តម្រូវការរបស់យើងឲ្យមានដង្វាយធួន

សេចក្តីផ្ដើម

ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាចំណុចយ៉ាងសំខាន់ចំពោះផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបំពេញតាមព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ តាមរយៈការប្រោសលោះយើងពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ និង ខាងសាច់ឈាម ដោយការបំពេញការទាមទារទាំងឡាយនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ហើយលាងសម្អាតយើងចេញពីអំពើបាបផ្ទាល់ខ្លួនដោយផ្អែកលើលក្ខខណ្ឌនៃការប្រែចិត្ត ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏សម្រាលពីជំងឺទាំងឡាយ ប្រទានកម្លាំងឲ្យយើងសម្រេចបានអ្វីៗដែលយើងពុំមានលទ្ធភាពធ្វើដោយខ្លួនយើងបាន ហើយប្រទានសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់យើងថា យើងអាចត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយទ្រង់ និង ព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដោយ ជួយមនុស្សទូទៅរៀនអំពីរបៀបទទួលបានពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនតាមរយៈសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការប្រែចិត្ត ពិធីបុណជ្រមុជទឹក ពិធីបញ្ជាក់ និង ការកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ។

ការរៀបចំទុកជាមុន

សូមសិក្សាចំណុចខាងក្រោម ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវការដង្វាយធួន ៖ រ៉ូម ៣:២៣, នីហ្វៃទី២ ៩:៦–១០ និង អាលម៉ា ៤២:៩–១៤ ។
សូមសិក្សាចំណុចខាងក្រោម ដើម្បីឃើញថាពរជ័យមួយចំនួនមានតាមរយៈដង្វាយធួន ៖ ម៉ូសាយ ៣:១៩, ៤:៣, ២៤:១២–១៥ និង អាលម៉ា ៥:១២–១៣, ៧:១១–១៣ ។
សូមសិក្សា អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « Missionary Work and the Atonement » Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ៨–១៥ ។
សូមសិក្សា ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ ៥១–៥២ និង ៦០–៦១ ។
សូមរៀបចំបង្ហាញវីដេអូ « He Lives! All Glory to His Name! » ( នាទីទី ២:៥១ វីដេអូខ្លីដកស្រង់ចេញពីសុន្ទរកថារបស់អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៧៥–៧៨ ) មាននៅលើគេហទំព័រ lds.org/media-library ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

បង្កើតបរិយាកាសនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និង ការគោរព ។ នៅពេលសិស្សចូលមកក្នុងថ្នាក់ សូមទទួលរាក់ទាក់ពួកគេដោយហៅឈ្មោះ ប្រាប់ពួកគេថាអ្នករីករាយដែលបានឃើញពួកគេមក បង្ហាញអំណរគុណដល់ពួកគេ ឬ សួរអំពីក្រុមគ្រួសារ ការងារ ឬ សាលារបស់ពួកគេ ។ សិស្សទាំងឡាយណាដែលទទួលអារម្មណ៍នូវសេចក្តីស្រឡាញ់ ទុកចិត្ត និង ឲ្យតម្លៃដោយគ្រូបង្រៀនរបស់គេ ព្រមទាំងសិស្សដទៃទៀតនោះ នឹងមានបំណងមកចូលរៀនកាន់តែខ្លាំង សូមបើកទូលាយចំពោះឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណ ថែមទាំងមានបំណងប្រាថ្នាកាន់តែមុតមាំក្នុងការរួមចំណែក ។

មូលហេតុដែលយើងត្រូវការដង្វាយធួន

សូមចាប់ផ្ដើមបង្រៀនដោយសួរសិស្សដូចខាងក្រោម ៖

តើមនុស្សអាចយល់ថា ពួកគេត្រូវការដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ក្រោយមក សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ៖

« វាដូចជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនត្រូវការអាហារ រហូតដល់គាត់ឃ្លាន ដូច្នេះគាត់ក៏មិនត្រូវការសេចក្ដីសង្គ្រោះពីព្រះគ្រីស្ទដែរ រហូតដល់គាត់ដឹងអំពីមូលហេតុ ដែលគាត់ត្រូវការព្រះគ្រីស្ទ ។

« គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងបានគ្រប់គ្រាន់ និង ត្រឹមត្រូវពីមូលហេតុដែលគាត់ត្រូវការព្រះគ្រីស្ទនោះទេ រហូតដល់គាត់យល់ ហើយទទួលយកគោលលទ្ធិនៃការធ្លាក់ និង ឥទ្ធិពលរបស់វាមកលើមនុស្សជាតិទាំងអស់ » ( ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន A Witness and a Warning [ ឆ្នាំ ១៩៨៨ ] ទំព័រ ៣៣ ) ។

បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

នៅពេលយើងពិភាក្សាអំពីការធ្លាក់របស់លោកអ័ដាម តើយើងសំដៅទៅលើអ្វី ?

