Ο ζυγός Του είναι καλός, και το φορτίο Του ελαφρύ
Ας θυμόμαστε ότι κάθε άτομο επάνω σε αυτήν τη Γη είναι τέκνο του Θεού και Εκείνος αγαπά το καθένα.
Λέγεται μια ιστορία για έναν άνδρα ονόματι Τζακ, ο οποίος είχε έναν αγαπημένο σκύλο, ονόματι Κέισυ, που κυνηγούσε πουλιά. Ο Τζακ ήταν τόσο υπερήφανος για την Κέισυ και συχνά υπερηφανευόταν για το πόσο επιδέξιο σκυλί ήταν. Για να το αποδείξει αυτό, ο Τζακ προσκάλεσε μερικούς φίλους να παρακολουθήσουν την Κέισυ να δίνει παράσταση. Αφού έφθασε στην κυνηγητική λέσχη, ο Τζακ άφησε την Κέισυ να τρέξει τριγύρω, ενώ αυτός μπήκε μέσα για να καταγράψει την άφιξή του.
Όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσει, ο Τζακ ανυπομονούσε να δείξει τις καταπληκτικές δεξιότητες της Κέισυ. Ωστόσο, η Κέισυ φερόταν παράξενα. Δεν υπάκουε σε καμία από τις εντολές του Τζακ, όπως συνήθως το έκανε τόσο πρόθυμα. Το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να παραμείνει στο πλευρό του.
Ο Τζακ ήταν απογοητευμένος, σε αμηχανία και θυμωμένος με την Κέισυ. Σύντομα πρότεινε να φύγουν. Η Κέισυ δεν πηδούσε καν στο πίσω μέρος του φορτηγού, έτσι ο Τζακ ανυπόμονα την σήκωσε και την έσπρωξε στο σπιτάκι σκύλου. Άφριζε σε όλη τη διαδρομή προς το σπίτι καθώς εκείνοι που ήταν μαζί του χλεύαζαν τη συμπεριφορά του σκύλου. Ο Τζακ δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί η Κέισυ φερόταν άσχημα. Είχε εκπαιδευτεί καλά και όλη η επιθυμία της κατά το παρελθόν ήταν να τον ευχαριστεί και να τον υπηρετεί.
Αφού έφθασε στο σπίτι, ο Τζακ άρχισε να εξετάζει την Κέισυ για τραύματα, εγκαύματα ή κτυπήματα, όπως έκανε συνήθως. Καθώς έβαλε το χέρι του στο στήθος της, αισθάνθηκε κάτι υγρό και βρήκε το χέρι του καλυμμένο με αίμα. Προς ντροπή και φρίκη του, διαπίστωσε ότι η Κέισυ είχε μια μακρά, εκτεταμένη πληγή μέχρι το κόκαλο του στήθους της. Βρήκε μία άλλη στο δεξί της μπροστινό πόδι, επίσης μέχρι το κόκαλο.
Ο Τζακ πήρε την Κέισυ στην αγκαλιά του και άρχισε να κλαίει. Η ντροπή του για το πώς την είχε κρίνει εσφαλμένως και της είχε συμπεριφερθεί ήταν συγκλονιστική. Η Κέισυ ενεργούσε ασυνήθιστα νωρίτερα εκείνη την ημέρα, διότι ήταν πληγωμένη. Η συμπεριφορά της είχε επηρεαστεί από τον πόνο της, τα βάσανά της και τις πληγές της. Δεν είχε να κάνει με την έλλειψη επιθυμίας να υπακούσει στον Τζακ ή με την έλλειψη αγάπης γι’ αυτόν1.
Άκουσα αυτήν την ιστορία πριν από χρόνια και ποτέ δεν την έχω ξεχάσει. Πόσους πληγωμένους ανθρώπους έχουμε ανάμεσά μας; Πόσο συχνά κρίνουμε άλλους βάσει της εξωτερικής εμφάνισης και των πράξεών τους ή της έλλειψης δράσης, όταν, αν κατανοούσαμε πλήρως, θα αντιδρούσαμε αντ’ αυτού με συμπόνια και επιθυμία να βοηθήσουμε αντί να προσθέσουμε στα βάρη τους την κρίση μας;
Έχω υπάρξει ένοχος για αυτό πολλές φορές στη ζωή μου, αλλά ο Κύριος με έχει διδάξει υπομονετικά μέσα από προσωπικές εμπειρίες και καθώς έχω ακούσει τις εμπειρίες της ζωής πολλών άλλων. Έχω εκτιμήσει πληρέστερα το παράδειγμα του αγαπητού Σωτήρος μας καθώς περνούσε τόσο πολύ από τον χρόνο Του τελώντας διακονία σε άλλους με αγάπη.
Η εμπειρία ζωής της μικρότερης κόρης μου έχει συμπεριλάβει δυσκολίες ψυχικής υγείας από τότε που ήταν μικρό κορίτσι. Υπήρξαν πολλές φορές σε όλη τη ζωή της που ένιωθε ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει. Θα είμαστε παντοτινά ευγνώμονες στους επίγειους αγγέλους που υπήρξαν εκεί κατά τη διάρκεια αυτών των στιγμών: να κάθονται μαζί της, να την ακούν, να κλαίνε μαζί της της καθώς και να μοιράζονται μαζί μοναδικά χαρίσματα, πνευματικές κατανοήσεις, και μία αμοιβαία σχέση αγάπης. Σε τέτοιες στοργικές συνθήκες, βάρη έχουν συχνά αρθεί και από τις δύο πλευρές.
Ο Πρεσβύτερος Τζόζεφ Γουέρθλιν, παραθέτοντας το Προς Κορινθίους Α΄, είπε: «Aν μιλάω τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα ένα κομμάτι μπρούντζος που βγάζει ήχους ή ένα κύμβαλο που ξεκουφαίνει»2.
Συνέχισε:
«Το μήνυμα του Παύλου προς αυτό το νέο σώμα Αγίων ήταν απλό και άμεσο: Τίποτα από όσα κάνετε δεν κάνει μεγάλη διαφορά, αν δεν έχετε αγνή αγάπη. Μπορείτε να ομιλείτε γλώσσες, να έχετε το χάρισμα της προφητείας, να καταλαβαίνετε όλα τα μυστήρια και να κατέχετε πάσαν γνώσιν· ακόμη κι αν έχετε την πίστη να μετακινείτε βουνά, χωρίς αγάπη δεν θα σας ωφελήσει τίποτε.
»“Η αγνή αγάπη είναι η αγνή αγάπη του Χριστού” [Μορόνι 7:47]. Ο Σωτήρας απετέλεσε το παράδειγμα αυτής της αγάπης»3.
Στο Κατά Ιωάννην διαβάζουμε: «Aπό τούτο θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, εάν έχετε αγάπη ο ένας προς τον άλλον»4.
Πολλές ομιλίες έχουν δοθεί από τους ηγέτες μας της Εκκλησίας για την αγνή αγάπη, την ενότητα, την καλοσύνη, τη συμπόνια, τη συγχώρηση και την ευσπλαχνία. Πιστεύω ότι ο Σωτήρας μάς προσκαλεί να ζήσουμε με έναν ανώτερο, αγιότερο τρόπο5 – τον τρόπο αγάπηςΤου, όπου όλοι μπορούν να αισθανθούν ότι πράγματι ανήκουν κάπου και ότι είναι απαραίτητοι.
Μας έχει δοθεί η εντολή να αγαπούμε τους άλλους6, όχι να τους κρίνουμε7. Ας αφήσουμε αυτό το βαρύ φορτίο. Δεν είναι δικό μας να το κουβαλάμε8. Αντιθέτως, μπορούμε να σηκώσουμε τον ζυγό αγάπης και συμπόνιας του Σωτήρος.
«Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω.
»Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα…
»Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ»9.
Ο Σωτήρας δεν ανέχεται την αμαρτία, αλλά μας προσφέρει την αγάπη Του και προσφέρει συγχώρηση, όταν μετανοούμε. Προς τη γυναίκα που συνελήφθη να μοιχεύει, είπε: «Ούτε εγώ σε καταδικάζω· πήγαινε, και στο εξής μη αμάρτανε»10. Εκείνοι που άγγιξε αισθάνθηκαν την αγάπη Του και αυτή η αγάπη τους θεράπευσε και τους μεταμόρφωσε. Η αγάπη Του τούς ενέπνευσε να θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους. Το να ζούμε με τον τρόπο Του φέρνει χαρά και ειρήνη και προσκάλεσε άλλους σε αυτόν τον τρόπο ζωής με ευγένεια, καλοσύνη και αγάπη.
Ο Πρεσβύτερος Γκάρυ Στήβενσον είπε: «Όταν αντιμετωπίζουμε τους ανέμους και τις καταιγίδες, τις ασθένειες και τα τραύματα της ζωής, ο Κύριος –ο Ποιμένας μας, ο Φροντιστής μας– θα μας γαλουχήσει με αγάπη και καλοσύνη. Θα θεραπεύσει την καρδιά μας και θα αποκαταστήσει την ψυχή μας»11. Ως οπαδοί του Ιησού Χριστού, δεν θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο;
Ο Σωτήρας μάς ζητεί να μάθουμε για Εκείνον12 και να κάνουμε τα πράγματα που Τον έχουμε δει να κάνει13. Εκείνος είναι η ενσάρκωση της αγνής αγάπης. Καθώς σταδιακά μαθαίνουμε να κάνουμε ό,τι ζητεί από εμάς –όχι από καθήκον ή ακόμη και για τις ευλογίες που ενδεχομένως να λάβουμε, αλλά καθαρά από αγάπη για Εκείνον και τον Επουράνιο Πατέρα μας14– η αγάπη Του θα ρέει μέσα από εμάς και θα κάνει όλα όσα ζητεί όχι μόνο δυνατά, αλλά τελικώς πολύ ευκολότερα και ελαφρύτερα15 και πιο χαρούμενα από ό,τι θα μπορούσαμε ποτέ να φαντασθούμε. Θα χρειαστεί εξάσκηση. Μπορεί να χρειαστούν χρόνια, όπως χρειάστηκε για μένα, αλλά καθώς ακόμα επιθυμούμε να έχουμε την αγάπη να είναι η κινητήριος δύναμή μας, Εκείνος μπορεί να πάρει αυτή την επιθυμία16, από εκείνον τον σπόρο και τελικώς να την μετατρέψει σε ένα όμορφο δένδρο, γεμάτο από τον πιο γλυκό καρπό17.
Τραγουδούμε σε έναν από τους αγαπημένους μας ύμνους: «Ποιος είμαι να κρίνω άλλους, όταν ζω αμαρτωλά; Κρύβονται μες την ψυχή μου βάσαν’ αφανέρωτα»18. Ποιος ανάμεσά μας θα μπορούσε να έχει βάσανα αφανέρωτα; Το φαινομενικά απείθαρχο παιδί ή o έφηβος, τα παιδιά του διαζυγίου, η μητέρα που είναι μόνη ή ο πατέρας που είναι μόνος, εκείνοι με προβλήματα σωματικής ή ψυχικής υγείας, αυτοί που αμφισβητούν την πίστη τους, όσοι βιώνουν προκαταλήψεις λόγω φυλής ή πολιτισμού, αυτοί που αισθάνονται μόνοι, εκείνοι που θέλουν να παντρευτούν, εκείνοι που έχουν ανεπιθύμητους εθισμούς και τόσοι πολλοί άλλοι που αντιμετωπίζουν μία ευρεία ποικιλία δύσκολων εμπειριών ζωής – συχνά ακόμη και εκείνοι των οποίων η ζωή φαίνεται τέλεια επιφανειακώς.
Κανένας από εμάς δεν έχει τέλεια ζωή ούτε τέλεια οικογένεια. Εγώ ασφαλώς όχι. Όταν επιζητούμε να έχουμε ενσυναίσθηση προς τους άλλους που, επίσης, βιώνουν δυσκολίες και ατέλειες, μπορεί να τους βοηθήσει να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι στους αγώνες τους. Όλοι πρέπει να αισθανθούν ότι πράγματι ανήκουν και είναι απαραίτητοι στο σώμα του Χριστού19. Η μεγάλη επιθυμία του Σατανά είναι να χωρίσει τα τέκνα του Θεού και έχει επιτύχει πολύ, αλλά υπάρχει τέτοια δύναμη στην ενότητα20. Και πόσο χρειαζόμαστε να περπατάμε χέρι με χέρι ο ένας με τον άλλον σε αυτό το δύσκολο ταξίδι της θνητότητας!
Ο προφήτης μας, ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον, είπε: «Οποιαδήποτε κακοποίηση ή προκατάληψη απέναντι σε κάποιον άλλον λόγω εθνικότητας, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού, φύλου, εκπαιδευτικών πτυχίων, πολιτισμού ή άλλων σημαντικών αναγνωριστικών είναι προσβλητική στον Δημιουργό μας! Μία τέτοια κακομεταχείριση μάς κάνει να ζούμε υπό το ανάστημά μας ως υιών και θυγατέρων της διαθήκης Του!»21
Ενώ ο Πρόεδρος Νέλσον τους έχει προσκαλέσει όλους να εισέλθουν και να παραμείνουν στο μονοπάτι της διαθήκης που οδηγεί πίσω στον Πατέρα μας στους Ουρανούς, παρείχε επίσης την ακόλουθη συμβουλή: «Αν φίλοι και οικογένεια… απομακρυνθούν από την Εκκλησία, εξακολουθήσετε να τους αγαπάτε. Δεν είναι για εσάς να κρίνετε την επιλογή ενός άλλου περισσότερο από ό,τι αξίζετε να επικριθείτε, επειδή παραμένετε πιστοί»22.
Φίλοι, ας θυμόμαστε ότι κάθε άτομο επάνω σε αυτήν τη Γη είναι τέκνο του Θεού23 και Εκείνος αγαπά το καθένα24. Υπάρχουν άνθρωποι στο μονοπάτι σας που έχετε αισθανθεί την τάση να κρίνετε; Εάν ναι, θυμηθείτε ότι αυτές είναι ανεκτίμητες ευκαιρίες για να εξασκηθούμε στο να αγαπάμε όπως αγαπά ο Σωτήρας25. Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμά Του, μπορούμε να πάρουμε τον ζυγό μαζί Του και να βοηθήσουμε να προαχθεί στην καρδιά όλων των τέκνων του Πατέρα μας το αίσθημα αγάπης και ότι ανήκουμε εδώ.
«Εμείς τον αγαπάμε, επειδή αυτός πρώτος μάς αγάπησε»26. Όταν είμαστε γεμάτοι με την αγάπη του Σωτήρος, ο ζυγός Του πραγματικά μπορεί να είναι καλός και το φορτίο Του μπορεί να είναι ελαφρύ27. Καταθέτω μαρτυρία γι’ αυτό στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.