Ang Ganghaan nga Gitawag og Bunyag

Ni Elder J. Devn Cornish

Sa Seventy

Nag-ampo ko nga kitang tanan mas makasabut sa atong panginahanglan sa bunyag, ang ganghaan nga mohatag kanato sa tibuok kinabuhi nga proseso sa pagkakabig, ug sa maloloy-ong gugma sa pag-ula sa atong Manluluwas.

Si Glen (dili iyang tinuod nga pangalan) nagkinabuhi nga puno sa kasamok ug panagbingkil. Isip tin-edyer miapil siya og gang, krimen ug linuog nga binuhatan. Sa dihang iyang nahimamat ang mga misyonaryo, mibati siya nga ang ilang gituohan ingon og maayo ra kaayo para tuohan. Apan miabut ang panahon nga iyang nasayran nga kini tinuod gyud ug kini may dakong bili kay sa bisan unsa nga iyang nahibaloan.

Human gihan-ay ang iyang kinabuhi, ug uban sa sinsero nga paghinulsol ug pagsunod sa ebanghelyo, si Glen nagpabunyag. Nakakaplag siya og bag-ong kinabuhi nga puno sa kahayag ug kalinaw ug kalipay. Siya limpyo sa atubangan sa Ginoo.

Si Nephi miingon:

“Busa, buhata ang mga butang diin ako misulti kaninyo diin ako nakakita nga ang inyong Ginoo ug Manunubos kinahanglan mobuhat; kay, kay niini nga hinungdan sila gipakita ngari kanako, nga kamo unta masayud sa ganghaan pinaagi diin kamo kinahanglan nga mosulod. Kay ang ganghaan diin kamo kinahanglan nga mosulod mao ang paghinulsol ug bunyag pinaagi sa tubig; ug unya mosunod ang kapasayloan sa inyong mga sala pinaagi sa kalayo ug sa Espiritu Santo.

“Ug unya kamo maanaa sa higpit ug pig-ot nga dalan nga mopadulong sa kinabuhi nga dayon; oo, kamo nakasulod pinaagi sa ganghaan” (2 Nephi 31:17–18).

Kini nga mga bersikulo klaro nga nagtudlo nga ang bunyag, balaan nga timailhan sa usa ka pakigsaad tali sa Dios ug sa Iyang mga anak, gikinahanglan alang sa atong kaluwasan (tan-awa usab sa Marcos 16:16; Mga Buhat 2:38; 2 Nephi 9:23–24). Sa pagkatinuod, kini nga ordinansa importante ug kinahanglanon kaayo nga si Jesus Mismo gibunyagan aron “sa pagtuman sa tibuok pagkamatarung” (Mateo 3:15).

Lisud nga dili masabtan ang pagpasabut ni Nephi kabahin niining punto: “Ug karon, kon ang Kordero sa Dios, siya ingon nga balaan, nagkinahanglan nga mabunyagan pinaagi sa tubig, aron sa pagtuman sa tanan nga pagkamatarung, O unya, unsa pa ka dako ang panginahanglan kanato, ingon nga dili balaan, nga magpabunyag, oo, pinaagi sa tubig!” (2 Nephi 31:5).

Sa dihang kita gibunyagan, kita nagsaksi sa Amahan nga kita andam sa pagpakigsaad “sa pag-ipon ngadto sa panon sa Dios, ug pagatawgon ang iyang mga katawhan, ug andam sa pagtambayayong sa usag usa nga mga alantuson, nga sila mahimo nga magaan;

“Oo, ug mga andam sa pagbangutan uban niadto nga nagbangutan; oo, ug sa paghupay niadto nga nagkinahanglan sa kahupayan, ug mobarug ingon nga mga saksi sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit nga kamo mahimo nga maanaa, bisan hangtud sa kamatayon, nga kamo mahimo nga matubos sa Dios, ug malakip uban niadto nga diha sa unang pagkabanhaw, nga kamo makabaton og kinabuhi nga dayon” (Mosiah 18:8–9).

Atong bag-uhon kining pakigsaad matag Dominggo samtang kita moambit sa sakrament. Ang mga pulong sa pakigsaad, sama sa gipahayag diha sa mga pag-ampo sa sakrament, nagdapit sa mga anak sa Langitnong Amahan sa pagsaksi “nga sila andam sa pagdala nganha kanila sa ngalan sa [iyang] Anak, ug sa kanunay mohinumdom kaniya ug maghupot sa iyang mga sugo diin siya mihatag kanila; nga sila unta sa kanunay makabaton sa iyang Espiritu uban kanila” (D&P 20:77).

