Mapasalamaton alang sa mga Pakigsaad sa Templo

Ni Cari Florence

Ang tagsulat nagpuyo sa Arizona, USA.

Sa unsang paagi mapagaan ang akong kasubo kon ang puya nga akong gisabak hapit na mamatay?

Sa dihang 14 ka semana pa lang nga nagmabdos ko sa among ikatulo nga anak, ang mga doktor mipahibalo namo nga ang puya nga akong gisabak makuha tungod sa komplikasyon sa iyang baga. Kana nga balita nakapasubo pag-ayo: mibati ko og kasagmuyo, kahadlok, ug walay kasiguroan sa umaabut. Nianang gabhiona, ang akong bana ug ako miadto sa templo nga nagguol og maayo ug mga mata nga puno sa luha. Kami nagkinahanglan og mga tubag, giya, ug kalig-on, ug kami nasayud nga diha sa kalinaw sa templo kami maduol ngadto sa Ginoo. Kami nahingangha sa kalinaw nga among gibati diha sa celestial room. Nasayud ko nga bisan kining bataa dili angay nga magpabilin dinhi sa yuta, ang tanan mamaayo ra.

Sa wala madugay, nagluhod ko nga nangamuyo sa tibuok kong kalag ngadto sa Langitnong Amahan. Giingnan nako Siya nga akong nasabtan nga ang among anak nga lalaki dili magdugay apan nagtinguha ko og pipila ka piho nga panalangin, kon mahimo. Misaad usab ko nga kon dili matuman akong tinguha, dili ko mawad-an og pagtuo. Nangamuyo ko nga kon mahimo lugwayan pa ang iyang kinabuhi uban nako—nga unta siya mabuhi, bisan lang sa mubong panahon, hangtud ang among pamilya makakupot niya. Ang mga doktor miingon nga kon mamilagruhan ang puya nga hingpit nga molambo, siya matawo nga purple, apan nag-ampo ko nga siya matawo nga pink aron ang among uban nga gagmayng mga anak nga lalaki dili mahadlok nga mokupot sa ilang igsoon. Nangamuyo ko sa Ginoo nga kami mapahinumduman sa among mahangturong relasyon kon ang bata, nga among panganlan og Brycen, mopanaw.

Sa nagpadayon ang mga semana, ang mga doktor miangkon nga nahibulong sa kalamboan ni Brycen apan mipasidaan sa sigurado niyang kamatayon inigdayon og katawo. Mibati ko og dili mahulagway nga kasubo, nasayud nga mawala gihapon siya, apan nalipay ra gihapon nga siya nagtubo. Ang pagsabak niining bata nga dili mabuhi usa ka padayon nga palas-anon; masakitan ko kon ang ubang mga tawo mangutana sa iyang sekso o sa petsa nga matawo ug kinahanglan ko nga magpakaaron-ingnon nga ang tanan normal lang. Nagpalit mi og monitor aron among masusi ang iyang pulso kada adlaw, mahinamon kanunay nga makadungog nianang bililhon nga tingog. Nagkagrabe ang akong kaguol. Ang Pag-ula sa Manluluwas adunay bag-ong kahulugan para nako: sa katapusan nakasabut ko gikan sa kasinatian nga si Jesukristo wala lang mag-antus para sa akong mga sala apan mibati usab sa matag kasubo, sa matag kasakit. Isip akong Manluluwas, sa tinuoray Iya kong gitabangan pagpas-an aron dili ko mag-inusara.

Pagka-37 ka semana misulod ko sa ospital, nasayud nga magsugod nako sa proseso sa pagtapos sa kinabuhi ni Brycen. Kini makuyaw ug matahum. Ang mga doktor mireport nga siya tingali mabuhi gikan sa 10 minutos hangtud sa pipila ka adlaw. Bisan pa sa akong mga kahadlok, akong nabati ang kasiguroan sa Ginoo. Si Brycen Cade Florence natawo niadtong Enero 27, 2012. Naghilak ko sa higayon nga siya natawo—pink, gwapo kaayo, hingpit kaayo.

Ang among mga anak nga lalaki nagdali-dali sa pagsulod sa kwarto aron makakita ug makakupot sa ilang igsoon; aduna mi giuban nga photographer aron litratohan ang higayon. Si Brycen nabuhi lang og 72 minutos, igo lang gyud nga kami nakakupot ug nahigugma kaniya. Kini lang ang bugtong panahon nga kami nag-uban isip pamilya dinhi sa yuta, apan kini lang gyud ang among gipangandoy. Ang mga magulang nga lalaki wala gyud makontento sa ilang igsoon, mohalok kaniya, mokanta para kaniya, ug mohangyo nga mokupot kaniya. Gani siya nabuhi nga igo lang gyud nga makadawat og panalangin gikan sa iyang amahan, usa ka butang nga gipangandoy ug giampo sa akong bana.

Isip pamilya kami adunay pagpamatuod nga “ang balaan nga plano sa kalipay makahimo sa mga relasyon sa pamilya nga magpadayon human sa kamatayon” ug ang mga ordinansa ug mga pakigsaad sa templo nagtugot sa “mga pamilya nga magkahiusa sa kahangturan” (“Ang Pamilya: Usa Ka Pamahayag ngadto sa Kalibutan,” Liahona, Nob. 2010, 129). Para namo, ang pagbaton og mahangturong pamilya mao ang pinaka mahinungdanon. Ang pinakanindot nga bahin sa ebanghelyo mao nga ang kamatayon dili gayud makapabulag nato; kita magpadayon sa atong panaw nga mag-uban.

Pinaagi niini nga pagsulay, akong nasayran nga ang Dios nasayud sa gagmayng mga detalye sa kinabuhi. Siya nag-amuma kanato sa tinagsa-tagsa. Samtang ang mga pagsulay ug mga kalisud mahitabo, ang Dios makapasayon sa pagdala niini. Karon ako mas mapasalamaton nga ako nabugkos ngadto sa akong bana diha sa templo ug ang among mga anak natawo diha sa pakigsaad. Tungod sa maanindot nga plano sa Dios para sa atong mga pamilya, lakip sa walay kinutuban nga sakripisyo sa Manluluwas, kita magkauban pag-usab. Kanunay ko nga naghunahuna kon unsaon nako pagbuntog niining lisud nga pagsulay kon wala pa ko masayud sa mahangturong kamatuoran. Sobra ko kamapasalamaton sa pagpamatuod nga akong naangkon tungod sa mubo nga kinabuhi ni Brycen—mas gibuka sa Dios ang akong mga mata ug kasingkasing para sa Iyang mga panalangin.