Καλέσε ένα ασθενοφόρο!

Σάιμον Χιλ, Κουίνσλαντ, Αυστραλία

Το 1991 καθώς έβαζα παρκέ στην σοφίτα του σπιτιού μας, αισθάνθηκα έναν έντονο πόνο στο αριστερό μου μάτι. Ο πόνος που ήταν σαν από αγκίδα, σύντομα εξαπλώθηκε σε όλο το κεφάλι μου. Συνέχισα να δουλεύω μέχρι που η ενόχληση με ανάγκασε να πάω να ξεκουραστώ στο δωμάτιό μου.

Μόλις ξάπλωσα, όμως, η απαλή σαν αύρα φωνή με προέτρεψε. «Σήκω», είπε το Πνεύμα. «Μην κοιμηθείς».

Καθώς συλλογιζόμουν την προειδοποίηση και σκεφτόμουν τι έπρεπε να κάνω, αποφάσισα να πάρω ένα από τα χάπια για ημικρανίες που έπαιρνε η μητέρα μου. Πήγα στο δωμάτιο των γονέων μου και βρήκα τα χάπια, αλλά όταν άρχισα να ανοίγω το μπουκαλάκι, η φωνή ήλθε πάλι: «Μην πάρεις από αυτά».

Λίγο αργότερα, η φωνή ήλθε για τρίτη φορά: «Πρέπει να καλέσεις ένα ασθενοφόρο—τώρα!»

Δεν είχα ποτέ τηλεφωνήσει στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης πριν, αλλά κάλεσα αμέσως. Σύντομα έφτασε ένα ασθενοφόρο και δύο νοσοκόμοι με έβαλαν σε ένα φορείο. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι με ρώτησαν το όνομά μου. Τότε όλα σκοτείνιασαν.

Αργότερα, ξύπνησα στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου. Ήμουν ακόμα αδύναμος και υπό την επήρεια του αναισθητικού, αλλά θυμάμαι να αισθάνομαι χέρια στο κεφάλι μου καθώς ο πατέρας και ο επίσκοπός μου μού έδωσαν μια ευλογία. Άκουσα τα λόγια: «Θα σου αποκατασταθεί η υγεία, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα».

Μετά από τρεις μέρες στην εντατική και τέσσερις επιπρόσθετες σε πτέρυγα νοσοκομείου, μπόρεσα να επιστρέψω στο σπίτι. Μόνο τότε έμαθα ότι είχα πάθει μια εγκεφαλική αιμορραγία. Ο χειρουργός που μου έκανε την επέμβαση αργότερα μου είπε ότι «ήμουν πολύ κοντά στο θάνατο» και ότι θα είχα πεθάνει αν είχα πάρει χάπι για ημικρανία.

Σήμερα είμαι υγιής και σε φόρμα, ευγνώμων που ο Κύριος καθοδήγησε τις σκέψεις μου εκείνη την ημέρα. Έχω επισφραγιστεί στο ναό με την στοργική μου σύζυγο και έχουμε πέντε υπέροχα παιδιά.

Ευχαριστώ τον Επουράνιο Πατέρα μου και τον Σωτήρα μου, Ιησού Χριστό, για το θαύμα της ζωής. Προσπαθώ να εκμεταλλευτώ όσο καλύτερα μπορώ τον χρόνο που μου έδωσαν και θυμάμαι με ευγνωμοσύνη την προστατευτική επιρροή της φωνής του Πνεύματος.

Ο πόνος στο αριστερό μου μάτι σύντομα εξαπλώθηκε σε όλο το κεφάλι μου. Μόλις ξάπλωσα, όμως, η απαλή σαν αύρα φωνή με προέτρεψε: «Σήκω». «Μην κοιμηθείς».