2019
Զրույց պոռնոգրաֆիայի մասին. ինչպես պաշտպանել, արձագանքել և բուժել
Հոկտեմբեր 2019


Զրույց պոռնոգրաֆիայի մասին. ինչպես պաշտպանել, արձագանքել և բուժել

Պոռնոգրաֆիայի դեմ պայքարին նվիրված Սոլթ Լեյք Սիթիում 2018 թվականին տեղի ունեցած Յուտայի կոալիցիայի համաժողովի ելույթից:

Սիրո այս երեք դրսևորումները կարող են օգնել մեր երեխաներին, եթե նրանք առնչվեն պոռնոգրաֆիայի հետ:

mother and daughter hugging

Լուսանկար Getty Images-ից, օգտագործվել է պատկերազարդման նպատակով, մոդելների օգնությամբ:

Ես ցավով եմ արձանագրում պոռնոգրաֆիայի ազդեցության մասին, նույնիսկ մեր հասարակության ամենակրտսեր խմբի՝ մեր երեխաների շրջանում: Հսկայական տարածում գտած պոռնոգրաֆիան կարող է հանգեցնել ամոթի, խաբեության, խեղաթյուրված զգացմունքների, ինքնավստահության կորստի, ճնշող կախվածության և ժամանակի, մտքի ու էներգիայի բացարձակ սպառման: Բոլորիս համար՝ ծնողների, ընտանիքների, ուսուցիչների, ղեկավարների, չափազանց կարևոր է տեսնել, գնահատել և պաշտպանել մեր երեխաներին ու երիտասարդներին:

Սերը մեծագույններից է Աստծո պարգևների շարքում: Աստծո հանդեպ և մերձավորի հանդեպ սերը Հիսուս Քրիստոսի կողմից մեզ տրված երկու մեծագույն պատվիրաններն են: Սերն, իմ կարծիքով, նաև մեր ամենամեծ զենքն է պոռնոգրաֆիայի դեմ պայքարում:

Իրոք, ինչպես հայտնի խոսքում է ասվում՝ «պոռնկությունը սպանում է սերը», բայց եկեք նաև հիշենք, որ սերը սպանում է պոռնկությունը: Դա չի նշանակում, որ մեկ ուրիշի հանդեպ մեր սերը կարող է փոխել նրա կախվածությունը կամ նույնիսկ՝ վարքը: Բայց սերը կարող է շարժառիթը լինել այն բանի, թե ինչպես ենք մենք պատրաստում, ինչպես ենք արձագանքում, ինչպես ենք լսում, հատկապես մեր երեխաներին: Եթե մենք այս ժանտախտն աշխարհից վերացնելու հույս ունենք, ապա սերը պետք է լինի մեր բոլոր ջանքերի թե՛ ակունքում, և թե՛ հիմքում:

Կցանկանայի դիտարկել սիրո երեք դրսևորումներ, որոնց վրա, հուսով եմ, կկենտրոնանանք, կընդունենք դրանք և կկիրառենք: Այս երեք դրսևորումները կապված են երեք փուլերի հետ, երբ երեխաները բախվեն պոռնոգրաֆիայի հետ:

Առաջին, մենք ասում ենք «ես քեզ սիրում եմ», իսկապես պաշտպանելով նրանց: Երկրորդ, մենք ասում ենք «ես քեզ միևնույն է սիրում եմ», այսպես արձագանքելով պոռնոգրաֆիայով նրանց տարված լինելուն, անկախ նրանից՝ դա կանխամտածված է եղել, թե՝ չմտածված: Եվ երրորդ, մենք ասում ենք «ես քեզ միշտ կսիրեմ», սիրով աջակցություն ցուցաբերելով նրանց, երբ նրանք ձգտում են բուժվել, եթե անհաղթահարելի կերպով դիտել են կամ կախվածության մեջ են ընկել դրանից: Բոլոր փուլերում սերն է կարևոր բանալին:

1.Պաշտպանություն. «Ես քեզ սիրում եմ»

