Nadzieja

Słowo nadzieja jest czasami źle rozumiane. W naszym codziennym języku słowo to często zawiera element niepewności. Na przykład, możemy powiedzieć, że mamy nadzieję na zmianę pogody lub że odwiedzi nas przyjaciel. Jednakże w języku ewangelii słowo nadzieja jest czymś pewnym, niezmiennym i aktywnym. Prorocy mówią o posiadaniu „pełnej nadziei” (Alma 34:41) i „nadziei żywej” (I List Piotra 1:3). Prorok Moroni nauczał: „Kto więc wierzy w Boga, może mieć pełną nadzieję lepszego świata, a nawet miejsca po prawicy Boga; i ta nadzieja wywodzi się z wiary i jest duchową kotwicą dla dusz ludzi, dając im pewność i wytrwałość, aby zawsze czynili wiele dobra, i nakłaniając ich, by chwalili Boga” (Eter 12:4).

Kiedy mamy nadzieję, ufamy obietnicom Boga. Mamy cichą pewność, że jeśli czynimy „dzieła prawości”, otrzymamy „swoją nagrodę, nagrodę pokoju w tym świecie, i życia wiecznego w świecie przyszłym” (NiP 59:23). Mormon nauczał, że taka nadzieja pojawia się jedynie dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa: „I jaką powinniśmy mieć nadzieję? Oto powiadam wam, powinniście mieć nadzieję, że zmartwychwstaniecie i będziecie mieli życie wieczne dzięki zadośćuczynieniu Chrystusa i Jego zmartwychwstaniu i że stanie się to zgodnie z obietnicą ze względu na waszą wiarę” (Moroni 7:41).

Kiedy starasz się żyć zgodnie z ewangelią, wzrasta twa zdolność, by obfitować „w nadzieję przez moc Ducha Świętego” (List do Rzymian 15:13). Wzrasta twa nadzieja, kiedy modlisz się i zabiegasz u Boga o wybaczenie. W Księdze Mormona misjonarz o imieniu Aaron zapewnił króla Lamanitów: „Jeśli pragniesz tego, a ukorzysz się przed Bogiem i nawrócisz się żałując wszystkich swoich grzechów, i padniesz przed Bogiem, wzywając Jego imienia, wierząc, że otrzymasz, wtedy będzie ci dana nadzieja, której pragniesz” (Alma 22:16). Zyskujesz też nadzieję, kiedy studiujesz pisma święte i postępujesz wedle ich nauk. Apostoł Paweł nauczał: „Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję mieli” (List do Rzymian 15:4).

Zasada nadziei rozciąga się na wieczność, ale może też wspierać cię podczas codziennych wyzwań. „Błogosławiony ten — mówi Psalmista — którego pomocą jest Bóg Jakuba, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego” (Psalm 146:5). Mając nadzieję, możesz odnaleźć radość w tym życiu. Możesz być „[wytrwały] i [znosić] te cierpienia mając pełną nadzieję, że kiedyś [odpoczniesz] od wszystkiego, co [ci] teraz dokucza” (Alma 34:41). Możesz „dążyć naprzód mając nieugiętą wiarę w Chrystusa, pełną światła nadzieję i miłość do Boga oraz do wszystkich ludzi. Jeśli więc [będziesz] dążyć naprzód, napawając się słowem Chrystusa i [wytrwasz] do końca, tak mówi Ojciec: [Będziesz miał] życie wieczne” (2 Nefi 31:19–20).

Dodatkowe źródła: Treny 3:25–26; I List do Koryntian 15:19–22; I List Piotra 3:15; I List Jana 3:2–3; Jakub 4:4–6; Alma 13:28–29; 27:28; Eter 12:32; Moroni 8:26; 9:25; 10:22

Zobacz także: Miłość bliźniego; Przeciwności; Wiara; Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa