Zbawienie

W czasie rozmów z innymi chrześcijanami czasami możesz usłyszeć takie pytanie: „Czy zostałeś zbawiony?” Osoby, które je zadają, zazwyczaj mają na myśli akt szczerego wyznania, czy poświadczenia, że przyjąłeś Jezusa Chrystusa jako twojego osobistego Pana i Zbawiciela. Zadając to pytanie, okazują wiarę w poniższe słowa, spisane przez Apostoła Pawła:

„Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu” (List do Rzymian 10:9–10).

Odpowiadanie na pytanie „Czy zostałeś zbawiony?”

W Liście do Rzymian 10:9–10 słowa zbawiony oraz zbawienie oznaczają związek przymierza z Jezusem Chrystusem. Poprzez ten związek przymierza mamy pewność zbawienia od wiecznych konsekwencji grzechu, jeżeli jesteśmy posłuszni. Każdy wierny Święty w Dniach Ostatnich jest zbawiony, jeśli użyjemy tego słowa w tym znaczeniu. Zostaliśmy nawróceni na przywróconą ewangelię. Poprzez obrzęd chrztu weszliśmy w związek przymierza ze Zbawicielem, biorąc na siebie Jego imię. Nasze przymierze chrztu odnawiamy, przyjmując sakrament.

Różne znaczenia słowa zbawienie

W doktrynach Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich terminy zbawiony i zbawienie mają różne znaczenia. W zależności od znaczenia, twoja odpowiedź na pytanie: „Czy zostałeś zbawiony?” będzie brzmieć: „Tak” lub „Tak, ale pod pewnymi warunkami”. Poniższe wyjaśnienie to zarys sześciu znaczeń słowa zbawienie.

Zbawienie od śmierci fizycznej. Wszyscy ludzie w końcu umrą. Jednakże dzięki Zadośćuczynieniu i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa wszyscy ludzie zmartwychwstaną — będąc zbawieni od śmierci fizycznej. Paweł świadczył: „Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (I List do Koryntian 15:22).

Zbawienie od grzechu. Aby być oczyszczonym od grzechu dzięki Zadośćuczynieniu Zbawiciela, musisz wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa, zostać ochrzczony i otrzymać dar Ducha Świętego (zob. Dzieje Apostolskie 2:37–38). Jeśli zostałeś ochrzczony i otrzymałeś Ducha Świętego dzięki właściwemu upoważnieniu kapłańskiemu, już warunkowo zostałeś zbawiony od grzechu. Jednakże nie zostałeś całkowicie zbawiony od grzechu do czasu, aż zakończysz swój żywot na Ziemi, wytrwawszy wiernie do końca.

Zwróć uwagę, że nie możesz być zbawiony w swoich grzechach; nie możesz otrzymać bezwarunkowego zbawienia jedynie dzięki zwykłemu wyznaniu wiary w Jezusa Chrystusa, wiedząc, że nieuchronnie będziesz popełniał grzechy przez resztę swego życia (zob. Alma 11:36–37). Dzięki łasce Bożej możesz zostać zbawiony od swoich grzechów (zob. Helaman 5:10–11). Aby otrzymać to błogosławieństwo, musisz wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa, starać się przestrzegać przykazań, wyrzec się grzechu i dzięki obrzędowi sakramentu dokonywać powtórnej pokuty i oczyszczenia.

Ponowne narodzenie. Czasami możesz usłyszeć pytanie, czy narodziłeś się ponownie. W pismach świętych często pojawia się zasada powtórnych narodzin. Nowy Testament zawiera naukę Jezusa, według której musimy „[narodzić się] na nowo”, a jeśli nie „[narodzimy się] z wody i z Ducha, nie [możemy] wejść do Królestwa Bożego” (Ew. Jana 3:3, 5). Ta nauka znajduje potwierdzenie w Księdze Mormona: „I Pan powiedział mi: Nie dziw się, że wszyscy ludzie: mężczyźni i kobiety wszystkich narodów, plemion, języków i ludów, potrzebują się ponownie narodzić, to jest narodzić się z Boga przechodząc z przyziemnego i upadłego stanu w stan prawości, dostępując odkupienia przez Boga i stając się Jego synami i córkami. I tak zaczynają oni nowe życie, a jeśli tego nie uczynią, w żaden sposób nie odziedziczą królestwa Bożego” (Mosjasz 27:25–26).

