Napanalanginan tungod sa Adlaw nga Igpapahulay
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Ang pagbalaan sa adlawng Igpapahulay sa katapusan kabahin sa pagkamasulundon, kinaiya, ug pagpili.
Ang pagbalaan sa adlawng Igpapahulay nahimong hagit para kang Annabelle Hyatt sa dihang siya nadawat sa internship sa usa ka kompanya sa kalingawan. Nagdako sa Texas, USA, si Annabelle gitudloan sa pagsimba, pagpahulay, ug pagserbisyo sa uban sa adlaw sa Igpapahulay. Apan sa dihang mibalhin siya ngadto sa Florida aron magsugod sa iyang internship, siya kinahanglang motrabaho ma-Dominggo.
Siya mipasabut, “Sa sinugdanan nagkugi ko sa pagtrabaho, sama sa gibuhat sa tanan. Human sa pipila ka semana, nakamatikod ko kon unsa ko kaguol nianang semanaha tungod kay wala ko makaambit sa sakrament o makapaminaw sa makapadasig nga mga pulong nga akong gikinahanglan sukad.”
Usa ka adlaw siya nag-ampo og panabang ug nakaangkon og kaisug sa pagsulti sa iyang superbisor kabahin sa iyang tinguha nga mosimba ug dili motrabaho ma-Dominggo. Ang iyang superbisor wala makasabut nganong importante kaayo ni ngadto kaniya. Apan si Annabelle nagpadayon. Kada higayon nga iyang makita ang iyang manedyer o tig-iskedyul nga superbisor, iyang sultian nga gikinahanglan niya nga dili magtrabaho sa Dominggo ug andam nga mas magkugi sa ubang mga adlaw aron kini mahimo.
“Sa katapusan, pinaagi sa milagro nahimo gayud!” siya miingon. “Ang mga adlaw nga di ko motrabaho nahimong Sabado ug Dominggo, nga dili sagad sa seasonal intern kinsa mga usa pa lang ka bulan diha sa programa. Ang pribelihiyo nga dili motrabaho sa katapusan sa semana kasagaran gireserba alang niadtong dugay na.”
Siya nagpamatuod sa mga panalangin: “Nakahimo nga mabati pag-usab ang impluwensya sa pagsimba sa akong kinabuhi, akong makita ug mabati ang talagsaong kalainan. Sa dihang ang akong kauban sa trabaho nangutana kon nganong mosimba ko o nganong importante kini, ako silang sultian nga mouban nako. Misugod ko sa pagdala sa akong mga kauban sa trabaho sa simbahan. Nasayud ko sa walay pagduha-duha nga ang ebanghelyo ni Jesukristo angayan nga barugan. Ang pagbalaan sa adlaw nga Igpapahulay kinahanglanon aron makabaton sa Espiritu sa inyong kinabuhi ug mahimong mas maayo nga tawo.”
Si Annabelle, sama sa daghang young adult, napanalanginan samtang siya nagpabiling matinud-anon sa pagbalaan sa adlaw nga Igpapahulay. Bisan tuod mahimong usa ka hagit ang pagbatok sa pagpamugos sa pagtrabaho o pag-apil sa mga kalihokan nga normal natong gibuhat sa semana, ang pagbalaan sa adlawng Igpapahulay sa katapusan kabahin sa pagkamasulundon, kinaiya, ug pagpili. Dagkong mga panalangin moabut. Kining tulo ka mga young adult mipakigbahin sa ilang mga pagpamatuod nga ang Ginoo nagtabang sa Iyang mga anak sa pagbalaan sa Iyang adlaw.
Ang Ginoo Miandam og Paagi
Sa dihang si Katrin Schulze sa Germany mieskwela sa kolehiyo nga layo sa panimalay, diha-diha dayon nasulayan ang iyang determinasyon sa pagbalaan sa adlawng Igpapahulay. “Ang akong mga ginikanan mitudlo kanako ug sa akong mga igsoon sa kaimportante sa pagbalaan sa adlawng Igpapahulay,” miingon siya. “Alang kanamo, kana nagpasabut nga dili motrabaho, mag-shopping, o magdula sa Dominggo. Ako walay mahinumduman nga eksepsyon.
“Sa kolehiyo kinahanglan ko nga motambong og seminar nga kanunay mahitabo sa katapusan sa semana— Sabado ug Dominggo. Ako adunay dakong problema—gawas kon moapil ko, dili ko makagradwar; sa laing bahin, gusto nakong sundon ang tanang mga sugo sa Ginoo. Samtang gitun-an nako ang sitwasyon, nakaamgo ko nga kini usa ka problema nga dili nako masulbad nga ako-ako lang. Mihangyo ko sa Ginoo ug nangutana Kaniya sa pagpakita nako sa paagi nga magmasulundon ug makagradwar. Mibati ko og kalinaw human niadtong pag-ampo.
“Samtang nagkaduol ang petsa sa seminar, nakulbaan ko apan nagpabiling masaligon nga Siya nag-andam og paagi. Usa ka adlaw nagbarug ko diha sa pisara diin gilista ang mga eskedyul sa seminar. Kadaghanan anaa sa katapusan sa semana, apan adunay usa ka seksyon nga gi-eskedyul og sobra sa tulo ka adlaw, walay apil ang Dominggo. Nakaamgo ko nga ang Ginoo nagtabang nako sa pagbalaan sa adlawng Igpapahulay. Wala pa sukad ug wala na mahitabo pag-usab nga aduna nianang seminar nga walay Dominggo, apan sa tuig nga gikinahanglan ko kini pag-ayo, ang Ginoo mihimo niining posible para kanako. Mapasalamaton kaayo ko nga ang Ginoo miandam og paagi sa pagtabang nako nga masunod ang Iyang mga sugo.”
Pag-andam sa Pagsimba sa Dominggo
Si Katherine Wilkinson, gikan sa Utah, kasagaran dugayng matulog ma-Sabado sa gabii. Siya miingon kabahin sa usa ka semana, “Ang akong mga higala ug ako nanihapon, nanan-aw og sine, ug nag-istoryahanay hangtud pagkabuntag. Siguro lapas na sa alas-2:00 sa kaadlawon dihang nakatulog ko.
“Pagka-Dominggo sa buntag, nangapkap ko sa ngitngit aron i-off ang akong alarm sa alas-7:30 sa buntag pero kay ang simba magsugod sa alas 8:30 pa, tungod katulugon pa ko, akong gi-reset ang alarm sa alas-8:00 sa buntag. Sa dihang mibangon na ko, kinahanglan kong magdali-dali aron makaabut sa saktong oras. Duha ka minutos nga kaligo ug walay pamahaw, nagdali-dali ko og gawas sa pultahan.
“Ang pagsimba daw dugay. Nagduka kaayo ko atol sa mga miting. Akong gitan-aw ang relo, nag-ihap sa mga minuto hangtud nga mahimo nakong matulog sa balay. Dihang nagsugod ang Sunday School akong naamguhan nga, tungod sa akong pagdali-dali, nalimtan nako ang akong kasulatan ug manwal.”
Sa katapusan si Katherine nakahukom nga gusto niyang mausab aron iyang matagamtam ang adlaw nga Igpapahulay ug magbalaan niini. “Namalandong ko sa akong pagbalaan sa adlaw nga Igpapahulay,” siya miingon. “Dugay ko nga mibangon, nagdali-dali sa simbahan nga dili pa gyud andam, milahutay sa tulo ka oras nga miting (nga dili maayo ang kinaiya), ug nagdali nga mouli sa balay aron matulog. Ug dili kadto ang unang higayon nga ingon niana ang nahitabo sa akong Dominggo. Nakaamgo ko nga gihikawan nako ang akong kaugalingon sa hingpit nga mga panalangin sa pagsimba sa adlaw nga Igpapahulay, ilabi na sa sakrament ug unsay mahatag niini kanako.
“Ang pagbalaan sa Igpapahulay naglakip sobra pa sa pisikal nga pagtambong sa mga miting sa Simbahan; kini nagpasabut nga maanaa didto sa mental ug espiritwal nga paagi. Gusto kong buhaton kana. Si Presidente Spencer W. Kimball (1895–1985) mitudlo, ‘Ang Igpapahulay nagdasig og maayong mga hunahuna ug buhat, ug kon ang tawo wala ray buhaton sa adlaw nga Igpapahulay, wala siya magsunod niini. Sa pag-obserbar niini, ang tawo moluhod diha sa pag-ampo, mag-andam sa leksyon, magtuon sa ebanghelyo, mamalandong, magbisita sa masakiton ug nasubo, matulog, magbasa og maayo nga mga materyal, ug magtambong sa tanan nga mga miting niana nga adlaw nga gilauman siya nga motambong’ (The Miracle of Forgiveness [1969], 96–97). Samtang nagsugod ko nga mag-usab ug magtahud niining sagrado nga adlaw, nabati nako ang mas dakong mga panalangin sa akong kinabuhi.”