Lekcja 18
Pielęgnowanie relacji małżeńskich
Wprowadzenie
„Mąż i żona mają święty obowiązek, aby kochać i dbać o siebie nawzajem” („Rodzina: Proklamacja dla świata”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 129). Włączając w swój związek Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa i żyjąc w jedności według zasad ewangelii Jezusa Chrystusa, mężowie i zony mogą osiągnąć ostateczne szczęcie, które jest celem planu Boga.
Dodatkowe źródła
-
Russell M. Nelson, „Dbałość o małżeństwo”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 36–38.
-
David A. Bednar, „Marriage Is Essential to His Eternal Plan”, Ensign, czerwiec 2006, str. 82–87.
-
L. Whitney Clayton, „Małżeństwo: patrz i ucz się”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 83–85)
Propozycje dotyczące nauczania
Ew. Mateusza 19:3–8; List do Efezjan 5:25, 28–31; Nauki i Przymierza 25:5, 13–15; 42:22
Budowanie szczęśliwego małżeństwa
Pokaż następującą wypowiedź Starszego Russela M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Małżeństwo przynosi większe możliwości osiągnięcia szczęścia niż inne związki międzyludzkie. Mimo to pary małżeńskie nie osiągają pełnego potencjału. Pozwalają, by ich romantyczne uczucia zardzewiały, nie doceniają się nawzajem, zgadzają się, by inne interesy czy chmury zaniedbania przysłoniły wizję tego, czym tak naprawdę ich małżeństwo mogłoby być. Małżeństwa byłyby szczęśliwsze, gdyby staranniej o nie dbano” („Dbałość o małżeństwo”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 36).
-
Jakie nawyki lub postawy mogą spowodować, że małżeństwo zaczyna „rdzewieć”?
Wyjaśnij, że pary, które pozwalają, aby ich małżeństwo zaczęło rdzewieć, czasami decydują, aby zakończyć je rozwodem. Powiedz uczniom, że w czasie ziemskiej służby Zbawiciela niektórzy faryzeusze argumentowali, że rozwód był usprawiedliwiony nawet z błahych powodów i starali się zaangażować Jezusa w spór, prosząc o Jego opinię na temat rozwodu. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 19:3–8, a pozostali niech zwrócą uwagę na kontrast pomiędzy nastawieniem Jezusa a faryzeuszy w kwestii małżeństwa. W razie potrzeby wyjaśnij, że list rozwodowy był dokumentem prawnym, który mężczyzna wręczał żonie przed jej odprawieniem.
-
Jakie słowa z wersetu 3. prezentują nastawienie faryzeuszy wobec kwestii małżeństwa i rozwodu? (Można było „odprawić” żonę, czyli rozwieść się z nią „dla każdej przyczyny”).
-
Czego Jezus naucza w wersecie 8., co jest sprzeczne z takim myśleniem i potwierdza poważny charakter małżeństwa? (Od czasu Adama i Ewy zamierzeniem Boga było, aby małżeństwa trwały wiecznie. Aby podkreślić ważność tej doktryny, możesz poprosić uczniów, aby do wersetu 8. dopisali odnośnik do Ks. Kaznodziei Salomona 3:14 i Mojżesz 4:18).
Podziel się następującym przesłaniem Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Małżeństwo wymagane do wyniesienia — trwające wiecznie i o boskich cechach — nie bierze pod uwagę rozwodu. W świątyniach Pana pary łączą się na całą wieczność. Ale niektóre małżeństwa nie dążą w kierunku tego ideału. Z powodu ‘znieczulenia [naszych] serc’ [Ew. Mateusza 19:8] Pan nie wymierza obecnie konsekwencji na miarę standardów celestialnych. Zezwala On rozwodnikom na ponowne małżeństwa bez znamienia niemoralności wspomnianego w prawie wyższym” („Rozwód” Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 70).
Aby uczniowie dowiedzieli się, co mężowie i żony mogą zrobić, aby ich małżeństwo było godne wyniesienia, poproś ich, aby przeczytali pierwsze zdanie z szóstego akapitu proklamacji o rodzinie.
-
Jakie zobowiązania wobec siebie mają mężowie i żony? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następujące zdanie z proklamacji o rodzinie: „Mąż i żona mają święty obowiązek, aby kochać i dbać o siebie nawzajem”.
-
Co według was oznacza, że poślubione pary mają „święty obowiązek, aby kochać i dbać o siebie nawzajem”?
Aby pomóc uczniom w zrozumieniu tego obowiązku, poproś połowę klasy o przeczytanie wersetów: Nauki i Przymierza 25:5, 13–15, a drugą o przeczytanie wersetu: Nauki i Przymierza 42:22 i Listu do Efezjan 5:25, 28–31. Poproś uczniów, aby wyszukali zasady, które mówią o tym, jak pielęgnować małżeństwo, a następnie zapisz na tablicy to, co znaleźli. Gdy upłynie wyznaczony czas, poproś uczniów, aby wybrali jedną z pozycji zapisanych na tablicy i wyjaśnili, co ona dla nich oznacza.
Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Whitneya Claytona z Prezydium Siedemdziesiątych i poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na znaczenie czasowników łączyć się i zostawiać:
„Najszczęśliwsze małżeństwa, jakie widziałem, promienieją posłuszeństwem względem jednego z najbardziej radosnych przykazań — aby ‘żyć […] w miłości’ [NiP 42:45]. Zwracając się do mężów Pan przykazał: ‘Kochaj żonę swoją całym swym sercem i łącz się z nią, i nikim innym’ [NiP 42:22]. W podręczniku Kościoła znajdujemy naukę: ‘Wyrażenie łączyć się oznacza całkowitą wierność i oddanie drugiej osobie. Małżonkowie łączą się z Bogiem i sobą nawzajem, służąc sobie i kochając się oraz dochowując przymierzy całkowitej wierności sobie nawzajem i Bogu’. Zarówno mąż, jak i żona ‘zostawiają za sobą życie w stanie wolnym i nadają małżeństwu najwyższy priorytet […]. Nie pozwalają na to, aby jakakolwiek inna osoba czy zainteresowanie stały się w ich życiu ważniejsze niż dochowywanie przymierzy, które zawarli z Bogiem i ze sobą nawzajem’ [Podręcznik 2: Administrowanie Kościołem (2010), 1.3.1.]. Patrzcie i uczcie się — szczęśliwe pary kochają się i są sobie całkowicie oddane” („Małżeństwo: patrz i ucz się”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 85).
-
Co muszą mężowie i żony „zostawić”, aby „połączyć się” ze sobą?
-
W jaki sposób znane wam poślubione pary okazują miłość i troskę o swojego męża lub żonę?
-
Co robicie obecnie, co pomoże wam przygotować się, aby bezinteresownie kochać i dbać o waszego przyszłego małżonka?
Abraham 5:15–18
Stawanie się jednością w małżeństwie
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujący fragment: Abraham 5:15–18. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i znajdą, czego te wersety uczą o relacjach pomiędzy mężami a żonami
-
Nad osiągnięciem jakich celów, według tych wersetów, powinni pracować mąż i żona? (Aby stać się „jednym ciałem”).
Narysuj na tablicy poniższy schemat:
Wręcz każdemu uczniowi kopię poniższej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos pierwszy akapit, a pozostali niech zwrócą uwagę na narysowany schemat:
„Pan Jezus Chrystus jest punktem odniesienia w związku, jakim jest małżeństwo przymierza. Zwróćcie, proszę, uwagę na to, że Zbawiciel umieszczony jest na wierzchołku tego trójkąta, kobieta w jednym kącie trójkąta, u podstawy, a mężczyzna w drugim. Teraz rozważcie, co dzieje się w związku mężczyzny i kobiety, kiedy indywidualnie i usilnie ‘przystępują do Chrystusa’ i dążą do tego, by ‘[stać] się w Nim doskonali’ (Moroni 10:32). Dzięki Odkupicielowi i poprzez Niego mężczyzna i kobieta zbliżają się do siebie.
Kiedy każde z nich jest przyciągane do Pana jako mąż i żona (zob. 3 Nefi 27:14), kiedy uczą się służyć i miłować się wzajemnie, kiedy dzielą doświadczenia życiowe i wzrastają razem, i stają się jednym, i kiedy są błogosławieni poprzez zjednoczenie swych indywidualnych cech, zaczynają uświadamiać sobie to spełnienie, którego nasz Ojciec Niebieski pragnie dla każdego ze Swych dzieci. Ostateczne szczęście, które jest najważniejszym celem planu Ojca, jest uzyskiwane poprzez zawieranie i szanowanie przymierzy wiecznego małżeństwa” („Marriage Is Essential to His Eternal Plan”, Ensign, czerwiec 2006, str. 86).
-
Co, według Starszego Bednara, pozwala mężowi i żonie zbliżyć się do siebie? (Gdy uczniowie odpowiedzą, przedstaw im następującą zasadę: Gdy mężowie i zony starają się przyjść do Chrystusa, mogą stać się jednością w małżeństwie).
-
W jaki sposób przyjście do Chrystusa pomaga mężowi i żonie zbliżyć się do siebie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos drugiego akapitu z wypowiedzi Starszego Bednara. Następnie zapytaj:
-
Co, według Starszego Bednara, musi robić para, aby osiągnąć „ostateczne szczęście”, którego chce dla nich Bóg?
-
Co robią pary, aby osiągnąć jedność i radość w małżeństwie?
Przeczytaj, a następnie złóż świadectwo na temat poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezry Taft Bensona (1899–1994):
„Małżeństwo samo w sobie musi być postrzegane jako święte przymierze zawarte przed Bogiem. Małżonkowie mają zobowiązania nie tylko wobec siebie, ale także wobec Boga. Obiecuje On błogosławieństwa tym, którzy szanują to przymierze” (Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 191).
-
Co małżonkowie mogą zmienić w swoim postępowaniu, jeśli traktują małżeństwo jako święte przymierze zawarte nie tylko między nimi, ale i z Bogiem?
-
Co możecie zrobić teraz, aby przygotować się do małżeństwa w świątyni?
Daj uczniom zadanie, aby zapisali w swoich dziennikach to, co robią obecnie i co mogą zrobić w przyszłości, aby przygotować się do zawarcia małżeństwa na wieczność.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
Ew. Mateusza 19:3–8; List do Efezjan 5:25, 28–31; Nauki i Przymierza 25:5, 13–15; 42:22; Abraham 5:15–18.
-
L. Whitney Clayton, „Małżeństwo: patrz i ucz się”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 83–85)