១
គោលបំណងរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា
សេចក្តីផ្ដើម
ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង បង្រៀនថា គោលបំណងនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគឺដើម្បី « អញ្ជើញដល់មនុស្សដទៃមកកាន់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយការជួយពួកគេឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ការប្រែចិត្ត ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ពិធីទទួលអំណោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង ស៊ូទ្រាំដរាបដល់ចុងបំផុត » ( ប្រកាសដំណឹងល្អទ្រង់ ទំព័រ ១ ) ។ អែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ថា « បេសកកម្មរបស់អ្នកនឹងក្លាយជាឱកាសមួយដ៏ពិសិដ្ឋដើម្បីនំាអ្នកដទៃទៀត មកកាន់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយជួយរៀបចំសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ » ( « Preparing the World for the Second Coming » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៥០ ) ។ វគ្គសិក្សានេះអាចជួយសិស្សរបស់អ្នក ឲ្យរួមចំណែកក្នុងឱកាសដ៏ពិសិដ្ឋនៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។
ការរៀបចំទុកជាមុន
-
សូមសិក្សា នីហ្វៃទី២ ៣១:២, ១០–២១, នីហ្វៃទី៣ ១១:៣១–៤១ និង នីហ្វៃទី៣ ២៧:១៣–២១ ។
-
សូមសិក្សា ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ជំពូកទី ១ ។
-
សូមរៀបចំបង្ហាញវីដេអូ « The Purpose of Missionary Work: Robles Family » (៩:១៩) ដែលអាចរកបាននៅលើគេហទំព័រ LDS.org ។
-
សូមរៀបចំក្រដាសចែកដែលមានចំណងជើងថា « គោលបំណងរបស់យើងក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា » ដែលមាននៅចុងមេរៀននេះ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
គោលបំណងនៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា
ចូរសុំឲ្យសិស្សបង្ហាញអំពីសកម្មភាព និង កិច្ចការដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាធ្វើជាប្រចាំ រួចសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ។ ( ចម្លើយអាចរួមមាន ការដើរស្វែងរកមនុស្សបង្រៀន ការសិក្សា ការបង្រៀន ការអធិស្ឋាន និង ការបម្រើ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានអត្ថបទមួយនៅក្នុង ប្រអប់ « គោលបំណងរបស់អ្នក » នៅលើទំព័រទី ១ នៃ ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ ( ដោយសារនេះគឺជាថ្ងៃចូលរៀនដំបូង នោះសិស្សជាច្រើនអាចនឹងគ្មានសៀវភៅ ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ដូច្នេះ អ្នកអាចត្រូវចែកចាយច្បាប់ចម្លងនៃទំព័រនេះ និង ទំព័រឯទៀតៗដែលទាក់ទង ) ។
បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រៀបធៀបសេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ជាមួយនឹងបញ្ជីកិច្ចការនានានៅលើក្ដារខៀន រួចសួរ ៖
-
តើការយល់ដឹងអំពីសេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ពង្រីកការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីកិច្ចការដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាធ្វើ យ៉ាងដូចម្ដេច ? តើគោលបំណងនេះ ផ្ដល់អត្ថន័យដល់កិច្ចការនានាដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាធ្វើ យ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើផ្នែកណាខ្លះនៃសេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនេះ ដែលបង្ហាញអំពីការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និង ផ្នែកណាខ្លះដែលបង្ហាញអំពីការទទួលខុសត្រូវរបស់សាសនាគន់ការី ?
-
តើការធ្វើឲ្យសេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនេះទៅជាគោលការណ៍ដឹកនាំនៅក្នុងការងាររបស់អ្នក ធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏មានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនេះ ផ្ដល់ទិសដៅចំពោះការងារដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាធ្វើ ) ។ វាជួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបំពេញគោលបំណងដ៏ពិតរបស់ខ្លួន ជាជាងគ្រាន់តែបំពេញភារកិច្ច ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីគោលបំណងនៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យបើកទៅ ទំព័រទី ២ នៃ ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង រួចសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនៅកថាខណ្ឌចុងក្រោយ ដែលចាប់ផ្ដើមដោយ « អ្នកត្រូវបានហៅ » ។
សូមឲ្យពួកគេពិភាក្សាគ្នា ក្នុងថ្នាក់ នូវសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
យោងតាមកថាខណ្ឌនេះ តើបុគ្គលម្នាក់ត្រូវតែធ្វើអ្វី ដើម្បីមករកព្រះគ្រីស្ទ ?
-
យោងតាមកថាខណ្ឌនេះ តើអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ត្រូវតែធ្វើអ្វី ដើម្បីជួយមនុស្សដទៃឲ្យមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
សូមផ្ដល់ឲ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវក្រដាសចែក « គោលបំណងរបស់យើងក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា » ។ ក្រដាសចែកនោះមាននូវការដកស្រង់មួយចេញពីសុន្ទរកថាដែលបានផ្ដល់ដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ រៀបចំសិស្សជាក្រុមតូចៗ ឬ អញ្ជើញពួកគេឲ្យបង្កើតក្រុមដោយខ្លួនគេ ។ សូមឲ្យក្រុមទាំងអស់អានក្រដាសចែកទាំងអស់គ្នា រួចពិភាក្សាអំពីសំណួរនៅចុងបញ្ចប់ ។
បន្ទាប់ពីសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសិក្សា ហើយពិភាក្សាអំពីសុន្ទរកថារបស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ហើយនោះ សូមចាត់ឲ្យសិស្សបីបួននាក់ចែកចាយចម្លើយរបស់ខ្លួនអំពីសំណួរដែលបានពិភាក្សា ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកអាចចាប់ផ្ដើមផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើ សេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាតាមរបៀបណា ? ( ចម្លើយអាចរួមមានដូចតទៅ ៖ សិស្សអាចនឹងជ្រើសរើសទន្ទេញវា ពួកគេអាចនឹងសរសេរវា ហើយដាក់វានៅកន្លែងដែលពួកគេអាចឃើញវាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពួកគេអាចនឹងអធិស្ឋានសុំជំនួយដើម្បីយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់អំពីវា ឬ ពួកគេអាចនឹងស្វែងរកចំណុចសំខាន់នានានៃគោលបំណងនេះជាផ្នែកការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ) ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវប្រសាសន៍ដកស្រង់ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« យើងពុំប្រកាស ហើយបង្រៀនដើម្បី ‹ នាំមនុស្សចូលមកក្នុងសាសនាចក្រ › ឬ ដើម្បីបង្កើនសមាជិកភាពនៃសាសនាចក្រនោះទេ ។ យើងពុំប្រកាស ហើយបង្រៀនគ្រាន់តែដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សឲ្យរស់នៅក្នុងជីវិតកាន់តែប្រសើរនោះទេ ។ … យើងអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈការប្រែចិត្ត និង ពិធីបុណជ្រមុជទឹក ព្រមទាំងពិធីបញ្ជាក់ ដើម្បីបើកក្លោងទ្វារនគរសេឡេស្ទាលដល់បុត្រា និង បុត្រីទាំងឡាយនៃព្រះ [ សូមមើល គ. និង ស. ៧៦: ៥១-៥២ ] ។ គ្មាននរណាទៀតដែលអាចធ្វើកិច្ចការនេះបានទេ » ( « The Purpose of Missionary Work », missionary satellite broadcast ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ) ។
-
ហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ដែលត្រូវចងចាំថា ការប្រកាសដំណឹងល្អគឺជាអ្វីមួយដែលសំខាន់ជាងការគ្រាន់តែជួយនរណាម្នាក់ឲ្យក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រទៅទៀត ? ( សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ១១:៣៣–៣៤ ) ។
-
