Wij spreken over Christus
Het is niet te laat voor een tweede kans
De auteur woont in Virginia (VS).
De vader van een van mijn leerlingen die niet zo goed haar best deed, zei tegen zijn dochter: ‘Het is niet te laat om beter je best te doen.’ De Heer geeft ons dezelfde boodschap.
Illustratie Kelley McMorris
Sandra was een van mijn leerlingen in de klas Engels voor gevorderden. Het schooljaar was enkele weken daarvoor begonnen en ze had nog helemaal geen huiswerk gedaan. Ze had alleen maar aan haar bureau zitten dagdromen. Ze bedacht allerlei excuses om duidelijk te maken waarom ze haar huiswerk niet gedaan had. Ze liet duidelijk zien dat ze niet in die klas voor gevorderden thuishoorde.
Haar decaan en ik besloten Sandra, haar vader en enkele andere leerkrachten voor een gesprek uit te nodigen. We wilden met haar vaststellen wat ze moest doen: de klas voor gevorderden verlaten en gewone lessen gaan volgen? Maar de belangrijkste vraag die ons allen bezighield, luidde: konden we Sandra op de een of andere manier helpen?
Omdat ik ervan overtuigd was dat Sandra voldoende kansen had gehad om beter haar best te doen, maar ervoor had gekozen om te falen, begon ik vrij somber aan het gesprek. Vanbinnen hoopte ik dat ze naar een andere klas zou gaan zodat ik me over haar geen zorgen meer hoefde te maken. Ik vond dat ik mijn uiterste best had gedaan en dat het nu eigenlijk te laat was.
Tijdens het gesprek konden we aan haar lichaamstaal zien dat ze zelf ook aan haar capaciteiten twijfelde. Ze staarde naar de tafel toen ik over haar falen met haar Engels sprak. Toen de geschiedenisleerkracht zei dat Sandra ook in haar klas slecht presteerde, zakte ze verder onderuit in haar stoel en zag ik de tranen over haar wangen rollen.
Ik had medelijden met Sandra en probeerde haar en haar vader uit te leggen dat als ze dit moeilijke vak met succes wilde volgen, ze haar gedrag, waardoor ze zo diep in de put was terechtgekomen, moest veranderen. En dat zou heel moeilijk zijn.
Een boodschap van haar vader
De decaan wendde zich tot haar vader, een man die zelf niet veel geleerd had en zich op de school duidelijk niet op zijn gemak voelde. De decaan vroeg of hij de leerkrachten iets wilde vragen. Hij zei van niet en bedankte ons voor alles wat we voor Sandra hadden gedaan. Maar toen zei hij dat hij wel iets tegen zijn dochter wilde zeggen.
Ik kreeg een knoop in mijn maag. Ik had gesprekken meegemaakt waarbij de ouders boos op hun kinderen werden en in aanwezigheid van de leerkrachten en de decaan tegen ze uitvielen en zeiden dat ze lui waren, niet opletten en niet gemotiveerd waren. Ik zette me schrap.
Maar tot mijn verbazing hoorde ik iets anders. De nederige vader van Sandra wendde zich tot zijn 16-jarige dochter, die door schaamte en spijt was overweldigd, en zei: ‘Het is nog niet te laat. Het is nog niet te laat om je best te doen. Het is echt nog niet te laat.’
Na dat gesprek was ik dankbaar voor zijn liefdevolle reactie, maar ik was bang dat hij niet begreep wat zijn dochter allemaal moest doen om haar achterstand in te halen. Het leek onmogelijk. Ik hoorde later dat ze met haar geschiedenislessen was gestopt, maar met mijn Engelse lessen doorging.
Toen ik later in gebed neerknielde, dacht ik na over mijn eigen tekortkomingen en vroeg ik mijn hemelse Vader om vergeving. Ik besefte hoeveel ik van de vader van Sandra kon leren. Ik had ook weleens gevoelens van onzekerheid en ontoereikendheid gehad en mezelf afgevraagd of ik een tweede kans verdiende. Op zulke momenten koos de Heer er ook voor om niet tekeer te gaan, maar me gerust te stellen: ‘Het is nog niet te laat, lieve dochter. Het is nog niet te laat.’
De boodschap van het evangelie
Hoe vaak geloven we niet de boodschap van de tegenstander dat er geen hoop meer is? Maar de profeten zeggen het tegenovergestelde. Jesaja zegt: ‘Laat hij zich bekeren tot de Heere, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig’ (Jesaja 55:7). Mormon voegt daar zijn getuigenis aan toe: ‘Maar zo dikwijls als zij zich bekeerden en vergeving zochten, met een oprechte bedoeling, ontvingen zij vergeving’ (Moroni 6:8). Het mooie van het evangelie is dat het nooit te laat is. Hoe vaak we ook om vergeving vragen, door de verlossing van de Heer kunnen we altijd opnieuw beginnen.
Sandra kreeg de motivatie om opnieuw te beginnen en maakte langzaam maar zeker vooruitgang. De verandering was niet gemakkelijk. Het vroeg dagelijkse inspanning om haar slechte gewoonten te overwinnen. Maar ze zag de resultaten: langzaam maar zeker haalde ze betere cijfers.
Vanuit het evangelisch perspectief is ons eindcijfer geen weerspiegeling van hoelang we hebben aangemodderd of hoe diep we in de put hebben gezeten. Maar de Heer zal ons oordelen volgens de richting die we zijn opgegaan, hoe we ons hebben bekeerd en hoe we ons op de verzoening van de Heiland hebben verlaten.
Door mijn beperkte begrip twijfelde ik eraan of Sandra in staat zou zijn om haar zwakheden te overwinnen. Maar onze volmaakte Vader verliest nooit de hoop dat zijn kinderen in staat zijn om zich in Christus te vervolmaken en het eeuwig heil te ontvangen. Het maakt niet uit hoe ver we zijn afgedwaald. Hij gaat altijd naar die enkeling op zoek. De Heer smeekt ons om niet als een vreemdeling in zonde rond te dwalen, maar om hoopvol naar Hem op zoek te gaan en de zegeningen van zijn eeuwige verzoening in ontvangst te nemen. Het is echt nooit te laat.