Lekcja 14

Stawanie się zbawcami na Górze Syjon

Wprowadzenie

Poprzez pracę świątynną Pan umożliwił wszystkim, którzy umarli bez wiedzy o ewangelii Jezusa Chrystusa, „powrót do obecności Boga, a rodzinom zjednoczenie na wieczność” („Rodzina: Proklamacja dla świata”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 129). Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, w jaki sposób duch Eliasza motywuje nas do brania udziału w pracy nad historią rodziny i stania się „zbawicielami […] na Górze Syjon” (Ks. Abdiasza 1:21).

Dodatkowe źródła

David A. Bednar, „Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 24–27.
Quentin L. Cook, „Korzenie i gałęzie”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 44–48;

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 138:27–37, 58–59

Służba Zbawiciela w świecie duchów

Poproś uczniów, aby zastanowili się, jak wielu z ich przodków zmarło, nie usłyszawszy o ewangelii i nie otrzymawszy zbawczych obrzędów.

Przypomnij uczniom, że Zbawiciel po śmierci udał się do świata duchów. Szczegóły tej wizyty tak, jak widział je Prezydent Joseph F. Smith (1838–1918), są zapisane w 138. rozdziale Nauk i Przymierzy. (Zauważ, że jest to przykład przybliżania uczniom kontekstu, kiedy studiują pisma święte).

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:27–37. Pozostali niech słuchają i zwrócą uwagę na to, co Pan robił podczas Swojej służby w świecie duchów.

W jaki sposób Zbawiciel przygotował drogę odkupienia dla duchów ludzi, którzy umarli? Podkreśl następującą prawdę: Zbawiciel wyznaczył, poinstruował i przygotował prawe duchy do nauczania ewangelii tych, którzy są w duchowym więzieniu.
Dlaczego, zgodnie ze słowami wersetu 34., zasady ewangelii muszą być głoszone osobom przebywającym w więzieniu duchów? (Wyjaśnij, że bycie „sądzonymi według ludzi w ciele” oznacza, że wszystkie dzieci Boga, żywe czy umarłe, będą miały możliwość zaakceptowania ewangelii i otrzymania zbawczych obrzędów, więc wszyscy będą mogli być sądzeni na tych samych zasadach. Zob. także NiP 137:7–9).

Poproś, aby uczniowie przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 138:31, 58–59 i wyszukali, czego są nauczane osoby w świecie duchów na temat tego, co muszą zrobić, aby stać się „dziedzicami zbawienia”.

Co, według tych wersetów, muszą zrobić duchy zmarłych, aby stać się „dziedzicami zbawienia”? (Pomóż doprecyzować tę zasadę: Po otrzymaniu przesłania ewangelii osoby w świecie duchów mogą zdecydować, że odpokutują i przyjmą obrzędy dokonane za nich w ich imieniu w świątyniach).

Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Niektórzy nie zrozumieli i przypuszczają, że te umarłe dusze ‘są chrzczone w obrządku mormońskim nieświadome tego, co się dzieje’ i że ‘tym, którzy przynależeli do innych wyznań, narzuca się wyznanie mormonów’. Wydaje im się, że jakimś sposobem posiedliśmy moc wymuszania na duszy kwestii wiary. Oczywiście, że nie. Bóg dał człowiekowi możliwość wyboru od samego początku. ‘Umarli, co odpokutują, zostaną zbawieni przez posłuszeństwo obrzędom domu Bożego’ [NiP 138:58], ale tylko jeśli zaakceptują te obrzędy” („Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie”, Ensign, listopad 2000, str. 10).

Poproś uczniów, aby dobrali się w pary i odegrali scenkę, w której wyjaśniają komuś, kto nie jest członkiem Kościoła, w jaki sposób plan Boga umożliwia wszystkim ludziom, zarówno żyjącym, jak i umarłym, otrzymanie ewangelii oraz zbawczych obrzędów.

Ks. Abdiasza 1:21; Ks. Malachiasza 3:23–24; Nauki i Przymierza 110:13–16; 128:18

Staniemy się „zbawicielami na Górze Syjon” (Ks. Abdiasza 1:21)

Poproś uczniów o sporządzenie listy sposobów, w jakie możemy brać udział w pracy nad historią rodziny. (Odnajdowanie imion i nazwisk członków rodziny i zabieranie ich do świątyni, zbieranie i przechowywanie rodzinnych fotografii i historii, indeksowanie i inne).

