Katalagsaon Mo

Jonathan D., edad 18, Switzerland

Bag-ohay lang ako nakahuman sa pagbuhat og mga bunyag alang sa patay sa dihang ako nakadawat og mensahe nga ang usa sa akong labing suod nga higala namatay. Siya usa ka buotan nga batan-ong lalaki, ug kami malingaw kaayo nga mag-uban sa mga kalihokan sa Simbahan.

Ako miadto sa iyang haya tulo ka adlaw ang milabay ug mihimamat sa iyang mga ginikanan ug mga higala. Usa ka babaye gikan sa akong ward ug ako milingkod sa chapel, ug gisugdan ang seremonya sa usa ka kanta ug usa ka pag-ampo. Pipila ka nindot kaayong mga pakigpulong ang misunod, ug pipila ka mga awit ang gipatug-tog.

Wala pa gyud ako’y usa ka lig-on nga pagpamatuod kabahin sa kinabuhing dayon, apan sa dihang kami misugod sa pagkanta sa himno nga “How Great Thou Art,” ako misugod sa paghilak. Ang babaye sa akong kilid nangutana kanako kon ako OK ba tungod kay siya nakakita kanako nga mihilak pag-ayo. Apan kini dili mga luha sa kasakit ug kasubo. Kini tungod kay mibati ako sa Espiritu nga kusog kaayo, ug sukad nianang higayuna ako nasayud nga ako makakita pa pag-usab sa akong higala.