Θάρρος για τη διακήρυξη της αλήθειας
Από τη στιγμή που μαθαίνουμε την αλήθεια, ο Κύριος μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που θα έκανε Εκείνος, αν ήταν σήμερα εδώ.
Το 1982 τελείωνα τις σπουδές μου στην τοπογραφία σε μία τεχνική σχολή.
Στο τέλος της χρονιάς, ένας συμμαθητής με κάλεσε να κάνουμε μια συζήτηση. Θυμάμαι ότι αφήσαμε τα άλλα μέλη της τάξης και πήγαμε σε έναν χώρο δίπλα σε ένα αθλητικό γήπεδο. Όταν φτάσαμε εκεί, μου μίλησε για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, και όχι μόνο μου έδειξε αλλά και μου έδωσε ένα βιβλίο. Ειλικρινώς, δεν θυμάμαι όλα όσα είπε, αλλά θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την στιγμή και τον τρόπο που ένιωσα όταν είπε: «Θέλω να δώσω τη μαρτυρία μου ότι αυτό το βιβλίο είναι αληθινό και ότι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού έχει αποκατασταθεί».
Μετά τη συνομιλία μας, πήγα σπίτι, ξεφύλλισα λίγο το βιβλίο και το έβαλα σε ένα ράφι. Επειδή ήμασταν στο τέλος της χρονιάς και ήταν η τελευταία χρονιά των σπουδών μου στην τοπογραφία, δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία στο βιβλίο ή στον συμμαθητή, ο οποίος μου το είχε δώσει. Μπορείτε ήδη να μαντέψετε το όνομα του βιβλίου. Ναι, ήταν το Βιβλίο του Μόρμον.
Πέντε μήνες αργότερα, οι ιεραπόστολοι ήρθαν στο σπίτι μου. Έφευγαν τη στιγμή που επέστρεφα από τη δουλειά. Τους κάλεσα ξανά μέσα. Καθίσαμε στη μικρή πλακόστρωτη αυλή μπροστά από το σπίτι μου και με δίδαξαν.
Αναζητώντας την αλήθεια, τους ρώτησα ποια εκκλησία ήταν αληθινή και πώς θα μπορούσα να την βρω. Οι ιεραπόστολοι με δίδαξαν ότι εγώ ο ίδιος θα μπορούσα να βρω την απάντηση. Με μεγάλη προσδοκία και επιθυμία, δέχτηκα την προτροπή τους να διαβάσω αρκετά κεφάλαια από το Βιβλίο του Μόρμον. Προσευχήθηκα με ειλικρινή καρδιά και με πραγματική πρόθεση (βλ. Moρόνι 10:4-5). Η απάντηση στο ερώτημά μου ήταν ξεκάθαρη, και αρκετές ημέρες αργότερα –πιο συγκεκριμένα την 1η Μαΐου 1983– βαπτίσθηκα και επικυρώθηκα μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Σήμερα, όταν σκέφτομαι την αλληλουχία των γεγονότων, βλέπω καθαρά πόσο σημαντικό ήταν το θάρρος του συμμαθητή μου, όταν κατέθεσε τη μαρτυρία του για την αποκατεστημένη αλήθεια και μου παρουσίασε μια απτή απόδειξη της Αποκατάστασης του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, δηλαδή το Βιβλίο του Μόρμον. Αυτή η απλή, αλλά πολύ σημαντική για μένα πράξη, δημιούργησε μια σύνδεση ανάμεσα σε εμένα και τους ιεραποστόλους, όταν τους συνάντησα.
Μου είχε παρουσιαστεί η αλήθεια, και μετά τη βάπτισή μου, έγινα μαθητής του Ιησού Χριστού. Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, και με τη βοήθεια πολύ ξεχωριστών ανθρώπων όπως ηγετών, δασκάλων και φίλων, αλλά και μέσω της προσωπικής μου μελέτης, έμαθα ότι όταν αποφάσισα να γίνω μαθητής του Ιησού Χριστού, είχα αποδεχθεί το καθήκον όχι μόνο να υπερασπίζομαι την αλήθεια, αλλά και να την διακηρύσσω.
Όταν συμφωνούμε να πιστεύουμε στην αλήθεια και να την ακολουθούμε, και όταν κάνουμε την προσπάθεια να γίνουμε αληθινοί μαθητές του Ιησού Χριστού, δεν παίρνουμε πιστοποιητικό με εγγύηση ότι δεν θα κάνουμε λάθη, ότι δεν θα μπούμε σε πειρασμό να απομακρυνθούμε από την αλήθεια, ότι δεν θα επικριθούμε ή ακόμη και ότι δεν θα βιώσουμε βάσανα. Αλλά η γνώση της αλήθειας μας διδάσκει ότι όταν εισερχόμαστε στο στενό και στενόχωρο μονοπάτι που θα μας οδηγήσει πίσω στην παρουσία του Επουράνιου Πατέρα, θα υπάρχει πάντοτε ένας τρόπος να αποδράσουμε από αυτά τα προβλήματα (βλ. Προς Κορινθίους Α΄ 10:13). Θα υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα να αμφιβάλλουμε για τις αμφιβολίες μας προτού αμφιβάλλουμε για την πίστη μας (βλ. Ντίτερ Ούχντορφ, «Eλάτε, προσχωρήστε μαζί μας», Λιαχόνα, Noε 2013, 21). Και τελικώς, έχουμε την εγγύηση ότι δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι όταν περνούμε βάσανα, γιατί ο Θεός επισκέπτεται τον λαό Του στα βάσανά του (βλ. Μωσία 24:14).
Από τη στιγμή που μαθαίνουμε την αλήθεια, ο Κύριος μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που θα έκανε Εκείνος, αν ήταν σήμερα εδώ. «Και να πορεύεστε με τη δύναμη του Πνεύματός μου, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο, ανά δύο, στο όνομά μου, υψώνοντας τις φωνές σας όπως με τον ήχο μίας σάλπιγγας, διακηρύττοντας τον λόγο μου σαν άγγελοι από τον Θεό» (Διδαχή και Διαθήκες 42:6). H ευκαιρία για ιεραποστολική υπηρέτηση στα νεανικά σας χρόνια είναι μοναδική!
Παρακαλώ, νέοι, μην αναβάλλετε την προετοιμασία σας για να υπηρετήσετε τον Κύριο ως ιεραπόστολοι. Όταν αντιμετωπίζετε καταστάσεις που κάνουν δύσκολη την απόφαση να υπηρετήσετε μια ιεραποστολή –όπως να διακόψετε τις σπουδές σας για λίγο, να αποχαιρετήσετε τη φίλη σας χωρίς καμία εγγύηση ότι θα την ξαναβρείτε ή ακόμη και να εγκαταλείψετε μια δουλειά– θυμηθείτε το παράδειγμα του Σωτήρος. Κατά τη διάρκεια της διακονίας Του, αντιμετώπισε επίσης δυσκολίες, καθώς και κριτική, διώξεις, και τελικά, ήπιε και το πικρό ποτήρι της εξιλεωτικής θυσίας Του. Ωστόσο, σε όλες τις περιστάσεις επιζήτησε να κάνει το θέλημα του Πατέρα Του και να Τον δοξάσει. (Βλ. Κατά Ιωάννην 5:30, 6:38-39, Νεφί Γ΄ 11:11, Διδαχή και Διαθήκες 19:18-19.)
Νέες, είστε πολύ ευπρόσδεκτες, αν το επιθυμείτε, να εργαστείτε στον αμπελώνα του Κυρίου και καθώς προετοιμάζεστε να υπηρετήσετε ως ιεραπόστολοι πλήρους απασχόλησης, δεν θα εξαιρεθείτε από τις ίδιες προκλήσεις.
Υπόσχομαι σε όσους αποφασίσουν να Τον υπηρετήσουν ότι οι 24 ή 18 μήνες υπηρετήσεως θα περάσουν στο ιεραποστολικό έργο όπως θα περνούσαν αν μένατε σπίτι, αλλά οι ευκαιρίες που περιμένουν τους άξιους νέους και τις άξιες νέες αυτής της Εκκλησίας στην ιεραποστολή είναι μοναδικές. Δεν μπορείτε να παραβλέψετε το προνόμιο ότι εκπροσωπείτε τον Σωτήρα Ιησού Χριστό και την Εκκλησία Του. Η συμμετοχή σε αμέτρητες προσευχές, η ανάπτυξη και η κατάθεση προσωπικής μαρτυρίας πολλές φορές την ημέρα, η μελέτη των γραφών για πολλές ώρες και η γνωριμία με ανθρώπους που δεν θα συναντούσατε ποτέ, αν είχατε μείνει σπίτι, είναι απερίγραπτες εμπειρίες. Το ίδιο επίπεδο εμπειρίας επιφυλάσσεται και για τους νέους που ο Κύριος καλεί να υπηρετήσουν σε ιεραποστολές υπηρετήσεως. Είστε πολύ ευπρόσδεκτοι και απαραίτητοι. Παρακαλώ μην μειώνετε τη σημασία μιας ιεραποστολής υπηρετήσεως, γιατί οι ιεραποστολές υπηρετήσεως προσφέρουν επίσης απερίγραπτες εμπειρίες. «Η αξία των ψυχών είναι μεγάλη στα μάτια του Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 18:10), συμπεριλαμβανομένης της αξίας της δικής σας ψυχής.
Επιστρέφοντας από την υπηρέτησή σας, ίσως η κοπέλα ή ο φίλος σας να μην σας περιμένουν πια, αλλά θα έχετε μάθει πολύ καλά πώς να κάνετε καλύτερες σχέσεις. Οι ακαδημαϊκές σας σπουδές θα έχουν περισσότερο νόημα χάρη στην καλύτερη, αν και αποσπασματική, προετοιμασία που κάνατε για τον εργασιακό χώρο κατά τη διάρκεια της ιεραποστολής σας. Και, τέλος, θα έχετε την πλήρη βεβαιότητα ότι έχετε διακηρύξει με θάρρος το Ευαγγέλιο της ειρήνης, καταθέτοντας μαρτυρία για την αποκατεστημένη αλήθεια.
Όσοι είστε παντρεμένοι και σε διαφορετικά στάδια της ζωής σας, είστε πολύ απαραίτητοι στο έργο του Κυρίου. Προετοιμαστείτε. Παραμείνετε υγιείς, αναζητώντας εγκόσμια και πνευματική αυτοδυναμία, γιατί οι ευκαιρίες να κάνετε ό,τι θα έκανε ο Κύριος για τα τέκνα Του δεν περιορίζονται σε μία ηλικιακή ομάδα. Οι πιο ευχάριστες εμπειρίες που είχαμε η σύζυγός μου και εγώ τα τελευταία χρόνια ήταν όταν υπηρετούσαμε δίπλα σε ξεχωριστά ζεύγη, υπηρετώντας σε ξεχωριστούς τόπους και υπηρετώντας πολύ ξεχωριστούς ανθρώπους.
Εκείνο το περιστατικό στο τέλος των σπουδών τοπογραφίας με δίδαξε ότι πάντα υπερασπιζόμαστε την αλήθεια όταν την διακηρύσσουμε και ότι η υπεράσπιση της αλήθειας έχει ενεργητικό χαρακτήρα. Η υπεράσπιση της αλήθειας δεν πρέπει ποτέ να γίνεται με επιθετικό τρόπο, αλλά μάλλον με γνήσιο ενδιαφέρον, αγάπη και να καλέσουμε τους ανθρώπους στους οποίους καταθέτουμε μαρτυρία για την αλήθεια, σκεπτόμενοι μόνο την υλική και πνευματική ευημερία των τέκνων ενός στοργικού Επουράνιου Πατέρα (βλ. Mωσία 2:41).
Στη γενική συνέλευση Οκτωβρίου 2021, ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον, ο αγαπητός μας προφήτης, δίδαξε ότι, αντίθετα με ό,τι πιστεύουν ορισμένοι, υπάρχει πραγματικά αυτό που ονομάζουμε σωστό και λάθος. Υπάρχει πραγματικά απόλυτη αλήθεια – αιώνια αλήθεια. (Βλ. «Αγνή αλήθεια, αγνή διδαχή και αγνή αποκάλυψη», Λιαχόνα, Νοε 2021, 6.)
Οι άγιες γραφές μάς διδάσκουν: «Η αλήθεια είναι γνώση των πραγμάτων όπως είναι, και όπως ήταν, και όπως πρόκειται να συμβούν» (Διδαχή και Διαθήκες 93:24).
Η γνώση της αλήθειας δεν μας κάνει καλύτερους από τους άλλους ανθρώπους, αλλά μας διδάσκει τι πρέπει να κάνουμε για να επιστρέψουμε στην παρουσία του Θεού.
Καθώς προχωρείτε σταθερά εν Χριστώ και έχοντας θάρρος για να ζείτε κι όχι μόνο να διακηρύττετε την αλήθεια, θα βρείτε παρηγοριά και γαλήνη κατά τη διάρκεια των ταραχών που θα αντιμετωπίσετε αυτές τις μέρες.
Οι δυσκολίες της ζωής μπορούν να μας κάμψουν, αλλά να ξέρετε ότι όταν ασκούμε πίστη στον Ιησού Χριστό, «οι θλίψεις [μας] δεν θα είναι παρά μια μικρή στιγμή» (Διδαχή και Διαθήκες 121:7) στο μέγα φάσμα της αιωνιότητας. Παρακαλώ μην βάζετε προθεσμία στο τέλος των δυσκολιών και των προκλήσεών σας. Ελπίζετε στον Επουράνιο Πατέρα και μην εγκαταλείπετε, διότι αν εγκαταλείψουμε, δεν θα μάθουμε ποτέ πώς θα ήταν το τέλος του ταξιδιού μας στη βασιλεία του Θεού.
Βασισθείτε στην αλήθεια, μαθαίνοντας από τις πηγές της αλήθειας:
-
Τις γραφές (βλ. Νεφί Γ΄ 32:3).
-
Tα λόγια των προφητών (βλ. Aμώς 3:7).
-
Tο Άγιο Πνεύμα (βλ. Κατά Ιωάννην 16:13).
Δίδω τη μαρτυρία μου για τον Ιησού Χριστό και ότι αυτή είναι η Εκκλησία Του. Έχουμε έναν ζώντα προφήτη και θα νιώθουμε πάντα ελεύθεροι, όταν διακηρύττουμε την αλήθεια με θάρρος. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.