សូមបង្ហាញពាក្យដកស្រង់ខាងក្រោម រួចសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ៖

« ពីព្រោះអ័ដាម និង អេវ៉ា … បានទទួលទានផ្លែឈើនៃដើមដឹងខុសត្រូវ ពួកគេត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីវត្តមាននៃព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល គ. និង ស. ២៩:៤០–៤១ ) ។ និយាយម្យ៉ាងទៀត ពួកគាត់បានស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ ។ ពួកគាត់ក៏ធ្លាក់ខ្លួនក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់—ដែលត្រូវតែស្លាប់ខាងរូបកាយដែរ ។ សេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ និង ខាងសាច់ឈាមនេះ ត្រូវបានហៅថា ការធ្លាក់ ។ …

« ក្នុងនាមជាកូនចៅរបស់លោកអ័ដាម និង នាងអេវ៉ា នោះយើងទទួលបាននូវស្ថានភាពនៃការធ្លាក់ក្នុងការរស់រានក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ( សូមមើល អាលម៉ា ៤២:៥–៩, ១៤ ) ។ យើងបានបែកចេញពីវត្តមាននៃព្រះអម្ចាស់ និងភ្លក់សេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម ។ យើងក៏បានដាក់នៅក្នុងស្ថានភាពនៃការផ្ទុយ ដែលយើងទទួលការសាកល្បងដោយរងនូវការលំបាកក្នុងជីវិត និង ការល្បួងនៃពួកបច្ចាមិត្ត ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២:១១–១៤, គ. និង ស. ២៩:៣៩, ម៉ូសេ ៦:៤៨–៤៩ ) » ( ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៥៦ ) ។

សូមជួយសិស្សឲ្យស្វែងរកគោលលទ្ធិនានា ដែលបានបង្រៀននៅក្នុងពាក្យដកស្រង់នេះដោយសួរ ៖

តើការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាម មានឥទ្ធិពលលើយើងម្នាក់ៗដែលជាកូនចៅរបស់លោកអ័ដាម និង នាងអេវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( យើងក៏ភ្លក់ទាំងសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាមផង និង ខាងវិញ្ញាណផង ដូចជាលោកអ័ដាម និង នាងអេវ៉ាដែរ ។ យើងរស់នៅក្នុងពិភពមួយដែលធ្លាក់ ហើយត្រូវទទួលរងការលំបាកក្នុងជីវិត និងការល្បួងនៃពួកបច្ចាមិត្ត ។ យើងត្រូវបានកាត់ចេញពីវត្តមាននៃព្រះវរបិតា ហើយត្រូវការជំនួយឲ្យមានព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីត្រឡប់ទៅឯទ្រង់វិញ ) ។

សូមសរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន រួចផ្ដល់ពេលវេលាបីបួននាទីឲ្យសិស្សសិក្សា ៖

រ៉ូម ៣:២៣

នីហ្វៃទី២ ៩:៦-១០

អាលម៉ា ៤២:៩–១១, ១៤

នៅពេលពួកគេសិក្សា សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្វែងរកថាតើយើងម្នាក់ៗ ទទួលឥទ្ធិពលពីការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាមយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ។

ការពន្យល់អំពីគោលលទ្ធិ ។ ជំនាញមួយចាំបាច់សម្រាប់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា គឺជាសមត្ថភាពយល់គោលលទ្ធិ នៅពេលពួកគេបង្រៀនគោលលទ្ធិទាំងនោះនៅក្នុងពាក្យសម្ដីសាមញ្ញៗ ។ អ្នកអាចបង្កើនសមត្ថភាពសិស្សរបស់អ្នកក្នុងការធ្វើដូចនេះ ដោយឲ្យពួកគេពន្យល់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវអំពីគោលលទ្ធិមួយ និង មូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះពួកគេ ព្រមទាំងសាសនាគន់ការីដែលត្រូវយល់អំពីគោលលទ្ធិនោះ ។

តើបទគម្ពីរទាំងនេះ ពន្យល់អំពីរបៀបដែលយើងម្នាក់ៗ ទទួលឥទ្ធិពលពីការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាមយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ។ ទោះជាចម្លើយរបស់ពួកគេអាចមានច្រើនខុសគ្នា ចម្លើយទាំងនោះអាចស្រដៀងដូចខាងក្រោម ៖ យើងទាំងអស់គ្នាមានបាប ហើយប្រែជាមិនស្អាតស្អំនៅចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ ដោយសារតែយើងប្រព្រឹត្តបាប យើងត្រូវបានកាត់ចេញពីវត្តមាននៃព្រះ យើងនឹងទទួលបទពិសោធន៍នៃសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម យើងរស់នៅក្នុងពិភពមួយដែលធ្លាក់ ហើយត្រូវតែយកឈ្នះលើ « មនុស្សខាងសាច់ឈាម » [ ម៉ូសេ ៣:១៩ ] ) ។

សូមសួរសិស្សថាតើពួកគេមានសំណួរអ្វីខ្លះ អំពីគោលលទ្ធិ និង ពាក្យទាំងឡាយដែលពួកគេឃើញមាន ។ សូមអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ ពិភាក្សាអំពីសំណួរទាំងនេះ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើបទគម្ពីរទាំងនេះ ជួយពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរបៀបណា ? (ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រោសលោះយើងចេញពីការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាម និង ពីទង្វើនៃការមិនគោរពប្រតិបត្តិរបស់យើង ។

សូមពន្យល់ថា ជាចំណែកនៃផែនការដ៏មេត្តាករុណារបស់ព្រះ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអនុញ្ញាតឲ្យយើងចៀសផុតពី « វិរូប » នៃសេចក្ដីស្លាប់ និង ស្ថាននរក ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៩:១០ ) មានន័យថា សេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម និង ខាងវិញ្ញាណ ។ យើងទាំងអស់គ្នានឹងរស់ឡើងវិញ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចលាងជម្រះស្អាតពីអំពើបាបទាំងឡាយនៅពេលយើងប្រែចិត្ត ។ ប្រសិនបើគ្មានព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេនោះ យើងនឹងពុំគ្រាន់តែវិនាសឡើយ ប៉ុន្តែយើងនឹងក្លាយទៅជាអារក្សពេញមួយភាពអស់កល្បជានិច្ច ។

សូមចែកចាយទីបន្ទាល់ខ្លីៗ អំពីព្រះបញ្ញា និង សេចក្ដីមេត្តាករុណានៃផែនការរបស់ព្រះ ។ សូមអះអាងដល់សិស្សថា អស់ទាំងលទ្ធផលនៃការធ្លាក់ អាចយកឈ្នះបានតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សារៈសំខាន់នៃការបង្រៀនអំពីដង្វាយធួន

សូមពិចារណាអំពីការអាន ឬ បង្ហាញ វីដេអូខ្លី នៃសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ រីឆាត ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមឲ្យសិស្សស្វែងរកមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះយើង ដែលត្រូវបង្កើនការយល់ដឹងអំពីដង្វាយធួន ។

« នៅពេលអ្នកចងចាំអំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ និង តម្លៃដែលត្រូវបានបង់ ព្រមទាំងអំណោយដែលបានប្រទានឲ្យតាមរយៈដង្វាយធួននោះ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលបទគម្ពីរបង្រៀនអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនោះ ។ សាក្សីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីភាពពិតនៃព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះ នឹងបានរឹងមាំឡើង ។ វាត្រូវតែលើសពីការគ្រាន់តែជាគោលការណ៍ ដែលអ្នកទន្ទេញចាំទៅទៀត ។ វាត្រូវតែជាចំណែកមួយនៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក ដែលជាកំពែងការពារប្រឆាំងនឹងការជន់ជោរឡើងនៃអំពើគួរខ្ពើមឆ្អើម ដែលរាតត្បាតពិភពលោកយើងនេះ ។ …

« ប្រសិនបើពុំមានដង្វាយធួនទេ ផែនការសុភមង្គលនៃព្រះវរបិតាសួគ៌ ពុំអាចប្រព្រឹត្តទៅបានឡើយ ។ ដង្វាយធួនផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងទាំងអស់គ្នា យកឈ្នះលើផលវិបាកនៃទោសកំហុសដែលយើងបានប្រព្រឹត្តនៅក្នុងជីវិត ។ នៅពេលយើងគោរពប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យ នោះយើងទទួលបានពរជ័យ ។ នៅពេលយើងល្មើសនឹងក្រឹត្យវិន័យ ពុំមានអ្វីសេសសល់ពីការគោរពប្រតិបត្តិមុនៗ ដែលធ្វើឲ្យស្កប់ស្កល់ដល់ការទាមទារនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ចំពោះក្រឹត្យវិន័យដែលបានល្មើសនោះឡើយ ។ ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អនុញ្ញាតឲ្យយើងប្រែចិត្តចេញពីការមិនគោរពប្រតិបត្តិ ហេតុដូច្នេះយើងអាចចៀសផុតពីទោសទាំងឡាយ ដែលសេចក្ដីយុត្តិធម៌តម្រូវឲ្យមាននោះ ។

« គារវភាព និង កតវេទិតារបស់ខ្ញុំមានចំពោះដង្វាយធួននៃព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលជាម្ចាស់នៃមេត្រីភាព និង ព្រះអង្គប្រោសលោះរបស់យើងនោះ រីកធំធាត់ឡើងនៅពេលខ្ញុំព្យាយាមយល់ពីវាកាន់តែច្រើន ។ ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា គ្មានគំនិតនៃមនុស្សក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ណាម្នាក់អាចនឹកស្មានដល់ ក៏គ្មានអណ្ដាតនៃមនុស្សណាម្នាក់ថ្លែងឲ្យបានសក្ដិសម អំពីអត្ថន័យទាំងស្រុងនៃអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើ សម្រាប់កូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់បានឡើយ ។ ប៉ុន្តែវាចាំបាច់ដែលយើងម្នាក់ៗ ត្រូវរៀនអ្វីដែលយើងអាចធ្វើទៅបានអំពីវា ។ ដង្វាយធួនគឺជាធាតុផ្សំដ៏ចាំបាច់ក្នុងផែនការសុភមង្គលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដែលប្រសិនបើគ្មានវាទេនោះ ផែនការនេះពុំអាចដំណើរការទៅបានឡើយ ។ ការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដង្វាយធួន និង ចំណេះដឹងដែលវាផ្ដល់ឲ្យក្នុងជីវិតអ្នក នឹងពង្រីកបន្ថែមយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការប្រើប្រាស់ដ៏មានប្រយោជន៍នៃចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ និង ជំនាញនានាដែលអ្នកទទួលបានក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ …

« មានសេចក្ដីត្រូវការដ៏ចាំបាច់មួយសម្រាប់យើងម្នាក់ៗដើម្បីពង្រីកការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីសារៈសំខាន់នៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យវាក្លាយជាគ្រឹះដ៏មិនអាចរង្គោះរង្គើ ដែលយើងនឹងស្ថាបនាជីវិតយើងនៅលើនោះ ។ …

« ការសញ្ជឹងគិតផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងស៊ីជម្រៅទៅលើបទគម្ពីរ រួមផ្សំនឹងការសិក្សាស្រាជ្រាវ ការអធិស្ឋានអស់ពីចិត្ត នឹងពង្រីកដល់ការយល់ដឹង ព្រមទាំងអំណរគុណរបស់អ្នកដែលមានចំពោះដង្វាយធួនដ៏មិនអាចកាត់ថ្លៃបានរបស់ទ្រង់ » (« He Lives! All Glory to His Name! » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៧៥–៧៦ ) ។

សូមជួយសិស្សវិភាគទៅលើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ ស្កត ដោយការសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

តើផ្នែកណាខ្លះនៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់អែលឌើរ ស្កត ដែលបានសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើសារៈសំខាន់នៃការយល់ដឹងអំពីដង្វាយធួន ? ( សូមប្រាកដថា សិស្សរកឃើញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅ ៖ ការរងឈឺចាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « នឹងពុំគ្រាន់តែមានឥទ្ធិពលលើយើងក្នុងជីវិតនេះទេ ប៉ុន្តែវានឹងមានឥទ្ធិពលពេញមួយភាពអស់កល្ប » « ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់បានធ្វើឲ្យផែនការសុភង្គលនៃព្រះវរបិតាសួគ៌ដំណើរការទៅដោយពេញលេញ » « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចាត់ចែងឲ្យមានតុល្យភាពរវាងសេចក្ដីយុត្តិធម៌ និង សេចក្ដីមេត្តាករុណា ដោយផ្អែកទៅលើការគោរពប្រតិបត្តិរបស់យើង » « ដង្វាយធួនផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងទាំងអស់គ្នា យកឈ្នះលើផលវិបាកនៃទោសកំហុសដែលយើងបានប្រព្រឹត្តនៅក្នុងជីវិត » « ការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដង្វាយធួន និង ចំណេះដឹងដែលវាផ្ដល់ឲ្យក្នុងជីវិតអ្នក នឹងពង្រីកបន្ថែមយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការប្រើប្រាស់ដ៏មានប្រយោជន៍នៃចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ និង ជំនាញនានាដែលអ្នកទទួលបានក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ » ) ។
អែលឌើរ ស្កត បានមានប្រសាសន៍ថា គោលការណ៍នៃដង្វាយធួន « ត្រូវតែលើសពីគោលការណ៍ ដែលអ្នកទន្ទេញចាំទៅទៀត ។ វាត្រូវតែជាចំណែកមួយនៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក » ។ តើអ្នកដែលត្រៀមធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា អាចធ្វើដូចនេះបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

យុវវ័យជាច្រើនពុំយល់អំពីពរជ័យផ្សេងទៀតដែលមានក្រៅពីការអត់ទោសបាប ដែលកើតមានក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេតាមរយៈដង្វាយធួននោះទេ ។ ដើម្បីជួយសិស្សពង្រឹងការយល់ដឹងអំពីពរជ័យផ្សេងទៀតទាំងនេះ សូមផ្ដល់ពេលវេលាបីបួននាទីដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ឲ្យសិក្សាវគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោម ដោយស្វែងរកពរជ័យទាំងឡាយដែលកើតមានតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ម៉ូសាយ ៣:១៩, ៤:៣, ២៤:១២–១៥, អាលម៉ា ៥:១២–១៣, ៧:១១–១៣ ។ បន្ទាប់ពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សពន្យល់ពរជ័យមួយចំនួនដែលបានមកពីដង្វាយធួន ។ សូមសរសេរសង្ខេបចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្តារខៀន ។

សូមបង្ហាញពាក្យដកស្រង់ខាងក្រោម រួចសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« នៅពេលដែលការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរីកចម្រើននោះ បំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អនឹងរីកចម្រើនដែរ » ( ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ ២ ) ។

សូមជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីគោលការណ៍នេះដោយសួរ ៖

ហេតុអ្វីបានជាបំណងប្រាថ្នារបស់បុគ្គលម្នាក់ដែលចង់ចែកចាយដំណឹងល្អកើនឡើង នៅពេលគាត់យល់អំពីដង្វាយធួន ?

សូមចាត់តាំងសិស្សឲ្យធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីដាក់វេណគ្នាអានឮៗ នីហ្វៃទី១ ៨:១០–១២, អេណុស ១:៥–៩ និង ម៉ូសាយ ២៧:៣៤–៣៦ និង ២៨:១–៤ ។ សូមឲ្យពួកគេស្វែងរកលំនាំមួយ ដែលមាននៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីគោលការណ៍ដែលពួកគេបានប្រាប់នោះ ។ ( បន្ទាប់ពីលីហៃ អេណុស និង បុត្រារបស់ម៉ូសាយបានទទួលពរជ័យនៃដង្វាយធួន នោះពួកគេបានមានបំណងប្រាថ្នាចង់ចែកចាយដំណឹងល្អ ហើយជួយមនុស្សទូទៅឲ្យទទួលបានពរជ័យដូចជាពួកគេដែរ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិត និង សារៈសំខាន់នៃគោលការណ៍ដែលអ្នកបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀន សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

ប្រសិនបើមិនមែនជារឿងផ្ទាល់ខ្លួនពេកទេ តើមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះ ដែលអ្នកធ្លាប់មានជាមួយនឹងដង្វាយធួន ដែលជំរុញឲ្យអ្នកចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយមនុស្សទូទៅ ?
តើការចេះដឹង និង អារម្មណ៍អំពីដង្វាយធួន ជំរុញអ្នកឲ្យនាំមនុស្សទូទៅ ទៅកាន់តែជិតព្រះយេស៊ូវយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមឲ្យពេលវេលាសិស្សបន្តិចដើម្បីពិចារណា ទោះជាការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាផ្នែកនៃការជំរុញចិត្តដើម្បីបម្រើបេសកកម្ម និង អ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីបង្កើនកម្រិតនៃកតវេតិតារបស់ខ្លួនចំពោះអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ។

ការជួយសាសនាគន់ការីឲ្យទទួលបានពរជ័យនៃដង្វាយធួន

សូមប្រាប់សិស្សរបស់អ្នកថា គ្មានគោលលទ្ធិណាដែលពួកគេនឹងបង្រៀនក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលមានសារៈសំខាន់ទាំងសាសនាគន់ការីផង និង អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាផង ដើម្បីយល់ ហើយទទួលយក ជាងដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។

សូមឲ្យសិស្សសិក្សា នីហ្វៃទី២ ២:៦–៨ រួចស្វែងរកអ្វីដែលលីហៃបានបង្រៀន ដែលយើងគួរតែធ្វើជាមួយនឹងចំណេះដឹងអំពីដង្វាយធួនរបស់យើង ។ បន្ទាប់ពីសិស្សពីរបីនាក់បានឆ្លើយរួចហើយនោះ សូមជួយពួកគេឲ្យយល់អំពីតម្រូវការដែលទាមទារឲ្យសាសនាគន់ការីយល់ ហើយទទួលយកដង្វាយធួន តាមរយៈការបង្ហាញ និង ការអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ពីអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« នៅក្នុងសន្និសីទតំបន់ ដែលជាពេលដ៏ថ្លៃថ្លាដើម្បីបង្រៀនក្នុងនាមយើងជាអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅមានជាមួយអែលឌើរ និង ស៊ិស្ទើរទាំងនេះ ខ្ញុំបានសួរអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាថាតើអ្វីទៅដែលពួកគេចង់ឲ្យសាសនាគន់ការីធ្វើ ក្រោយពីពួកគេពិភាក្សាគ្នាហើយ ។

សំឡេងមួយបានស្រែកចេញមកពីក្រុមពួកគេថា « ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក » ។

« ខ្ញុំបានពោលថា ‹ មែនហើយ យើងចង់ឲ្យពួកគេទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ប៉ុន្តែតើមានអ្វីដែលនាំពួកគេឲ្យធ្វើដូចនោះបាន ? › …

«… ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាស្ទើតែមិនបានលើកឡើងអំពីកិច្ចការសំខាន់បំផុតចំនួនពីរ ដែលយើងចង់ឲ្យសាសនាគន់ការីធ្វើពីមុនពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ៖ គឺមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួន ។ ប៉ុន្តែ ‹ យើងជឿថា គោលការណ៍ទីមួយ និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អគឺ ៖ ទីមួយ សេចក្តីជំនឿជឿដល់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ទីពីរ ការប្រែចិត្ត [ ក្រោយមក ] ទីបី បុណ្យជ្រមុជទឹក ដោយការពន្លិច សម្រាប់ការផ្តាច់បាប ទីបួន ការដាក់ដៃលើសម្រាប់អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ( មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿ ១:៤ បានគូសបញ្ជាក់ ) ។

