បណ្ណាល័យ
ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​នៃ​សេចក្តីស្រឡាញ់ និង​អំណរ
ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥


« ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​នៃ​សេចក្តីស្រឡាញ់ និង​អំណរ » លីអាហូណា ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥ ។

ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​នៃ​សេចក្តីស្រឡាញ់ និង​អំណរ

ពរជ័យ​នៃ​ការស្ដារឡើងវិញ​គួរតែ​លើកទឹកចិត្ត​ដល់​ដួងចិត្ត​យើង ហើយ​បំពេញ​យើង​ដោយ​ការដឹងគុណ​ចំពោះ​សេចក្តីស្រឡាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ ។

រូបសំណាក​ទេវតា​មរ៉ូណៃ នៅពេល​ថ្ងៃលិច

សារលិខិត​នៃ​ក្តីសង្ឃឹម និង​សេចក្តីសុខសាន្ត​របស់​យើង​ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំងអស់​គឺ​ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់ ហើយ​បាន​ស្ដារ​ដំណឹងល្អ និង​សាសនាចក្រ​របស់​ទ្រង់​ឡើង​វិញ​នៅ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​នេះ ។

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ប្រកាស​ថា « ឱ របស់​ទាំងនេះ​អស្ចារ្យ​សម្រាប់​មនុស្សជាតិ​ណាស់​ហ្ន៍ ! សេចក្តីពិត​មួយ​ដែល​ពួកគេ​អាច​ចាត់​ទុក​ថា ជា​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​អស្ចារ្យ​ដល់​មនុស្ស​ទាំងអស់ ហើយ​ក៏​ជា​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​ដែល​គួរ​តែ​បំពេញ​ផែនដី និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ដួងចិត្ត​អ្នក​ដែល​បានឮ​ដល់​ត្រចៀក​គាត់​បាន​រីករាយ​ផងដែរ » ។

អស់​ជា​ច្រើន​សតវត្ស​បន្ទាប់ពី​ការងារបម្រើ​នៅលើ​ផែនដី​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ បុត្រាបុត្រី​របស់​ព្រះ​បានស្វែងរក​ទ្រង់ ហើយ​ប្រាថ្នា​ចង់​បានពន្លឺ និង​សេចក្តីពិត​បន្ថែម​ទៀត ។ ឥឡូវនេះ ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​នៃ​ដំណឹងល្អ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង​ការស្ដារឡើងវិញ​ដែល​កំពុង​បន្ត​បាន​ចេញ​មក ដើម្បី​ផ្ដល់​ពរ​ដល់​មនុស្ស​ទាំងអស់ ហើយ​រៀបចំ​ពិភពលោក​សម្រាប់​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នឹង​យាង​មក​វិញ​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា « ស្តេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្តេច ជា​ព្រះអម្ចាស់​លើ​អស់​ទាំង​ព្រះអម្ចាស់ » ។ ការណ៍​នេះ​គឺជា​ការបើកសម្តែង​យ៉ាង​ជ្រាលជ្រៅ​នៃ​សេចក្តីស្រឡាញ់​ដែល​គ្មាន​ទីបញ្ចប់​នៃ​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង ។ ខ្ញុំ​រីករាយ​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​ចំណាយ​ពេល​មួយ​ជីវិត​ដើម្បី​ប្រកាស​សេចក្ដីពិត​ទាំងនេះ​ដល់​ពិភពលោក​ទាំងមូល ។

ការណ៍​ដែល​មិន​គួរ​ឲ្យ​ជឿ និង​អស្ចារ្យ

ថ្ងៃ​ថ្មី​បាន​រះ​ឡើង​សម្រាប់​គ្រួសារ​មនុស្សលោក​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​ជ្រៅ ជា​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​ជា​ព្រះវរបិតា និង​ព្រះរាជបុត្រា​ទ្រង់ គឺ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានលេច​មក ហើយ​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ទៅ​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជា​ការឆ្លើយតប​នឹង​ការអធិស្ឋាន​របស់​យ៉ូសែប​វ័យ​ក្មេង​អំពី​ព្រះវិហារ​ណា​មួយ​ដែល​លោក​គួរ​ចូលរួម ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៤–២០ ) ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​បាន​ប្រាប់​យ៉ូសែប កុំ​ឲ្យ​ចូលរួម​ព្រះវិហារ​ណាមួយ​ឡើយ ។ ទ្រង់​បានសន្យា​ថា ភាពពេញលេញ​នៃ​ដំណឹងល្អ​របស់​ទ្រង់​នឹង​បើកសម្តែង​ដល់​យ៉ូសែប នៅពេល​អនាគត ។

ចំពោះ​មនុស្ស​ជាច្រើន យ៉ូសែប ហាក់​មិន​ទំនង​ត្រូវ​បានហៅ​ឲ្យ​ធ្វើការ​ដ៏​សំខាន់​បែប​នោះ​ទេ ហើយ​ពួកគេ​និយាយ​ត្រូវ ។ លោក​គឺជា​ក្មេងប្រុស​ដែល​គ្មាន​ចំណេះដឹង និង​មិន​សូវ​ទទួល​បាន​ការអប់រំ មក​ពី​កសិដ្ឋាន​តូច​មួយ​ក្នុង​ទីក្រុង​មិន​ច្បាស់លាស់​មួយ ។ ដូច​អ្នក​ខ្លះ​បាន​និយាយ​អំពី​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​នៅ​ជំនាន់​ទ្រង់​ថា « តើ​មាន​អ្វី​ដ៏​ល្អ អាច​ចេញ​ពី​ណាសារ៉ែត​មក​បាន​ឬ​ទេ » ? ( យ៉ូហាន ១:៤៦ )​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ឆ្ងល់​ថា តើ​ក្មេង​អាយុ ១៤ ឆ្នាំ ដែល​មិន​បានរៀនសូត្រ​នៅ ប៉ាលម៉ៃរ៉ា ទីក្រុង​នូ យ៉ោក អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ល្អ​ទៅ ។ ទោះបីជា​វាហាក់​ជារឿង​មិនគួរឲ្យ​ជឿ​ថា​លោកអាច​ធ្វើបាន—ប៉ុន្ដែ​តាមរយៈ​យ៉ូសែប—ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះអម្ចាស់​យេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​នូវ​សេចក្តីពិត​ដ៏​អស្ចារ្យ ។ ការណ៍​នេះ​គួរតែ​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម​ថា ក្នុង​របៀប​តូចតាច និង​រាបទាប​របស់​យើង យើង​ក៏​អាច​រួមចំណែក​តាម​របៀប​ប្រកប​ដោយ​អត្ថន័យ​ចំពោះ​កិច្ចការ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ដែរ ។

នៅពេល​ខ្លះ ព្រះអម្ចាស់​បាន​ហៅ​យ៉ូសែប « ហើយ​បាននិយាយ​មក​កាន់​លោក​ពីលើ​ស្ថានសួគ៌ ហើយ​បានប្រទាន​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ទាំងឡាយ​ដល់​លោក » ( គោលលទ្ធិ និង​សេចក្តី​សញ្ញា ១:១៧ ) ។ យ៉ូសែប បាន​ទទួល​វិវរណៈ​ដ៏​អស្ចារ្យ និង​គោលលទ្ធិ​ដ៏​សំខាន់ ដែល​នាំ​មក​នូវ ពន្លឺ​ថ្មី​ដល់​ការយល់ដឹង​របស់​យើង​ពី​ផែនការ​ដែល​ពេញ​ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​សេចក្តីស្រឡាញ់​ដ៏​ប្រោសលោះ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ និង​ព្រះចេស្តា​នៃ​ពលិកម្ម​ធួន​របស់​ទ្រង់ ។ គួរ​ឲ្យ​កត់សម្គាល់​ថា ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​ទាំងនេះ​បាន​មក​នៅ​ពេល​ដ៏​ច្បាស់លាស់ នៅពេល​ដែល​ការដឹកជញ្ជូន ការទំនាក់ទំនង និង​ផ្នែក​ផ្សេងៗ​ទៀត​មាន​ការជឿនលឿន​យ៉ាងខ្លាំង​ដែល​នឹង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​ព្រះ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ ដើម្បី​ប្រទាន​ពរ​ដល់​បុត្រាបុត្រី​របស់​ទ្រង់​កាន់តែ​ច្រើន​ឡើង ។