Ponowne narodziny to proces, który ma miejsce po tym, jak zostaliśmy ochrzczeni i otrzymaliśmy dar Ducha Świętego. Przychodzi w wyniku naszej gotowości do tego, by „przystąpić do przymierza z naszym Bogiem, zobowiązując się do czynienia Jego woli i do posłuszeństwa Jego przykazaniom we wszystkim do końca naszego życia” (Mosjasz 5:5). Wówczas „serca […] [nasze] uległy przemianie poprzez wiarę w Jego imię, [zrodziliśmy] się więc z Niego” (Mosjasz 5:7). Jeśli zostałeś ochrzczony i otrzymałeś dar Ducha Świętego — wraz z przymierzem, by wziąć na siebie imię Jezusa Chrystusa — możesz powiedzieć, że narodziłeś się ponownie. I możesz doświadczać ponownych narodzin, kiedy przyjmujesz sakrament.

Zbawienie od ignorancji. Wielu ludzi żyje w stanie ciemności, nie znając światła przywróconej ewangelii. Są oni „powstrzymywani od prawdy, tylko dlatego, że nie wiedzą, gdzie ją znaleźć” (NiP 123:12). Jako członek Kościoła Pana jesteś zbawiony od tego stanu. Masz wiedzę o Bogu Ojcu, Jezusie Chrystusie, celu życia, planie zbawienia i twoim wiecznym potencjale. Możesz żyć jako uczeń Zbawiciela, który oświadczył: „Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał świat-łość żywota” (Ew. Jana 8:12).

Zbawienie od drugiej śmieci. Pisma święte czasami mówią o zbawieniu od drugiej śmierci. Druga śmierć jest ostateczną śmiercią duchową — odcięciem od prawości i odmówieniem miejsca w którymkolwiek z królestw chwały (zob. Alma 12:32; NiP 88:24). Ta druga śmierć nie nadejdzie aż do czasu Sądu Ostatecznego i będzie dotyczyła niewielu osób (zob. NiP 76:31–37). Niemal każda osoba, która kiedykolwiek żyła na Ziemi, ma pewność, iż uzyska zbawienie od drugiej śmierci (zob. NiP 76:40–45).

Życie wieczne lub wyniesienie. W pisma świętych słowa zbawiony i zbawienie często odnoszą się do życia wiecznego czyli wyniesienia (zob. Abraham 2:11). Życie wieczne to poznanie Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa oraz zamieszkanie z Nimi na zawsze — odziedziczenie miejsca w najwyższym stopniu królestwa celestialnego (zob. Ew. Jana 17:3; NiP 131:1–4; 132:21–24). Aby otrzymać ten dar, musimy uczynić więcej, niż tylko odpokutować za nasze grzechy oraz zostać ochrzczeni i konfirmowani przez osoby posiadające właściwe upoważnienie kapłańskie. Mężczyźni muszą otrzymać Kapłaństwo Melchizedeka, a wszyscy członkowie Kościoła muszą zawrzeć w świątyni święte przymierza i dotrzymać ich, łącznie z zawarciem małżeństwa na wieczność.

Jeśli używamy słowa zbawienie na określenie życia wiecznego, nikt z nas nie może powiedzieć, że został zbawiony w życiu śmiertelnym. Ten wspaniały dar można otrzymać jedynie po Sądzie Ostatecznym.

Dodatkowe źródła: Ew. Mateusza 10:22; Ew. Marka 16:16; List do Efezjan 2:8–10; List do Jakuba 2:14–18; 2 Nefi 25:23, 26; Mosjasz 5:8–15; 3 Nefi 9:21–22; Moroni 10:32–33; Zasady Wiary 1:3

Zobacz także: Chrzest; Królestwa chwały; Łaska; Plan zbawienia; Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa; Życie wieczne