Lekcja 6
Rodzina jest centralną częścią planu Ojca Niebieskiego
Wprowadzenie
Współcześni prorocy i apostołowie ogłosili, że „rodzina zajmuje centralne miejsce w planie Stworzyciela dotyczącym wiecznego przeznaczenia Jego dzieci” („Rodzina: Proklamacja dla świata”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 129). Dzięki tej lekcji uczniowie zauważą, że bycie „[pilniejszym] i [troskliwszym] w domu” (NiP 93:50) może sprawić, że rodzina będzie centralną częścią ich życia.
Dodatkowe źródła
-
Robert D. Hales, „The Eternal Family”, Ensign, listopad 1996, str. 64–67.
-
David A. Bednar, „Pilniejsi i troskliwsi w domu”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 17–20.
-
Podręcznik 2.: Administrowanie Kościołem [2010], 1.1.1, 1.1.4 i 1.4.1.
Propozycje dotyczące nauczania
Rodzina jest centralną częścią planu Ojca Niebieskiego
Wspomnij, że ze wszystkich tematów poruszanych na konferencjach generalnych w ostatnim czasie, rodzina jest omawiana najczęściej.
-
Dlaczego przywódcy Kościoła przemawiają na temat rodziny tak często?
Zapisz na tablicy następującą prawdę z proklamacji o rodzinie i zapytaj uczniów, co dla nich oznacza:
„Rodzina zajmuje centralne miejsce w planie Stworzyciela dotyczącym wiecznego przeznaczenia Jego dzieci”.
Aby zrozumieć, dlaczego rodzina zajmuje centralne miejsce w naszym przeznaczeniu, rozdaj kopie tekstu znajdującego się na końcu tej lekcji. Podziel klasę na małe grupy. Każdej z nich przydziel do przeczytania jedną z trzech części tekstu i omówienie zamieszczonych pytań. Upewnij się, że każda część jest przypisana jakiejś grupie.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś przynajmniej jedną osobę przypisaną do każdej części ulotki, aby podzieliła się spostrzeżeniami swojej grupy. Złóż świadectwo o następującej prawdzie: Rodzina zajmuje centralne miejsce w planie Boga w życiu przedziemskim, ziemskim i wiecznym.
-
Jakie doświadczenia pomogły wam odczuć ważność rodziny w planie Ojca Niebieskiego?
Nauki i Przymierza 93:39–50
Stawianie rodziny na pierwszym miejscu
Przygotuj uczniów na przyjęcie nauki płynącej z rozdziału: Nauki i Przymierza 93 poprzez wytłumaczenie im, że ten rozdział, obok wielu innych rzeczy, zawiera instrukcje Pana dotyczące ważności wychowywania dzieci w „świetle i prawości” i stawiania rodzin na pierwszym miejscu. Napisz na tablicy poniższe odnośniki:
Poproś uczniów, aby przeczytali przynajmniej jeden z odnośników (upewnij się, że każdy z fragmentów zostanie przeczytany przez co najmniej jednego ucznia). Niech uczniowie dowiedzą się, do kogo Pan kierował te słowa i jakie dał im wskazówki. Po upływie wyznaczonego czasu poproś ich, aby omówili to, czego się nauczyli. Upewnij się, że uczniowie zdają sobie sprawę z tego, że czterej mężczyźni, do których adresowane były te słowa, to Rada Prezydenta Kościoła i biskup Kościoła w Ohio. Jednakże te fragmenty przypominają wszystkim członkom Kościoła, nawet tym na stanowiskach przywódczych, że rodzina powinna być dla nich na pierwszym miejscu. Możesz zaproponować uczniom zaznaczenie w pismach świętych powtarzającego się schematu, jaki znajduje się w tych wersetach — członkowie Kościoła powinni „uporządkować” swoje rodziny (zob. wersety 43, 44 i 50).
-
Co, zgodnie z tym, co jest napisane w wersetach 42., 48. i 50., możemy uczynić, aby uporządkować nasze rodziny? (Uczniowie powinni udzielić następujących odpowiedzi: uczyć dzieci światła i prawości, pokuty, odrzucenia nieprawych rzeczy, bycia pilniejszymi i troskliwszymi w domu oraz ciągłej modlitwy).
Napisz na tablicy następującą zasadę: Pomagamy wypełniać przykazania Pana, aby uporządkować swoje rodziny, kiedy jesteśmy pilniejsi i troskliwsi w domu.
-
W jaki sposób młody dorosły może być pilniejszy i troskliwszy w domu?
Pokaż następującą wypowiedź pochodzącą z listu od Rady Prezydenta Kościoła z 1999 r. i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Dom jest podstawą prawego życia. Żadna inna rzecz nie może zająć jego miejsca ani wypełniać jego niezbędnych funkcji w wypełnianiu tego nadanego przez Boga obowiązku.
Zachęcamy rodziców i dzieci, by nadali najwyższy priorytet modlitwie rodzinnej, domowemu wieczorowi rodzinnemu, studiowaniu i nauczaniu ewangelii oraz wartościowym zajęciom rodzinnym. Jakkolwiek wartościowe byłyby inne wymogi czy zajęcia, nie wolno pozwolić, by zastąpiły wyznaczone przez Boga obowiązki, które tylko rodzice i rodziny mogą wykonać właściwie” (List od Rady Prezydenta Kościoła z dnia 11 lutego 1999 r., cytowany w: Podręczniku 2.: Administrowanie Kościołem [2010], 1.4.1).
-
Czy możecie wymienić kilka z „niezbędnych funkcji” i „wyznaczonych przez Boga obowiązków”, które są najlepiej wykonywane w rodzinie?
Pokaż następującą wypowiedź i zachęć uczniów, aby rozważyli błogosławieństwa, które przychodzą, kiedy każdy członek rodziny stara się wypełniać wyznaczone mu przez Boga obowiązki rodzinne:
„Niezależnie od miejsca zamieszkania członkowie Kościoła powinni starać się stworzyć dom, w którym obecny jest Duch […].
Dom z kochającymi i lojalnymi wobec siebie rodzicami jest miejscem, w którym najlepiej zaspokajane są duchowe i fizyczne potrzeby dzieci. Dom skoncentrowany na Chrystusie zapewnia dorosłym i dzieciom miejsce, które chroni przed grzechem, jest schronieniem przed światem, miejsce, które leczy zarówno cierpienie emocjonalne, jak i cierpienia innego rodzaju oraz niesie oddaną, nieudawaną miłość” (Podręcznik 2.: Zarządzanie Kościołem, 1.4.1).
-
Jak pomagacie stworzyć dla waszej rodziny dom skoncentrowany na Chrystusie?
-
Co to zmienia w odniesieniu do waszej rodziny?
Pokaż następującą wypowiedź Starszego M. Russela Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Podporządkujcie wszystko, co robicie poza domem, temu, co dzieje się w domu i sprawcie, by było to dla niego podporą. Zapamiętajcie radę Prezydenta Harolda B. Lee: ‘Najważniejsza praca […], jaką kiedykolwiek wykonacie, będzie miała miejsce wewnątrz naszych domów’ („Aby znaleźli się zagubieni” Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 99).
Daj uczniom chwilę na wypisanie kilku rzeczy, w których mogliby być pilniejsi i troskliwsi w domu, i które sprawią, że będą bardziej skoncentrowani na rodzinie w swoim życiu. Zachęć uczniów, aby postawili sobie za cel wdrożenie jednego z zapisanych pomysłów. Złóż świadectwo, że kiedy będą starali się zrealizować swój cel, Pan wzmocni ich duchowo i pomoże im zauważyć, jak ich działania wzmacniają rodziny.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
Robert D. Hales, „The Eternal Family”, Ensign, listopad 1996, str. 64–67.
Handout
Nasze przedziemskie, ziemskie i wieczne rodziny
Wieczna rodzina — Lekcja 6
Nasza przedziemska rodzina
„Rodzina jest wyświęcona od Boga. To najważniejsza jednostka społeczna w życiu doczesnym i w wieczności Nawet zanim przyszliśmy na ten świat, byliśmy częścią rodziny. Każdy z nas ‘jest umiłowanym duchowym synem lub córką niebiańskich rodziców’ oraz ‘posiada boską naturę i przeznaczenie’ [„Rodzina: Proklamacja dla świata” Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 129]. Bóg jest naszym Ojcem w Niebie i jako członkowie Jego rodziny żyliśmy w Jego obecności w życiu przedziemskim. Tam odebraliśmy swe pierwsze lekcje i zostaliśmy przygotowani do życia doczesnego (zob. NiP 138:56)” (Podręcznik 2.: Administrowanie Kościołem [2010], 1.1.1).
„Czcimy wielkiego Boga, który stworzył wszechświat! On jest naszym Ojcem w Niebie. Za Jego przyczyną powstaliśmy i jesteśmy Jego duchowymi dziećmi. Przebywaliśmy z Nim przed naszym przyjściem na ziemię i tworzyliśmy rodzinę. Znaliśmy Go tak blisko i tak dobrze, jak znamy naszych ziemskich ojców na tym etapie egzystencji” (Bruce R. McConkie, How to Worship, Brigham Young University Speeches of the Year [20 lipca 1971], str. 2).
Omówcie następujące pytania:
-
W jaki sposób rodzina znajdowała się w centrum życia przedziemskiego?
-
W jaki sposób pomaga wam świadomość, że Bóg jest waszym Ojcem i że byliście umiłowanymi członkami Jego rodziny w życiu przedziemskim?
-
W jaki sposób mogłaby wyglądać wasza interakcja z Niebiańskimi Rodzicami?
Nasza ziemska rodzina
„Częścią planu naszego Ojca w Niebie jest to, że przyszliśmy na ten świat w rodzinie. Ustanowił On rodziny, by przynieść nam szczęście, pomóc nam uczyć się właściwych zasad w atmosferze miłości i przygotować nas do życia wiecznego.
Podstawowym obowiązkiem rodziców jest pomaganie dzieciom przygotować się na powrót do Ojca w Niebie. Wypełniają go, nauczając swe dzieci, by naśladowały Jezusa Chrystusa i żyły zgodnie z zasadami Jego ewangelii” (Podręcznik 2.:Zarządzanie Kościołem, 1.1.4).
„Autorem rodziny jest Bóg. Jego zamiarem było, by największe szczęście, najbardziej satysfakcjonujące aspekty życia, największa radość pochodziły ze wspólnego życia i naszej troski o siebie nawzajem, jako ojców, matek i dzieci” (Gordon B. Hinckley, „What God Hath Joined Together”, Ensign, maj 1991, str. 74).
Omówcie następujące pytania:
-
W jaki sposób rodzina znajduje się w centrum życia ziemskiego?
-
W jaki sposób życie na ziemi byłoby inne, gdybyśmy zostali zesłani na ziemię jako osoby bez relacji rodzinnych: bez ojca, matki, rodzeństwa, przodków i potomstwa?
-
Jakie doświadczenia pomogły wam zrozumieć rolę i ważność ziemskiej rodziny?
Nasza wieczna rodzina
„Boski plan szczęścia umożliwia, aby związki rodzinne trwały nadal po śmierci” („Rodzina: Proklamacja dla świata”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 129).
„Podczas gdy nasze indywidualne zbawienie zależy od indywidualnego posłuszeństwa, równie ważne jest, abyśmy zrozumieli, że wszyscy jesteśmy ważną i integralną częścią rodziny, a największe błogosławieństwa możemy otrzymać tylko w wiecznej rodzinie. Gdy rodziny funkcjonują, tak jak obmyślił to Bóg, związki w ich obrębie są najcenniejsze w życiu doczesnym. Zgodnie z planem Ojca miłość i związki rodzinne będą trwać poprzez wieczność. Przynależność do rodziny nakłada na nas wielką odpowiedzialność, by troszczyć się, kochać, wspierać i wzmacniać wszystkich członków rodziny, aby wszyscy wytrwali w prawości do końca życia śmiertelnego i mogli przebywać razem w wieczności. Nie wystarczy jedynie troszczyć się o własne zbawienie. Równie ważne jest, aby zbawienia dostąpili nasi rodzice, bracia i siostry. Jeżeli powrócimy do naszego Ojca w Niebie sami, usłyszymy pytanie: ‘A gdzie jest reszta rodziny?’. Dlatego właśnie nauczamy, że rodziny są wieczne. Wieczna natura osoby staje się wieczną naturą rodziny” (Robert D. Hales, „The Eternal Family”, Ensign, listopad 1996, str. 65).
Omówcie pytania:
-
W jaki sposób rodzina zajmuje centralne miejsce w naszym wiecznym przeznaczeniu?
-
Jakie są niektóre z prawych działań, jakie mogą podjąć członkowie rodziny, aby pomóc w zbawieniu innych osób?
-
Kiedy jakiś członek rodziny pomógł wam albo wzmocnił was, dając natchnienie do wytrwania do końca?
© 2015 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.