« ជីវិតថ្មីរបស់អ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីម្នាក់ គឺត្រូវស្ថាបនាឡើងនៅលើសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ពលិកម្មប្រោសលោះរបស់ទ្រង់—ជាជំនឿស៊ប់មួយដែលជឿថា ទ្រង់គឺពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅក្នុងពេលនេះ ថាទ្រង់គឺទ្វារចូលទៅឯក្រោលចៀម ថាមានតែទ្រង់មួយអង្គឯងទេដែលកាន់កូនសោចូលទៅរកសេចក្ដីសង្គ្រោះ និង ភាពតម្កើងឡើងរបស់យើង ។ ជំនឿបែបនោះបង្កើតឲ្យមានការប្រែចិត្តដ៏ពិត ជាការប្រែចិត្តដែលបង្ហាញអំពីបំណងប្រាថ្នាដើម្បីបានស្អាតស្អំ ហើយរស់រានសាជាថ្មី ព្រមទាំងបានជាសះស្បើយ ជាការប្រែចិត្តដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងទទួលបានពរជ័យពេញលេញមកពីដង្វាយធួន » ( « Missionary Work and the Atonement » Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ១០–១១ ) ។

បន្ទាប់មក សូមសួរ ៖

តើសាសនាគន់ការីត្រូវតែធ្វើដូចម្ដេច ដើម្បីទទួលបានពរជ័យពេញលេញមកពីដង្វាយធួន ? ( មានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ហើយទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ) ។

សូមពន្យល់សិស្សថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧ រៀបរាប់អំពីគុណសម្បត្តិទាំងឡាយដើម្បីទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ សូមឲ្យសិស្សអានខគម្ពីរនោះ ហើយស្វែងរកអ្វីដែលសាសនាគន់ការីគួរតែធ្វើ ពីមុនទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ សូមសួរ ៖

តើកិច្ចការមួយចំនួនណាខ្លះដែលសាសនាគន់ការីគួរតែធ្វើ ដែលបង្ហាញថាពួកគេកំពុងបង្កើនសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ពួកគេត្រូវបន្ទាបខ្លួន ប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន បង្ហាញឲ្យឃើញថាខ្លួនបានធ្វើល្អ ។ល។ ) ។
តើអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមានតួនាទីយ៉ាងដូចម្ដេច ក្នុងការជួយសាសនាគន់ការីឲ្យមានភាពសក្តិសមដើម្បីទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ? តើតួនាទីនេះមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងដូចម្ដេច ជាមួយនឹងគោលបំណងរបស់អ្នកក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ? ( ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមរំឭកសិស្សអំពីគោលការណ៍នានាចេញមកពីមេរៀនមុន ) ។

អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាត្រូវបានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យបង្រៀនអំពីការប្រែចិត្ត

សូមសរសេរសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅលើក្ដារខៀន ៖

តើអ្វីទៅដែលជាកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុត ដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាចធ្វើ ដើម្បីជួយនាំកូនចៅរបស់ព្រះមករកព្រះគ្រីស្ទ ?

សូមឲ្យសិស្សអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៨:១១–១៤ រួចស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមពិភាក្សាអំពីចម្លើយរបស់សិស្សចំពោះសំណួរនោះ រួចសួរ ៖

ហេតុអ្វីបានជាការប្រែចិត្តគឺជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ ដែលកូនចៅរបស់ព្រះអាចទទួលបានពរជ័យពេញលេញនៃដង្វាយធួន ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១៦:១៣, អាលម៉ា ១១:៣៧ និង ហេលេមិន ១៤:១៣ ) ។

សូមសរសេរចម្លើយចំពោះសំណួរដែលបានបង្ហាញហើយនោះ ដាក់នៅលើក្ដារខៀន ៖

ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាត្រូវបានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យបង្រៀនអំពីការប្រែចិត្ត ដើម្បីឲ្យមនុស្សដែលពួកគេបង្រៀននោះ អាចទទួលបានពរជ័យពេញលេញមកពីដង្វាយធួន ហើយចាប់ផ្ដើមជីវិតថ្មីនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ។

ពន្យល់ ចែកចាយ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ ។ របៀបដ៏សំខាន់ដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងអស់គួរតែរៀន ហើយមានទំនុកចិត្តគឺ ៖ (១) ពន្យល់អំពីគោលលទ្ធិមួយដោយប្រើពាក្យពេចន៍ផ្ទាល់ខ្លួន (២) ចែកចាយបទគម្ពីរ ឬ បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ដែលជួយពន្យល់អំពីគោលលទ្ធិនេះ (៣) ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីរបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍អំពីគោលលទ្ធិនេះ និង មូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ ។

សូមបែងចែកថ្នាក់ជាពីរក្រុម ។ សូមឲ្យសិស្សមួយក្រុមសិក្សាចំណុចក្រោមចំណងជើង « ដង្វាយធួន » នៅទំព័រ ៥១–៥២ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមឲ្យសិស្សមួយក្រុមទៀតសិក្សាចំណុចក្រោមចំណងជើង « តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទយើងអាចជ្រះស្អាតពីអំពើបាប » នៅទំព័រ ៦១-៦២ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមឲ្យពេលវេលាសិស្សបួនប្រាំនាទីអាន ហើយត្រៀមខ្លួនបង្រៀនដោយសង្ខេបចំនួនពីរនាទី នូវអ្វីដែលពួកគេបានអាន ។ នៅពេលពួកគេធ្វើការសង្ខេបឡើងវិញ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យ (១) បង្ហាញ ហើយពន្យល់អំពីចំណុចសំខាន់នៃគោលលទ្ធិនោះ (២) ចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ឬ បទគម្ពីរ ដែលគាំទ្រដល់គោលលទ្ធិនោះ រួច (៣) ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្វីដែលពួកគេបង្រៀន ។ សូមសង្ខេបជំហានទាំងបីនេះ ដាក់នៅលើក្ដារខៀន ។

បន្ទាប់ពីសិស្សបានមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីត្រៀមខ្លួនហើយ អ្នកអាចឲ្យសិស្សមកពីក្រុមទីមួយ ចាប់ដៃគូជាមួយសិស្សម្នាក់ទៀតមកពីក្រុមមួយទៀត ហើយដាក់វេនបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក ។ បន្ទាប់ពីសិស្សគ្រប់គ្នាបានមានឱកាសបង្រៀនដល់សិស្សម្នាក់ទៀតក្នុងថ្នាក់ហើយ អ្នកអាចឲ្យសិស្សម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្តឡើងមកកាន់ក្ដារខៀន ហើយបង្រៀនសេចក្ដីសង្ខេបរបស់ខ្លួនដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងអស់ ។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់បទបង្ហាញ សូមសរសើរដល់សិស្សដែលបានឡើងបង្រៀន រួចឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងអស់ផ្ដល់មតិទៅលើបទពិសោធន៍នោះ ។ សូមសួរថាតើពួកគេមានសំណួរឬទេ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចម្ដេចនៅពេលអ្នកបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
តើអ្វីខ្លះដែលអ្នកឃើញថា បានជួយអ្នកនៅពេលអ្នកបង្រៀនសាសនាគន់ការីអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកទន្ទឹងរង់ចាំបង្រៀន អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់មនុស្សទូទៅ ?

កំណត់ចំណាំ ៖ ប្រសិនបើមានពេល អ្នកអាចគិតអំពីការប្រើការបង្រៀនខាងក្រោមនេះ ដើម្បីជួយសិស្សបង្កើនទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំងទៅលើការបង្រៀនអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បើមិនដូច្នោះទេ អ្នកអាចបញ្ចប់មេរៀនដោយឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ ចែកចាយអារម្មណ៍របស់ខ្លួនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។

ប្រើប្រាស់បទគម្ពីរ

សូមពន្យល់សិស្សថា ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ពួកគេអាចបង្រៀនដោយមានអំណាចដ៏អស្ចារ្យ នៅពេលពួកគេប្រើប្រាស់បទគម្ពីរ ។ សូមឲ្យសិស្សមួយក្រុម សិក្សាវគ្គបទគម្ពីរនៅក្នុងប្រអប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរនៃចំណុច « ដង្វាយធួន » នៅទំព័រ ៥២ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមឲ្យសិស្សមួយក្រុមទៀត សិក្សាវគ្គបទគម្ពីរនៅក្នុង ប្រអប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ នៅទំព័រ ៦២ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យជ្រើសរើសបទគម្ពីរ អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាបទគម្ពីរដែលពួកគេយល់ ហើយមានទំនុកចិត្តក្នុងការថ្លែងទីបន្ទាល់ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ចែកចាយហើយនោះ សូមសួរ ៖

តើអ្នកអាចប្រើប្រាស់បទគម្ពីរដែលអ្នកបានជ្រើសរើស ដើម្បីជួយមនុស្សម្នាក់ឲ្យយល់អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សបីបួននាក់ឆ្លើយ ) ។
តើអ្នកគិតថាហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដែលត្រូវប្រើប្រាស់ព្រះគម្ពីរនៅពេលពួកគេបង្រៀន ?

សូមឲ្យសិស្សបើកទៅចំណុចក្រោមចំណងជើង « ប្រើព្រះគម្ពីរ » នៅទំព័រ ១៨៤ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមឲ្យសិស្សអានកថាខណ្ឌទីមួយ ដែលរួមបញ្ចូលទាំងចំណុចខ្មៅទាំងបួនចំណុច រួចឲ្យសិស្សពិចារណា ថាតើគំនិតរបស់ពួកគេអំពីសារៈសំខាន់នៃការប្រើប្រាស់បទគម្ពីរ ត្រូវទៅនឹងការបង្រៀននៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ដែរឬទេ ។

សូមប្រាប់សិស្សថាពីរបីនាទីទៀត ពួកគេនឹងបង្រៀនសិស្សម្នាក់ទៀត ដោយប្រើបទគម្ពីរអំពីដង្វាយធួនដែលពួកគេបានជ្រើសរើស ។ សូមពន្យល់ថា មានគោលការណ៍នានានៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ដែលនឹងជាជំនួយនៅពេលពួកគេបង្រៀន ។ សូមឲ្យសិស្សអានឮៗត្រង់ចំណុចក្រោមចំណងជើង « ការណែនាំព្រះគម្ពីរ » នៅទំព័រ ១៨៤–១៨៥ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមសួរថាតើសិស្សមានសំណួរអំពីជំហាននេះឬទេ រួចសូមផ្ដល់ពេលវេលាបន្តិចឲ្យពួកគេពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងណែនាំបទគម្ពីរដែលពួកគេបានជ្រើសរើស ។

បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអានឮៗត្រង់ចំណុចក្រោមចំណងជើង « អានវគ្គ » នៅទំព័រ ១៨៥ នៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ សូមផ្ដល់ពេលវេលាបន្តិចឲ្យសិស្សអានក្នុងចិត្ត នូវវគ្គបទគម្ពីរដែលពួកគេបានជ្រើសរើស ហើយបង្ហាញពាក្យ ឬ ឃ្លា ដែលពួកគេត្រូវពន្យល់ទៅកាន់សាសនាគន់ការី ។ បន្ទាប់មកទៀត សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអានឮៗត្រង់ចំណុចតូចក្រោមចំណងជើង « អនុវត្តព្រះគម្ពីរ » នៅលើទំព័រ ១៨៥ ។ សូមសួរសិស្សម្ដងទៀត ថាតើពួកគេមានសំណួរឬទេ ។

ដើម្បីជួយសិស្សទទួលបានជោគជ័យក្មុងការបង្រៀនចេញពីបទគម្ពីរ អ្នកគួរតែបង្ហាញគំរូនៃជំនាញនោះដល់ពួកគេ ។ សូមពិចារណាអំពីការជ្រើសរើសខគម្ពីរមួយ ឬ ពីរចេញពី ម៉ូសាយ ៣:៧–១១ និង ១៦–១៩ ដើម្បីបង្រៀន ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកប្រើវគ្គបទគម្ពីរដែលសិស្សបានជ្រើសរើសហើយ ។ សូមបង្ហាញជំហានទាំងបីនេះ ដោយសាមញ្ញ និង ដោយសង្ខេប ៖ ណែនាំ អាន និង អនុវត្ដព្រះគម្ពីរ ។ ការបង្ហាញនេះនឹងជួយសិស្សកុំឲ្យមានអារម្មណ៍សន្ធប់ ដោយសារតែអ្វីដែលតម្រូវឲ្យពួកគេធ្វើនោះ ។ នៅពេលអ្នកបង្រៀនហើយ សូមសួរថាតើពួកគេមានសំណួរឬទេ ។

សូមផ្ដល់ពេលវេលាពីរបីនាទីឲ្យសិស្សត្រៀមខ្លួនបង្រៀន អំពីវគ្គបទគម្ពីរដែលពួកគេបានជ្រើសរើស ដោយប្រើ ជំហានទាំងបីដែលមាននៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ។ បន្ទាប់មក សូមចាប់ដៃគូឲ្យសិស្ស ហើយឲ្យពួកគេបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក ។ នៅពេលសិស្សបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមកចប់ហើយ សូមអះអាងថានៅពេលពួកគេសិក្សាព្រះគម្ពីរ និង ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង នោះសមត្ថភាព ព្រមទាំងទំនុកចិត្តរបស់ពួកគេក្នុងការបង្រៀនដំណឹងល្អ នឹងកើនឡើង ។

ដើម្បីបញ្ចប់មេរៀននៅថ្ងៃនេះ សូមសួរសិស្សថាតើមានពួកគេណាម្នាក់ចង់ចែកចាយអារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាពិសេសអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរឬទេ។

ការអញ្ជើញឲ្យអនុវត្ត

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើកិច្ចការមួយ ឬ ពីរខាងក្រោមនេះ ដើម្បីជួយពួកគេយល់អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានកាន់តែច្បាស់ ។

អំឡុងពេលការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមគូសចំណាំ ឬ ផាត់ពណ៌លើវគ្គបទគម្ពីរទាំងឡាយ ដែលជួយអ្នកយល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។
សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីដង្វាយធួន ជាមួយនឹងនរណាម្នាក់នៅផ្ទះ នៅព្រះវិហារ ឬ លើអ៊ិនធើរណិត ។
ប្រសិនបើកាលៈទេសៈមានអំណោយផល សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីដង្វាយធួននៅក្នុងពេលការណាត់ជួបបង្រៀនជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង ។
សូមញែកពេលសិក្សា អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។