Μιλάμε για τον Χριστό
Θα πάρει επάνω Του τις ατέλειές τους
Μερικά χρόνια αφότου η σύζυγός μου Ζιζέλ και εγώ επιστρέψαμε από την προεδρία της Ιεραποστολής Φίτζι Σούβα, διαγνώστηκε καρκίνος στομάχου στη Ζιζέλ. Η δοκιμασία θα περιελάμβανε τελικά τρεις λεπτές εγχειρίσεις και επιπλοκές, με αποτέλεσμα την πλήρη αφαίρεση του στομάχου της. Παρατηρώντας τις χειρότερες στιγμές της οδύνης της συζύγου μου, κατανόησα καλύτερα την Εξιλέωση του Ιησού Χριστού.
Θυμάμαι ότι αισθανόμουν απόλυτα συντριμμένος από τα όσα βίωνε η Ζιζέλ. Τι είχε κάνει για να της αξίζει τόση οδύνη; Δεν είχε υπηρετήσει με πίστη τον Κύριο; Δεν είχε ζήσει το Λόγο Σοφίας; Γιατί Εκείνος δεν είχε προλάβει αυτήν την ασθένεια; Γιατί;
Κάποια συγκεκριμένη νύχτα, άφησα την καρδιά και τα συναισθήματά μου να ξεχειλίσουν σε προσευχή, καθώς αφηγούμουν στον Κύριο όλα όσα με είχαν απογοητεύσει. «Δεν αντέχω άλλο να βλέπω την αγαπημένη σύζυγό μου να υποφέρει τόσο πόνο!» Του είπα. Τότε αποφάσισα να στραφώ στις γραφές. Βρήκα αυτούς τους παρηγορητικούς στίχους για τον Ιησού Χριστό στο Άλμα 7:11–12:
«Και αυτός θα έλθει, υποφέροντας πόνους και βάσανα και πειρασμούς κάθε είδους. Και τούτο ώστε να εκπληρωθεί ο λόγος που είπε ότι θα πάρει επάνω του τους πόνους και τις ασθένειες του λαού του.
»Και θα πάρει επάνω του το θάνατο, ώστε να λύσει τα δεσμά του θανάτου τα οποία δένουν το λαό του. Και θα πάρει επάνω του τις ατέλειές τους, ώστε τα σπλάχνα του να γεμίσουν με έλεος, σύμφωνα με τη σάρκα, ώστε να μάθει σύμφωνα με τη σάρκα πώς να περιθάλπτει το λαό του σύμφωνα με τις ατέλειές τους».
Έως εκείνη τη στιγμή δεν είχα σκεφθεί όλα όσα συνεπάγετο η θαυμαστή Εξιλέωση του Σωτήρα. Δεν είχα αληθινά συνειδητοποιήσει ότι ο Ιησούς Χριστός θα έπαιρνε επάνω Του τον πόνο της Ζιζέλ—ή το δικό μου. Παρέδωσα τον πόνο και το φόβο μου σε Εκείνον, ο οποίος παίρνει «τους πόνους και τις ασθένειες του λαού του». Με αυτή την καινούργια κατανόηση, αισθάνθηκα να φεύγει από επάνω μου ένα μεγάλο βάρος!
Σήμερα, η Ζιζέλ πηγαίνει πολύ καλά, σαν να μην είχε ποτέ καρκίνο. Στις τακτικές εξετάσεις που υποβάλλεται, η γιατρός της λέει πως είναι «ένα θαύμα». Είμαι τόσο ευγνώμων για τη σωματική ίασή της, αλλά είμαι επίσης ευγνώμων για την ίαση που γνώρισα, μια ίαση καρδιάς. Η παρηγοριά, η οποία είναι διαθέσιμη μόνο μέσω του Σωτήρα, μού έδωσε μια ήρεμη διαβεβαίωση ότι όλα θα πήγαιναν καλά.
Τώρα, όποτε αντιμετωπίζω δοκιμασίες, οι σκέψεις μου πάντοτε στρέφονται σε εκείνο το δυνατό μάθημα και σε εκείνα που είπε ο Κύριος στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ: «Ο Υιός του Ανθρώπου τα υπέστη όλα αυτά. Είσαι εσύ ανώτερος απ’ αυτόν;» (Δ&Δ 122:8). Όταν θυμάμαι τη θυσία του Ιησού Χριστού, πάντοτε με παρηγορεί.
Είμαι αιώνια ευγνώμων για την προθυμία του Σωτήρα μας να υποφέρει όλα όσα με πόνο και ψυχική οδύνη υπέμεινε. Δίνω μαρτυρία για την αγάπη Του, την ευσπλαχνία Του και την άγρυπνη φροντίδα Του για τα τέκνα Του. Είναι ο Σωτήρας μας και Τον αγαπώ.
O My Father, υπό Simon Dewey, απαγορεύεται η αντιγραφή