Kabatan-onan
Walay Bisan Kinsa nga Hingpit
Si Nephi tukma gayud nga misulti unsa ang akong gihunahuna: “Ang akong kalag magmaya diha kanimo, akong Dios, ug ang lig-on nga sukaranan sa akong kaluwasan.”
Kanunay akong nangandoy nga mahisama ni Nephi: masulundon gayud, hilabihan ka matinud-anon, ug espirituhanon kaayo. Sa akong mga mata si Nephi mao ang labing maayo nga ehemplo sa pagkabuotan. Pipila ka mga butang ang akong ganahan nga labaw pa kay sa paghunahuna nga magdako nga mahisama kaniya—o bisan lamang unta magsugod sa pag-angkon og bisan usa ka bahin sa iyang kamaayo.
Usa ka adlaw ako adunay gamay nga kasubo, gumikan sa mga pagbati sa pagkahaw-ang. Aduna akoy ingon niana nga mga ambisyon ug daghan kaayong mga tumong. Apan mora og wala koy nakab-ut. Pinaagi sa mga luha sa kawalay paglaum, akong gipadayag kining mga pagbati ngadto sa akong amahan. Siya diha-diha dayon mibarug, milakaw padulong sa bookcase, ug mikuha og usa sa iyang mga kopya sa Basahon ni Mormon. Wala magtingog, iyang giablihan kini ngadto sa 2 Nephi 4 ug misugod pagbasa sa bersikulo 17.
Ang katugnaw mikatap sa akong tibuok lawas sama sa kuryente samtang ako naminaw niining gamhanang mga pulong: “O pagkaalaot ko nga tawo!” Nakahunahuna ako dayon. Sa unsang paagi si Nephi, nga akong bayani ug ehemplo, nakasulti nga siya “naalaot”? Kon siya naalaot, ako pa kaha?
Usab, ang kuryente mikatap sa akong tibuok lawas samtang ang akong amahan nagbasa sa bersikulo 28: “Pagmata, akong kalag! Ayaw na paglunang sa sala.” Gibati nako nga daw ang kangitngit sa akong hunahuna nahanaw ug nawala aron sa pagpadayag sa kainit ug sa kaanindot sa kahayag sa mga panghitabo. Ang paagi niini nga bersikulo sa pagsanag sa akong kalag lisud nga ihulagway. Pipila pa ka mga bersikulo sa kasulatan mipuno kanako og paglaum, inspirasyon, ug hingpit nga kalipay sama sa nahimo niini nga bersikulo.
Sa bersikulo 30, si Nephi tukma gayud nga misulti unsa ang akong gihunahuna, nakalahi lang niini ang maayong pagkapili sa mga pulong: “Ang akong kalag magmaya diha kanimo, akong Dios, ug ang lig-on nga sukaranan sa akong kaluwasan.” Kini nga bersikulo nakahatag og mga pagbati sa kalinaw ug pasalamat sa malumong kalooy ug gugma sa Ginoo.
Ang akong papa misira sa basahon ug mipasabut nga kining mga bersikulo usahay gitawag og salmo ni Nephi. Siya dayon hinay-hinay nga mitudlo kanako nga bisan ang labing bantugang mga tawo dinhi sa yuta dili hingpit, ug kining mga tawhana kinahanglan nga moila sa ilang pagkadili hingpit o sila mapuno sa garbo ug, busa, dili bantugan.
Nakasabut ako. Tungod lamang kay ako adunay mga kahuyang kini wala magpasabut nga ako dili mahimong sama kang Nephi. Ang pag-ila sa akong mga kahuyang nakapahimo kanakong mas mahisama sa abilidad ni Nephi. Si Nephi halangdon tungod kay, sa iyang pagkamasulundon ug pagkamatinuoron, siya mapainubsanon ug andam nga modawat sa iyang mga sayop.
Sukad niadto nga kasinatian, akong gihatagag bili kining mga pulong ni Nephi. Matag higayon nga basahon ko kini, akong masinati ang samang kadasig ug inspirasyon sama sa una nakong pagbasa niini. Kining mga bersikulo nagpahayag ngari kanako nga ako anak nga babaye sa Dios, makahimo og labaw pa kaysa akong mahunahuna. Nasayud ako nga kon ako magmatinud-anon ug magpadayon, ang wala pa mahibaloi nga mga panalangin ang mahimong maangkon.