Onder heiligen der laatste dagen
Een gezinsgeschenk voor de Heiland
Tegen december begon ik mij op de drukte van het kerstseizoen voor te bereiden. De vier vorige jaren hadden we het kerstfeest bij ons thuis gehouden, maar dit jaar werd het me te veel. Toen ik met mijn echtgenoot besprak wat er allemaal moest gebeuren, zoals geschenken kopen, voedsel bereiden en nog veel meer, besloten we het kerstfeest af te gelasten en deze Kerst iets anders te doen. We wilden iets doen als geschenk voor onze Heiland.
In december hielden we gezinsavonden over het leven van Jezus Christus, gingen we naar de tempel en planden we dienstbetoonprojecten met ons gezin in. Mijn man was toen nog bisschop en we besloten dat we op Kerstmis voor alle weduwen uit de wijk zouden zingen. We begonnen als gezin verschillende lofzangen te oefenen die we zouden zingen. Mijn kinderen zongen het liefst ‘Geen wieg voor een Koning’ (Lofzangen, nr. 144).
Op kerstavond maakten we kaarten met een bijzondere kerstboodschap en snacks om op ons bezoek mee te nemen. Ik was blij om te zien dat ons gezin anderen zo eensgezind, blijmoedig en vol liefde diende. Ik kon de geest van Kerstmis voelen.
Op eerste kerstdag stonden onze kinderen van ongeduld te trappelen om de bezoeken af te leggen. Bij elk huis dat we bezochten, werden we blijer en het leek alsof we de lofzangen steeds mooier uitvoerden. Toen we bij de laatste woning aankwamen, leek het alsof er niemand thuis was. We wachtten enkele minuutjes en de kinderen werden onrustig. Uiteindelijk deed een oudere weduwe in haar zondagse kleding en met haar haren netjes gekamd de deur open. Toen zij ons zag, schoten de tranen in haar ogen. Ik raakte ook ontroerd en kon nauwelijks zingen.
Toen we terug naar huis gingen, zei onze vijfjarige dochter dat ze niet naar huis wilde gaan, maar wilde blijven zingen. Vóór ik kon reageren, zei mijn negenjarige: ‘We gaan gewoon volgend jaar opnieuw!’
Dit was een onvergetelijke Kerst voor ons gezin, omdat we anderen konden verheffen en onze liefde voor Jezus Christus konden tonen. Toen ik aan de gebeurtenissen van die dag terugdacht, voelde ik de liefde van de Heer en herinnerde me zijn woorden: ‘Voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan’ (Mattheüs 25:40).