តើអ្នកមានគំនិតអ្វីខ្លះ នៅពេលអ្នកគិតថាអ្នកនឹងជួយ « បើកក្លោងទ្វារនគរសេឡេស្ទាល » ដល់មនុស្សទាំងឡាយដែលអ្នកបង្រៀន ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីរបៀប ដែលពួកគេអាចអនុវត្តគោលបំណងនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ រួចឲ្យពួកគេពិចារណាថាតើមូលហេតុផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ក្នុងការបម្រើបេសកកម្ម ត្រូវនឹង សេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដែលមានចែងនៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ដែរឬទេ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សចំណាយពេលបន្តិច សរសេរនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹក ឬ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សា អំពីសកម្មភាពជាក់លាក់ណាខ្លះ ដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីធ្វើឲ្យមូលហេតុនៃការបម្រើបេសកកម្មរបស់ពួកគេ កាន់តែដើរស្របទៅនឹងសេចក្ដីថ្លែងស្ដីពីគោលបំណងនេះ ។
ការបង្រៀនគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ
សូមពន្យល់ដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានព្រះបន្ទូលប្រកាសថា គោលបំណងចម្បងនៃព្រះគម្ពីរមរមនគឺដើម្បី « នាំមកឯពន្លឺឲ្យឃើញដំណឹងល្អរបស់យើង [ ហើយ ] នាំមកឯពន្លឺឲ្យឃើញនូវចំណុចដ៏ពិតអំពីគោលលទ្ធិរបស់យើង » ( គ. និង ស. ១០:៦២ ) ។ គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទរួមបញ្ចូលទាំងព្រះបញ្ញត្តិដែលបញ្ជាថា មនុស្សលោកទាំងអស់ត្រូវជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថាជាព្រះអម្ចាស់ និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ប្រែចិត្តពីអំពើបាប ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១១:៣២ ) ។ សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖
សូមចែកសិស្សជាបីក្រុម ។ សូមឲ្យសិស្សក្រុមទីមួយសិក្សា នីហ្វៃទី២ ៣១:២, ១០–២១ សូមឲ្យសិស្សក្រុមទីពីរសិក្សា នីហ្វៃទី៣ ១១:៣១–៤១ រួចសូមឲ្យក្រុមទីបីសិក្សា នីហ្វៃទី៣ ២៧:១៣–២២ ។ សូមឲ្យក្រុមនីមួយៗអានខគម្ពីររបស់ខ្លួន រួចស្វែងរកអ្វីដែលតម្រូវឲ្យមានពីអ្នកទាំងឡាយ ដែលព្យាយាមដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យផាត់ពណ៌ ឬ គូសចំណាំក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ខ្លួន នូវសេចក្ដីពិតជាក់លាក់អំពីគោលលទ្ធិ និង ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
បន្ទាប់ពីសិស្សបានរំឭកវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះបានពីរបីនាទីហើយនោះ សូមឲ្យពួកគេរាយបញ្ជីនៅពីក្រោមសេចក្ដីយោងនីមួយៗនៅលើក្ដារខៀន នូវសកម្មភាពនានាដែលតម្រូវឲ្យមានពីអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
បន្ទាប់មក សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់បានសួរអ្នកថាតើពួកមរមនជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរឬទេនោះ តើវគ្គបទគម្ពីរទាំងបីនេះនៅលើក្ដារខៀន អាចជួយអ្នកឆ្លើយនឹងសំណួរនេះបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើអ្នកនឹងពន្យល់អំពីគោលលទ្ធិ ឬ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយប្រើពាក្យពេចន៍អ្នកផ្ទាល់ ទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលពុំស្គាល់ថាវាជាអ្វីនោះ ដោយរបៀបណា ?
