“Kwonaaj ke Itok n̄an Peptaij eo Aō?”
Rijeje eo ej jokwe ilo Kent, England, im Utah, USA.
Oliver eaar kōņaan ekkelo̧k kake jān ioon bōro̧o̧j eo bwe aolep England en ron̄!
“Ejjeļo̧k armej en kajeko̧o̧n eok kōn am̧ likao, a kwōn juon jon̄ak n̄an ro rej tōmak” (1 Timote 4:12).
Oliver ekar jab maron̄ kōttar an wiik eo eļļāļo̧k. Wiik eo tok juon eaar juon raan eļap ekar kōttare jān ke eaar emen an iiō. Eaar tōn kar peptaij.
Oliver eaar kanooj laudin̄din̄ kōn peptaij eo an jon̄an eaar kōņaan ekkelo̧k kake jān ioon bōro̧o̧j eo n̄an aolepān England bwe en ron̄! Eaar jab maron̄ kōttar n̄an jiron̄ eo m̧ōttan Dylan ilo jikuuļ.
“Ijjab tōmak. Raan in peptaij eo aō āliktata enan̄in tōpraktok,” Oliver eaar ba. “Enaaj lukkuun aiboojoj!”
“Iaar ļōmņak nin̄nin̄ ro wōt rej peptaij.” Dylan eaar āinwōt etarpok.
“Ajri ro raikuj in ruwalitōk aer iiō n̄an peptaij ilo Kabun̄ eo an Jisōs Kraist im Armej ro Rekwojarjar ilo Raan-ko Āliktata,” Oliver eaar ba. “Ej Kabun̄ eo aō.”
“Em̧m̧an” Dylan eaar ba.
Ejjab to eaar wōr juon an Oliver ļōmņak. “kwonaaj ke itok n̄an peptaij eo aō?”
“Aaet,” Dylan eaar ba. “Bōtaab ij aikujin kajjitōk ippān jinō im jema.”
“OK!”
Oliver eaar laudin̄din̄ bwe Dylan emaron̄ itok n̄an peptaij eo an. Menin eaar leļo̧k n̄an e ar juon ļōmņak. “Ijjab kōņaan wōt kwaļo̧k peptaij eo aō ippān baj juon wōt m̧ōtta. Ikōņaan kūr jon̄an lōn̄ in armej eo wōt imaron̄!” Oliver eaar ekairirļo̧k n̄an m̧weo im̧ōn im kar jiron̄ Jinen eaar wōr juon an karōk.
Ilo Jabōt in jitļo̧k eo m̧okta jān peptaij eo an, Oliver eaar jino karōk eo an. Eaar kwaļo̧k naan in kam̧ool eo an ilo lokatok eo; innām ear ba, “N̄aij peptaij Jādede in tok, im ikōņaan bwe aolep ren itok! Kom̧ naaj ke jouj im kūr jabdewōt kom̧ jeļā ejjab juon membōr, ak eo ejjab itok n̄an jar, n̄an iien peptaij eo aō?” Eaar en̄jake āinwōt juon mijenede Eaar lukkuun em̧m̧an en̄jake jab eo ippān!
Ilo wiik eo tok juon, Oliver eaar karuwaineneik ro m̧ōttan, ro uwaan baam̧le eo, im rūkaki ro an n̄an iien peptiaj eo an.
“Enaaj ļap meļeļe in n̄an n̄a eļan̄n̄e kom̧ naaj maron̄ itok!” eaar jiron̄ er.
Ke eaar epaaktok Jādede eo, Oliver eaar jino ļōmņak ewi lōn̄ in armej ro renaaj lukkuun jedetok. Ta eo eļan̄n̄e raar aolep lukkuun poub ak jab kōņaan itok?
Eaar kōm̧m̧ane juon jar ekadu bwe diktata jet armej ro eaar karuwaineneik er renaaj kar itok. Innām eaar bōjrak an inepata kōn wōn ro remaron̄ jetetok. Eaar jeļā eaar kōm̧m̧ane juon men em̧m̧an kōn karuwaineneik er. Ijello̧kin, men eo eaorōk tata kōn raan eo eaar kōn aō peptaij.
Ke eaar tōparļo̧k m̧ōn jar eo ilo raan in peptaij eo an, Oliver eaar pen an tōmak kōn mejān. Elōn̄ iaan ro m̧ōttan raar pād ijo n̄an rie e. Em̧ool eaar lo elōn̄ armej ro eaar jab jeļā kajier. Eaar jeaaļ ke Dylan eaar deļo̧n̄ļo̧k ippān jinen im jemen.
Ke eaar iien n̄an peptaij, Oliver eaar tuwaakļo̧k n̄an dān eo emeņeņ. Jemen eaar jibwe pein, āinwōt aer kar kōmālmel. Innām eaar ba jar in peptaij eo ekadu im lelaļļo̧k Oliver n̄an dān eo. M̧okta jān an kar jeļā, Oliver eaar jutak lōn̄tak bar juon alen—aeņak im ūjō. Eaar jeļā eaar ļoor waanjon̄ak eo an Jisōs.
Ālkin an Oliver kar jānij n̄an nuknuk ko rem̧ōrā, jemen im jet em̧m̧aan ro raar kapen e juon uwaan Kabun̄ in im leļo̧k n̄an e juon kōjeraam̧m̧an ejenolo̧k, ijo raar kūr e n̄an bōk menin letok eo an Jetōb Kwojarjar. Ālkin wōt, Oliver eaar kajjitōk eļan̄n̄e emaron̄ kwaļo̧k naan in kam̧ool eo an.
“Kom̧ kanooj in em̧m̧ool kōn ami itok n̄an rie eō ilo rainin aō eaorōk. Eļap meļeļe in n̄an n̄a,” Oliver eaar ba. “Ij kam̧m̧oolol kōn aō peptiaj, im ij tōmak en̄in ej Kabun̄ eo an Kraist ioon laļ in.”
Ālkin wōt, armej ro raar itok n̄an n̄an kōjeraam̧m̧an Oliver.
“Kom̧m̧ool kōn am̧ karuwaineneik eōk!” Dylan eaar ba. “Eaar wōr juon aō en̄jake em̧m̧an itulowa.”
“Aolep raar kanooj in jouj!” Jinen Dylan eaar ba. “Kōm kar lukkuun in en̄jake ruwainene.”
Joten eo, Jema eaar jijet ilo jabōn kein kiki eo an Oliver. “Juon raan em̧m̧an!” Jemān ekar ba.
Oliver eaar em̧ajidjid. “Ij m̧ōņōņō iaar maron̄ kwaļo̧ke ippān ro m̧ōtta.”