1 И се случи дека бевме собрале секакви семиња од секаков вид, и од жито од секаков вид, и од овошни семиња од секаков вид.

2 И се случи додека татко ми беше останал во дивината, тој ни говореше, велејќи: Ете, јас сум сонувал сон; односно, со други зборови, сум видел визија.

3 И ете, поради тоа што сум го видел, имам причина да се радувам во Господ поради Нефи а исто и Сем; зашто имам причина да претпоставам, дека тие, а исто и многу од нивното потомство, ќе бидат спасени.

4 Но, ете, Ламан и Лемуил, се плашам премногу поради вас; зашто ете, ми се причини дека видов во мојот сон, една темна и тмурна дивина.

5 И се случи дека видов еден маж, и тој беше облечен во бела наметка; и дојде и застана пред мене.

6 И се случи дека ми говореше, и ми нареди да го следам.

7 И се случи додека го следев, здогледав дека бев во темна и тмурна пустелија.

8 И откако бев патувал во текот на многу часови во темнина, започнав да се молам при Господ дека Тој ќе има милост кон мене, според мноштвото на Неговите нежни милостини.

9 И се случи откако бев му се молел на Господ, здогледав големо и просторно поле.

10 И се случи дека здогледав едно дрво, чиј плод беше пожелен за да направи некого среќен.

11 И се случи дека јас отидов и зедов од неговиот плод; и видов дека е најсладок, од сето тоа што некогаш порано сум го вкусил. Да, и видов дека неговиот плод беше бел, надминувајќи ја сета белина што некогаш сум ја видел.

12 И штом земав од неговиот плод, ја исполни мојата душа со извонредно голема радост; затоа, започнав да станувам желен моето семејство да земе од него исто така; зашто знаев дека беше пожелен над сите други плодови.

13 И штом фрлив поглед наоколу, дека можеби би можел да го видам моето семејство исто, видов една река од вода; и таа течеше од еден крај до друг, и беше блиску до дрвото од кое беше го зел плодот.

14 И погледнав да видам од каде доаѓаше таа; и го видов нејзиниот извор малку подалеку; и на нејзиниот извор, ги видов мајка ви Сарија, и Сем, и Нефи; и стоеја како да не знаеја каде треба да одат.

15 И се случи дека им мавтав; и исто им кажав со силен глас дека треба да дојдат кај мене и да земат од плодот, кој беше пожелен над сите други плодови.

16 И се случи дека дојдоа при мене и исто земаа од плодот.

17 И се случи дека бев желен Ламан и Лемуил да дојдат и да земат од плодот исто; затоа, го фрлив мојот поглед кон изворот на реката, дека можеби би можел да ги видам.

18 И се случи дека ги видов нив, но не сакаа да дојдат при мене и да земат од плодот.

19 И видов една железна прачка, и таа се протегаше покрај брегот на реката, и водеше до дрвото до кое стоев.

20 А исто видов и една права и тесна патека, која се протегаше покрај железната прачка, и тоа до дрвото до кое стоев; а исто и водеше преку изворот на реката, до едно големо и просторно поле, како да беше еден свет.

21 И видов безбројни мноштва на луѓе, многумина кои притискаа напред, за да можат да стигнат на патеката која водеше кон дрвото до кое стоев.

22 И се случи дека истапија напред, и тргнаа по патеката кој водеше до дрвото.

23 И се случи дека се издигна магла од темнина; да, и тоа извонредно голема магла од темнина, толку што тие кои беа тргнале по патеката го изгубија нивниот пат, така што скитаа и беа изгубени.

24 И се случи дека видов други да притискаат напред, и истапија и го зграпчија крајот на железната прачка; и притискаа напред низ маглата од темнина, држејќи се за железната прачка, сѐ додека не стигнаа и земаа од плодот од дрвото.

25 И откако беа земале од плодот од дрвото, фрлија поглед наоколу како да беа засрамени.

26 И јас исто така фрлив поглед наоколу, и видов, на другата страна на реката од вода, голема и просторна градба; и таа стоеше како да беше во воздухот, високо над земјата.

27 И беше исполнета со луѓе, и стари и млади, и машки и женски; и нивниот начин на кој беа облечени беше извонредно фин; и беа со ставот на потсмевање и покажување со нивните прсти кон оние кои беа дошле и земаа од плодот.

28 И откако беа вкусиле од плодот, беа засрамени, поради оние кои се потсмеваа на нив; и тие застранија по забранети патеки и беа изгубени.

29 И сега, јас, Нефи, не ги говорам сите зборови на татко ми.

30 Но, да бидам краток во пишување, ете, тој виде други мноштва како притискаа напред, и тие дојдоа и го зграпчија крајот на железната прачка; и притискаа на нивниот пат напред, постојано држејќи се цврсто за железната прачка, додека не пристигнаа и паднаа и земаа од плодот од дрвото.

31 А виде исто и други мноштва опипувајќи го нивниот пат кон таа голема и просторна градба.

32 И се случи дека многумина беа удавени во длабочините на изворот; и многумина беа изгубени од неговиот поглед, скитајќи по чудни патишта.

33 И големо беше мноштвото кое влезе во таа чудна градба. И откако влегоа во таа градба, го вперија прстот со презир кон мене и кон оние кои исто така земаа од плодот; но, ние не им обрнавме внимание.

34 Овие се зборовите на татко ми: Зашто ете колку што им обрнаа внимание, толку беа паднале.

35 И Ламан и Лемуил не зедоа од плодот, кажа татко ми.

36 И се случи откако татко ми беше ги изговорил сите зборови од неговиот сон односно визија, кои беа многу, ни рече, поради овие нешта кои ги виде во визија, премногу се плашеше за Ламан и Лемуил; да, се плашеше да не бидат отфрлени од присуството на Господ.

37 И потоа ги охрабри со сето чувство на нежен родител, за да ги послушаат неговите зборови, дека можеби Господ ќе биде милостив кон нив, и нема да ги отфрли; да, татко ми им проповедаше.

38 И откако беше им проповедал, а исто и им пророкуваше за многу нешта, им нареди да ги одржуваат заповедите на Господ; и престана да им говори.