Walay Sayo ra Gayud Kaayo ug Walay Ulahi na Gayud Kaayo
Ni Elder Robert D. Foster
Sa Seventy
Walay sayo ra gayud kaayo ug walay ulahi na gayud kaayo sa pagpangulo, paggiya, ug pag-agak sa atong mga anak, tungod kay ang mga pamilya hangtud sa kahangturan.
Mga kaigsoonan, naapil kita niining pakiggubat sa kalibutan. Sa nangagi, ang kalibutan nakig-indigay sa kusog ug panahon sa atong mga anak. Karon kini misulay sa pagsulti kanila kon si kinsa sila ug kon unsay angay nilang hunahunaon. Daghang dagko ug ilado nga mga tingog nga mosulay sa paghulagway kon si kinsa ang atong mga anak ug unsay angay nilang tuohan. Dili nato pasagdan ang katilingban nga moimpluwensya sa atong pamilya nga mahisama sa kalibutan Kinahanglan atong dag-on kini nga gubat. Ang tanan nag-agad niini.
Ang kabataan sa Simbahan nanganta sa usa ka awit nga nagtudlo nila sa ilang tinuod nga pagkatawo: “Ako anak sa Dios. … Gipadala dinhi, panimalay ginikanan ako gihatagan.” Dayon, ang pangamuyo sa mga anak ngari nato: “Agaka ko, Tudloi ko, unsay buhaton. … Pulong niya ako pasabta nga kini sayo pa.”1
Si Presidente Russell M. Nelson mitudlo nato sa miagi natong kinatibuk-ang komperensya nga, gikan karon, kinahanglan malambigit kita sa “mainampingon nga pagkaginikanan.”2 Makuyaw karon nga mga panahon. Apan ang maayong balita mao nga kahibalo ang Dios nga mao na kini ang kahimtang, ug naghatag Siya og tambag diha sa kasulatan aron atong masayran unsaon pagtabang ang atong mga anak ug mga apo.
Sa Basahon ni Mormon, ang Manluluwas mipakita sa mga Nephite. Iyang gipundok ang ilang gagmayng bata libut Kaniya. Siya mipanalangin kanila, miampo alang nila, ug mibakho tungod kanila.3 Dayon siya miingon sa mga ginikanan, “Tan-awa ang inyong gagmay nga mga bata.”4
Ang pulong nga tan-awa nagpasabut nga tan-aw ug makita. Unsay gusto ni Jesus nga makita sa mga ginikanan diha sa ilang mga batang gagmay? Gusto ba Niya nga malantaw nila ang balaanon nga potensyal sa ilang mga anak?
Sa atong pagtan-aw sa ato mismong mga anak ug mga apo karon, unsay gusto sa Manluluwas nga atong makita diha kanila? Naamguhan ba nato nga ang atong mga anak maoy kinadak-ang pundok sa mga investigator sa Simbahan? Unsa man ang atong angayang buhaton aron mahitabo ang ilang malungtaron nga pagkakabig?
Sa basahon ni Mateo, ang Manluluwas nagtudlo kanato bahin sa malungtaron nga pagkakabig. Usa ka dakong pundok sa katawhan nagpundok duol sa Dagat sa Galilea aron makadungog Kaniya nga nagtudlo.
Nianang okasyon, si Jesus misugilon mahitungod sa pagtanum og mga liso—ang sambingay sa magpupugas.5 Sa pagpasabut niini sa Iyang mga disipulo, ug ngari nato, Siya miingon, “Sa diha nga ang usa ka tawo makabati sa pulong mahitungod sa gingharian, ug dili siya mosabut niini, ang dautan motungha, ug mosakmit sa gikasabod diha sa iyang kasingkasing.”6 Ang mensahe sa mga ginikanan klaro: dunay kalainan tali sa pagdungog ug pagsabut. Kon ang atong mga anak basta lang nakadungog apan wala makasabut sa ebanghelyo, nan naghatag kini og higayon ni Satanas sa pagtangtang niining mga kamatuoran gikan sa ilang kasingkasing.
Hinoon, kon ato silang matabangan nga makagamot ang ilang pagkakabig, nan sa panahon sa kalisud, kon kining kinabuhi magkalisud—ug mahitabo kini—ang ebanghelyo ni Jesukristo makahatag nila og kalig-on nga dili maapektuhan gikan sa gawas. Unsaon nato pagsiguro nga kining gamhanang mga kamatuoran dili lang molapus sa pikas dalunggan? Tingali ang pagdungog sa pulong dili igo.
Kitang tanan nasayud nga ang mga pulong nagkausab. Usahay inig sulti nato sa mga pulong, ang ilang madungog lahi kay sa atong gipasabut. Tingali moingon mo sa inyong gagmayng mga anak, “Mora man ka og plakang guba.” Lagmit sila motubag nga, “Pa, unsa manang plaka?”
Ang atong Langitnong Amahan nagtinguha gayud sa atong kalampusan, hinoon, sila Iyang mga anak sa wala pa sila maato. Isip mga ginikanan sa Zion, inyong nadawat ang gasa sa Espiritu Santo. Samtang mag-ampo kamo alang sa giya, “mopakita nganha kaninyo sa tanan nga mga butang nga kinahanglan inyong buhaton”7 sa pagtudlo sa inyong mga anak. Samtang nagpalambo kamo sa proseso sa pagkat-on, “ang gahum sa Espiritu Santo modala niini ngadto sa mga kasingkasing sa mga katawhan.”8
Dili na ko makahunahuna og mas maayong ehemplo sa pagtabang og tawo nga makabaton og pagsabut kay sa istorya ni Helen Keller. Siya buta ug bungol ug nagpuyo sa mangitngit ug hilom nga kalibutan. Usa ka magtutudlo nga gihinganlan og Anne Sullivan miduol aron sa pagtabang kaniya. Unsaon ninyo sa pagtudlo ang bata nga dili gani makakita ug makadungog ninyo?
Sulod sa taas nga panahon, si Anne naglisud sa pakig-istorya ni Helen. Usa ka udto, gidala ni Anne si Helen sa poso. Iyang gibutang ang kamot ni Helen sa agasanan ug misugod sa pagbomba sa tubig. Dayon si Anne mitagsa-tagsa og litok sa letra sa pulong nga T-U-B-I-G sa pikas kamot ni Helen. Walay nahitabo. Mao nga misulay siya pag-usab. T-U-B-I-G. Gipislit ni Helen ang mga kamot ni Anne tungod kay nasabtan na niya kini. Sa pagkagabii, nakat-on siya og 30 ka mga pulong. Sulod lang sa pipila ka bulan, nakat-on siya og 600 ka mga pulong ug makabasa na siya og Braille. Si Helen Keller nakahuman og kurso sa kolehiyo ug mitabang pag-usab sa mga tawo nga dili makakita o makadungog.9 Usa kadto ka milagro, ug ang iyang magtutudlo mihimong posible sa milagro, sama kaninyo, mga ginikanan.
Akong nakita ang resulta sa laing talagsaong magtutudlo samtang nagserbisyo isip presidente sa single adult stake sa BYU–Idaho. Kana nga kasinatian nakapausab sa akong kinabuhi. Usa ka Martes sa gabii, nag-interbyu ko og usa ka batan-on nga si Pablo, gikan sa Siyudad sa Mexico, kinsa gustong moserbisyo sa misyon. Nangutana ko niya bahin sa iyang pagpamatuod ug sa iyang tinguha sa pagserbisyo. Ang iyang mga tubag sa akong mga pangutana husto kaayo. Dayon nangutana ko bahin sa iyang katakus. Ang iyang mga tubag husto gayud. Sa pagkatinuod, maayo kaayo kini, naghunahuna ko, “Basin wala niya masabti unsay akong gipangutana kaniya.” Mao nga gi-usab nako ang mga pangutana ug natino nga nakahibalo gayud siya sa unsay akong gipasabut ug matinuoron kaayo.
Nakadayeg kaayo ko niining batan-on mao nga nangutana ko niya, “Pablo, kinsa ang mitabang nimo mga moabut niining puntoha sa kinabuhi nga matarung kaayo sa atubangan sa Ginoo?”
Siya miingon, “Akong papa.”
Miingon ko, “Pablo, sultihi ko sa imong istorya.”
Mipadayon si Pablo: “Sa dihang nuybe pa ko, ang akong papa midala nako sa daplin ug miingon, ‘Pablo, nag-edad sab ko og nuybe sa una. Mao kini ang mga butang nga mahimo nimong matagboan. Makita nimo ang mga tawo nga manikas sa eskwelahan. Tingali masagol ka sa mga tawo nga mamalikas. Lagmit may mga adlaw nga dili ka ganahan mosimba. Karon, kon mahitabo kining mga butanga—o bisan unsang butang nga magsamok nimo—gusto ko nga makig-istorya ka nako, ug motabang ko nimo nga makabuntog niini. Ug unya sultihan tika unsay mosunod.’”
“Nan, Pablo, unsa man ang iyang gisulti diha nimo pagka-10 anyos nimo?”
“Ah, gipasidan-an ko niya bahin sa pornograpiya ug hugaw nga mga pasiaw.”
“Unsa naman sa dihang nag-11 anyos na ka?” nangutana ko.
“Mipahimangno siya nako bahin sa mga butang nga makapaadik ug mipahinumdom nako bahin sa paggamit sa akong kabubut-on.”
