Uit het zendingsveld
Voeding voor wie hongeren
Door kleine middelen kunnen we grote behoeften lenigen — zowel stoffelijke als geestelijke.
Illustratie Carolynn Vibbert
In 2004 was ik als zendeling werkzaam in Lins, São Paulo (Brazilië). De plaatselijke wijk en gemeente besloten deel te nemen aan het jaarlijkse project ‘Natal sem Fome’ (Kerstmis zonder honger). In samenwerking met andere organisaties — inclusief Braziliaanse militairen, postbodes, en leden van andere kerken — gingen we rond in verschillende buurten om voedsel op te halen dat later aan de minderbedeelden in de stad zou worden uitgedeeld. We zagen dit ook als een goede gelegenheid om geschenkbonnen, ofwel ‘vriendschapsbonnen’ zoals wij ze noemden, uit te delen. Er zijn tweeduizend kaartjes uitgedeeld.
Vele leden merkten op dat ze zulke goede gevoelens hadden toen ze meededen en de geest van Kerstmis uitdroegen onder de hete Braziliaanse zon. Het was indrukwekkend om de soldaten geschenkbonnen te zien uitdelen voor een kerk waar ze niet eens lid van waren.
Een week later ontvingen we 127 verzoeken voor de dvd Juich, wereld, juich, met muziek van het Mormoons Tabernakelkoor. De week daarop kregen we er nog 22 binnen. Mijn collega en ik begonnen deze mensen te onderwijzen en we werden dankzij dit project bij veel mensen binnengelaten.
Ik zal de vreugde en liefde van dit project nooit vergeten, dat ons in staat stelde om het evangelie uit te dragen en in veel gezinnen de honger te stillen. Zowel de geestelijke als lichamelijke honger werd gestild.
Ik weet dat door kleine en eenvoudige dingen (zoals een geschenkbon) vele grote en geweldige dingen (zoals eeuwig heil voor mensenzielen) tot stand komen. Deze ervaring bewees dat de kerst en andere feestdagen vele mogelijkheden bieden om dit wonderbare werk en wonder voort te stuwen.