W jaki sposób branie udziału w pracy nad historią rodziny wpływa na wasze uczucia względem członków rodziny, którzy odeszli?

Aby pomóc uczniom zidentyfikować źródło tych uczuć, pokaż następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z nich, aby przeczytał ją na głos:

„Starszy Russell M. Nelson nauczał, że Duch Eliasza ‘uwidacznia się poprzez Ducha Świętego, który składa świadectwo o boskiej naturze rodziny’ (‘A New Harvest Time’, Ensign, maj 1998, str. 34). Ten swoisty wpływ Ducha Świętego skłania ludzi, by odnajdowali i doceniali swych przodków i krewnych, tak z przeszłości, jak i teraźniejszości, oraz dokumentowali wydarzenia z ich życia. Duch Eliasza wpływa na ludzi tak w Kościele, jak i poza nim” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 25).

Możesz zapisać na tablicy następującą definicję terminu „Duch Eliasza”:

Duch Eliasza jest przejawem Ducha Świętego, który skłania nas do tego, abyśmy poznawali, dokumentowali i pielęgnowali historię naszych dawnych i współczesnych członków rodziny.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ks. Malachiasza 3:23–24.

Jak, według tego fragmentu, obiecana wizyta proroka Eliasza mogłaby wpłynąć na rodziny świata i dzieło zbawienia Pana w dniach ostatnich? (Przypomnij uczniom, że zmartwychwstały Eliasz ukazał się Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu 3 kwietnia 1836 roku w świątyni Kirtland i nadał im pieczętujące klucze Kapłaństwa Melchizedeka [zob. NiP 110:13–16]).
Co znaczy stwierdzenie, że serca ojców i dzieci zwrócą się ku sobie?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższego wyjaśnienia tych wersetów dokonanego przez Proroka Józefa Smitha (1805–1844):

„A teraz, słowo: zwróci powinno być tu przetłumaczone jako: zwiąże, czyli zapieczętuje. Lecz jaki jest cel tej ważnej misji? I w jaki sposób ma on być wypełniony? Przekazane zostaną klucze, przyjdzie duch Eliasza […], a święci przyjdą jako zbawiciele na górę Syjon [zob. Ks. Abdiasza 1:21].

Lecz w jaki sposób mają oni stać się zbawcami na Górze Syjon? Poprzez budowanie swoich świątyń, wznoszenie chrzcielnic, udawanie się do nich i przyjmowanie wszystkich obrzędów […] w imieniu wszystkich swoich zmarłych przodków i odkupienie ich […], i dziedzictwo będące łańcuchem, który łączy serca ojców i dzieci oraz dzieci i ojców, dzięki czemu wypełnia się misja Eliasza” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 472–473).

Kim, według Józefa Smitha, stajemy się, gdy otrzymujemy obrzędy świątynne w zastępstwie bliskich nam, zmarłych osób? (Zbawcami na Górze Syjon).

Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya (1910–2008) i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Dosłownie stajemy się zbawicielami na Górze Syjonu. Co to oznacza? Tak jak nasz Odkupiciel oddał Swe życie jako ofiarę za wszystkich ludzi i czyniąc tak stał się naszym Zbawicielem, my także, w niewielkim stopniu, kiedy włączmy się w pracę świątynną w zastępstwie zmarłych, stajemy się jakby zbawicielami dla tych z drugiej strony, którzy nie mają możliwości zrobienia postępu, jeśli nie zostanie dokonane coś w ich imieniu, przez tych, którzy są na ziemi” („Uwagi na zakończenie”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 105).

Wyjaśnij, że Jezus Chrystus dokonał Zadośćuczynienia w naszym zastępstwie. Kiedy dokonujemy obrzędów w zastępstwie dla tych, którzy zmarli, stajemy się „zbawcami na Górze Syjon”. Określenie „Góra Syjon” może odnosić się do wielu miejsc, włączając w to niebiańskie miasto Boga lub miasto Nowa Jerozolima (zob. List do Hebrajczyków 12:22; NiP 76:66; 84:2–4; I Ks. Królewska 8:1).

W jaki sposób zrozumienie określenia „zbawcy na Górze Syjon” motywuje nas do większego zaangażowania w pomoc naszym żyjącym i zmarłym członkom rodziny w otrzymaniu błogosławieństw świątynnych?

W ramach tej dyskusji podziel się następującą wypowiedzią Starszego D. Todda Christoffersona:

„Dzięki ustalaniu tożsamości naszych przodków i dokonywaniu za nich obrzędów niezbędnych do zbawienia, jakich sami nie mogą dokonać, świadczymy o nieskończonym zasięgu Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Chrystus ‘umarł za wszystkich’ [II List do Koryntian 5:15]” („Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie”, Ensign, listopad 2000, str. 10).

Wyjaśnij, że 132. rozdział Nauk i Przymierzy to list Józefa Smitha do członków Kościoła, w którym cytuje Ks. Malachiasza 3:23–24, a następnie przestawia natchniony komentarz do tych wersetów.

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 128:18, a następnie zaznaczyli powody, dla których warto brać udział w pracy odkupienia naszych zmarłych członków rodziny, jakie podał Józef Smith. Po przedyskutowaniu tego, co odkryli uczniowie, omówcie następujące kwestie:

W jaki sposób nasze wysiłki, aby zapewnić zbawcze obrzędy naszym przodkom, przynoszą zbawienie również nam?

Napisz na tablicy słowa: Znajdź, Zabierz i Nauczaj.

Poproś uczniów, aby wyjaśnili, jak te trzy słowa mogą opisywać kroki, do podjęcia których jesteśmy zachęcani, aby wykonywać pracę świątynną i tę dotyczącą historii rodziny. (Upewnij się, że uczniowie podadzą następujące odpowiedzi: Znajdź i przygotuj imiona do wykonania obrzędów świątynnych, zabierz te imiona do świątyni i dokonaj zastępczych obrzędów świątynnych za te osoby, nauczaj innych, aby robili to samo).

Aby uczniowie zrozumieli, jakie błogosławieństwa płyną z tych kroków, rozdaj im kopie wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara i poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź lub pokaż film „The Promised Blessings of Family History” (lds.org/topics/family-history/fdd-cook/blessings-video). W trakcie oglądania filmu lub czytania, zachęć ich, aby szukali obiecanych błogosławieństw, które płyną z uczestnictwa w pracy nad historią rodziny.

„Zachęcam młodych ludzi Kościoła, aby poznawali i doświadczali Ducha Eliasza. Zachęcam was, abyście wyszukiwali i poznawali swoich przodków oraz przygotowywali się do wykonywania chrztów w zastępstwie waszych zmarłych krewnych w domu Pana (zob. NiP 124:28–36). Namawiam was, abyście pomagali innym ludziom poznawać historie ich rodzin.

Jeśli z wiarą odpowiecie na to zaproszenie, wasze serca zwrócą się ku ojcom […]. Wzrośnie wasza miłość i wdzięczność do przodków. Wasze świadectwo i nawrócenie do Zbawiciela staną się głębokie i trwałe. Obiecuję wam, że będziecie chronieni przed nasilającym się wpływem przeciwnika. Uczestnicząc w tej świętej pracy, będziecie chronieni tak za młodu, jak i przez resztę swojego życia” („Serca dzieci się zwrócą”, str. 26–27).

Jakie błogosławieństwa spływają na te osoby, które angażują się w pracę nad historią rodziny?

Zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby podzielić się osobistymi doświadczeniami, związanymi z otrzymywaniem błogosławieństw płynących z zaangażowania w pracę nad historią rodziny.

Jakimi uczuciami mogą podzielić się ci z was, którzy otrzymali obrzędy za swoich przodków, w kwestii uczestnictwa w tych świętych doświadczeniach?

Poproś uczniów, aby badali historie swoich rodzin, korzystając z zasobów dostępnych na stronie FamilySearch.org, a w razie potrzeby szukali pomocy u konsultanta ds. historii rodziny w ich okręgu lub gminie. Zachęć uczniów, aby sporządzili plan znalezienia imion i nazwisk swoich przodków, zabrania tych imion i nazwisk do świątyni, dokonania obrzędów w ich imieniu i nauczania innych osób, aby czyniły to samo.

Materiały do studiowania dla uczniów

Ks. Abdiasza 1:21; Ks. Malachiasza 3:23–24; Nauki i Przymierza 110:13–16; 128:18; 138:27–37, 58–59.
David A. Bednar, „Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 24–27.