‘Laten wij zelfredzaam en onafhankelijk zijn’
Als heiligen der laatste dagen over de hele wereld zich de beginselen en leer van zelfredzaamheid van de kerk eigen maken, worden ze gezegend met ‘meer hoop, gemoedsrust en vooruitgang’.
Voordat Peter zich liet dopen, had hij het grootste deel van zijn volwassen leven financieel succes nagejaagd. Aan de buitenkant leek het alsof hij dat gevonden had. Hij had tenslotte verschillende bedrijven gehad en geleid.
Toen een lid van de kerk in West Midlands in Engeland Peter vroeg om in het kader van een zelfredzaamheidsinitiatief van de kerk een cursus over persoonlijke financiën te volgen, betwijfelde hij of die bijeenkomsten hem iets te bieden hadden. Maar al gauw zag Peter in dat er op deze bijeenkomsten juist nog veel voor hem te leren viel.
‘De cursus gaat niet alleen over financiën; dat is maar één kant van het verhaal’, zegt hij. ‘Het belangrijkste voor mij was dat ik geloof in onze hemelse Vader leerde hebben; geloof dat Hij ons alle stoffelijke zegeningen geeft en de deur naar ware zelfredzaamheid voor ons openzet, als we zijn geestelijke leiding volgen.’
Tijdens deze cursus over financiën leerde Peter praktische dingen zoals de gezinsuitgaven bijhouden, een budget maken en zich er aan houden, schulden verminderen en sparen voor de toekomst. Samen met geloof in Jezus Christus en hard werken hielpen deze vaardigheden Peter en zijn vrouw om een grote schuld af te betalen.
‘Ik voel me nu aanzienlijk lichter en vrijer zonder de angst waarin je bij schuld en financiële wanorde leeft’, zegt hij. ‘Ik voel hoe onze hemelse Vader ons overvloedig zegent op een manier die ik nooit eerder heb ervaren. Ik heb geleerd mij tot Hem te richten en naar zijn antwoord te luisteren als ik hulp nodig heb bij mijn materiële zaken.’
Zelfredzaamheidsinitiatief
Zelfredzaamheid is meer dan een goede baan, een voedselvoorraad of geld op de bank hebben. Zelfredzaamheid is ‘iemands vermogen, vaste voornemen en streven om in de geestelijke en materiële levensbehoeften van zichzelf en zijn of haar gezin te voorzien. Naarmate leden [van de kerk] zelfredzamer worden, zijn ze beter in staat om anderen te dienen en verzorgen’1; werken wordt dan het leidende beginsel in hun leven.
President Thomas S. Monson houdt ons voor: ‘Zelfredzaamheid is het gevolg van ons werk en is fundamenteel in alle andere welzijnspraktijken. Het vormt een essentieel element in ons geestelijke en materiële welzijn. […] “Laten we werken voor wat we nodig hebben. Laten we zelfredzaam en onafhankelijk zijn. Het heil kan door geen enkel ander beginsel verkregen worden. Ons heil is een individuele zaak, en wij moeten ons eigen heil uitwerken, zowel in materieel als in geestelijk opzicht.”’2
Onder leiding van hun plaatselijke priesterschapsleiders hebben meer dan 500.000 heiligen der laatste dagen in meer dan 100 landen sinds 2014 aan hun zelfredzaamheid gewerkt. De kerk introduceert dit initiatief nu in heel Noord-Amerika.
Daarbij worden cursussen en hulpmiddelen aangeboden ‘zodat de kerkleden de beginselen geloof, scholing, hard werken en vertrouwen op de Heer kunnen leren en in praktijk brengen. Als we deze beginselen aanvaarden en naleven, zo zegt het Eerste Presidium, zijn we ‘beter in staat om de stoffelijke zegeningen te ontvangen die de Heer ons heeft beloofd.’3
Gelukkig en hoopvol
Maria Edilene Romão was alle hoop verloren. Ze kon geen werk vinden, ze was een alleenstaande moeder en ze moest haar kinderen te eten geven.
Toen nodigden twee leden van haar wijk in Santa Catarina (Brazilië) haar uit voor een bijeenkomst over zelfredzaamheid. Aan het einde van de bijeenkomst schreef Maria zich in voor een cursus om haar te helpen bij het vinden van een baan.
