Przymierze Abrahama

Abraham otrzymał ewangelię i został wyświęcony na wyższego kapłana (zob. NiP 84:14; Abraham 1:2). Później zawarł małżeństwo celestialne, które jest przymierzem wyniesienia (zob. NiP 131:1–4; 132:19, 29). W związku z zawartym przymierzem otrzymał od Pana wspaniałe obietnice dotyczące jego rodziny. Mówiły one między innymi, że:

• Liczne będzie jego potomstwo (zob. I Ks. Mojżeszowa 17:5–6; Abraham 2:9; 3:14).

• Jego nasienie, czyli potomstwo, otrzyma ewangelię i będzie dzierżyć kapłaństwo (zob. Abraham 2:9).

• Dzięki służbie jego potomstwa „błogosławione będą wszystkie rodziny na Ziemi błogosławieństwami Ewangelii, które są błogosławieństwami zbawienia, czyli życia wiecznego” (Abraham 2:11).

Wszystkie te przymierza i obietnice, jakie Abraham otrzymał od Pana, nazywają się przymierzem Abrahama. Jest to wieczne przymierze, które rozciąga się na całe potomstwo Abrahama (zob. I Ks. Mojżeszowa 17:7). Aby dana osoba mogła być zaliczona do potomstwa Abrahama, musi przestrzegać praw i obrzędów ewangelii. Wówczas osoba ta może otrzymać wszystkie błogosławieństwa przymierza Abrahama, nawet jeśli nie jest jego dosłownym potomkiem (zob. List do Galacjan 3:26–29; 4:1–7; NiP 84:33–40).

Jako członek Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jesteś dzieckiem przymierza (zob. 3 Nefi 20:25–26). Otrzymałeś wieczną ewangelię i odziedziczyłeś te same obietnice, jakie dano Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Masz prawo do błogosławieństw kapłańskich i życia wiecznego, zależnie od twojej wierności w dokonywaniu obrzędów zbawienia i dotrzymywaniu towarzyszących im przymierzy. Dzięki twoim wysiłkom i pracy twych potomków błogosławione będą narody Ziemi.

Zobacz także: Błogosławieństwa patriarchalne; Kapłaństwo; Obrzędy; Przymierze; Życie wieczne