខ្ញុំពីការណ៍ដ៏ធំ ហើយអស្ចារ្យក៏ដោយ គង់តែចិត្តខ្ញុំស្រែកថា ៖ ឱរូបខ្ញុំអើយវេទនាអ្វីម្ល៉េះ ! មែនហើយ ចិត្តខ្ញុំសោកសៅ ព្រោះតែសាច់ឈាមរបស់ខ្ញុំ ឯព្រលឹងខ្ញុំព្រួយដោយព្រោះសេចក្ដីទុច្ចរិតទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំត្រូវបានហ៊ុមព័ទ្ធ ព្រោះតែការល្បួងទាំងឡាយ និងអំពើបាបទាំងឡាយដែលរំខានខ្ញុំដោយងាយ ។ ហើយពេលខ្ញុំចង់សប្បាយ ចិត្តខ្ញុំថ្ងូរទៅវិញ ព្រោះតែអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ » ( នីហ្វៃទី ២ ៤:១៧–១៩ ) ។
នេះគឺជា នីហ្វៃ ដែលយើងកំពុងនិយាយអំពី—ជាបុគ្គលដដែលដែលបានទៅយកផ្ទាំងលង្ហិនពីឡាបាន់ ធ្វើធ្នូនៅទីរហោស្ថាន ហើយបានសង់សំពៅ ដែលមិនធ្លាប់បានសង់ពីមុនឡើយ ។ លោកមានទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ក៏លោកមានអារម្មណ៍ថាមិនគ្រប់គ្រាន់ដោយសារអំពើបាបនិងភាពទន់ខ្សោយរបស់លោកដែរ ។
ដូច្នេះ តើ យើង ត្រូវធ្វើអ្វី ? ប្រសិនបើវីរបុរសនៃព្រះគម្ពីរមរមនរបស់យើងបានពុះពារជាមួយនឹងអារម្មណ៍ដែលមានកំហុស និងចន្លោះខ្វះខាត តើយើងអាចធ្វើអ្វីបាននៅពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍ដូចគ្នានេះ ?
គន្លឹះគឺផ្តោតលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ដំណើររឿងរបស់នីហ្វៃ មិនបានបញ្ចប់នៅទីនោះទេ ។ គន្លឹះសម្រាប់នីហ្វៃគឺត្រូវផ្លាស់ប្តូរការផ្តោតអារម្មណ៍របស់លោកពីខ្លួនលោកទៅព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ ។
នៅពេលនីហ្វៃកំពុងយំ លោកមានប្រសាសន៍ថា « ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គង់តែខ្ញុំស្គាល់អ្នកដែលខ្ញុំទុកចិត្ត ។ ព្រះរបស់ខ្ញុំ គឺជាទីផ្អែករបស់ខ្ញុំ » ( នីហ្វៃទី ២ ៤:១៩–២០ ) ។
បន្ទាប់ពីការផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតនេះ វីរបុរសនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់យើងលែងផ្តោតលើការឈឺចាប់ដែលលោកមានអារម្មណ៍ពីកំហុសរបស់លោកទៀតហើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោករីករាយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់លោក ! នីហ្វៃ មានប្រសាសន៍ថា « ឱចិត្តខ្ញុំអើយ ចូររីករាយឡើង ហើយអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ចុះ ហើយចូរនិយាយថា ៖ ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំសរសើរដំកើងព្រះអង្គជានិច្ច មែនហើយ ព្រលឹងទូលបង្គំរីករាយទៅលើទ្រង់ ឱព្រះរបស់ទូលបង្គំ ដែលជាថ្មនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទូលបង្គំអើយ » ( នីហ្វៃទី ២ ៤:៣០ ) ។
ដូចជានីហ្វៃដែរ អ្នកអាចរកឃើញសេចក្ដីមេត្តាករុណា ការអភ័យទោស និងសេចក្តីសុខសាន្តតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អ្នកប្រហែលជាមិនមានអារម្មណ៍ថាអ្នកអាចផ្តល់ព្រះគុណឲ្យខ្លួនឯងបានទេ ប៉ុន្តែមានតួអង្គមួយប៉ុណ្ណោះដែលអាច ។ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា « ហេតុដូច្នេះហើយ ព្រះគុណនៃព្រះគ្រីស្ទ ដែលបានប្រទានដល់ពួកយើង ពុំគ្រាន់តែសង្គ្រោះពីភាពសោកសៅ និងអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែក៏សង្គ្រោះពីការរិះគន់ខ្លួនឯងជាប្រចាំផងដែរ » ។១
ដូច្នេះ ពេលអ្នកមានអារម្មណ៍សោកសៅខ្លាំង ដែលអ្នកមិនមើលឃើញពីរបៀបដើម្បីយកឈ្នះលើអំពើបាប និងកំហុសរបស់អ្នក នោះសូមដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមិនដែលឈប់ស្រឡាញ់អ្នកឡើយ ។ សូមដាក់ការផ្តោតអារម្មណ៍របស់អ្នកទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នក ហើយទ្រង់អាចជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើទាំងអំពើបាបរបស់អ្នក និងកំហុសរបស់អ្នក ។