‘Voor de eerste keer in mijn leven gelóófde ik in mijn toekomst; dat ik mijn gezin kon onderhouden’, weet ze nog. ‘Ik was ervan overtuigd dat ik met de cursus over zelfredzaamheid mijn leven zou veranderen.’
En dat gebeurde ook.
De daaropvolgende 12 weken stortte Maria zich op de bijeenkomsten, de cursus en de afspraken die ze met zichzelf maakte. Met nieuwe energie werkte ze aan haar doelen. Ze oefende vaardigheden voor sollicitatiegesprekken. Binnen twee weken had ze een uitnodiging voor een veelbelovend gesprek. Door dat gesprek kreeg ze een baan.
‘Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn’, zegt Maria, die nu eindelijk goed voor haar gezin kan zorgen. ‘Ik ben nu gelukkig, gemotiveerd, geduldig en hoopvol. Ik geloof dat onze hemelse Vader leeft en van me houdt. Ik weet dat als ik mijn geloof in Jezus Christus oefen, ik word gezegend.’
‘Het allerbeste hulpmiddel’
‘Zelfredzaamheid [dient] een hoger doel’, zegt ouderling Robert D. Hales van het Quorum der Twaalf Apostelen. ‘Ons ultieme doel is als de Heiland te worden, en dat doel komt dichterbij door ons onzelfzuchtige dienstbetoon aan anderen. Ons vermogen om anderen te helpen wordt vergroot of verkleind door de mate van onze zelfredzaamheid.’
‘Alleen als we zelfredzaam zijn,’ voegt ouderling Hales toe, ‘kunnen we het voorbeeld van de Heiland waarlijk volgen en anderen dienen en tot zegen zijn.’4
Sergio Galbuchi kwam daar ook achter, toen hij kort na zijn roeping als zelfredzaamheidsspecialist van de ring zijn eigen bedrijf opzette. Gewapend met het geloof, de vaardigheden en de kennis die hij als comitélid had opgedaan, openden Sergio en zijn vrouw, Sylvia, een winkel in Buenos Aires met handwerk en delicatessen uit Argentinië.
‘Ik denk dat zelfredzaam worden een manier is om geloof te oefenen’, zegt Sergio. Aanvankelijk liep de winkel niet zoals hij en Sylvia hadden gehoopt, dus geloof bleef in hun onderneming centraal staan. Maar in afwachting van betere tijden werkten ze hard en waren ze hun klanten tot zegen met hun producten en hun zendingswerk.
‘We leren veel mensen kennen’, vertelt Sergio. ‘En we hebben de gelegenheid gehad om exemplaren van het Boek van Mormon weg te geven.’
Aanvankelijk koos het zelfredzaamheidscomité tien leden in Sergio’s ring die hulp bij zelfredzaamheid nodig hadden. Maar toen gingen de bisschoppen zich ermee bemoeien.
‘We weten nu van 35 mensen dat ze hulp nodig hebben’, zei Sergio over het uitdijende project. ‘Hun bisschop heeft hen individueel voor de cursus uitgenodigd.’
Hun geloof bloeide op, ze brachten waar nodig veranderingen aan en ze pasten nieuwe vaardigheden toe.
‘Elke keer dat ik met priesterschapsleiders spreek, probeer ik hun duidelijk te maken dat dit het meest geweldige hulpmiddel is dat we ooit van het Eerste Presidium hebben gekregen’, voegt Sergio daaraan toe. ‘Het is veel beter dan mensen geld geven. De leerstof is ook duidelijker dan veel van het materiaal dat ik aan de universiteit onder mijn neus kreeg.’
Het belangrijkste is wel dat zij die de 12-weekse zelfredzaamheidscursus afmaken, betere discipelen van Jezus Christus worden en leren hoe ze hun vaardigheden kunnen gebruiken om het koninkrijk van God op te bouwen.
‘Deze [zelfredzaamheids]groep richt zich niet alleen maar op ons bedrijf; zij richt zich op onze relatie met God en anderen’, zegt Sergio. ‘We zijn door de drie maanden op deze cursus betere discipelen van Jezus Christus geworden. En misschien worden we door een eigen bedrijf zelfredzamer, maar uiteindelijk gaat het om het dienen.’
Groei en actie
‘Het is altijd een belangrijke leerstelling onder de heiligen der laatste dagen geweest’, heeft President Joseph F. Smith (1838–1918) gezegd, ‘dat een godsdienst die niet de macht heeft om de mensen in materieel opzicht te redden en ze hier welvarend en gelukkig te maken, ook niet kan garanderen dat ze geestelijk gered worden en in het leven hierna worden verhoogd.’5
Het hoeft ons dus niet te verbazen dat we door het stoffelijke te versterken ook het geestelijke versterken. Ouderling David en zuster Theresa Nish, die op de Solomon Eilanden een zelfredzaamheidszending hebben vervuld, hebben dat verband met eigen ogen onder de leden van de kerk daar gezien.
‘Geestelijke groei en tempelbezoek zijn duidelijk toe te schrijven aan de beginselen, vaardigheden en gewoonten die in Mijn fundament worden onderwezen en aan de complete uitleg in Mijn pad naar zelfredzaamheid’, zeggen ze over het cursusmateriaal. ‘Daardoor kunnen mensen zowel geestelijke als stoffelijke vooruitgang maken, en dat leidt weer tot geestelijke en stoffelijke zelfredzaamheid.’
Cheryl Redd, begeleider zelfredzaamheid in Utah (VS), legt uit hoe de geestelijke beginselen in de cursus haar in stoffelijke zin vooruit hebben geholpen: ‘Ik besefte dat deze beginselen en dit fundament voor alle aspecten van ons leven gelden. Deze workshops hebben me geholpen om me meer te richten op mijn taken als vrouw en moeder. Ik heb nu de middelen in handen om onze gezinsfinanciën beter te overzien. Ik zie nu dat samen met onze man of vrouw de gezinsfinanciën beheren ook een soort bedrijf is. We hebben deze hulpmiddelen in ons gezin nodig om vooruit te komen.’
In de hele kerk vertaalt deze visie zich in meer getrouwheid en geestelijke kracht. Leden zijn er nu meer toegewijd door in hun kerkbezoek en tiende betalen, en ze blijven tempelwaardig.
‘Ik besefte dat het iets voor mij was’, zegt nieuw lid George Echevarría over het zelfredzaamheidsinitiatief. George, taxichauffeur in Peru, zegt dat hij mede door het initiatief een getuigenis van het evangelie heeft gekregen en de drang om zichzelf te verbeteren. Nu hoopt hij op een carrière als elektricien zodat hij de kleine mototaxi’s waarin hij jaren heeft gereden, kan repareren.
‘We moeten niet gaan zitten wachten tot het naar ons toekomt’, zegt hij. ‘We moeten zelf het heft in handen nemen.’
‘U wordt erdoor gezegend’
Over de hele wereld ontvangen heiligen der laatste dagen de door de Heer beloofde zegeningen door gemotiveerd de beginselen van geestelijke en stoffelijke zelfredzaamheid te bestuderen, zich eigen te maken en toe te passen. Hoewel iedereen er zijn of haar voordeel mee kan doen, is het initiatief vooral waardevol voor mensen bij wie de stoffelijke en geestelijke zelfredzaamheid ontbreekt of versterkt moet worden. Het Permanent studiefonds ondersteunt het zelfredzaamheidsinitiatief door mensen die een opleiding op het oog hebben daarvoor financiële hulp te geven.
De Schriften beloven dat de Heer ons in ons streven naar zelfredzaamheid zal helpen. Hij heeft gezegd: ‘Het is mijn bedoeling voor mijn heiligen te zorgen’ (LV 104:15).
Het Eerste Presidium heeft daarover gezegd: ‘Deze openbaring is een belofte van de Heer dat Hij stoffelijke zegeningen zal verstrekken en de deur naar zelfredzaamheid open zal doen. Dat houdt in dat wij in het levensonderhoud van onszelf en ons gezin kunnen voorzien.’
Als we deze beginselen bestuderen, toepassen en onze gezinsleden onderwijzen, belooft het Eerste Presidium: ‘[u] wordt daardoor gezegend. U leert dan wat u moet doen op uw pad naar meer zelfredzaamheid. Dan wordt u gezegend met meer hoop, gemoedsrust en vooruitgang.’6