Grzech

Kiedy umyślnie łamiemy przykazania Boże, popełniamy grzech. Popełniamy też grzech, kiedy nie postępujemy w prawy sposób pomimo tego, że znamy prawdę (zob. List Jakuba 4:17).

Pan powiedział, że „nie [może] patrzeć na grzech nawet z najmniejszym pobłażaniem” (NiP 1:31). Wynikiem grzechu jest wycofanie się Ducha Świętego, a w przyszłości niemożność zamieszkania w obecności naszego Ojca Niebieskiego, ponieważ „żaden nieczysty człowiek nie może przebywać z Bogiem” (1 Nefi 10:21).

Każdy z nas złamał przykazania czy nie postępował zgodnie ze swą wiedzą o prawdzie. Apostoł Jan nauczał: „Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma. Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest [Jezus Chrystus] i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości” (I List Jana 1:8–9). Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy odpokutować i uzyskać wybaczenie wszystkich naszych grzechów.

Dodatkowe źródła: List do Rzymian 3:23; 6:23; Alma 5:41–42; 11:37; Helaman 5:10–11; NiP 82:1–3; 88:34–35

Zobacz także: Miłosierdzie; Pokusy; Pokuta; Posłuszeństwo; Sprawiedliwość; Śmierć duchowa; Wybaczenie; Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa