Silang Tanan Akoa
Ni Karsen H. Cranney, California, USA
“Silang tanan imoha ba?”
Kini usa ka pangutana nga kanunay nakong madunggan, mao nga kini wala makapatingala kanako dihang kini akong nadungog sa usa ka babaye nga diha sa akong likud samtang naglinya sa tindahan. Ako mitan-aw sa akong unom ug lima ka tuig nga anak nga mga babaye nga nagbarug sa isig ka kilid sa puno nakong cart, ang akong gamay nga bata malipayong nag-akin-akin sa iyang mga tiil sa lingkuranan diha sa atubangan, ug ang akong upat ka bulan nga bata gihigut sa akong dughan.
“Oo, silang tanan akoa,” ako miingon, nga nagpahiyum.
Gikan sa panahon nga ang akong bana ug ako misugod sa among pamilya, ang among mga pagpili kon pila kabuok ang gusto namong mahimong anak ug kanus-a kini mahitabo sa kanunay nahimo nga usa ka dayag nga pangutana. Ang desisyon sa pagbaton sa among unang anak dili gyud resonable, maayo na lang kay kini dili sumala sa mga sumbanan sa kalibutan. Kami anaa pa sa among sayo sa mga 20 nga pangidaron. Kay bag-ohay lang nga nakagradwar sa kolehiyo, ang akong bana nangita og “tinuod nga trabaho.” Kami gamay og kinitaan ug walay insurance. Gihapon, ang pagdasig dili gayud ikasalikway nga ang mga espiritu naghinam-hinam sa pagsulod sa among pamilya, busa kami nagpadayon niana nga pagtuo.
Kami napanalanginan og himsog nga pagmabdos, usa ka gwapa nga batang babaye, ug usa ka malungtaron nga trabaho uban sa kahiga-yunan nga mahimong usa ka inahan sa tibuok kinabuhi . Ako mapasalamaton gayud nga ako nagpabalin sa balay uban ang akong anak nga babaye ug tulo pa ka mga anak nga misunod. Ang tanan miabut sa among pamilya human sa usa ka kusog nga balaanong pagdasig nga mao kini ang tukmang panahon, apan kana dili sayon nga ipasabut ngadto sa uban nganong kami adunay daghan kaayong mga anak nga nagsunod-sunod.
Ang daghang mga pangutana nga sigurado nakong madawat sa kasagaran makapaduda sa akong paghukom: “Nganong daghan man kaayo?” “Wala ka ba nakahunahuna kon unsa ka mahal ang magpadako og usa ka bata ngadto sa 18 ang pangidaron?” “Imo ba gayud nga mahatag sa matag bata ang atensyon ug oportunidad nga iyang gikinahanglan?” Ug, siyempre, “Pun-an pa ba nimo?”
Ako naglaum nga amo pa nga mapun-an, bisan tuod nga ang mga tuig sa pagkaginikanan alang sa gagmayng mga bata lisud ug hilabihan kamahagiton sa pisikal, emosyonal, intelektwal ug sa espiritwal nga paagi. Adunay mga adlaw nga ang mga bata nagkinahanglan nga pakan-on, ang mga diaper kinahanglan nga ilisan, ang mga bata kinahanglan nga tagdon kanunay, ug ang ilong kinahanglan nga pahiran— tanan dungan sa sama nga higayon. Niining panahona akong mapangutana ang akong pangisip ug maghunahuna kon ako nasayud ba sa akong gibuhat. Niadtong mga adlawa ang tingog sa kalibutan daw og magkatawa sa pagbiay-biay, nga daw og moingon nga, “Da, giingnan bitaw tika nga mao nay mahitabo!”
Apan unsa ako kamapasalamaton niadtong mga higayon sa mga pagtulun-an sa ebanghelyo ni Jesukristo ug sa bili nga gihatag niini alang sa mga pamilya. Matag adlaw ako mosalig sa mga baruganan sa ebanghelyo nga gitudlo pinaagi sa mga propeta sa nangagi ug karon nga nahibaloan nga ang akong buluhaton isip usa ka inahan—ug kini nga buluhaton—mao ang labing importante nga butang nga akong nahimo sa akong kinabuhi ug kini angay alang sa matag paningkamot. Agi og tubag sa usa ka kinasingkasing nga pag-ampo, ako nakadawat og balaanong tabang matag adlaw sa pagbuhat unsa ang ipabuhat kanako diha sa akong balay. Pinaagi sa Iyang malumo nga kalooy, usa ka mahigugmaong Amahan sa Langit ang mitugot niadtong mga adlaw nga grabe ang kakapoy nga miabut dayon kini gialihan sa mga panahon nga walay makatupong nga kalipay.
Busa ngadto sa babaye sa tindahan ug sa uban nga natingala nganong akong gipahinungod ang akong kasingkasing ug kalag sa pagpadako og mga bata, ako mapasigarbuhong motubag, “Oo, silang tanan akoa—mapasalamaton kaayo, sa tibuok kasingkasing, ug walay pagduha-duha!”