Padayon sa Imong Pamaagi
Unaha ang Dios, bisan sa mga pagsulay nga inyong giatubang. Higugmaa ang Dios. Pagbaton og hugot nga pagtuo ngadto ni Kristo, ug isalig ang inyong kaugalingong ngadto Kaniya sa tanang mga butang.
Niadtong Marso 11, 2011, nagbarug ko sa plataporma sa estasyonan sa tren sa Tokyo Shinagawa aron sa pagbisita sa Japan Kobe Mission. Sa mga 2:46 sa hapon, usa ka 9.0 magnitude nga grabing linog miigo. Dili ko makahimo sa pagbarug tungod sa grabe nga pag-uyog, ug migunit ko og maayo sa ali sa hagdan. Ang mga suga sa duol nga mga kisame nagsugod sa pagpangatagak sa salog. Ang tibuok Tokyo natarantar.
Maayo gani, wala ko maangol, ug paglabay sa upat ka oras, nahuwasan ko pagkabalo nga luwas ang akong tibuok pamilya.
Sa telebisyon padayon ang pagpakita sa makalilisang, makapakurat nga mga video sa panghitabo. Usa ka dakong tsunami miigo ngadto sa dapit sa Sendai mission—mibanlas sa tanan nga maagian: mga sakyanan, balay, pabrika, ug umahan. Nakalitan ko sa subo nga mga hulagway, ug ako mihilak. Ug nag-ampo ko og maayo nga ang proteksyon ug tabang gikan sa atong Langitnong Amahan maanaa sa katawhan nga nagpuyo ning rehiyon nga gimahal kaayo nako.
Sa wala madugay, nakumpirma nga luwas ang tanang mga misyonaryo ug mga miyembro sa Simbahan. Hinoon, daghang mga miyembro ang naapektuhan, nawad-an og mga sakop sa pamilya, mga panimalay ug mga kabtangan. Kapin sa 20,000 ka mga tawo ang nangamatay, ang mga komunidad nangagun-ob, ug daghang tawo ang napugos sa pagbiya sa ilang mga panimalay tungod sa aksidente sa nuclear power plant.
Ang mga katalagman nga sama niini ang nagdala og dakong kadaut sa daghang bahin sa kalibutan karon, maoy hinungdan sa daghang kamatayon. Gipasidan-an kita nga ang mga katalagman, gubat, ug dili maihap nga mga kalisdanan sa kalibutan mahitabo.
Kon ang mga pagsulay nga sama niini kalit nga moabut kanato, kita makapangutana, “Nganong nanghitabo man kini kanako?” o “Nganong kinahanglan man ko nga mag-antus?”
Sa dugayng panahon human nga ako nakabig sa ebanghelyo, wala akoy klaro nga tubag sa pangutana “Nganong gihatagan man ko og mga pagsulay?” Nasabtan nako ang bahin sa plano sa kaluwasan nga kita pagasulayan. Hinoon, sa pagkatinuod, kon kabahin na niini nga pangutana, wala koy kusganong konbiksyon nga igong makatubag niini. Apan dihay miabut nga higayon sa akong kinabuhi nga ako usab nakasinati og dako nga pagsulay.
Sa dihang 30 anyos ko, mibisita ko sa misyon sa Nagoya isip kabahin sa akong buhat. Human sa miting, ang presidente sa misyon mabinationg mihan-ay aron ihatud ko sa mga elder ngadto sa airport. Hinoon, sa among pag-abut sa interseksyon sa ubos sa usa ka taas nga bungtod, usa ka dakong trak ang kusog kaayo nga nagdulhog sa among luyo. Mibangga kini sa likod sa among sakyanan ug miduso niini og kapin sa 20 metros paabante. Ang makahahadlok nga bahin niining tanan mao nga kini walay drayber. Ang likod sa among sakyanan napigsat sa katunga sa orihinal nga gidak-on. Maayo gani, ang mga elder ug ako nakalingkawas.
Hinoon, pagkasunod adlaw, nakasinati ko og sakit sa akong liog ug mga abaga ug nakaangkon og grabe nga sakit sa ulo. Gikan nianang adlawa di ko makatulog, ug napugos ko sa pagpakabuhi matag adlaw uban sa pisikal ug mental nga kasakit. Nag-ampo ko sa Dios nga unta ayohon ang akong kasakit, apan kini nga mga sintoma nagpabilin sulod sa 10 ka tuig.
Niining higayona, ang mga pagbati sa pagduha-duha mianam-anam usab sa pagsulod sa akong hunahuna, ug ako naghunahuna, “Nganong kinahanglan man ko nga mag-antus niining grabe nga kasakit?” Hinoon, bisan tuod ang matang sa pag-ayo nga akong gitinguha wala gihatag, naningkamot ko nga magmatinud-anon sa pagtuman sa mga sugo sa Dios. Nagpadayon ko sa pag-ampo nga makahimo ko sa pagsulbad sa akong mga pangutana mahitungod sa akong mga pagsulay.
Dihay miabut nga higayon nga nanlimbasug ko og bag-ong dugang personal nga isyu, ug naglibug ko tungod kay dili ko kahibalo unsaon pagsugakod niining bag-ong pagsulay. Nag-ampo ko alang sa tubag. Apan wala ko dayon makadawat og tubag. Busa miadto ko ug nakig-istorya sa usa ka kasaligan nga lider sa Simbahan.
Samtang nag-istorya mi, uban sa gugma diha sa iyang tingog, siya miingon, “Brother Aoyagi, dili ba ang imong katuyoan dinhi sa yuta mao man ang pagsinati niini nga pagsulay? Dili ba igo ang pagdawat sa tanan nga mga pagsulay niining kinabuhi kon unsa kini ug dayon isalig ang tanan ngadto sa Ginoo? Sa imong hunahuna dili ba masulbad kini nga problema kon mabanhaw na ta?”
Pagkadungog nako niini nga mga pulong, akong gibati ang Espiritu sa Ginoo nga kusog kaayo. Kadaghan na ko makadungog niini nga doktrina, apan karon lang ko klaro kaayo nga nakasabut niini sukad. Akong nasabtan nga mao kini ang tubag nga akong gitinguha gikan sa Ginoo sa akong mga pag-ampo. Klaro nakong natugkad ang plano sa Langitnong Amahan sa kaluwasan ug nakaangkon og bag-ong panabut niining importante nga baruganan.
Diha sa Abraham, ang Ginoong Dios mipahayag, “Ug kita mosulay kanila dinhi, aron pagsuta kon sila mobuhat ba sa tanan nga mga butang bisan unsa ang isugo sa Ginoo nga ilang Dios ngadto kanila.”1
Ang baruganan mao nga ang Dios kinsa naglalang sa mga langit ug yuta nasayud sa kinatibuk-ang katuyoan niini nga yuta, nga Siya adunay kamandoan ibabaw sa tanan nga mga butang diha sa mga langit ug yuta, ug nga aron sa pagpahinabo sa plano sa kaluwasan, Siya naghatag kanato og daghang lain-laing mga kasinatian—matawag nga, mga pagsulay—samtang kita ania dinhi sa yuta.
Ug ang Ginoo miingon sa mosunod ngadto ni Joseph Smith:
“Ikaw masayud, akong anak, nga kining tanan nga mga butang makahatag kanimo og kasinatian, ug alang sa imong kaayohan. …
“Busa, padayon sa imong pamaagi …, kay ang Dios mouban kanimo hangtud sa kahangturan.”2
Ang mga pagsulay dinhi sa yuta—lakip ang kasakit ug kamatayon—usa ka bahin sa plano sa kaluwasan ug kini mga kasinatian nga dili kapugngan. Gikinahanglan nato nga “[mo]padayon sa imong pamaagi” ug modawat sa atong mga pagsulay uban sa hugot nga pagtuo.
Hinoon, ang katuyoan sa atong mga kinabuhi dili lamang ang paglahutay sa mga pagsulay. Ang Langitnong Amahan mipadala sa Iyang Hinigugmang Anak, si Jesukristo, isip atong Manluluwas ug Manunubos, aron kita makabuntog sa mga pagsulay nga atong giatubang dinhi sa yuta; sa laing pagkasulti, Siya naghimo sa atong huyang nga mga butang nga mahimong malig-on,3 Siya mitubos sa atong mga sala ug sa atong mga kasaypanan, ug Siya naghimong posible alang kanato nga makaangkon sa pagka-imortal ug kinabuhing dayon.
Si Presidente Henry B. Eyring mipahayag: “Apan ang pagsulay nga giandam sa usa ka mahigugmaong Dios alang kanato dili aron masuta kon makalahutay ba kita sa kalisdanan. Kini aron masuta kon kita makalahutay ba niini pag-ayo. Kita makapasar sa pagsulay pinaagi sa pagpakita nga nahinumdom kita Kaniya ug sa mga sugo nga Iyang gihatag kanato.”4
Ang “padayon sa imong pamaagi” usa ka mahinungdanong pagpili panahon sa pagsulay. Ibaling ang kasingkasing ngadto sa Dios, ilabi na kon mag-atubang kita og mga pagsulay. Pagmapainubsanong mosunod sa mga sugo sa Dios. Pagpakita og hugot nga pagtuo nga ipahiangay ang mga tinguha ngadto sa kabubut-on sa Dios.
Atong ikonsiderar karon kadtong pagkadumbol sa lubot sa sakyanan didto sa Nagoya. Mahimo unta akong mamatay niadto nga aksidente. Bisan pa niana, pinaagi sa grasya sa Ginoo, ako milagrusong naluwas. Ug ako nasayud nga ang akong mga pag-antus alang sa akong pagkat-on ug sa akong pagtubo.5 Ang Langitnong Amahan mitudlo kanako og pasensya, sa pagpalambo og pagsabut, ug sa paghupay niadtong nag-antus. Nakaamgo niini, napuno ang akong kasingkasing sa mga pagbati sa pagpasalamat ngadto sa akong Langitnong Amahan alang niini nga pagsulay.
Unaha ang Dios, bisan sa mga pagsulay nga inyong giatubang. Higugmaa ang Dios. Pagbaton og hugot nga pagtuo ngadto ni Kristo, ug isalig ang inyong kaugalingong ngadto Kaniya sa tanang mga butang. Si Moroni mihimo sa mosunod nga saad sa ingon nga mga tawo: “Ug kon kamo molimud sa inyong mga kaugalingon sa tanan nga dili diosnon, ug mohigugma sa Dios uban sa tibuok ninyo nga gahum, hunahuna ug kusog, niana ang iyang grasya igo alang kaninyo, nga pinaagi sa iyang grasya kamo mahimo nga hingpit diha kang Kristo.”6
Kinasingkasing akong mopamatuod nga ang Dios nga Amahan ug Iyang Pinalanggang Anak, si Jesukristo, buhi ug nga ang mga saad sa Dios ngadto kanila kinsa “[mo]padayon sa imong pamaagi” ug mohigugma Kaniya matuman bisan taliwala sa mga pagsulay, sa sagradong pangalan ni Jesukristo, amen.