« មេមាន់ និងកូនមាន់ » ទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ទំព័រ ៤-៥ ។
មេមាន់ និងកូនមាន់
លោកប៉ាបាននិយាយថា ៖ « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះបន្ទូលអំពីរឿងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ » ។
ដំណើររឿងនេះបានកើតឡើងនៅក្នុងស.រ.អា. ។
កូនមាន់រោមទន់ពណ៍លឿងប្រាំក្បាលបានសម្លឹងមើលទៅ ក្លារ៉ា ។ ចិប ចិប ចិប !
រៀងរាល់និទាឃៈរដូវម្តងៗ គ្រួសាររបស់ក្លារ៉ាបានទិញកូនមាន់ដើម្បីចិញ្ចឹម ។ ថ្ងៃនេះ នាងមានឳកាសជួយលោកប៉ាយកកូនមាន់ទាំងនោះទៅផ្ទះ ដើម្បីរស់នៅជាមួយមាន់ផ្សេងទៀតរបស់ពួកគេ ។
ផ្លូវដែលពួកគេកំពុងបើកបរគឺមានភាពរលាក់។ ប៉ុន្តែ ក្លារ៉ាបានកាន់ប្រអប់ដែលមានកូនមាន់យ៉ាងជាប់នៅលើភ្លៅរបស់នាង ។ នាងបានអង្អែលកូនមាន់មួយក្នុងចំណោមកូនមាន់ទាំងនោះដោយចុងម្រាមដៃរបស់នាង ។ វាទន់ខ្លាំងណាស់ !
ពេលក្លារ៉ា និងលោកប៉ាត្រឡប់មកដល់ផ្ទះវិញ ពួកគេបានដើរទៅទ្រុងមាន់ដែលនៅខាងក្រោយផ្ទះ ។ ទ្រុងមាន់គឺជារោងតូចមួយដែលមេមាន់ទាំងអស់រស់នៅ និងធ្វើសំបុករបស់ពួកវា ។
« តើគួរដាក់កូនមាន់ទាំងនេះជាមួយមេមាន់មួយណា ? » លោកប៉ាសួរ ។
ក្លារ៉ា បានសម្លឹងមើលជុំវិញខ្លួន ។ មេមាន់មួយកំពុងប្រមូលចំបើងចូលទៅក្នុងពំនូក ។ ចំបើងនេះនឹងធ្វើឲ្យសំបុកកក់ក្ដៅសម្រាប់កូនមាន់ថ្មីទាំងនេះ ។ ប្រហែលជាវាអាចជាមេមាន់ដ៏ល្អ ។
« អាមួយនេះ » ក្លារ៉ាបាននិយាយដោយចង្អុលទៅមេមាន់មួយ ។
លោកប៉ាបានលើកកូនមាន់មួយចេញពីប្រអប់ដោយថ្នមៗហើយដាក់វានៅក្បែរមេមាន់នោះ ។ មេមាន់បានសម្លឹងមើលទៅកូនមាន់នោះ ។ មេមាន់នោះបានលើកស្លាបវាឡើង ហើយភ្លាមនោះកូនមាន់បានបាត់ទៅ !
« តើវាបានបាត់ទៅណា ? តើកូនមាន់នោះមិនអីទេមែនទេ ? » ក្លារ៉ា បានសួរ ។
លោកប៉ាបានងក់ក្បាល ។ « មើលន៏ »
កូនមាន់បានអើតក្បាលចេញពីក្រោមរោមរបស់មេមាន់ ។
« តើហេតុអ្វីបានជាមេមាន់ធ្វើដូច្នេះ ? » ក្លារ៉ា បានសួរ ។
លោកប៉ាបាននិយាយថា « ដើម្បីការពារកូនមាន់ » ។ « មេមាន់នឹងរក្សាកូនមាន់ឲ្យមានសុវត្ថិភាព និងកក់ក្តៅនៅក្រោមស្លាបរបស់វា » ។
ក្លារ៉ា បានជួយលោកប៉ាឲ្យដាក់កូនមាន់ផ្សេងទៀតជាមួយមេថ្មីរបស់ពួកវា ។ មេមាន់បានលើកស្លាបរបស់វាឡើងដើម្បីប្រមូលកូនមាន់ទាំងអស់ឲ្យនៅជិត ។
លោកប៉ាបាននិយាយថា « កូនដឹងទេ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាននិយាយអំពីរឿងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ » ។
« ពិតមែនឬ ? » ក្លារ៉ា បានសួរ ។ « តើទ្រង់មានបន្ទូលថាម៉េច ? »
« ចាំប៉ានឹងបង្ហាញដល់កូន » ។
ក្លារ៉ា និងលោកប៉ាបានចូលទៅក្នុងផ្ទះ ។ លោកប៉ាយកព្រះគម្ពីររបស់គាត់ចេញមក ។ បន្ទាប់មកលោកប៉ាក៏ចាប់ផ្តើមអាន ។
« ជាញឹកញាប់យ៉ាងណាទៅ ដែលយើងបានប្រមូលអ្នករាល់គ្នា ដូចជាមេមាន់ប្រមូលកូនរបស់វានៅក្រោមស្លាបវា បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាព្រមប្រែចិត្ត ហើយត្រឡប់មករកយើងដោយអស់ពីដួងចិត្ត » ។*
ក្លារ៉ា បានគិតអំពីកូនមាន់នីមួយៗនៅក្រោមរោមរបស់មេមាន់ ។ « ដូច្នេះព្រះយេស៊ូវប្រមូលយើងដូចជាមេមាន់នាំកូនមាន់ចូលទៅក្រោមស្លាបរបស់វាអ៊ីចឹងឬ ? » ក្លារ៉ា បានសួរ ។
លោកប៉ាបានឆ្លើយថា « ត្រឹមត្រូវហើយ » ។ « ទ្រង់រក្សាពួកយើងឲ្យមានសុវត្ថិភាពដូចជាមេមាន់រក្សាកូនមាន់របស់វាឲ្យមានសុវត្ថិភាពអ៊ីចឹងដែរ ។ ប៉ុន្តែទ្រង់ការពារយើងលើសពីភាពត្រជាក់នេះទៅទៀត ។ ទ្រង់ដឹងថាពេលណាយើងឈឺចាប់ ឬឈឺថ្កាត់ ឬសោកសៅ ។ ទ្រង់ប្រទានដល់យើងនូវសេចក្ដីសុខសាន្ត និងការលួងលោម ។ ទ្រង់មានព្រះទ័យខ្វល់ខ្វាយអំពីយើង » ។
ព្រឹកស្អែកឡើង ក្លារ៉ាបានឲ្យចំណីមេមាន់ និងកូនមាន់ថ្មីរបស់នាង ។ វាធ្វើឲ្យនាងគិតអំពីព្រះគម្ពីរដែលលោកប៉ាបានអាន ។ នាងញញឹមនៅពេលនាងគិតអំពីព្រះយេស៊ូវ ។ នាងបានដឹងថាទ្រង់ស្រឡាញ់នាង ហើយមានព្រះទ័យខ្វល់ខ្វាយអំពីនាង ដូចជាមេមាន់ដែលបានថែរក្សាកូនមាន់អ៊ីចឹងដែរ ។