« លុយមិនអាចទិញសុភមង្គលបានឡើយ ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទប្រទានអំណរដោយសេរី » លីអាហូណា ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥ ។
យុវមជ្ឈិមវ័យ
លុយមិនអាចទិញសុភមង្គលបានឡើយ ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទ ប្រទានអំណរ ដោយសេរី
នៅពេលដួងចិត្តងប់ងល់តែនឹងលុយរបស់ខ្ញុំ បានយកឈ្នះលើអាទិភាពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានដឹងថាខ្ញុំកំពុងជ្រើសរើសរបស់នៃលោកិយជាងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
រូបថតរបស់អ្នកនិពន្ធដោយ ស្ទីហ្វិន នែលសិន
ពេលធំឡើង ខ្ញុំមានមហិច្ឆតាជាច្រើន ។ ខ្ញុំបានឃើញមនុស្សអាយុស្របាលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមរកលុយបាន ហើយទទួលបានជោគជ័យនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ធ្វើដូចជាពួកគេប៉ុណ្ណោះ ។
នៅពេលខ្ញុំចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យ ហើយរៀនពឹងពាក់លើខ្លួនឯង លុយបានក្លាយជាអាទិភាពចម្បងរបស់ខ្ញុំ ។ អ្វីដែលខ្ញុំខ្វល់ខ្វាយគឺការទទួលបានអាហារូបករណ៍ ការសន្សំប្រាក់ និងការត្រៀមខ្លួនសម្រាប់អាជីពនាពេលអនាគតរបស់ខ្ញុំក្នុងការរចនារូបភាព ។
សូម្បីតែមតិព័ត៌មានលើបណ្ដាញសង្គមរបស់ខ្ញុំក៏មានសុទ្ធតែសារអំពីផលិតភាព ការវិនិយោគ និងការងារក្រៅម៉ោងដើម្បីជួយខ្ញុំរកប្រាក់បន្ថែមមួយចំនួនដែរ ។ ខ្ញុំបារម្ភថា ប្រសិនបើខ្ញុំមិនឆ្លៀតឱកាសដើម្បីមានភាពវ័យឆ្លាតជាមួយលុយរបស់ខ្ញុំទេ ខ្ញុំនឹងមិនមានសុវត្ថិភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុទេ ។
ខ្ញុំបានទទួលយកវប្បធម៌នេះ ដោយគិតថា វានឹងធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្ត និងជោគជ័យ ។ ខ្ញុំតែងតែមានពាក្យដោះសាចំពោះការផ្តោតអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំទៅលើលុយ ដោយប្រាប់ខ្លួនឯងថា ថ្ងៃណាមួយ នៅពេលដែលខ្ញុំមានលុយកាន់តែច្រើន ខ្ញុំអាចបរិច្ចាគកាន់តែច្រើនទៅអង្គការសប្បុរសធម៌ និងក្លាយជាមនុស្សល្អជាងនេះជានិច្ច ។
ខ្ញុំមិនបានសង្កេតឃើញបញ្ហានេះនៅពេលនោះទេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលភាពងប់ងល់ជាមួយលុយរបស់ខ្ញុំ បានឈ្នះលើអាទិភាពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមបាត់បង់ភាពរីករាយក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំកាន់តែមានចិត្តច្រណែនខ្លាំងឡើង ជាពិសេសច្រណែនអ្នកដែលហាក់ដូចជាមានលុយច្រើនលើសលប់ ។
ខ្ញុំចាប់ផ្តើមចង់ទទួលបានជោគជ័យបន្ថែមទៀតនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ក្នុងអាជីពរបស់ខ្ញុំ និងសូម្បីតែពីរបៀបដែលអ្នកដទៃយល់ឃើញពីខ្ញុំក្តី ។ ប៉ុន្តែ វាហាក់ដូចជាថានៅពេលដែលខ្ញុំកាន់តែរត់តាមភាពជោគជ័យ ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍ថាខ្ញុំជោគជ័យកាន់តែតិច—ហើយខ្ញុំកាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ការដឹងខ្លួនថាជាមនុស្សសម្ភារនិយម
បន្ទាប់ពីមានអារម្មណ៍បែបនេះប្រហែលមួយឆ្នាំ ខ្ញុំបានស្តាប់សុន្ទរកថារបស់ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាដួងចិត្ដរបស់ខ្ញុំបានលិចលង់ ពេលឮលោករៀបរាប់យ៉ាងច្បាស់ថា ខ្ញុំក្លាយទៅជាមនុស្សប្រភេទណា ៖
« សព្វថ្ងៃនេះ សូម្បីតែអ្នកខ្លះដែលជាគ្រីស្ទាន ក៏ចាប់អារម្មណ៍ទៅលើរបស់ខាងលោកិយច្រើនជាងដែរ—ដែលជារបស់ទ្រទ្រង់ជីវិតនៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែមិនផ្ដល់អាហារបំប៉នដល់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនោះទេ » ។
ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំអាចដាក់អាទិភាពទាំងនៅលើព្រះ និងលុយក្នុងពេលតែមួយ ប៉ុន្តែពាក្យសម្ដីរបស់ប្រធាន អូក និងការយល់ដឹងនេះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៦:២៤ បានបញ្ជាក់ថាជាការពិត ៖ « គ្មានអ្នកណាអាចនឹងបម្រើចៅហ្វាយ ២ នាក់បានទេ ដ្បិតអ្នកនោះនឹងស្អប់ ១ ហើយស្រឡាញ់ ១ ឬស្មោះត្រង់នឹង ១ ហើយមើលងាយ ១ ។ អ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងគោរពដល់ព្រះ និងទ្រព្យសម្បត្តិផងបានទេ » ។
នៅពេលគំនិតខ្ញុំផ្ដោតលើខាងសម្ភារ ខ្ញុំកាន់តែពិបាកមើលឃើញដំណឹងល្អណាស់ ។ ខ្ញុំមិនយល់ថាការទៅព្រះវិហារ និងការអានព្រះគម្ពីរអាចជួយខ្ញុំក្នុងមហិច្ឆតារបស់ខ្ញុំបានយ៉ាងណានោះទេ ។
ខណៈពេលដែលទទួលការអប់រំបន្ថែម និងការទទួលបានប្រាក់ចំណូលដែលមានស្ថិរភាពគឺជាការខិតខំប្រឹងប្រែងដ៏ស័ក្ដិសម ខ្ញុំបានផ្តល់អាទិភាពដល់វាច្រើនហួស ។ ខ្ញុំងប់ងល់ពេក ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំនឹងវេទនា លុះត្រាតែខ្ញុំរៀនកែប្រែផ្នត់គំនិតរបស់ខ្ញុំ ។
ការផ្តោតលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុត
ខ្ញុំបានអធិស្ឋានទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយបានទូលសួរទ្រង់ ប្រសិនបើទ្រង់អាចជួយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមផ្ដោតលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុតបាន ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមអានគម្ពីរ ។ នៅពេលខ្ញុំកំពុងសិក្សាខគម្ពីរដែលខ្ញុំគិតថាខ្ញុំបានអានរាប់មិនអស់ពីមុនមកនោះ រឿងដែលធ្លាប់ស្គាល់ទាំងនេះចាប់ផ្ដើមធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយខ្ញុំ !
