Śmierć duchowa

Śmierć duchowa to oddzielenie od Boga. Pisma święte mówią o dwóch źródłach śmierci duchowej. Pierwszym źródłem jest Upadek, a drugim nasze własne nieposłuszeństwo.

Prorok Samuel z Księgi Mormona nauczał: „Od upadku Adama wszyscy ludzie są odcięci od Pana i umierają, zarówno docześnie jak i duchowo” (Helaman 14:16). Podczas naszego życia na Ziemi jesteśmy oddzieleni od Boga. Poprzez Zadośćuczynienie Jezus Chrystus odkupił każdą osobę od śmierci duchowej. Samuel świadczył, że Zmartwychwstanie Zbawiciela powoduje „wykupienie całej ludzkości od pierwszej, duchowej śmierci; […] Ale zmartwychwstanie Chrystusa odkupuje całą ludzkość i umożliwia ludziom powrót do Pana” (Helaman 14:16–17). Prorok Lehi nauczał, że dzięki Zadośćuczynieniu „wszyscy ludzie przyjdą do Boga i staną w jego obecności, aby być przez Niego sądzeni według Jego prawdy i świętości” (2 Nefi 2:10).

Poza tym śmierć duchowa przychodzi w wyniku naszego nieposłuszeństwa. Nasze grzechy powodują, że jesteśmy nieczyści i nie możemy mieszkać w obecności Boga (zob. List do Rzymian 3:23; Alma 12:12–16, 32; Helaman 14:18; Mojżesz 6:57). Poprzez Zadośćuczynienie Jezus Chrystus ofiarowuje odkupienie od śmierci duchowej, ale jedynie wówczas, gdy wykazujemy się wiarą w Niego, dokonujemy pokuty za nasze grzechy i przestrzegamy zasad i obrzędów ewangelii (zob. Alma 13:27–30; Helaman 14:19; Zasady Wiary 1:3).

Dodatkowe źródła: 1 Nefi 15:33–35; Alma 40:26; 42:23

Zobacz także: Grzech; Pokuta; Posłuszeństwo; Upadek; Wiara; Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa