பொது மாநாடு
உங்கள் சத்துருக்களை சிநேகியுங்கள்
அக்டோபர் 2020 பொது மாநாடு


16:19

உங்கள் சத்துருக்களை சிநேகியுங்கள்

நாம் அனைவரும் தேவனின் பிள்ளைகள் என்பதை அறிந்துகொள்வது, மற்ற அனைவரின் மதிப்பைப்பற்றிய தெய்வீக பார்வையையும், தப்பெண்ணம் மற்றும் இனவெறிக்கு மேலே எழும்ப விருப்பத்தையும் திறனையும் தருகிறது.

கர்த்தருடைய போதனைகள் நித்தியத்திற்கும் தேவனின் எல்லா பிள்ளைகளுக்குமானதாகும். இந்த செய்தியில் நான் அமெரிக்காவிலிருந்து சில எடுத்துக்காட்டுகளைத் தருவேன், ஆனால் நான் போதிக்கும் கொள்கைகள் எல்லா இடங்களுக்கும் பொருந்தும்.

அரசியல் உறவுகள் மற்றும் கொள்கைகளில் கோபமும் வெறுப்பும் நிறைந்த காலத்தில் நாம் வாழ்கிறோம். இந்த கோடையில் சிலர் சமாதானமான எதிர்ப்புக்களைத் தாண்டி அழிவுகரமான நடத்தைகளில் ஈடுபட்டதை நாம் உணர்ந்தோம். பொது அலுவல்களுக்கான தற்போதைய சில பிரச்சாரங்களில் இதை நாம் உணர்கிறோம். துரதிருஷ்டவசமாக இவற்றில் சில நமது சபைக் கூட்டங்களில் அரசியல் அறிக்கைகள் மற்றும் அன்பற்ற குறிப்புகள் ஆகியவற்றில் கூட சிந்தியுள்ளன.

ஒரு ஜனநாயக அரசாங்கத்தில் முன்மொழியப்பட்ட வேட்பாளர்கள் மற்றும் கொள்கைகள் குறித்து நமக்கு எப்போதும் வேறுபாடுகள் இருக்கும். எவ்வாறாயினும், கிறிஸ்துவின் சீஷர்களாக நாம் பல அமைப்புகளில் அரசியல் கொள்கைகள் விவாதிக்கப்படுகின்ற அல்லது கண்டிக்கப்படுகின்ற கோபத்தையும் வெறுப்பையும் கைவிட வேண்டும்.

மலைப்பிரசங்கம்

நமது இரட்சகரின் போதனைகளில் ஒன்று ஒருவேளை, நன்கு அறியப்பட்டு, ஆனால் அரிதாகவே நடைமுறையில் உள்ளது:

“உனக்கடுத்தவனை சிநேகித்து, உன் சத்துருவை பகைப்பாயாக என்று சொல்லப்பட்டதை கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்கள்.

“நான் உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன், உங்கள் சத்துருக்களை சிநேகியுங்கள். உங்களைப் பகைக்கிறவர்களுக்கு நன்மை செய்யுங்கள், உங்களை நிந்திக்கிறவர்களுக்காகவும், உங்களைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களுக்காகவும் ஜெபம் பண்ணுங்கள்.” (மத்தேயு 5:43–44).1

பல தலைமுறைகளாக யூதர்கள் தங்கள் எதிரிகளை வெறுக்க கற்பிக்கப்பட்டிருக்கின்றனர், பின்னர் அவர்கள் ரோமானிய ஆக்கிரமிப்பின் ஆதிக்கம் மற்றும் கொடுமைகளின் கீழ் பாடுபட்டனர். ஆனாலும், “உங்கள் சத்துருக்களை நேசியுங்கள்,” “உங்களை இழிவாகப் பயன்படுத்துகிறவர்களுக்கும் நன்மை செய்யுங்கள்” என இயேசு அவர்களுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தார்.

அமெரிக்காவில் இயேசு போதித்தல்

தனிப்பட்ட மற்றும் அரசியல் உறவுகளுக்கு என்னவித புரட்சிகர போதனைகள்! ஆனால் அதைத்தான் நம்முடைய இரட்சகர் கட்டளையிடுகிறார். மார்மன் புஸ்தகத்தில் நாம் வாசிக்கிறோம், “மெய்யாகவே, மெய்யாகவே நான் உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன், பிணக்கின் ஆவியை உடையவன் என்னுடையவன் அல்ல. பிணக்குகளின் தந்தையாகிய பிசாசினுடையவன். அவன் மனுஷர் ஒருவரோடு ஒருவர் கோபத்தினால் விவாதிக்க வேண்டுமென்று அவர்களுடைய இருதயங்களைத் தூண்டி விடுகிறான்”3 நேபி 11:29.

நமது எதிரிகளையும் சத்துருக்களையும் நேசிப்பது எளிதல்ல. “நம்மில் பெரும்பாலோர் … அன்பு மற்றும் மன்னிப்பு என்ற கட்டத்தை எட்டவில்லை,” என்று தலைவர் கார்டன் பி. ஹிங்க்லி குறிப்பிட்டார், “இதற்கு நமது திறனை விட அதிக சுய ஒழுக்கம் தேவைப்படுகிறது.”2 ஆனால் அது அவசியமாக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் “உன் தேவனாகிய கர்த்தரில் அன்புகூருவாயாக” “உன்னிடத்தில் நீ அன்புகூருவதுபோல உன் அயலானிடத்திலும் அன்புகூருவாயாக” என்பது இரட்சகரின் இரண்டு பெரிய கட்டளைகள். ( மத்தேயு 22:37, 39 ). அது சாத்தியமாக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அவர் போதித்தார், “கேளுங்கள், அது உங்களுக்குக் கொடுக்கப்படும்; தேடுங்கள், நீங்கள் கண்டடைவீர்கள் ”மத்தேயு 7:7. 3

மனிதனின் சட்டங்களுக்கு நாம் உட்பட்டிருக்கிற உலகில் இந்த தெய்வீக கட்டளைகளை எவ்வாறு காத்துக்கொள்வது? அதிர்ஷ்டவசமாக, மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டங்களின் நடைமுறைகளுடன் அவரது நித்திய பிரமாணங்களை எவ்வாறு சமநிலைப்படுத்துவது என்பதற்கு மீட்பரின் சொந்த உதாரணம் நம்மிடம் உள்ளது. யூதர்கள் ரோமுக்கு வரி செலுத்த வேண்டுமா என்ற கேள்வியுடன் சத்துருக்கள் அவரை சிக்க வைக்க முயன்றபோது, அவர் சீசரின் உருவத்தை அவர்களின் நாணயங்களில் சுட்டிக்காட்டி அறிவித்தார்: “அப்படியானால் இராயனுடயதை இராயனுக்கும், தேவனுடையதை தேவனுக்கும் செலுத்துங்கள் ”லூக்கா 20:25. 4

சீசருக்கு செலுத்துங்கள்.

எனவே, சமூக அதிகாரத்தின் கீழ் நிம்மதியாக வாழ மனிதர்களின் சட்டங்களை (ராயனுக்கு வழங்குவது) பின்பற்ற வேண்டும், மேலும் நம்முடைய நித்திய இலக்கை நோக்கி தேவனின் பிரமாணங்களை பின்பற்ற வேண்டும். ஆனால் இதை நாம் எவ்வாறு செய்வது, குறிப்பாக நம் எதிரிகளையும் சத்துருக்களையும் நேசிக்க நாம் எவ்வாறு கற்றுக்கொள்வது?

“கோபத்துடன் சண்டையிட வேண்டாம்” என்ற இரட்சகரின் போதனை ஒரு நல்ல முதல் படியாகும். பிசாசு பிணக்கின் தந்தை, அவன் தான் கோபத்துடன் போராட மனிதர்களைத் தூண்டுகிறான். அவன் தனிநபர்களிடையேயும் குழுக்களிடையேயும் பகை மற்றும் வெறுக்கத்தக்க உறவுகளை ஊக்குவிக்கிறான். கோபம் “சாத்தானின் கருவி” என்று தலைவர் தாமஸ். எஸ். மான்சன் கற்பித்தார், ஏனெனில் “கோபப்படுவது சாத்தானின் செல்வாக்கிற்கு அடிபணிவதாகும்.” நம்மை யாரும் கோபப்படுத்த முடியாது. அது நமது விருப்பம்.”5 கோபம் என்பது பிரிவினைக்கும் பகைக்கும் வழி. நாம் உடன்படாதவர்களிடம் கோபத்தையும் விரோதத்தையும் தவிர்க்கும்போது நம் சத்துருக்களை நேசிப்பதை நோக்கி நகர்கிறோம். அவர்களிடமிருந்து நாம் கற்றுக்கொள்ள தயாராக இருந்தால் அது உதவுகிறது.

மற்றவர்களை நேசிக்கும் சக்தியை வளர்ப்பதற்கான பிற வழிகளுக்கு மத்தியில், நீண்ட காலத்திற்கு முந்தைய பாடலின் வார்த்தைகளில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள ஒரு எளிய முறை. நாம் பல்வேறு கலாச்சாரங்களைப் புரிந்துகொண்டு ஜனங்களுடன் தொடர்புகொள்ள முயலும்போது, அவர்களைப்பற்றி அறிந்துகொள்ள நாம் முயல வேண்டும். எண்ணற்ற சூழல்களில், அறிமுகமில்லாதவர்களின் சந்தேகம் அல்லது விரோதமும் கூட, நட்புக்கு வழிகாட்டலாம், அல்லது தனிப்பட்ட தொடர்புகள் புரிதலையும், பரஸ்பர மரியாதையையும் ஏற்படுத்தும்போது, அன்புக்கும் கூட வழிவகுக்கலாம். 6

நம்முடைய சத்துருக்களையும் நம் எதிரிகளையும் நேசிக்கக் கற்றுக்கொள்வது இன்னும் பெரிய உதவி, அன்பின் வல்லமையைப் புரிந்துகொள்ள முற்படுவது. இதைப்பற்றி பல தீர்க்கதரிசன போதனைகளில் மூன்று இதோ.

தீர்க்கதரிசி ஜோசப் ஸ்மித் கற்பித்தார்: “இது அன்பு, அன்பை நேசிக்கிறது என்பது ஒரு கால மரியாதைக்குரிய பழமொழி. அன்பை ஊற்றுவோம், எல்லா மனுக்குலத்துக்கும் எங்கள் தயவை வெளிப்படுத்துவோம். “7

தலைவர் ஹோவர்ட் டபிள்யூ. ஹண்டர் போதித்தார்: “எல்லா இடங்களிலும் ஆண்களும் பெண்களும் தயவான, சாந்தகுணமுள்ள, தாழ்மையுள்ள. கிறிஸ்துவின் தூய அன்பை பிரயோகித்தால், நாம் வாழும் உலகம் பெரிதும் பயனடையும். இது பொறாமை அல்லது பெருமை இல்லாமல் உள்ளது. … இது பதிலுக்கு எதையும் நாடுவதில்லை. … இதில் மதவெறி, வெறுப்பு அல்லது வன்முறைக்கு இடமில்லை. … மத நம்பிக்கை, இனம், தேசியம், நிதி நிலை, கல்வி அல்லது கலாச்சாரம் ஆகியவற்றைப் பொருட்படுத்தாமல் கிறிஸ்தவ அன்பில் ஒன்றாக வாழ இது பல்வேறு மக்களை ஊக்குவிக்கிறது. ”8

மற்றும் தலைவர் ரசல். எம். நெல்சன் “முழு மனித குடும்பத்தையும் அரவணைக்க நமது அன்பின் வட்டத்தை விரிவுபடுத்த வேண்டும்” என்று வலியுறுத்தியுள்ளார்.9

நமது எதிரிகளை நேசிப்பதில் ஒரு முக்கிய அங்கம் நமது பல்வேறு நாடுகளின் சட்டங்களை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் இராயனுக்கு கட்டுப்படுவதாகும். இயேசுவின் போதனைகள் புரட்சிகரமானது என்றாலும், அவர் புரட்சியை அல்லது சட்ட மீறலை கற்பிக்கவில்லை. அவர் ஒரு சிறந்த வழியைக் கற்பித்தார். தற்கால வெளிப்படுத்தலும் அதையே போதிக்கிறது,

“யாரும் நிலத்தின் சட்டங்களை மீறாதிருப்பானாக, ஏனென்றால் தேவனுடைய சட்டங்களைக் கடைப்பிடிப்பவருக்கு தேசத்தின் சட்டங்களை மீற வேண்டிய அவசியமில்லை.

“எனவே, இருக்கும் அதிகாரங்களுக்கு உட்பட்டு இருங்கள் ”கோட்பாடும் உடன்படிக்கைகளும் 58:21–22

ஆரம்பகால பரிசுத்தவான்கள் மிசௌரி அதிகாரிகளால் கடுமையான துன்புறுத்தலுக்கு ஆளான பின்னர், தீர்க்கதரிசி ஜோசப் ஸ்மித் எழுதிய நமது விசுவாசப் பிரமாணங்கள் இவ்வாறு அறிவிக்கிறது: “இராஜாக்கள், ஜனாதிபதிகள், ஆட்சியாளர்கள் மற்றும் நீதிபதிகளுக்கு, கீழ்ப்படிதல்,சட்டத்துக்கு மரியாதை செலுத்துதல் மற்றும் ஆதரிப்பதை நாங்கள் நம்புகிறோம்.” (விசுவாசப் பிரமாணங்கள் 1:12).

சட்டத்தின் வல்லமையுடன் செய்யப்படும் அனைத்தையும் நாங்கள் ஏற்றுக்கொள்கிறோம் என்பது இதன் அர்த்தமல்ல. தற்போதைய சட்டத்திற்குக் கீழ்ப்படிகிறோம், அதை மாற்ற அமைதியான வழிகளைப் பயன்படுத்துகிறோம் என்பதே இதன் பொருள். தேர்தல் முடிவுகளை நாம் அமைதியாக ஏற்றுக்கொள்கிறோம் என்பதும் இதன் பொருள். இதன் விளைவாக ஏமாற்றமடைந்தவர்களால் அச்சுறுத்தப்படும் வன்முறையில் நாம் பங்கேற்க மாட்டோம்.10 ஒரு ஜனநாயக சமுதாயத்தில், அடுத்த தேர்தல் வரை அமைதியாக காத்திருக்க நமக்கு எப்போதுமே வாய்ப்பும் கடமையும் உண்டு.

நம்முடைய எதிரிகளை நேசிக்க இரட்சகரின் போதனை, எல்லா மனிதர்களும் தேவனின் அன்பான பிள்ளைகள் என்ற யதார்த்தத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. அந்த நித்திய கொள்கையும், சட்டத்தின் சில அடிப்படைக் கொள்கைகளும் அண்மையில் பல அமெரிக்க நகரங்களில் நடந்த ஆர்ப்பாட்டங்களில் சோதிக்கப்பட்டன.

அமைதியான எதிர்ப்பு

ஒரு சார்பினர், அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகளின் அரசியலமைப்பின் முதல் திருத்தம் “அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கும், குறைகளைத் தீர்ப்பதற்காக அரசாங்கத்திடம் முறையிடுவதற்கும் மக்களுக்கு உரிமை உண்டு” என்பதை சிலர் மறந்துவிட்டதாகத் தெரிகிறது. பொது விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதற்கும், சட்டங்களின் உள்ளடக்கம் அல்லது நிர்வகிப்பதில் அநீதிகளில் கவனம் செலுத்துவதற்கும் இது அங்கீகரிக்கப்பட்ட வழியாகும். மேலும் அநீதிகள் நடந்துள்ளன. பொது நடவடிக்கைகளிலும், நமது தனிப்பட்ட அணுகுமுறைகளிலும், இனவெறி மற்றும் தொடர்புடைய குறைகளை நாம் கொண்டிருந்தோம். உணர்ச்சிகரமான தனிப்பட்ட கட்டுரையில், நிறமுடைய ஜனங்களின் முன்னேற்றத்திற்கான தேசிய சங்கத்தின் (என்ஏஏசிபி) ரெவரெண்ட் தெரேசா. ஏ. டியர், “இனவெறி வெறுப்பு, அடக்குமுறை, செயலற்ற தன்மை, அலட்சியம் மற்றும் மௌனம் ஆகியவற்றில் வளர்கிறது” என்பதை நமக்கு நினைவூட்டியுள்ளார்.11 குடிமக்களாகவும், பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களின் இயேசு கிறிஸ்து சபையின் அங்கத்தினர்களாகவும், இனவெறியை வேரறுக்க உதவுவதற்கு நாம் சிறப்பாகச் செய்ய வேண்டும்.

சட்டபூர்வமற்ற  கலவரம்

மறுபுறத்தில், இந்த ஆர்ப்பாட்டங்களில் பங்கேற்றவர்கள் மற்றும் ஆதரவாளர்களில் சிறுபான்மையினர், மற்றும் அதைத் தொடர்ந்து வந்த சட்டவிரோத செயல்கள், அரசியலமைப்பால் பாதுகாக்கப்பட்ட ஆர்ப்பாட்டங்கள் அமைதியான எதிர்ப்புக்கள் என்பதை மறந்துவிட்டதாகத் தெரிகிறது. எதிர்ப்பாளர்களுக்கு சொத்துக்களை அழிக்கவோ, அலங்கோலப்படுத்தவோ, திருடவோ அல்லது அரசாங்கத்தின் நியாயமான காவல்துறையினரின் அதிகாரங்களை குறைவாக மதிப்பிடவோ உரிமை இல்லை. அரசியலமைப்பிலும் சட்டங்களிலும் புரட்சி அல்லது அராஜகத்திற்கு அழைப்பு இல்லை. காவல்துறை, எதிர்ப்பாளர்கள், ஆதரவாளர்கள் மற்றும் பார்வையாளர்கள் என்ற நாம் அனைவரும் நமது உரிமைகளின் வரம்புகளையும், தற்போதுள்ள சட்டத்தின் எல்லைக்குள் இருக்கும் நமது கடமைகளின் முக்கியத்துவத்தையும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஆபிரகாம் லிங்கன், “கும்பல் சட்டத்தால் நிவர்த்தி செய்யப்படும் எந்தவொரு குறையும் இல்லை” என்று சொன்னது சரிதான்.12 கும்பல்கள் குறைகளை நிவர்த்தி செய்வது சட்டவிரோத வழிமுறைகளால்தான் செய்யப்படுகிறது. இது அராஜகம், இது ஒரு திறமையான நிர்வாகமும், முறையான காவல்துறையும் இல்லாத ஒரு நிலையாகும், இது தனிப்பட்ட உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதை விட குறைவாக மதிப்பிடுகிறது, உட்படுத்துகிறது.

அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டில் அண்மையில் நடந்த ஆர்ப்பாட்டங்கள் பலரை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியதற்கு ஒரு காரணம் என்னவென்றால், மற்ற நாடுகளில் உள்ள பல்வேறு இனங்களிடையே ஏற்பட்ட விரோதங்களும் சட்டவிரோதங்களும் அமெரிக்காவில் உணரப்படக்கூடாது. அண்மை போராட்டங்களில் அதிகம் காணப்பட்ட கறுப்பின அமெரிக்கர்களுக்கு எதிராக மட்டுமல்லாமல், லத்தீன், ஆசிய மற்றும் பிற குழுக்களுக்கும் எதிராக இனவெறியை ஒழிப்பதில் இந்த நாடு சிறப்பாக இருக்க வேண்டும். இந்த நாட்டின் இனவெறி வரலாறு மகிழ்ச்சியான ஒன்றல்ல, நாம் சிறப்பாகச் செய்ய வேண்டும்.

