Duch

Jesteś duchowym dzieckiem Ojca Niebieskiego i istniałeś jako duch, zanim narodziłeś się na Ziemi. Podczas swojego życia na Ziemi twój duch zamieszkuje twoje ciało fizyczne, które jest zrodzone ze śmiertelnych rodziców.

Z pism świętych dowiadujemy się o naturze duchów. Dowiadujemy się, że „wszystek duch jest materią, lecz jest lepszy, czyli czystszy, i daje się rozpoznać jedynie czystszym oczom” (NiP 131:7). Czytamy, że „duch człowieka [jest] na podobiznę jego osoby, jako też duch zwierza i wszelkiego innego stworzenia, które Bóg uczynił” (NiP 77:2; zob. także Eter 3:7–16).

Pisma święte uczą też, że w chwili śmierci fizycznej duch nie umiera. Oddziela się od ciała i żyje w pośmiertnym świecie duchowym. W chwili zmartwychwstania duch zjednoczy się z ciałem „nierozerwalnie […] tworząc w ten sposób jedność duchową i nieśmiertelną” (Alma 14:45).

Dodatkowe źródła: List do Rzymian 8:16–17; 2 Nefi 9:10–13; NiP 93:29, 33

Zobacz także: Dusza; Plan zbawienia; Zmartwychwstanie