Pagkaplag og Kalig-on diha sa Maayong mga Higala
Ang mga higala nga inyong pilion dunay dakong epekto sa inyong kinabuhi, sama nga kini adunay epekto kanako.
Ako natawo ug nagdako sa gamay nga siyudad sa Chile. Sa dihang 12 anyos pa ko, akong nakita ang mga misyonaryo sa unang higayon, ug nakuryuso ko. Dayon usa ka adlaw usa ka kauban sa klase sa eskwelahan miingon nako nga siya ug ang iyang pamilya namiyembro sa Simbahan. Midapit siya nako, ug ako mitambong sa tanang mga miting sa Dominggo ug mga kalihokan sa Martes sulod sa pipila ka bulan.
Bag-o pa ang among branch, ug tungod kay ako mitambong gyud gikan sa sinugdanan, ang tanan nagtuo nga ako usa ka miyembro. Human sa unom ka bulan akong gisultihan ang mga misyonaryo nga dili pa ko miyembro, tungod kay nagtuo ko nga ang mga misyonaryo interesado lang sa mga pamilya.
Ang mga misyonaryo naningkamot sa pagpaapil sa akong pamilya, apan ang akong mga ginikanan ug mga igsoon dili interesado. Sila midapit nako nga magpabunyag, apan tungod kay 12 anyos pa, gikinahanglan nako ang pagtugot sa akong mga ginikanan. Nagtuo ko nga ang akong amahan moingon nga kinahanglan kong magpaabut hangtud ako mag-18, apan siya miingon, “akong nakita ang akong anak nga mobangon matag Dominggo sa buntag samtang iyang mga igsoon nangatulog pa, mosul-ob sa iyang labing nindot nga sinina, ug moadto sa chapel. Kon ang akong anak responsable niini nga desisyon, kamo adunay pagtugot nako.” Dili ko katuo niini! Ako diha sa langit nianang higayuna. Mao nga ako gibunyagan pagkasunod adlaw.
Ang pagkamiyembro sa Simbahan nakahatag og espirituhanon nga mga panalangin. Apan kini usab nakahatag nako og talagsaong mga higala. Sa panahon sa akong bunyag, pipila ka batan-ong mga lalaki nga kaedad nako nagsugod sa pagsimba, ug kami miporma og grupo nga suod kaayo. Kami nagsugod nga magdungan sa pagpanambong sa matag miting ug mga kalihokan.
Sa dihang 17 anyos ko, mibiya ko sa akong siyudad aron moeskwela sa kolehiyo. Tulo sa akong mga higala nakahukom nga moeskwela sa kolehiyo sa samang lungsod, ug kami nag-uban sa pagpuyo. Usa kini ka dakong panalangin tungod kay kami makasuporta ug makapanalipod sa usag usa. Mag-awhagay kami sa usag usa sa pagsimba. Mag-home evening usab kaming upat, ug usahay imbitaron namo ang ubang mga estudyante nga mga miyembro sa Simbahan. Tanan niadtong mga katuigan sa unibersidad, gilig-on namo ang usag usa.
Kwarentay singko ka tuig ang milabay, kadtong batan-ong mga lalaki suod gihapon nako nga mga higala. Bisan tuod nagpuyo kami sa lain-laing mga bahin sa kalibutan, kanunay kaming mokontak sa usag usa. Unom kaming tanan nga nagmisyon.
Mao nga ako moawhag kaninyo sa pagbaton og maayong mga higala sa Simbahan sa inyong kabatan-onan. Salig kanila ug tabangi sila. Ang usa ka buotan nga higala kanunayng andam nga motabang kaninyo, angay sa inyong pagsalig, ug dili buot nga mopasakit kaninyo. Wala ko mag-ingon nga kinahanglan nga perpekto ang inyong mga higala, apan kinahanglang motahud sila sa inyong mga sumbanan ug mga mithi. Ang pagkamaayong higala dili kanunay mahitungod sa paglingaw-lingaw. Naglakip kini sa tinuoray nga interesado sa kaayohan sa inyong mga higala ug kaisug sa pagsulti sa inyong mga higala kon sila naghimo og butang nga dili husto.
Midayeg ako kaninyo kabatan-onan sa Simbahan. Dako na og kausaban ang panahon sukad sa akong pagkabatan-on. Niini nga panahon sa kalibutan talagsaon kaayo, apan sa samang higayon kini makuyaw. Aron makalahutay kamo kinahanglan nga “kanunay nga naggunit sa gunitanan nga puthaw” (1 Nephi 8:30) ug mosunod sa tambag sa inyong mga ginikanan ug mga lider sa Simbahan. Ang pagpalambo og maayong panaghigala motabang kaninyo sa pagbuhat niini.
Ang pipila ninyo mobati nga nag-inusara tungod kay kamo lamang ang miyembro sa simbahan sa inyong eskwelahan o sa inyong klase. Apan wala kamo mag-inusara. Ang atong Ginoong Jesukristo ug atong Amahan sa Langit naghunahuna sa matag usa kaninyo isip bahandi, ug Sila naghinam-hinam sa pagtabang kaninyo sa inyong tibuok kinabuhi. Ang iyong tinuod nga mga higala mosuporta kaninyo sa pagpaduol ngadto Kanila.
Ang mga kasulatan nag-ingon “nga ang panag-uban nga ania kanato dinhi maanaa kanato didto [sa langit], lamang kini pagaubanan sa walay katapusan nga himaya” (D&P 130: 2). Mahunahuna lang nako kon sa unsa ang kahimtang kon kita mag-uban sa sunod nga kalibutan, nga gilibutan sa himaya, sa hingpit nga kalipay uban sa atong mga higala ug atong mga pamilya. Kana usa ka talagsaon nga panahon, ug kini mahitabo hangtud sa kahangturan.