எல்லிஸ் தீவு
புலம் பெயர்ந்தோர்

அமெரிக்கா ஐக்கிய நாடுகள் பல்வேறு தேசிய இனங்கள் மற்றும் வெவ்வேறு இனங்களின் குடியேறிகளால் நிறுவப்பட்டது. அதன் ஒன்றிணைக்கும் நோக்கம் ஒரு குறிப்பிட்ட மதத்தை நிறுவுவதோ அல்லது பழைய நாடுகளின் வேறுபட்ட கலாச்சாரங்கள் அல்லது பழங்குடி விசுவாசங்களை நிலைநிறுத்துவதோ அல்ல. நமது நிறுவிய தலைமுறை ஒரு புதிய அரசியலமைப்பு மற்றும் சட்டங்களால் ஒன்றிணைக்க முயன்றது. நமது ஒன்றிணைக்கும் ஆவணங்கள் அல்லது அவற்றின் அர்த்தங்களைப்பற்றிய தற்போதைய புரிதல் சரியானது என்று சொல்வதற்கில்லை. அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டின் முதல் இரண்டு நூற்றாண்டுகளின் வரலாறு, பெண்களுக்கான வாக்குரிமை மற்றும் குறிப்பாக அடிமைப்படுத்தப்பட்டவர்களுக்கு சுதந்திரத்தின் அனைத்து அம்சங்களும் கிடைக்கும் என்று உறுதிபடுத்தும் சட்டங்கள் உட்பட, அடிமைத்தனத்தை ஒழித்தல் போன்ற பல சுத்திகரிப்புகளின் தேவையைக் காட்டியது,

யேல் பல்கலைக்கழக இரண்டு அறிஞர்கள் அண்மையில் நமக்கு நினைவூட்டினர்:

“அதன் அனைத்து குறைபாடுகளுக்கும், அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகள் ஒரு மாறுபட்ட மற்றும் பிளவுபட்ட சமூகத்தை ஒன்றிணைக்க தனித்துவமான ஆயுதம் கொண்டுள்ளது. …

அதன் குடிமக்கள் ஒரு தேசிய அடையாளத்திற்கும் பன்முக கலாச்சாரத்திற்கும் இடையே தேர்ந்தெடுக்க வேண்டியதில்லை. அமெரிக்கர்கள் இரண்டையும் கொண்டிருக்கலாம். ஆனால் முக்கியமானது, அரசியலமைப்பின் மீதான தேசபக்தி. நமது கருத்தியல் வேறுபாடுகளைப் பொருட்படுத்தாமல், அரசியலமைப்பினூடாகவும் அதன் மூலமாகவும் நாம் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டும்.”{13

பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ஒரு பிரிட்டிஷ் வெளியுறவு செயலாளர் இந்த மாபெரும் ஆலோசனையை பொது மன்றத்தில் ஒரு விவாதத்தில் அளித்தார்: “நமக்கு நித்திய கூட்டாளிகள் இல்லை, நமக்கு நிரந்தர எதிரிகள் இல்லை. நமது நலன்கள் நித்தியமானவை, நிரந்தரமானவை, இந்த நலன்களைப் பின்பற்றுவது நமது கடமையாகும்.” 14

அரசியல் விஷயங்களில் “நித்திய மற்றும் நிரந்தர” நலன்களைப் பின்பற்ற இது ஒரு நல்ல மதச்சார்பற்ற காரணம். கூடுதலாக, லார்ட்ஸ் சர்ச்சின் கோட்பாடு நமக்கு வழிகாட்ட மற்றொரு நித்திய நலனைக் கற்றுக்கொடுக்கிறது: அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டின் அரசியலமைப்பையும் நம் நாடுகளின் பல அடிப்படை சட்டங்களையும் உணர்த்தியது நமது இரட்சகரின் போதனைகள். தற்காலிக “கூட்டாளிகளுக்கு” பதிலாக நிறுவப்பட்ட சட்டத்திற்கு விசுவாசம் காட்டுவது, பன்முகத்தன்மையில் ஒற்றுமையை நாடும்போது நமது சத்துருக்களையும் எதிரிகளையும் நேசிப்பதற்கான சிறந்த வழியாகும்.