-
មនុស្សខ្លះអាចនឹងសួរអ្នកអំពីមូលហេតុដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ប្រកាសដំណឹងល្អទៅកាន់មនុស្សដែលបានជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរួចទៅហើយ ។ តើគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ដែលមានណែនាំនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ជួយអ្នកឆ្លើយនឹងសំណួរនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅពេលសិស្សឆ្លើយ សូមប្រាកដថាពួកគេយល់ថា គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទមាននូវ (១) អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើ ហើយបន្តធ្វើដើម្បីនាំយើងឲ្យទៅរកព្រះវរបិតា ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៣:២២ គ. និង ស. ៧៦:៤០–៤២ ) និង (២) អ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងឡាយមកពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលរួមមានការមានសេចក្ដីជំនឿ ការប្រែចិត្ត ការទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ការទទួលអំណោយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង ការកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ២៧:១៦–២១ ) ។
សូមឲ្យសិស្សមើលទៅសេចក្ដីថ្លែងស្ដីអំពីគោលបំណង ដែលមាននៅលើក្ដារខៀន រួចសូមសួរ ៖
-
តើគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទមានទំនាក់ទំនងទៅនឹង គោលបំណងនៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនាយ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅពេលសិស្សពិភាក្សាអំពីសំណួរនេះ ពួកគេអាចនឹងបង្ហាញសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបំពេញគោលបំណងរបស់ពួកគេ ដោយការជួយដល់សាសនាគន់ការីទាំងឡាយឲ្យទទួលយកគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ មានសេចក្ដីជំនឿ ប្រែចិត្ត ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ទទួលអំណោយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ។
ដើម្បីធ្វើឲ្យសិស្សយល់កាន់តែច្បាស់ថា សាសនាគន់ការីទាំងឡាយត្រូវតែប្រព្រឹត្តតាមគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទក្នុងការទទួលយកដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ នោះសូមឲ្យសិស្សបើកទៅទំព័រទី ៥ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង រួចសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាចឮៗ នៅក្នុងកថាខណ្ឌពីរដំបូងនៅក្នុងផ្នែកនេះក្រោមចំណងជើងថា « ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។ ក្រោយមក សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ដើម្បីជួយសិស្សរបស់អ្នកឃើញអំពីមូលហេតុ ដែលវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះសាសនាគន់ការីដែលត្រូវប្រព្រឹត្តទៅដោយសេចក្ដីជំនឿ ៖
-
តើមានភស្ដុតាងអ្វីដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាចមើលឃើញ ដើម្បីកំណត់ថាសាសនាគន់ការីម្នាក់កំពុងតែប្រើសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ប្រែចិត្ត ហើយរៀបចំខ្លួនទទួលសេចក្ដីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ?
បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយ សូមពន្យល់ថា ជាញឹកញាប់ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយតែងខ្វល់ខ្វាយអំពីការថ្លែងចេញ និង ការប្រព្រឹត្តដែលត្រឹមត្រូវ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការណ៍ដែលមានសារៈសំខាន់ជាងអ្វីដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាថ្លែងចេញ ហើយប្រព្រឹត្តទៅទៀតនោះ គឺថាសាសនាគន់ការីប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីជំនឿដែលពួកគេបានបង្រៀន ។ ជំនាញដ៏សំខាន់មួយដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាចអភិវឌ្ឍ គឺត្រូវមើលឃើញដោយព្រះវិញ្ញាណថាតើសាសនាគន់ការីពិតជាកំពុងតែប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីជំនឿ ហើយកំពុងតែប្រែចិត្តជឿដែរឬទេ ។
-
តើមានភស្ដុតាងអ្វីដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាចមើលឃើញ ដើម្បីកំណត់ថាព្រះវិញ្ញាណកំពុងមានវត្តមាននៅពេលកំពុងបង្រៀន ចំណែកឯសាសនាគន់ការីកំពុងតែទទួលអារម្មណ៍នៃព្រះវិញ្ញាណនោះ ?
-
តើអ្នកដែលត្រៀមធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា អាចធ្វើអ្វីដើម្បីយល់បានកាន់តែច្បាស់ ហើយអនុវត្តឲ្យបានកាន់តែល្អនូវគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ? ( ចម្លើយអាចរួមមានដូចតទៅនេះ ៖ អធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់ សិក្សាព្រះគម្ពីរអំពីចំណុចសំខាន់ៗនៃគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទមានដូចជា ដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ ព្រមទាំងគោលការណ៍ និង ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ជជែកជាមួយមនុស្សដទៃអំពីអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើដើម្បីបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្លួនទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សិក្សាអំពីពាក្យអធិស្ឋាននៃពិធីសាក្រាម៉ង់ដើម្បីយល់សេចក្ដីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យបានកាន់តែច្បាស់ ។ល។ ) ។
សូមបង្ហាញវីដេអូ « The Purpose of Missionary Work: Robles Family » ( ៩:១៩ ) រួចឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់កត់ចំណាំ អំពីអ្វីដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានធ្វើ ដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសារ រ៉ូប៊លស៍ ឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ។
បន្ទាប់ពីបានបង្ហាញវីដេអូនេះ សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យពន្យល់អំពីអ្វីដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានធ្វើដើម្បីបំពេញតាមគោលបំណងរបស់ពួកគេ ៖
-
តើអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងនេះបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសារ រ៉ូប៊លស៍ បណ្ដុះសេចក្ដីជំនឿ ? ( ចម្លើយអាចរួមមានដូចតទៅនេះ ៖ ពួកគេលើកទឹកចិត្តគ្រួសារនោះឲ្យអធិស្ឋានសួរអំពីព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្លើយសំណួរ បង្រៀនពួកគេអំពីមូលហេតុដែលវាសំខាន់ក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិនានា តាំងចិត្តពួកគេឲ្យគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិ ជួយពួកគេឲ្យទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃបុណ្យជ្រមុជទឹក ធ្វើឲ្យវួដមានចំណែកនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ហើយតម្រង់ផ្លូវឲ្យពួកគេទៅកាន់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ) ។
-
ហេតុអ្វីបានជាទាំង ការបង្រៀន សាសនាគន់ការី និង ការអញ្ជើញ ពួកគេឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ គឺជាទិដ្ឋភាពដ៏សំខាន់នៃអ្វីដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាធ្វើ ?
-
តើមានភស្ដុតាងអ្វីដែលអ្នកបានឃើញថា សេចក្ដីជំនឿរបស់សមាជិកក្រុមគ្រួសារ រ៉ូប៊លស៍ បានកើនឡើង ហើយពួកគេបានទទួលអារម្មណ៍ថាមានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទកាន់តែខ្លាំង ?
សូមផ្ដល់ពេលវេលាបីបួននាទី ឲ្យសិស្សសិក្សាផ្នែកក្រោមចំណងជើង « ជួយអ្នកដទៃឲ្យធ្វើការតាំងចិត្ត ៖ ច្រកនាំទៅកាន់ជំនឿ និង ការប្រែចិត្ត » នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ ៨ ។ បន្ទាប់មកសូមចាត់តាំងសិស្សឲ្យចាប់ដៃគូ ហើយប្ដូរវេនគ្នាចែកចាយអំពីអារម្មណ៍ដែលពួកគេមាន អំពីការអញ្ជើញមនុស្សដទៃឲ្យគោរពព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ។ តើពួកគេមានការភ័យខ្លាច និង កង្វល់អ្វីខ្លះ ? តើអ្វីដែលជួយពួកគេ ឲ្យមានទំនុកចិត្តថា ពួកគេនឹងអាចធ្វើទៅបាន ? បន្ទាប់មក សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើការយល់ដឹងអំពីគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ អាចជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ក្នុងការអញ្ជើញសាសនាគន់ការីឲ្យធ្វើការតាំងចិត្ត ?
-
ហេតុអ្វីបានជាអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានមានប្រសាសន៍ថា អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគួរតែបង្ហាញ « ការខកចិត្ត » នៅពេលមនុស្សពុំធ្វើតាមការតាំងចិត្តដើម្បីអាន ឬ អធិស្ឋានសួរអំពីព្រះគម្ពីរមរមន ?
សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្រមៃក្នុងចិត្តអំពីអារម្មណ៍ដែលអាចមាន នៅពេលជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែ ហើយទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ សូមសួរថាតើមានពួកគេណាម្នាក់ធ្លាប់បានជួយមិត្តភក្ដិ ឬ សមាជិកក្រុមគ្រួសារម្នាក់ឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ រួចអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយអំពីអារម្មណ៍នៃការជួយដល់ដំណើរការនោះ ។
ករណីយកិច្ចដ៏ធំជាងគេ
សូមពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អដល់កូនចៅព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយជួយពួកគេទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនានា ដែលនឹងធ្វើឲ្យពួកគេរីករាយនឹងពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួន ។ សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម រួចសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖
« បន្ទាប់ពីកិច្ចការទាំងអស់បាននិយាយចប់ហើយ ករណីយកិច្ចដ៏ធំជាងគេ និងសំខាន់ជាងគេ គឺផ្សាយដំណឹងល្អ ( ប្រសាសន៍ដកស្រង់របស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ ១២ ) ។
« ការបង្រៀនដំណឹងល្អ មានសារៈសំខាន់ជាងទង្វើល្អដទៃៗទៀត ។ អ្នកកំពុងធ្វើកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតនៅលើពិភពលោកនេះ ហើយគ្មានអ្វីដែលនៅលើលោកនេះអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងវាបានឡើយ ។ ការសាងសង់ផ្ទះ និង ស្ពានពុំមានសារៈសំខាន់នោះទេ ។ ការកសាងពិភពលោកពុំមែនជារឿងសំខាន់ឡើយ ប្រសិនបើប្រៀបផ្ទឹមទៅនឹងជីវិតមនុស្សដែលអ្នកកំពុងកសាង ។ ការសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សរមែងស្លាប់ពុំមែនជាការសម្រេចបានជោគជ័យដ៏សំខាន់ឡើយ ប្រសិនបើប្រៀបផ្ទឹមទៅនឹងអ្វីដែលអ្នកកំពុងតែធ្វើនេះ ។ អ្នកអាចនឹងចេញទៅទីស្មសាន ហើយធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់រាប់ម៉ឺននាក់រស់ឡើងវិញ ប៉ុន្តែអ្នកពុំបានធ្វើអ្វីទាល់តែសោះឡើយ ប្រសិនបើប្រៀបផ្ទឹមទៅនឹងអ្វីដែលអ្នកកំពុងតែធ្វើ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះដល់មនុស្សនេះ » ( The Teachings of Spencer W. Kimball [ ឆ្នាំ ១៩៨២ ] ទំព័រ ៥៤៧ ) ។
សូមសួរសិស្សរបស់អ្នកថាតើមាននរណាចង់ចែកចាយ អំពីមូលហេតុដែលពួកគេគិតថា ការប្រកាសដំណឹងល្អគឺជាករណីយកិច្ចដ៏ធំជាងគេដែលយើងមាន ។ សូមប្រាកដថាសិស្សយល់ថា តាមរយៈការប្រកាសដំណឹងល្អ នោះយើងនឹងជួយមនុស្សទូទៅឲ្យទទួលបានពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួន ។
សូមឲ្យសិស្សអានឮៗនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៨:១០, ១៥–១៦ ដែលមានសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ដោយស្វែងរកមើលពរជ័យទាំងឡាយ ដែលកើតមានចំពោះអ្នកដែលប្រកាសប្រកាស និង ចំពោះអ្នកដែលទទួលយកដំណឹងល្អ ។ បន្ទាប់មក សូមសួរ ៖
-
តើមានពរជ័យណាខ្លះ ដែលកើតមានចំពោះអ្នកដែលប្រកាសដំណឹងល្អ និង អ្នកដែលរៀនដំណឹងល្អ ?