មរ៉ូណៃ​បាន​ប្រគល់​ផ្ទាំង​មាស​ដល់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

ទេវតា មរ៉ូណៃ​ប្រគល់​ផ្ទាំង​ទាំងឡាយ​ដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដោយ ស៊ី ស៊ី អេ គ្រីស្ទានសិន

សាក្សី​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ

ការបង្ហាញ​កាយ​របស់​ទេវតា​មរ៉ូណៃ​ទៅ​កាន់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺ​ចាំបាច់​សម្រាប់​ការស្តារ​ឡើងវិញ និង​ជា​ភស្តុតាង​ដ៏​មាន​អានុភាព​នៃ​សេចក្តីស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ ។ មរ៉ូណៃ បានប្រាប់ យ៉ូសែប អំពី​បញ្ជី​មួយ ដែល​បានសរសេរ​នៅលើ​ផ្ទាំង​មាស ដែល​បានកប់​នៅ​ក្បែរ​នោះ ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៣–៣៤ ) ។ នៅ​ទីបំផុត យ៉ូសែប នឹង​ទទួល​បាន « អំណាច … មក​ពី​ស្ថាន​ដ៏​ខ្ពស់ » ( គោលលទ្ធិ និង​សេចក្តី​សញ្ញា ២០:៨ ) ដើម្បី​បកប្រែ​បញ្ជី​នោះ ដែល​នឹង​ក្លាយ​ជា​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ដែល​ជា​ដៃគូ​នឹង​ព្រះគម្ពីរ​ប៊ីប និង​ជា​សក្ខីបទ​មួយទៀត​អំពី​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

នៅ​ពេញ​មួយ​ព្រះគម្ពីរ​មរមន យើង​បាន​អាន​អំពី​មនុស្ស ដែល​រស់នៅ​រាប់​រយ​ឆ្នាំ​មុន​ព្រះគ្រីស្ទ ដែល​បានដឹង និង​បានទាយ​អំពី​ការយាង​មក​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន​វា ។ យើង​ក៏​រកឃើញ​នូវ​ដំណើររឿង​ដ៏​វិសេស​នៃ​ការបង្ហាញ​ព្រះកាយ​ដោយផ្ទាល់​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែល​ទ្រង់​បាន​មានព្រះជន្ម​រស់ឡើងវិញ ហើយ​បាន​ធ្វើ​ការងារបម្រើ​ដល់​ពួក​សាសន៍​នីហ្វៃ ក្នុង​អំឡុងពេល​ដែល​ទ្រង់​បានអញ្ជើញ​មនុស្ស​ទាំងអស់​ឲ្យ​មក​រក​ទ្រង់ ហើយ​ស្ទាប​ស្នាម​ដែក​គោល​នៅ​ចំហៀង​ទ្រង់ និង​នៅលើ​ព្រះហស្ត និង​ព្រះបាទា​ទ្រង់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១១:១៤–១៥ ) ។ ទ្រង់​បានប្រោស​អ្នក​ឈឺ មនុស្ស​ខ្វិន មនុស្ស​ខ្វាក់—« អស់​ទាំង​អ្នក​ដែល​រងទុក្ខ​ដោយ​ជំងឺ​ណា​ក៏​ដោយ »—ហើយ​បន្ទាប់មក​បាន​ប្រសិទ្ធពរ​ដល់​កុមារ​តូចៗ ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួកគេ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១៧:៧–៩, ២១ ) ។ យើង​រៀន​យ៉ាង​ច្រើន​អំពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​សេចក្ដី​អាណិត​អាសូរ​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​ចេញពី​ដំណើរ​រឿង​ដ៏​ពិសិដ្ឋ​នេះ ។

ព្រះគម្ពីរ​មរមន​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ថា « ព្រះយេស៊ូវ​គឺជា​ព្រះគ្រីស្ទ » ។ ការធានា​នៅក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​មរមន​រំឭក​យើង​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌​របស់​យើង និង​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង ស្រឡាញ់​យើង​លើស​ពី​អ្វី​ដែល​យើង​អាច​ស្រមៃ​បាន ។

ពរជ័យ​នៃ​បព្វជិតភាព និង​សាសនាចក្រ

ការស្ដារឡើងវិញ​បានបន្ត​ជាមួយ​នឹង​ការលេច​មក​នៃ​ពួក​សារទូត​របស់​ស្ថានសួគ៌​មក​កាន់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ យ៉ូហាន បាទីស្ទ​ដែល​បាន​រស់ឡើងវិញ​បាន​ស្ដារ​សិទ្ធិអំណាច​ដើម្បី​ធ្វើពិធី​បុណ្យជ្រមុជទឹក​ដោយ​ការ​ពន្លិច​សម្រាប់​ការ​ផ្ដាច់​បាប ។ ពួកសាវកបី​នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ពួកសាវក​ដប់ពីរ​នាក់កាលពី​ដើម—ពេត្រុស យ៉ាកុប និង​យ៉ូហាន—បាន​ស្ដារភាព​ជា​សាវក និង​កូនសោ​នៃ​សិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព​ឡើងវិញ ។ អ្នក​ផ្សេងទៀត​បាន​យាងមក​ផងដែរ រួមមានទាំង អេលីយ៉ា ដែល​បានស្ដារ​សិទ្ធិអំណាច​ដើម្បី​ចងភ្ជាប់​ក្រុមគ្រួសារ​ជាមួយគ្នា​ជា​រៀងរហូត​នៅ​ក្នុង​ទំនាក់ទំនង​ដ៏​អស់កល្ប​ជានិច្ច​ដែល​ហួស​ពី​សេចក្ដីស្លាប់ » ។

នៅថ្ងៃទី៦ ខែមេសា ឆ្នាំ១៨៣០ តាមរយៈ​ព្យាការី​យ៉ូសែប ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ បាន​ស្ថាបនា​នូវ​ព្រះវិហារ​មួយ​តាម​លំនាំ​នៃ​ព្រះវិហារ​ដែល​ទ្រង់​បានរៀបចំ​នៅក្នុង​សម័យ​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាថ្មី ( សូមមើល មាត្រា​នៃ​សេចក្តីជំនឿ ១:៦ ) សូម​បំពេញ​ជាមួយ​នឹង « លើ​ជើង​ជញ្ជាំង​នៃ​ពួក​សាវក និង​ពួកហោរា ហើយ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នោះ​ឯង ទ្រង់​ជា​ថ្ម​ជ្រុង​យ៉ាង​ឯក » ( អេភេសូ ២:២០ ) ។ សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពរជ័យ​នៃ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដែល​បានស្ដារឡើងវិញ​មាន​ដល់​បុត្រាបុត្រី​របស់​ព្រះ​ទាំងអស់​ដែល​រៀបចំខ្លួន​ដើម្បី​ទទួល​ពរជ័យ​នេះ ។

ដូច​ដែល​ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បាន​បង្រៀន​យើង នោះ​យើង​អាច​រកឃើញ​នូវ​អំណរ​ក្នុង​ការប្រែចិត្ត​ប្រចាំថ្ងៃ នៅពេល​យើង​ងាក​ទៅរក​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​របស់​យើង ។ ចំពោះ​នរណា​ម្នាក់​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​បាក់ទឹកចិត្ត ឬ​ថា​ពួកគេ​មិន​ល្អ​គ្រប់គ្រាន់ ឬ​ជា​ចំណែក ៖ ទាំងអស់​ត្រូវ​បានអញ្ជើញ​ឲ្យ​មក​រក​ព្រះគ្រីស្ទ និង​សាសនាចក្រ​របស់​ទ្រង់ ។ សាសនាចក្រ​មិន​មែន​ជា​ទីកន្លែង​សម្រាប់​មនុស្ស​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​មន្ទីរពេទ្យ​សម្រាប់​អ្នក​ជំងឺ ។ អែលឌើរ ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ក្នុង​កូរ៉ុម​នៃ​ពួកសាវក​ដប់ពីរ​នាក់ រំឭក​យើង​ថា « យើង​មក​សាសនាចក្រ​មិន​មែន​ដើម្បី​លាក់​បញ្ហា​យើង​ទេ តែ​ត្រូវ​ដោះស្រាយ​វា​វិញ » ។

នៅក្នុង​ព្រះវិហារ យើង​ទទួល​បាន​អំណរ​នៅក្នុង​ឱកាស​ដើម្បី គិត​ដល់​តម្រូវការ​របស់​អ្នក​ដទៃ បម្រើ​អ្នក​ដទៃ​ដោយ​ក្តីស្រឡាញ់ និង​ចែកចាយ​បទពិសោធន៍​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់​យើង ជាមួយ​នឹង​ភាពបរិបូរណ៍​នៃ​សេចក្តីល្អ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ ។ យើង​អាច « ត្រូវ​បាន​រាប់​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជាជន​នៃ​សាសនាចក្រ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ » និង « អាច​បាន​នឹក​ចាំ ហើយ​ចិញ្ចឹម​បីបាច់​ដោយ​ព្រះ​បន្ទូល​ដ៏​ល្អ​នៃ​ព្រះ » ( មរ៉ូណៃ ៦:៤ ) ។ ឱ នោះ​ជា​ពរជ័យ​ដ៏​មហិមា​ណាស់ !

ហេតុផល​សម្រាប់​អំណរ​ដ៏​អស្ចារ្យ

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ គ្រា​មួយ​បានប្រកាស​ថា « ឥឡូវ​នេះ តើ​យើង​ឮ​អ្វី​នៅ​ក្នុង​ដំណឹងល្អ ដែល​យើង​បាន​ទទួល​នោះ ? គឺ​សំឡេង​រីករាយ ! គឺ​សំឡេង​នៃ​សេចក្ដី​មេត្តាករុណា​ពី​ស្ថានសួគ៌ ហើយ​ជា​សំឡេង​នៃ​សេចក្ដីពិត​ចេញពី​ផែនដី ជា​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​សម្រាប់​ពួក​អ្នក​ស្លាប់ ជា​សំឡេង​នៃ​សេចក្ដី​រីករាយ​សម្រាប់​ពួក​អ្នក​រស់ និង​ពួក​អ្នក​ស្លាប់ ជា​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​អំពី​សេចក្ដី​អំណរ​ដ៏​ធំ » ( គោលលទ្ធិ និង​សេចក្តី​សញ្ញា ១២៨:១៩ ) ។

ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​ទាំងនេះ​បាន​មក ដោយសារ​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះ​រាជបុត្រា​ជា​ទីស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ គឺ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ស្រឡាញ់​យើង និង​ប្រាថ្នា—លើស​ពី​អ្វី​ទាំងអស់—ដើម្បី​ស្វាគមន៍​យើង​ឲ្យ​ត្រឡប់​មក​ទី​វត្តមាន​របស់​ទ្រង់​ទាំងទ្វេ​វិញ ដើម្បី​យើង​អាច​មាន​ជីវិត​បែប​ដែល​ទ្រង់​ទាំងទ្វេ​រស់នៅ​ជា​រៀងរហូត ។ ការស្ដារ​ឡើងវិញ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ថា ទ្រង់​ទាំងទ្វេ​បានធ្វើ​អ្វី​គ្រប់យ៉ាង​ដែល​ចាំបាច់ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ការណ៍​នេះ​ក្លាយ​ជា​លទ្ធភាព​ដ៏​រុងរឿង​សម្រាប់​យើង​ទាំងអស់​គ្នា ។ នៅក្នុង​ដំណើរ​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច​របស់​យើង យើង​នឹង​ដកពិសោធន៍​ឧបសគ្គ និង​ទុក្ខលំបាក​ទាំងឡាយ ប៉ុន្តែ « មាន​[ យើង ] ដើម្បី [ យើង ] អាច​មាន​សេចក្ដី​អំណរ » ( នីហ្វៃទី២ ២:២៥ ) នៅក្នុង​ជីវិត​នេះ និង​ជីវិត​បន្ទាប់ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ដឹង​អំពី​រឿង​នេះ​ជាង​មនុស្ស​ភាគច្រើន​ទៅទៀត ។

យ៉ូសែប បានប្រឈម​មុខ​នឹង​ការប្រឆាំង និង​ការបៀតបៀន​ជា​ញឹកញាប់ ប៉ុន្តែ​លោក​បានរក្សា « ចរិយា​រួសរាយ » ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៨ ) ។ លោក​នៅ​តែ​មាន​ភាពរីករាយ រឹងមាំ និង​អត់ធន់ ហើយ​លោក​បានសម្រេច​កិច្ចការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដែល​បាន​ប្រគល់​ឲ្យ​លោក ។ ខ្ញុំ​សូម​គោរព​ដល់​ពួកបរិសុទ្ធ​ជំនាន់​ដើម​ទាំងអស់​ដែល​បានជឿ គាំទ្រ និង​ដើរ​តាម​ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហើយ​បានឧទ្ទិស​ខ្លួន​ពួកគាត់​ដល់​ការស្ថាបនា​សាសនាចក្រ​នេះ ។ យើង​ជំពាក់​ពួកគាត់​នូវ​បំណុល​នៃ​ការដឹងគុណ និង​កិត្តិយស ។

សាសនាចក្រ​នៅ​សម័យ​ដើម​មិន​សូវ​រលូន ហើយ​វា​អាច​នៅតែ​មិន​សូវ​រលូន​នៅ​សព្វថ្ងៃ​នេះ ។ ប៉ុន្តែ​ការស្តារ​ឡើងវិញ​គឺ​កំពុង​បន្ត ។ ដោយ​មាន​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ជា​ព្រះ​សិរសា​នៃ​សាសនាចក្រ​នេះ ពួក​ព្យាការី​ដែល​នៅរស់​នឹង​បន្ត​ដឹកនាំ​យើង ។ ព្រះ​ដំណាក់​របស់​ព្រះអម្ចាស់​នឹង​បន្ត​សាងសង់ ដើម្បី​ឲ្យ​ពរជ័យ​នៃ​សេចក្ដីសញ្ញា​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច​ជាមួយ​ព្រះ​អាច​ចងភ្ជាប់​យើង​ទៅ​នឹង​ទ្រង់ និង​មនុស្ស​ជា​ទីស្រឡាញ់​របស់​យើង​នៅ​ទាំង​សងខាង​វាំងនន ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១៩ ) ។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ និង​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នឹង​មាន​ដល់​ពិភពលោក​ទាំងមូល នៅពេល​យើង​ធ្វើ​តាម​ការបញ្ជា​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​ដើម្បី​ឲ្យ​ចំណី​ដល់​ចៀម​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ចែកចាយ​ដំណឹងល្អ​របស់​ទ្រង់ ។ យើង​នឹង​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ពី​សេចក្តីពិត​នៃ​ការស្ដារ​ឡើងវិញ​ចេញ​ទៅ​នៅ​តាម​ផ្លូវ និង​កន្លែង​ដែល​ស្ទើរតែ​មិន​នឹកស្មាន​ដល់​ក្នុង​ជំនាន់​របស់​យ៉ូសែប ។

យើង​អាច​រកឃើញ​កម្លាំង និង​អំណរ​ដ៏​អស្ចារ្យ—ដូច​ដែល​ព្យាការី​យ៉ូសែប​បាន​ធ្វើ—នៅពេល​យើង​ឱបក្រសោប និង​រស់នៅ​តាម​សេចក្ដីពិត​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ទាំងនេះ ។ ការហៅ​ដែល យ៉ូសែប បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ពួកបរិសុទ្ធ​ក្នុង​ជំនាន់​របស់​លោក​បន្ត​ជាមួយ​យើង​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ ៖ « តើ​យើង​នឹង​មិន​ទៅ​មុខ ដោយ​សារ​ចលនា​ដ៏​ធំ​មហិមា​នេះ​ឬ ? ចូរ​ទៅ​មុខ ហើយ​កុំ​ថយ​ក្រោយ​ឡើយ ។ ចូរ​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន​ចុះ … ហើយ​ចូរ​ទៅ ចូរទៅ​រក​ជ័យជម្នះ ! ចូរ​ឲ្យ​ចិត្ត​អ្នក​បាន​អរ​សប្បាយ ហើយ​រីករាយ​ជា​អតិបរមា​ចុះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ១២៨:២២ ) ។

សូម​ឲ្យ​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​អំណរ​ដែល​ស្ដារ​ឡើងវិញ នាំ​មក​នូវ​ពរជ័យ និង​ដឹកនាំ​ជីវិត​របស់​យើង—ឥឡូវនេះ និង​ជានិច្ចកាល ។