நாம் அனைவரும் தேவனின் பிள்ளைகள் என்பதை அறிந்துகொள்வது, மற்ற அனைவரின் மதிப்பபைப்பற்றிய தெய்வீக பார்வையையும், தப்பெண்ணம் மற்றும் இனவெறிக்கு மேலே உயர விருப்பத்தையும் திறனையும் தருகிறது. இந்த தேசத்தின் வெவ்வேறு இடங்களில் நான் பல ஆண்டுகளாக வாழ்ந்து வருவதால், கீழ்ப்படிந்து நம் தேசத்தின் சட்டங்களை மேம்படுத்தவும், நம்முடைய சத்துருக்ளையும் நம் எதிரிகளையும் நேசிக்கவும் முடியும் என்று கர்த்தர் எனக்குக் கற்றுக் கொடுத்தார். எளிதானது அல்ல என்றாலும், நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் உதவியுடன் இது சாத்தியமாகும். நேசியுங்கள் என அவர் இந்த கட்டளையை கொடுத்தார், நாம் அதற்குக் கீழ்ப்படிய முற்படும்போது அவருடைய உதவியை அவர் உறுதியளிக்கிறார். நாம் நேசிக்கப்படுகிறோம், நம்முடைய பரலோக பிதாவும் அவருடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவும் உதவுவார்கள் என்று நான் சாட்சியளிக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்துவின், நாமத்தினாலே, ஆமென்.

குறிப்புகள்

  1. லூக்கா 6:27–28, 30ஐயும் பார்க்கவும்.

  2. Gordon B. Hinckley, “The Healing Power of Christ,” Ensign, Nov. 1988, 59; see also Teachings of Gordon B. Hinckley (1997), 230.

  3. கோட்பாடும் உடன்படிக்கைகளும் 6:5ஐயும் பார்க்கவும்.

  4. மத்தேயு 22:21; மாற்கு 12:17 ஐயும் பார்க்கவும்.

  5. Thomas S. Monson, “School Thy Feelings, O My Brother,” Liahona, Nov. 2009, 68.

  6. Becky and Bennett Borden, “Moving Closer: Loving as the Savior Did,” Ensign, Sept. 2020, 24–27 பார்க்கவும்.

  7. Joseph Smith, in History of the Church, 5:517. இதேபோல், மார்ட்டின் லூதர் கிங் ஜூனியர். (1929-68) சொன்னார்: “வன்முறைக்காக வன்முறைக்குத் திரும்புவது வன்முறையை பெருக்கும், ஏற்கனவே நட்சத்திரங்கள் இல்லாத ஒரு இரவுக்கு ஆழமான இருளைச் சேர்க்கும். இருள் இருளை விரட்ட முடியாது; ஒளி மட்டுமே அதை செய்ய முடியும். வெறுப்பை வெறுப்பு விரட்ட முடியாது: அன்பால் மட்டுமே அதைச் செய்ய முடியும் ” (Where Do We Go from Here: Chaos or Community? [2010], 64–65).

  8. Teachings of Presidents of the Church: Howard W. Hunter (2015), 263.

  9. Russell M. Nelson, “Blessed Are the Peacemakers,” Liahona, Nov. 2002, 41; see also Teachings of Russell M. Nelson (2018), 83.

  10. “A House Divided,” Economist, Sept. 5, 2020, 17–20 பார்க்கவும்.

  11. Theresa A. Dear, “America’s Tipping Point: 7 Ways to Dismantle Racism,” Deseret News, June 7, 2020, A1.

  12. Abraham Lincoln, address at the Young Men’s Lyceum, Springfield, Illinois, Jan. 27, 1838, in John Bartlett, Bartlett’s Familiar Quotations, 18th ed. (2012), 444.

  13. Amy Chua and Jed Rubenfeld, “The Threat of Tribalism,” Atlantic, Oct. 2018, 81, theatlantic.com.

  14. Henry John Temple, Viscount Palmerston, remarks in the House of Commons, Mar. 1, 1848; in Bartlett, Bartlett’s Familiar Quotations, 392; emphasis added.