Mga Pagpamalandong
Ang Katapusang Panihapon ni Melva
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
“Gusto ka nga moambit sa sakrament?” Gipangutana nako ang akong himatyon nga inahan.
Paghulagway pinaagi ni Christopher Thornock
Ang akong inahan nabuhi og 92 anyos ug bag-ohay lang nga namatay. Didto siya sa ospital sa dihang nakahukom ang mga doktor nga wala nay laing mahimo gawas ang pagpabilin niyang komportable kutob sa mahimo hangtud nga mamatay siya.
Samtang ang mga pagpangandam gihimo aron dad-on na siya sa balay, duha ka mga kalalakin-an gikan sa usa ka lokal nga ward ang misulod sa kwarto ug nangutana nako kon gusto ba sa akong inahan nga moambit sa sakrament. Pirmero ako silang giingnan, “Dili, salamat na lang.” Maglisud og tulon si mama. Dayon miingon ko, “Kadali lang, ako siyang pangutan-on.” Mipaduol ko sa iyang dunggan ug miingon, “Dunay duha ka mga naghupot sa priesthood dinhi. Gusto ka nga moambit sa sakrament?” Sa maluyahon apan klaro nga tingog mitubag siya, “Oo.”
Human sa panalangin, mikuha ko og usa ka piraso nga pan gikan sa tray, mipikas og gamay, ug hinay nga mibutang niini sa iyang ba-ba. Gisulayan niya kini pag-usap og taud-taud, ug hilum kong nangayo og pasensya sa mga lalaki tungod kay nadugay-dugay kini. Ilang gipaniguro nako nga OK ra kadto. Human sa ikaduhang pag-ampo, mikuha ko og gamayng plastik nga sudlanan sa tubig ug gibutang kini sa iyang ngabil. Miinom ra siya og gamay, apan nasurprisa ko kon unsa siya ka maayong mitulon niini.
Gipasalamatan nako ang mga kalalakin-an, ug mibiya sila paingon sa laing kwarto. Malinawong namatay ang akong mama paglabay sa usa ka oras.
Sa misunod nga mga adlaw, nakaamgo ko kon unsa kasagrado sa gutlo nga gitugot nga masaw-an nako uban sa akong inahan. Ang katapusang butang nga iyang nabuhat niining kinabuhia mao ang pag-ambit sa sakrament. Ang katapusang pulong nga iyang nalitok mao ang “Oo”—oo sa pagdawat sa sakrament, oo sa paghalad sa iyang sakripisyo sa “usa ka masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu” (3 Nephi 9:20), oo sa pagdala nganha sa iyang kaugalingon sa ngalan ni Jesukristo ug sa pagsaad nga kanunayng mahinumdom Kaniya, oo sa pagdawat sa Iyang Espiritu. Ang katapusang mga butang nga miagi sa iyang ngabil mao ang mga simbolo sa sakrament.
Unsa kaha kanindot ang iyang katapusang panihapon alang kaniya! Bisan kon luya na kaayo sa paglihok o sa pagsulti, unsa kaha kalagsik ang iyang pamati diha kang Kristo! Unsa kaha kamapasalamaton ang iyang gibati alang sa Iyang matubsanon ug makahatag og katakus nga gahum, nga nakapatunhay kaniya agi niadtong katapusang mga gutlo sa iyang mortal nga panaw ug gipadangat kaniya ang paglaum sa kinabuhing dayon.
Matag semana samtang moambit kita sa sakrament, hinaut nga kitang tanan magmapasalamaton alang sa oportunidad nga duna kita aron mabag-o ang atong mga pakigsaad ug mobati sa pagpasaylo ug grasya samtang naningkamot kita nga mas mahisama sa atong Amahan sa Langit ug sa Iyang Anak, si Jesukristo. Nan ang pan ug ang tubig mahimo nga alang kanato, ingon nga kini alang sa akong inahan, “tam-is labaw sa tanan nga tam-is, … ug putli labaw sa tanan nga putli” (Alma 32:42).