Ձեր մտքում մի երեխայի պատկերացրեք, ում դուք սիրում եք: Երբ այդ երեխային ասում եք «ես քեզ սիրում եմ», ի՞նչ է դա նշանակում: Ըստ էության, դա նշանակում է, որ մենք պաշտպանություն ենք ապահովում, որպեսզի կարողանանք օգնել նրանց, ում սիրում ենք, որ լավ մարդ դառնան և դիմակայեն կյանքի մարտահրավերներին: Պաշտպանության նպատակներից մեկն է՝ ստեղծել ամուր, վստահելի, շարունակական հարաբերություններ: Այսպիսի հարաբերությունները մոտեցնում են մեզ մեր երեխաների հետ: Երբ կառուցում ենք ամուր, վստահելի հարաբերություններ և պաշտպանում մեր երեխաներին ու թոռներին կամ որևէ այլ երեխայի, մենք ապահով դաշտ ենք ստեղծում նրանց համար, որ միշտ դիմեն: Այս պաշտպանությունն օգնում է նրանց հասկանալ, թե ովքեր են իրենք և հասկանալ իրենց հարաբերություններն Աստծո հետ: Սիրված և գնահատված զգալն օգնում է երեխաներին պատկերացում կազմել և ապավինել հոգատար Երկնային Հորը, Ով հրահանգներ է տալիս նրանց երջանկության համար:

Ես մտահոգված եմ, որ շատ ծնողներ դեռ չեն կարողանում հասկանալ, թե որքան վտանգավոր է պոռնոգրաֆիան, կամ մտածում են, որ դա մեկ ուրիշ տղայի խնդիրը կարող է լինել: Իրականությունն այն է, որ այս խնդիրը դիպչում է մեր տղաներին ու աղջիկներին, և մենք այդ մասին բավականաչափ չենք խոսում:

Տարիներ առաջ ես և ամուսինս լսեցինք մի խրատական պատմություն, որը հաճախ ենք պատմել մեր երեխաներին: Պատմությունը մի տարեց թունավոր օձի մասին էր, ով կողքով անցնող տղային խնդրել էր բարձրացնել իրեն սարի գագաթը, որպեսզի մահանալուց առաջ վերջին անգամ տեսներ մայրամուտը: Տղան տատանվում էր, բայց օձը խոստացավ չխայթել նրան, եթե տեղափոխի իրեն: Այդ զիջումից հետո տղան բարյացակամորեն տարավ օձին լեռան գագաթը, որտեղ նրանք միասին դիտեցին մայրամուտը:

Օձին հովիտ վերադարձնելուց հետո տղան իր համար ուտելիք ու գիշերակացի անկողին պատրաստեց: Առավոտյան օձն ասաց. «Խնդրում եմ, փոքրիկ տղա, ինձ տար իմ տուն: Ահա՝ ժամանակն է, որ ես լքեմ այս աշխարհը և ես ցանկանում եմ լինել իմ տանը»: Փոքրիկ տղան ապահով զգալով, որ օձը պահել էր իր խոսքը, որոշեց օձին տուն տանել:

Նա զգուշորեն վերցրեց օձին, մոտեցրեց իր կրծքավանդակին և տարավ դեպի անապատ, որտեղ օձի տունն էր, որ այնտեղ մահանա: Այն պահին, երբ պետք է ցած դներ օձին, այն շրջվեց ու խայթեց տղայի կրծքավանդակը: Փոքրիկ տղան ճչաց և օձին շպրտեց գետնին: «Պարոն Օձ, ինչո՞ւ այդպես արեցիք: Հիմա ես կմեռնեմ»: Օձը նայեց նրան ու շշնջաց. «Դու գիտեիր, թե ով եմ ես, երբ վերցրեցիր ինձ»:

Այսօր աշխարհում ես տեսնում եմ շատ ծնողների, ովքեր օձ են տալիս իրենց երեխային: Ես խոսում եմ սմարթֆոնների մասին: Մենք չենք կարող ինտերնետ հասանելիությամբ բջջային հեռախոսներ տալ երեխաներին, ովքեր դեռևս հասուն չեն, բավականաչափ ուսուցանված, դեռևս չունեն անհրաժեշտ տրամաբանելու և որոշումներ կայացնելու ունակություններ, և ովքեր չունեն ծնողական վերահսկողությունը և այլ միջոցներ, որոնք կպաշտպանեն նրանց: Բրիգամ Յանգի Համալսարանի ընտանեկան կյանքի պրոֆեսոր Ջեյսոն Ս. Քերոլն ասել է. «Մենք պաշտպանում ենք մեր երեխաներին այնքան ժամանակ, մինչև իրենք կարողանան պաշտպանել իրենց»: Սկզբում զարգանում է ուղեղի ցողունը, որն ուղեղում հաճույքի կենտրոններն է պարունակում: Միայն հետո ճակատային կեղևում լիարժեք զարգանում են տրամաբանելու և որոշումներ կայացնելու ունակությունները: «Այնպես որ, երեխաներն ունեն գազի ոտնակը, առանց լրիվ արգելակի»:1

