Wat had ik nog meer voor mijn dochters kunnen doen?

Georgina Montemayor Wong, Nuevo León (Mexico)

Ik wilde mijn dochters geestelijk sterken, dus wendde ik me in gebed tot mijn hemelse Vader.

Ik ben leerkracht op de school van mijn dochters. We moeten elke dag om zes uur ’s ochtends de deur uit. Als we op school aankomen, ga ik naar mijn lokaal en zij naar hun lokaal.

Na school gaan we snel weer naar huis, eten we en gaan we naar andere activiteiten, zoals de jongevrouwen of muziekles. Mijn man is quorumpresident ouderlingen, dus hij heeft het ook erg druk.

Ik kreeg het gevoel dat ons gezin het te druk had. We hadden geen tijd voor persoonlijke, intieme gesprekken over het evangelie, behalve op zondag.

Ik wil dat mijn dochters een sterk getuigenis van de Heiland Jezus Christus en zijn evangelie ontwikkelen – nu ze nog jong zijn. Als ouders weten mijn man en ik dat dit onze verantwoordelijkheid is (zie Leer en Verbonden 68:25). Ik besloot erover te bidden.

Ik vroeg mijn hemelse Vader: ‘We houden al gezinsavond en gaan met onze dochters naar de kerk, maar wat kunnen we nog meer doen?’

Het antwoord dat ik kreeg, was om ’s ochtends in de Schriften te lezen en muziek te gebruiken. Dus ik begon elke ochtend op weg naar school lofzangen en andere gepaste muziek in ons busje te spelen. En als we op school aankwamen, lazen we een paar minuten samen in de Schriften, spraken we over het evangelie en zeiden we een gebed voordat we naar binnen gingen. Zelfs mijn 5-jarige wilde meedoen.

Het is prachtig om te zien dat mijn kinderen over Jezus Christus lezen en van Hem getuigen, en om te zien dat mijn oudere dochters, 9 en 12 jaar oud, bereid zijn mijn jongste van 5 te helpen in de Schriften te lezen.

Toen we onze korte devotional aan ons ochtendschema hadden toegevoegd, vroeg ik mijn dochters: ‘Wat vinden jullie ervan?’ Hun antwoorden raakten mij diep.

‘Ik had vandaag een toets en was erg zenuwachtig’, zei een van hen. ‘Maar ik herinnerde me nog van vanochtend dat we God om hulp kunnen vragen. Ik bad in mijn hart en vroeg Hem om mij te helpen kalm te zijn, en dat deed Hij.’

Een van mijn andere dochters zei: ‘Mama, ik ken een meisje waar niemand mee praat. Ik herinnerde me van onze devotional nog dat God van iedereen houdt, dus ik besloot met haar te praten en haar vriendin te zijn.’

Ik ben mijn hemelse Vader dankbaar dat Hij me heeft geholpen om mijn rol als moeder beter te vervullen. Ik weet dat Hij gebeden verhoort en ons het evangelie heeft gegeven om ons gelukkig te maken.