Ania ang usa ka amahan, kada tuig, “lagda ibabaw sa lagda; dinhi madiyutay, didto madiyutay,”10 kinsa mitabang sa iyang anak nga dili lang makadungog apan aron makasabut. Ang amahan ni Pablo nasayud nga ang atong mga anak makakat-on kon andam na sila nga makat-on, dili lang kon kanus-a nga andam na kita sa pagtudlo kanila. Mapasigarbuhon ko ni Pablo sa dihang gisumiter namo ang iyang missionary application nianang gabhiuna, apan mas mapasigarbuhon pa ko alang sa papa ni Pablo.
Sa pagpauli nako nianang gabhiuna, nangutana ko sa akong kaugalingon, “Unsa kaha nga matang sa pagka-amahan si Pablo?” Ug ang tubag tin-aw kaayo: siya mahisama gayud sa iyang papa. Si Jesus miingon, “Walay bisan unsa nga arang mabuhat sa Anak sa iyang kaugalingong kabubut-on, gawas lamang sa iyang makita nga ginabuhat sa Amahan.”11 Mao kini ang sumbanan kon giunsa sa pagpanalangin sa Langitnong Amahan ang Iyang mga anak gikan sa henerasyon ngadto sa laing henerasyon.
Sa akong pagpadayon sa paghunahuna bahin sa akong kasinatian uban ni Pablo, naguol ko kay ang akong upat ka anak nga mga babaye nanagko na ug ang siyam ka mga apo nianang higayuna wala magpuyo sa duol. Nakahunahuna dayon ko, “Unsaon man nako sila pagtabang sama sa paagi sa pagtabang sa papa ni Pablo kaniya? Taas na ba kaayo ang panahon nga milabay?” Samtang kinasingkasing ko nga nag-ampo, ang Espiritu mihunghong niining kamatuoran: “Walay sayo ra gayud kaayo ug walay ulahi na gayud kaayo aron sugdan kining importante nga proseso.” Nakahibalo na dayon ko unsay gipasabut niana. Hapit dili na ko kahulat nga moabut sa balay. Akong gihangyo ang akong asawa, si Sharol, sa pagtawag sa tanan namong mga anak ug sultihan sila nga kinahanglan mi nga makig-istorya kanila, duna koy importante kaayong isulti kanila. Ang akong pag-apura nakapahadlok nila og gamay.
Nagsugod mi sa among kinamagulangan nga anak nga babaye ug sa iyang bana. Miingon ko: “Ang imong mama ug ako gusto nga inyong mahibaloan nga kami miagi sa inyong pangidaron. Nag-edad mi og 31, uban sa gamay nga pamilya. Nakahibalo mi unsay inyong masugatan. Tingali sa pinansyal o hagit sa panglawas. Mahimong usa kini ka krisis sa hugot nga pagtuo. Basin mabug-atan ra mo sa kinabuhi. Kon mahitabo kining mga butanga, gusto namo nga moduol mo ug makig-istorya namo. Motabang mi ninyo nga makabuntog niini. Karon, dili mi gusto nga makasamok sa inyong kinabuhi, apan gusto mi nga masayud mo nga kanunay mi nga anaa alang kaninyo. Ug samtang nagkauban kita, gusto nakong isulti ninyo bahin sa akong interbyu uban sa batan-on nga gihinganlan og Pablo.”
Pagkahuman sa istorya, miingon ko, “Dili mi gusto nga inyong sipyaton sa pagtabang ang inyong mga anak ug among mga apo sa pagsabut niining importanting kamatuoran.”
Mga kaigsoonan, ako karon nakaamgo sa mas makahuluganon nga paagi kon unsay gipaabut sa Ginoo kanako isip usa ka amahan ug apohan sa pag-establisar sa usa ka proseso sa pagtabang sa akong pamilya dili lang nga makadungog apan aron makasabut.
Samtang nagkatigulang ko, namalandong ko niining mga pulong:
O panahon, O panahon, ibalik ang kagahapon,
Bisan sa usa lang ka gabii nga ang mga anak anaa pa sa ilang linghod nga pangidaron!12
Kahibalo ko nga dili nako mabalik ang panahon, apan kini akong nasayran karon—nga walay sayo ra gayud kaayo ug walay ulahi na gayud kaayo—sa pagpangulo, paggiya, ug pag-agak sa atong mga anak, tungod kay ang pamilya hangtud sa kahangturan.
Ako mosaksi nga ang atong Langitnong Amahan nahigugma kanato pag-ayo nga Siya mipadala sa Iyang Bugtong Anak nga mabuhi nga usa ka mortal aron si Jesus makaingon kanato, “Akong naagian kon asa kamo karon, nakahibalo Ako unsay mosunod, ug Ako motabang ninyo unsaon sa pagbuntog niini.” Nasayud ako nga Siya mohimo. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.