រឿងមួយដែលទាក់ចិត្តខ្ញុំគឺរឿងបុរសអ្នកមាន ។ នោះព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់គាត់ថា ៖ « បើអ្នកចង់បានជាគ្រប់លក្ខណ៍ ចូរអ្នកទៅលក់របស់ទ្រព្យខ្លួន ហើយចែកដល់ពួកអ្នកក្រីក្រទៅ នោះអ្នកនឹងបានទ្រព្យសម្បត្តិនៅឯស្ថានសួគ៌វិញ រួចឲ្យតាមខ្ញុំចុះ » ( ម៉ាថាយ ១៩:២១ ) ។
ពេលខ្ញុំអានដំណើររឿងនៃបទគម្ពីរនេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំត្រូវឈប់ ហើយគិតអំពីរបៀបដែលវាអនុវត្តចំពោះខ្ញុំ ។ ដំបូងឡើយ វាហាក់ដូចជាខ្ញុំមិនមានអ្វីដូចគ្នាជាមួយអ្នកមានវ័យក្មេង ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិនោះទេ—គាត់មានទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់រួចទៅហើយ ហើយមិនព្រមញែកចេញពីទ្រព្យនោះទេ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ខ្ញុំមិនទាន់ក្លាយជាអ្នកមាននៅឡើយទេ ហើយខ្ញុំគិតថា ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្ញុំដើម្បីទទួលបានប្រាក់បន្ថែមទៀតគឺសុចរិតទេ ។
ប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំនឹងស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការឲ្យលុយរបស់ខ្ញុំទៅគេ ដូចជាអ្នកមានវ័យក្មេងរូបនោះដែរ ។ ជាពិសេស ដោយគិតថា ខ្ញុំបានស្ទាក់ស្ទើររួចទៅហើយ ក្នុងការបោះបង់ការចង់បានរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីរកលុយបន្ថែមនោះ ។
ខ្ញុំចង់ដាក់ព្រះវរបិតាសួគ៌ជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំម្តងទៀត ។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបើកសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ខ្ញុំ សរសេរពីអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ហើយក្រឡេកមើលសំណេរមុនៗរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់ពីហេតុផលដែលបានធ្វើឲ្យភាពងប់ងល់របស់ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើម ។
នៅពេលខ្ញុំធ្វើបែបនេះ ខ្ញុំកាន់តែដឹងថាអាទិភាពរបស់ខ្ញុំមិនស្ថិតនៅក្នុងលំដាប់លំដោយដែលត្រឹមត្រូវនោះទេ ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានកត់សម្គាល់នៅក្នុងសំណេរមួយថា « ខ្ញុំបន្តគិតអំពីរបៀបដែលខ្ញុំអាចរកប្រាក់ចំណេញពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ជំនួសឲ្យការគិតអំពីរបៀបដែលខ្ញុំអាចក្លាយជាមនុស្សប្រសើរជាងមុន ឬជួយអ្នកដទៃនោះទេ » ។
នៅទីបំផុត តាមរយៈការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ការស្តាប់តាមព្រះវិញ្ញាណ និងការសរសេរសៀវភៅកំណត់ហេតុ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្តូរ ។
ការជឿលើព្រះជំនួសឲ្យលុយ
វាជាអារម្មណ៍ដ៏អស្ចារ្យដោយដឹងថាការសន្យាដែលមាននៅក្នុង សុភាសិត ៣:៥–៦ ក្លាយជាការពិតនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ៖
« ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ ។
ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ នោះទ្រង់នឹងតម្រង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង » ។