Յուրաքանչյուր հեռախոս պետք է պաշտպանություն ունենա, նույնիսկ՝ դեռահասներինը: Սա լավ խորհուրդ է նաև մեծահասակների համար: Ոչ ոք ապահովագրված չէ թունավոր օձի խայթոցից: Որոշ ծնողներ իրենց երեխաների համար ընտրում են այնպիսի հեռախոսներ, որոնց օգտագործումը սահմանափակվում է միայն զանգերով և տեքստային հաղորդագրություններով:

Սմարթֆոններից բացի կան բազմաթիվ սարքեր, որոնք համացանցի միջոցով կարող են մուտք գործել անցանկալի լրատվամիջոցների դաշտ: Վերջին ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ պոռնոգրաֆիայի անցանկալի ազդեցությունների 79 տոկոսը տեղի է ունենում տանը:2 Երեխաները կարող են դիտել դա պլանշետների, սմարթֆոնների, խաղային վահանակների, շարժական DVD նվագարկիչների և սմարթ հեռուստացույցների միջոցով, եթե նշենք սարքերից մի քանիսը: Ես գիտեմ ընտանիքներ, ովքեր իրենց տանը համացանցի առկայությամբ մեկ սենյակ կամ տարածք ունեն, որտեղ դրված են էլեկտրոնային սարքերը: Այս ընտանիքները կոչում են այն «մեդիա սենյակ», և բոլոր սարքերն այդտեղ են՝ դրված բաց և լուսավոր տեղերում: Ընտանիքի անդամներից որևէ մեկը այդ սենյակում մենակ չի լինում սարքերից օգտվելիս:

Ուրիշ ընտանիքներ կանոն են հաստատել՝ ոչ մի հեռախոս ննջարաններում և լոգարաններում: Ոմանք պարզապես ասում են. «Հեռախոսի հետ մենակ չենք մնում»: Թեև ոմանք աստիճանաբար հավելվածներ են ավելացնում, որոնց շնորհիվ իրենց երեխաներն օգտվում են դրանցից այնպիսի ծրագրակազմով, որը թույլ է տալիս, որ երեխայի հեռախոսը ծնողի կողմից կարգավորվի: Այսպիսով, նրանք սովորեցնում են, որ վստահությունը վաստակում են և հեռախոսի անվտանգությունը կարևոր է:

Անկախ նրանից, թե ինչ անհատական կարիքներ ունեն մեր ընտանիքները, եկեք հենց սկզբից ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամին ուսուցանենք տեխնոլոգիաները իմաստուն և դրական օգտագործել` բարոյական մտածելակերպը զարգացնելու համար: Եկեք կրթենք երեխաներին կառուցողական եղանակներով, որպեսզի ի բարին օգտագործեն տեխնոլոգիաները: Մենք կարող ենք ուսուցանել նրանց գնահատել, հարց տալով ինքներս մեզ. «Արդյո՞ք լավ նպատակով եմ օգտագործում»: Մեր մոտեցումները՝ թե ինչպես ենք ուսուցանում մեր ընտանիքին, ազդելու է ապագա սերունդների վրա:

Որպես ծնողներ, հուսով եմ, որ հաշվի կառնենք մեր երեխաների հետ մեր հարաբերությունների կարևորությունը և նրանց պաշտպանելուն ուղղված մեր ջանքերը: Երբ մենք նպաստենք այս սիրառատ փոխհարաբերություններին, երեխաները ավելի լավ կհասկանան, թե ինչու է Աստված նախազգուշացնում պոռնոգրաֆիայի չարիքի դեմ, նրանք կիմանան, թե ինչպես խուսափել դրանից, և պատրաստ կլինեն, երբ հանդիպեն այդ խնդրին:

father talking with his son

Լուսանկար Getty Images-ից, օգտագործվել է պատկերազարդման նպատակով, մոդելների օգնությամբ:

2.Արձագանք. «Ես քեզ միևնունն է սիրում եմ»

Ողջունելի, բաց, հրավիրող զրույցներ ստեղծելը, որոնք խրախուսում են երեխաներին ծնողների հետ կիսվել իրենց մտքերով, փորձառություններով ու հարցերով, հեշտ չէ: Մենք կարող ենք բոլոր տարիքի երեխաներին հրավիրել մոտենալ մեզ, երբ զարգանում է պոռնոգրաֆիայով տարվելու ցանկացած մակարդակի խնդիր` սկսած վաղ շրջանից, անզգույշ բախումից մինչև ժամանակ առ ժամանակ օգտագործելը, հաճախակի օգտագործումը և կախվածության աստիճանի օգտագործումը: Վաղ քննարկումներն ավելի արդյունավետ են և երեխաներն ավելի պատրաստակամ են մոտենում, երբ գիտեն, որ սիրված են և անկախ նրանից, թե ինչ կասեն կամ կանեն, այդ սերը չի փոխվի:

Շատ հազվադեպ է, սակայն, երբ երեխան ինքնակամ է մոտենում: Հաճախ դա տեղի է ունենում այն ժամանակ, երբ ուշադիր ծնողը հարց է տալիս. «Ինչ-որ բան այն չէ՞» կամ «Դու քեզ նման չես»: Որքան շատ սեր է զգում երեխան, այնքան ավելի հեշտ է նրա համար կիսվել իր հույզերով:

Սիրո այս համոզմունքը հաստատվում է նրանց մտքում փոքր փորձառություններից, որոնք տեղի են ունենում կրկին ու կրկին: Երբ փոքրիկ դժվարությունների մասին սիրով է խոսվում, ստեղծվում է առողջ արձագանքի հիմք, այնպես, որ, երբ մեծ դժվարություններն են գալիս, հաղորդակցության հարթակը բաց է մնում: Ամենակարևորն այն է, որ երեխաները գիտեն, որ ձեր արձագանքը լինելու է՝ «Ես քեզ միևնուն է սիրում եմ: Ես չեմ դադարում սիրել քեզ, այն պատճառով, որ ինչ-որ բան է տեղի ունեցել: Ես միշտ սիրում եմ քեզ»:

Չգիտես ինչու, մենք շատ բան չենք խոսում երիտասարդների և երեխաների հետ մեծագույն խնդիրներից ու գայթակղություններից մեկի մասին: Մեր դժկամությունը հանգեցնում է նրան, որ նրանք սովորում են բացառապես համացանցից, մյուս երեխաներից կամ դեռահասներից, կամ հայտնի լրատվամիջոցներից: Մեզանից շատերը վախենում են նույնիսկ պոռնոգրաֆիա բառն օգտագործել երեխաների մոտ, նրանց միամտությունը պաշտպանելու համար: Այն այնքան տարօրինակ է հնչում: Գուցե մեր ծնողներն էլ մեզ հետ չեն խոսել այդ մասին բացահայտ: Իսկ եթե մեր զրույցը հետաքրքրություն առաջացնի՞: Իսկ եթե նրանք ցանկանան ավելին իմանա՞լ: Ինչպե՞ս կարող ենք ակնկալել, որ մեր երեխաները կխոսեն մեզ հետ պոռնոգրաֆիայի մասին, եթե մենք երբեք չենք խոսում այդ մասին նրանց հետ:

Ծնողնե՛ր, մենք պետք է սկսենք զրույցը և չսպասենք, որ երեխաները գան մեզ մոտ: Ես նախընտրում եմ, որ զրույցները կրեն կանոնավոր, հաճախակի և հարմարավետ բնույթ, և ոչ թե մեկանգամյա լինեն: Հոգատար զրույցների առավելություններն այն են, որ ծնողները և վստահելի ղեկավարները փորձառու են, այլ ոչ թե Google, զրույցները տեղի են ունենում անվտանգ միջավայրում և խորացնում են երեխայի վստահությունը: Մենք ցանկանում ենք, որ երեխաներն իրենց պատրաստված զգան, վստահ և չվախենան: Մենք ցանկանում ենք խոսել նրանց հետ, ոչ թե դասախոսություն կարդալ:

Լինելով ծնողներ և ուսուցիչներ, մենք չենք կարող օգնել երեխաներին, եթե ինքներս բանիմաց չենք: Ուսուցանել, թե ինչ և ինչու, շատ կարևոր է: Մենք կարող ենք ինքներս սովորել և օգնել երեխաներին հասկանալ, թե ինչու է պոռնոգրաֆիան վատ բան, ինչու է այդքան վտանգավոր, ինչու չենք ուզում, որ այն վնասի նրանց, և ինչ անել, եթե նրանք բախվել են դրան:

Արդյո՞ք տալիս ենք մեր երեխաներին ինչու հարցերի պատասխանները, տարիքին համապատասխան եղանակներով: Եթե պոռնոգրաֆիայից խուսափելու խորհուրդը պատճառաբանենք միայն, որ «դա վատ բան է», ապա դա ոչ բավարար պատասխան կհամարվի: Փոխարենը, մենք պետք է ներկայացնենք որքան հնարավոր է շատ բացատրություններ, որ ստեղծենք բարոյական հրամայական, որը մեր երիտասարդության համար ընկալելի կլինի:

Պոռնոգրաֆիայից խուսափելու շատ պատճառներ կան, բայց այստեղ կներկայացնեմ մի քանի փաստարկներ «Պայքարիր նոր թմրամիջոցի դեմ» կազմակերպության կողմից, որոնք կարող են արժանանալ մեր երիտասարդների ուշադրությանը.

  • Պոռնոգրաֆիան կարող է փոխել և վերակարգավորել ձեր գլխուղեղը, և ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ դա կարող է նույնիսկ ձեր ուղեղը փոքրացնել և նվազեցնել դրա ակտիվությունը:

  • Պոռնոգրաֆիան կախվածություն է առաջացնում:

  • Պոռնոգրաֆիան կկործանի ձեր ինքնավստահությունը:

  • Պոռնոգրաֆիան ձեզ միայնակ կդարձնի:

  • Պոռնոգրաֆիան կվնասի նրանց, ում դուք սիրում եք:

  • Պոռնոգրաֆիան կարող է վնասել ձեր սեքսուալությանը:

  • Պոռնոգրաֆիան կապված է բռնության հետ:

  • Պոռնոգրաֆիան ստիպում է մարդկանց անազնիվ դառնալ:

  • Պոռնոգրաֆիան կխլի ձեր ժամանակն ու էներգիան:

  • Պոռնոգրաֆիան հանգեցնում է ընկճախտի, անհանգստության և ամոթի:

Ես կավելացնեի, որ պոռնոգրաֆիան հակառակ է Աստծո պատվիրաններին: Այս և բազմաթիվ այլ պատճառներով, մենք պայքար ենք տանում պոռնոգրաֆիայի դեմ, սակայն գիտելիքն առանց նախաձեռնությունների ոչինչ է: Մենք պետք է ողջամիտ և օգտակար սահմաններ դնենք, սահմանափակումներ և սպասելիքներ: Կարևոր է օգնել երեխաներին, որ կառուցեն իրենց ներքին տրամաբանությունը, որպեսզի զերծ մնան պոռնոգրաֆիայից: Եթե երեխան ինքն իր համար չի որոշում, թե այս հարցի հետ ինչպես վարվի, նա, ամենայն հավանականությամբ, կդառնա ներկայիս վիճակագրության մի մասը:

3. Բժշկում. «Ես քեզ միշտ կսիրեմ»

Երբ երեխաները ենթարկվում են պոռնոգրաֆիայի ազդեցությանը և թակարդն ընկնում, նրանք ձգտում են արձագանքել, վերականգնվել և բուժվել: Անհրաժեշտ է անկեղծ, մշտական, ամուր և համբերատար աջակցություն, երբ երեխաները պատասխանատվություն են ստանձնում իրենց վերականգնման համար և առաջ են շարժվում: Ոչ ոք չի կարող այնպիսի աջակցություն ցուցաբերել, ինչպես՝ ծնողը: Նրանից հետո, երբ մենք զգուշորեն և անձամբ կուսուցանենք ճշմարտությունը, նրանից հետո, երբ նրբորեն կկառուցենք վստահելի և ողջունելի զրույցների հարթակը, երեխաները պետք է իմանան, որ չնայած իրենց սխալներին և ընտրություններին, մեր հավաստիացումը կլինի՝ «ես միշտ կսիրեմ քեզ, անկախ ամեն ինչից»:

Ես մտաբերեցի մի պատահար, որ տեղի էր ունեցել մեր ընտանիքի հետ տարիներ առաջ: Ամուսինս ու ես տանը չէինք, և մեր ավագ որդին պահում էր մյուս երեխաներին: Մեզ զանգահարեց անհանգստացած հարևանը և զգուշացրեց, որ մեր տան մոտ հրշեջ մեքենա է կանգնած: Մենք սլացանք տուն և պարզեցինք, որ մեր 10-ամյա որդին բակում խաղում էր չոր խոտով ծածկված վեց ակր հողատարածքի կողքին: Նա փորձել է տեսնել, թե արդյո՞ք կարող է կրակ վառել:

Դե իհարկե, կարողացել էր: Մինչև մեր գալը փոքր կրակի մասին ազդանշան էր գնացել հրշեջ կայան, հրշեջ ջոկատի աշխատակիցը բացատրական զրույց էր ունեցել մեր տղայի հետ, և հարևաններն արդեն ցրվում էին: Մեր որդին շփոթված էր, վախեցած, լացակումած, նա գիտեր, որ վտանգի մեջ է հայտնվել:

Մենք բոլորս գնացինք տուն: Մեր որդին այնքան վախեցած էր, որ չնայած իրավիճակը լուրջ էր, մեզ մնում էր միայն գրկել քաղցրիկ տղային մեր ձեռքերի մեջ և հիշեցնել մեր սիրո և հոգատարության մասին, վստահեցնել, որ նրան բան չի պատահի:

Երբ երեխաները ենթարկվում են պոռնոգրաֆիայի ազդեցությանը, և հատկապես երբ ընկնում են դրա թակարդը, նրանք նույնպես կլինեն շփոթված, վախեցած և լացակումած: Դժվար է մի բան վերցնել, որը մութ տեղ է եղել և բացահայտել այն լույսի ներքո: Դա ամոթալի և խոցելի է: Նրանք կարող են ձախողումներ և մարտահրավերներ ունենալ բուժման և վերականգնման ճանապարհին: Մշտական սիրո կարիքը ծայրահեղ կարևոր է: Այնուամենայնիվ, ծնողները պետք է վստահ լինեն, որ իրենց սերը միշտ օգնող է, և ոչ թե միայն մի բան, ինչի կարիքը կա:

Բուժման ընթացքում դուք պետք է ձեր երեխայի հանդեպ սիրո մի չափաբաժին ծառայեցնեք՝ օգնելու համար ճիշտ միջոցներ գտնելուն: Ձեր սերը հիմքն է այն բանի, ինչը պետք է տեղի ունենա, բայց եթե ձեր սիրելին ծուղակի մեջ է, ձեզ հարկավոր է փնտրել մասնագետների, ովքեր կօգնեն ձեր սիրելիին, ինչպես նաև՝ ձեզ: 

Երբ դուք և ձեր սիրելին բուժում եք փնտրում, ես հույս ունեմ, որ ուժ կգտնեք Նրա մեջ, ով ունի բոլոր վերքերը բուժելու ունակություն, կապում է մարդկանց իրար հետ և շատ ավելի լավ հարաբերություններ ստեղծում, քան մենք կարող ենք պատկերացնել: Մեր Փրկիչը՝ մեղմ Բժիշկը, զորություն ունի փրկելու: Մենք կարող ենք ծնող լինել մեր երեխաների համար և երեխաներին սովորեցնել ապավինել Նրան, սակայն միայն Նա կարող է նրանց Փրկիչը լինել: Եվ զարմանալին այն է, որ Նա սիրում է մեր երեխաներին նույնիսկ ավելի կատարյալ ձևով, քան մենք ինքներս, անկախ ամեն ինչից:

Jesus with children

Թույլ տվեք երեխաներին ինձ մոտ գալ նկարի հատված, Կառլ Հեյնրիխ Բլոխի

Հղում.

  1. Jason S. Carroll, in Lisa Ann Thomson, “Eight Strategies to Help Children Reject Pornography,” Liahona, Aug. 2017, 19.

  2. “The Facts about Online Threats,” Parents Television Council Watchdog (blog), June 21, 2017, w2.parentstv.org/blog.