Usa ka Pasiuna nga Ordinansa

Gawas sa pagsaksi sa atong kaandam sa pagsunod sa Dios, ang bunyag makapahimo kanato nga makasulod sa gingharian sa Dios, nga mao ang Simbahan ni Jesukristo dinhi sa yuta. Ang Giya ngadto sa mga Kasulatan nagsulti kanato, “Ang bunyag pinaagi sa pagpaunlod sa tubig pinaagi sa usa nga adunay pagtugot mao ang pasiuna nga ordinansa sa ebanghelyo ug gikinahanglan aron mahimo nga usa ka sakop sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.”¹

Ang Manluluwas klarong mihatag sa kahulugan sa tuyo sa bunyag sa dihang iyang gisultihan si Nicodemus: “Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, magaingon ako kanimo, gawas kon ang tawo igaanak sa tubig ug sa Espiritu, dili siya makasulod sa gingharian sa Dios” (Juan 3:5).

Ang awtorisado nga bunyag gikinahanglan nato aron makapuyo sa presensya sa Amahan ug Anak, apan nalipay ko nga ang bunyag adunay laing mahinungdanon nga katuyoan. Ang bunyag dili lang ganghaan diin kita mosulod sa Simbahan sa Ginoo ug dayon sa celestial nga gingharian; ganghaan usab kini sa bililhon, kinahanglanon, ug padayon nga proseso sa pagkahimong “hingpit diha kang Kristo” (Moroni 10:32, 33) nga gikinahanglan ug gusto natong tanan. Kini nga proseso, gihulagway sa ikaupat nga artikulo sa hugot nga pagtuo, nagsugod sa hugot nga pagtuo diha kang Ginoong Jesukristo, pagasundan sa paghinulsol, dayon ang “bunyag pinaagi sa pagpaunlod alang sa kapasayloan sa mga sala,” ug dayon sa pagdawat sa Espiritu Santo.

Sa yanong mga pulong, atong matawag kining nagpadayon nga proseso nga pagkakabig. Gipasabut kini ni Jesus sa Iyang unang komentaryo ngadto kang Nicodemus. Isip Bantugang Magtutudlo, Iyang gitubag ang importanting pangutana ni Nicodemus kon unsay angay niyang buhaton aron maluwas, nag-ingon, “Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, magaingon ako kanimo, gawas kon ang tawo igaanak pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios” (Juan 3:3).

Ang pagpakatawo pag-usab nagkinahanglan og sobra pa sa bunyag, mipasabut si Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles:

“Ang espirituhanong pagpakatawo pag-usab nga gihulagway niini nga [kasulatan] dili gayud mahitabo dayon o diha-diha; usa kini ka nagpadayon nga proseso—dili usa ka hitabo. …

“Atong sugdan ang proseso sa pagpakatawo pag-usab pinaagi sa pagpakita og hugot nga pagtuo ni Kristo, maghinulsol sa atong mga sala, ug magpabunyag pinaagi sa pagpaunlod alang sa kapasayloan sa mga sala pinaagi sa tawo nga adunay awtoridad sa priesthood.” Apan ang laing “importante nga mga lakang sa proseso sa pagpakatawo pag-usab” naglakip sa “hingpit nga paghumol ug pagpatuhop sa ebanghelyo sa Manluluwas.”²

Ang “pagpakatawo pag-usab” mao ang laing pulong sa pagkakabig. Kini mao ang pagbaton og “masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu,” nga gihulagway sa Manluluwas nga bugtong halad nga Iyang dawaton (tan-awa sa 3 Nephi 9:19–20). Sigurado, walay usa kanato “makakita” sa gingharian sa Dios hangtud kita “makasinati niining dako nga kausaban diha sa [atong] mga kasingkasing” (Alma 5:14; tan-awa usab sa Mosiah 5:2; Alma 5:26).

Kini nga proseso, nga mopadulong ngadto sa kapasayloan sa atong mga sala, nagsugod sa hugot nga pagtuo nga paigo nga maghinulsol ug magpabunyag. Si Mormon mipasabut niining punto sa dihang siya mitudlo, “Ug ang unang mga bunga sa paghinulsol mao ang bunyag; ug ang bunyag modangat pinaagi sa hugot nga pagtuo ngadto sa katumanan sa mga sugo; ug ang katumanan sa mga sugo magdala sa kapasayloan sa mga sala” (Moroni 8:25).

Sama sa kadaghanan sa mga miyembro sa Simbahan, wala koy mahinuklugon nga pagkakabig nga nasinati ni Glen ug sa uban. Ako “natawo sa mga matarung nga ginikanan” (1 Nephi 1:1; tan-awa usab sa Enos 1:1) ug nabunyagan sa edad nga otso anyos. Sa unsang paagi kini nga tawo makasinati sa samang pagkakabig niadtong nagpamiyembro sa Simbahan nga mas magulang na?

Ang Ganghaan sa Mahangturong Pagkakabig

Kini ang usa sa labing nindot nga mga butang nga atong masabtan kabahin sa ganghaan nga gitawag og bunyag. Ang bunyag dili mao ang destinasyon, bisan pa ubanan kini sa mahinungdanong elemento sa gasa sa Espiritu Santo. Ang bunyag mao ang ganghaan sa nagpadayon, tibuok kinabuhi nga proseso sa tinuod ug malungtarong pagkakabig.

Sama ni bisan kinsang bag-o nga miyembro, ang proseso magsugod sa sinsero nga tinguha sa hugot nga pagtuo sa pagbuhat sa kabubut-on sa Amahan pinaagi sa pagpabunyag. Kini magpadayon sa pag-eksamin sa atong nangagi nga mga sala ug sa walay pagduha-duha nga paningkamot sa paghunong niini, pagkumpisal niini, pagkorihir niini kutob sa mahimo, ug dili na gyud ni balikon pag-usab. Human sa bunyag, atong madawat ang katungod sa pagpakig-uban sa Espiritu Santo, mag-agad sa atong kanunay nga paghinumdom sa Manluluwas sa tanan natong gihunahuna, gibuhat, ug mahimo. Ug sa ingon kita malimpyo (tan-awa sa 2 Nephi 31:17).

Apan unsaon kon kita makasala human mabunyagan? Ang tanan ba mawala? Maayo na lang, ang atong Amahan mihimo og probisyon para sa tanang tawhanong mga kahuyang. Mahimo na usab nato ang proseso sa hugot nga pagtuo ug paglaum diha kang Kristo ug sinsero nga paghinulsol. Apan niining higayuna ug sa sunod nga mga hitabo, ang ordinansa sa bunyag wala na kinahanglana, isip lagda. Hinoon, ang Ginoo mihatag sa ordinansa sa sakrament. Kini naghatag kanato sa sinemana nga oportunidad sa pagsusi sa atong kaugalingon (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 11:28) ug sa simbolo nga paagi ibutang ang atong mga sala diha sa altar sa Ginoo samtang kita kinasingkasing nga naghinulsol, usab nagtinguha sa Iyang pagpasaylo, ug dayon magpadayon sa bag-o nga kinabuhi.

Kini mao ang proseso nga gipasabut ni Haring Benjamin sa iyang pakigpulong kabahin sa “[pag]salikway sa kinaiyanhon nga pagkatawo ug [mahimo] nga usa ka santos pinaagi sa pag-ula ni Kristo ang Ginoo” (Mosiah 3:19). Sa literal nga paagi kini ang proseso nga mobayaw kanato ug motangtang sa palas-anon diin maoy gipasabut ni Pablo sa dihang siya naghisgut nga pinaagi sa “bautismo gilubong kita uban kaniya ngadto sa kamatayon: aron nga maingon nga si Kristo gibanhaw gikan sa mga patay pinaagi sa himaya sa Amahan, kita usab managgawi diha sa kabag-o sa kinabuhi. …

“Nahibalo, nga ang atong karaan nga pagkatawo gilansang sa krus uban kang Kristo aron malaglag ang makasasala nga lawas, ug aron dili na kita maulipon sa sala” (Mga Taga-Roma 6:4, 6).

Kini mao ang nagpadayon ug hiniusa nga proseso nga nagtugot kanato nga maglipay uban sa mga anghel sa kalooy ug kamaayo ni Kristo (tan-awa sa Alma 5:26). Kini naglakip sa espirituhanong paglambo nga anaa samtang atong dawaton ang mga ordinansa ug motuman sa kaubanang mga pakigsaad nga gitanyag sa ordinasyon sa priesthood ug sa templo.

Nag-ampo ko nga unta kitang tanan mas makasabut sa panginahanglan sa bunyag, ang ganghaan nga giandam nato sa tibuok kinabuhi nga proseso sa pagkakabig, ug sa maloloy-ong gugma sa pag-ula sa atong Manluluwas, kinsa nagbarug “sa pultahan” (Pinadayag 3:20) ug nagdapit kanato sa pagsulod ug pagpuyo uban Kaniya ug sa Amahan sa kahangturan.