ខ្ញុំនៅតែខិតខំអភិវឌ្ឍទេពកោសល្យរបស់ខ្ញុំ និងខិតខំប្រឹងប្រែងលើការអប់រំ និងអាជីពសិល្បៈរបស់ខ្ញុំ ។ ការស្វែងរកសុវត្ថិភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនយើង និងក្រុមគ្រួសាររបស់យើង គឺជាបំណងប្រាថ្នាដ៏ត្រឹមត្រូវមួយ ។ ទោះជាយ៉ាងណា យើងត្រូវប្រយ័ត្នកុំឲ្យការស្វែងរកភាពជោគជ័យ និងលុយរបស់យើងក្លាយជារឿងសំខាន់ជាងអ្វីទាំងអស់ ។
មួយរយៈនេះ ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាខ្ញុំល្បី ឬរកលុយបានច្រើនតាមរយៈសិប្បកម្មរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះនោះទេ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ការរស់នៅក្នុងជីវិតដែលខ្ញុំអាចផ្ដល់សេចក្ដីស្រឡាញ់—ហើយទទួលបានសេចក្ដីស្រឡាញ់ពី—ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គ្រួសារ និងសិល្បៈគឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំលែងពិបាកចិត្តនឹងការចំណាយដែលមិនបានរំពឹងទុក ឬជោគជ័យរបស់អ្នកដទៃទៀតហើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំកាន់តែលះបង់ចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយសារវាបន្តជួយសង្គ្រោះខ្ញុំពីជីវិតនៃការលោភលន់ ការប្រៀបធៀប និងការទោមនស្សឥតឈប់ឈរ ។ ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមភ្លេច ព្រះគម្ពីរ និងព្យាការីតែងតែរំឭកខ្ញុំអំពីអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនៅក្នុងជីវិតជានិច្ច ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀន ៖
« ខណៈដែលពិភពលោកនេះទទូចចង់បានអំណាច ទ្រព្យសម្បត្តិ ប្រជាប្រិយភាព និងតម្រេកខាងសាច់ឈាមនាំឲ្យមានសុភមង្គល នោះវាពុំមែនជាការពិតទេ ! វាពុំអាចទេ !
សេចក្តីពិតគឺថាវា កាន់តែនឿយហត់ខ្លាំងឡើង ដើម្បីស្វែងរកសុភមង្គលនៅកន្លែងដែលបងប្អូន មិន អាចរកវាឃើញ ! ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលបងប្អូនទឹមនឹមជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយធ្វើកិច្ចការខាងវិញ្ញាណ ដែលតម្រូវឲ្យធ្វើដើម្បីឈ្នះលោកិយ នោះទ្រង់ ហើយមានតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ដែលមានព្រះចេស្តាលើកបងប្អូនឡើងចេញពីឥទ្ធិពលនៃពិភពលោកនេះ » ។
ការយកឈ្នះលើលោកិយ
ការផ្លាស់ប្តូរដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជួយខ្ញុំធ្វើនៅក្នុងព្រលឹងខ្ញុំគឺជាអព្ភូតហេតុ ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំដឹងថា ភាពជោគជ័យមិនមែនជាការបង្ហាញថា ខ្ញុំអស្ចារ្យប៉ុនណា ឬភ្ជាប់តម្លៃរបស់ខ្ញុំទៅនឹងចំនួនលុយដែលខ្ញុំរកបាននោះទេ ។ វាគឺអំពីការដឹងគុណចំពោះឱកាសដើម្បីឆ្លងកាត់ជីវិតរមែងស្លាប់ និងការមើលឃើញពរជ័យដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែប្រទានឲ្យខ្ញុំទៅវិញទេ ។ ខ្ញុំដឹងថា ប្រសិនបើខ្ញុំដាក់ទ្រង់ជាចម្បង អ្វីៗផ្សេងទៀតនឹងបានទទួលជំនួសវិញ ។
ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យពិចារណាពីអាទិភាពរបស់អ្នកក្នុងជីវិត ។ តើអ្នកផ្តោតលើសម្ភារនិយម និងអ្វីដែលអ្នកមិនមានឬទេ ? ឬតើអ្នកផ្តោតលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ? សូមស្មោះត្រង់ចំពោះខ្លួនឯង ។ សូមមើលថាតើអ្នកត្រូវការកែតម្រូវដំណើររបស់អ្នកដើម្បីត្រឡប់ទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរឬទេ ។
នៅពេលអ្នកធ្វើការជ្រើសរើសនោះ អ្នកនឹងឃើញភាពរីករាយច្រើនជាងអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់គិតទៅទៀត ។