សូមពន្យល់ថា កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនាក៏អាចមានឧបសគ្គផងដែរ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« ខ្ញុំជឿថា កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនាពុំមានភាពងាយស្រួលនោះទេ ព្រោះ សេចក្តីសង្គ្រោះពុំមែនជាបទពិសោធន៍ដែលគ្មានតម្លៃនោះទេ ។ សេចក្តីសង្គ្រោះ ពុំមែនជា រឿងងាយស្រួលដើម្បីទទួលបានឡើយ ។ យើងគឺជាសាសនាចក្រនៃព្រះគ្រីស្ទ នេះគឺជាសេចក្ដីពិត ចំណែកឯទ្រង់គឺជាព្រះសិរសាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ តើយើងអាចជឿថាវាមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់យើងបានយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ទន្ទឹមនឹងពេលដែលវាពុំមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់ទ្រង់ទាល់តែសោះនោះ ? ចំពោះខ្ញុំវាហាក់ដូចជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និង ថ្នាក់ដឹកនាំបេសកកម្មត្រូវចំណាយពេលខ្លះនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និង ថ្នាក់ដឹកនាំបេសកកម្ម ត្រូវឈានជើងយ៉ាងហោចណាស់ពីរបីជំហានទៅលើកំពូលភ្នំកាលវ៉ារី ។
« … ខ្ញុំជឿថា អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ព្រមទាំង សាសនាគន់ការី នឹងត្រូវបង់ថ្លៃដែលជានិមិត្តរូបនៃតម្លៃដូចគ្នានោះដែរ ដើម្បីមករកសេចក្ដីពិត មករកសេចក្ដីសង្គ្រោះ មកស្គាល់អ្វីមួយដែលកើតចេញពីតម្លៃដែលត្រូវបានបង់នេះ » ( « Missionary Work and the Atonement » Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ១៥ ) ។
-
តើទស្សននៃកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនានេះ នឹងជួយអ្នកនៅពេលអ្នកជួបប្រទះនឹងឧបសគ្គក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាយ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅពេលអ្នកបញ្ចប់មេរៀន សូមគិតអំពីពេលវេលាបីបួននាទី ឲ្យសិស្សសរសេរនូវអ្វីដែលពួកគេរៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា និង គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យដាក់គោលដៅ អំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីយល់អំពីគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទឲ្យបានកាន់តែច្បាស់ នៅពេលពួកគេរៀបចំខ្លួនចេញបម្រើបេសកកម្ម ។ សូមសួរសិស្សថាតើមានពួកគេណាម្នាក់ ចង់ចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ខ្លួនជាមួយមិត្តក្នុងថ្នាក់ដែរឬទេ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ប្រសិនបើសិស្សនឹងរៀន ហើយប្រព្រឹត្តតាមគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ នោះពួកគេនឹងក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏មានជោគជ័យច្រើន ។
ការអញ្ជើញឲ្យអនុវត្ត
សូមពន្យល់ទៅកាន់សិស្សរបស់អ្នកថា ការរៀបចំខ្លួនធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង តម្រូវឲ្យមានកិច្ចខិតខំនៅក្រៅថ្នាក់រៀន ។ ហេតុដូច្នោះហើយ នៅពេលបញ្ចប់មេរៀននេះ អ្នកនឹងត្រូវណែនាំអំពីសកម្មភាពនានា ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីជួយពួកគេឲ្យរៀបចំខ្លួនបានកាន់តែប្រសើរដើម្បីបម្រើបេសកកម្ម ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចាប់ផ្ដើមនាពេលឥឡូវនេះក្នុងការរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យអនុវត្តតាមចំណុចមួយ ឬ ច្រើនជាងនេះដូចខាងក្រោម ៖
-
ចែកចាយជាមួយមនុស្សទូទៅដោយប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម អំពីមូលហេតុដែលពួកគេមានចិត្តរំភើបក្នុងការបម្រើបេសកកម្ម និង អំពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើដើម្បីរៀបចំខ្លួន ។
-
សូមមើលវីដេអូមួយចំនួនដែលមាននៅក្នុងផ្នែក Hastening the Work of Salvation នៅលើគេហទំព័រ LDS.org រួចសរសេរចូលទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សានូវអារម្មណ៍ផ្សេងៗ ដែលអ្នកមាននៅពេលអ្នកពិចារណាអំពីឱកាសដើម្បីរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។
-
អញ្ជើញមិត្តភក្ដិម្នាក់ឲ្យចូលរៀនថ្នាក់ ការរៀបចំខ្លួនធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជាមួយអ្នក ។ ( អ្នកអាចនឹងផ្ដល់ការអញ្ជើញនេះទៅដល់សិស្ស នៅពេលចុងបញ្ចប់នៃម៉ោងសិក្សានីមួយៗ ) ។
-
អញ្ជើញមិត្តភក្ដិដែលមិនមែនជាសមាជិក ឬ សមាជិកមិនសូវសកម្ម ឲ្យមកជួបជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។